بهزاد خداویسی معتقد است که تلویزیون باید از این پس در مستندسازی سرمایهگذاری کرده و برای جلوگیری از رشد اسپانسرها و اعمال سلیقهشان در کارها یک فکر جدی کند.
بازیگر سریال «معمای شاه» در گفتوگو با ایسنا درباره موضوعات متفاوتی به صحبت مینشیند و از لزوم تاسیس شبکههای تازه تاسیس تلویزیون، ارزیابی تلویزیون در 10 سال گذشته، مینیسریال؛ روش جدید تولید که تلویزیون این روزها آن را پیشه کرده و همچنین رقابت شبکههای داخلی با شبکههای ماهوارهای میگوید.
این بازیگر و فیلمنامهنویس همچنین معتقد است که شبکههای تازه تاسیس برای آمار دادن خیلی ضرورت دارند.
خداویسی در اینباره ادامه داد: اما باید بیشتر به سطح کیفی کارها نگاه کنیم تا سطح کمی آنها؛ یکی از مواردی که همیشه گفته میشود این است که آنتن اژدهاست، هر چه به آن بدهی میخورد، برای همین باید خیلی حساب شده کار کرد.
این بازیگر در پاسخ به این پرسش که آیا مشکل پایین بودن کیفیت برخی کارها، توسعه کمی شبکهها و به تبع آن برنامهها نیست؟ خاطرنشان کرد: توسعه کمی نیز بد نیست و در جای خودش لازم است اما باید اهم فیالاهم کنیم و ببینیم کدام بیشتر اهمیت دارد؟ بله، تعداد شبکهها برای آمار دادن خیلی خوب است؛ مثلا میگویند 250 هزار برنامه داشتیم، حال این برنامه چه بوده مهم است.
او اظهار کرد: متأسفانه یکی از اتفاقاتی که جدیدا دارد در تلویزیون میافتد این است که بیشتر اسپانسرها کارها را جلو میبرند و کارهای مشارکتی دارد رشد میکند، کارهای مشارکتی باعث میشود که سلیقهی اسپانسرها هم در کارها وارد شود؛ برنامهها ضعیف بودند و با این اتفاق ضعیفتر هم میشوند. مدیران تلویزیون باید برای این اتفاق یک فکر جدی کنند.
این فیلمنامهنویس دربارهی عنوان «رسانه ملی» برای تلویزیون بیان کرد: تلویزیون فقط صدای یک گروه خاص را پخش نکند. هنوز خیلی مانده است که تلویزیون به عنوان «رسانه ملی» برسد و انشاءالله که یک روزی برسد، ما امیدوار و منتظریم.
خداویسی در ارزیابی عملکرد تلویزیون نسبت به گذشته نیز عنوان کرد: در این چند سال اخیر چند سریال خوب ساخته شده است که مردم خیلی دوستش دارند؟، تعدادشان انگشتشمار است. اما در قدیم چند سریال خوب بود که مردم را پای تلویزیون نگه میداشت.
وی همچنین در انتقاد به برنامههای تلویزیونی نیز گفت: در حال حاضر کل یک برنامه شده حرف زدن، مهمانبازی زیاد شده است. صداوسیما در تلویزیون باید فیلم نشان دهد چون فیلم بیشتر تأثیرگذار است.
این فیلمنامهنویس معتقد است که برای ساخت مینیسریال نیز بودجه کافی پرداخت نمیشود.
او بیان کرد: وقتی پول نیست کیفیت نیز پایین میآید و سازندگان به سراغ فیلمنامهنویسانی میروند که کمتر دستمزد میگیرند. در نتیجه کارها به گونهای میشود که مردم ترجیح میدهند شبکههای ماهوارهای را ببینند.
وی در پاسخ به پرسش ایسنا مبنی بر اینکه آیا تلویزیون توانایی مقابله با شبکههای ماهوارهای را دارد؟ گفت: رقابت خیلی سخت است، تلویزیون باید کمکم روی مستندسازی سرمایهگذاری کند. کشورهای دیگر مستنداتی میسازند که آدم را پای تلویزیون میخکوب میکند چون برای ساختشان کلی خرج شده است.
خداویسی ادامه داد: اکنون قرن مستند است، یک مقدار فضا را باز کنیم؛ وزارت ارشاد مجوز ساخت و پخش یک فیلم سینمایی را میدهد ولی همان فیلم وقتی میآید به تلویزیون سانسور میشود! در تلویزیون باید کارشناسیهای خیلی بهتری انجام شود تا ساعتهایی که مردم پای تلویزیون مینشینند بتوانند آموزش ببینند و وقتشان تلف نشود.
وی در پایان نیز به یکی از فیلمنامههای خود اشاره کرد و گفت: فیلمنامهی تله فیلمی به نام «هنوز زندهایم» را به نگارش درآورده بودم اما وقتی فیلم پخش شد و آن را دیدم فقط اسمم را شناختم؛ از فیلمنامهای که من نوشته بودم خیلی مواردش تغییر کرده بود.