دانههای شن از این ساعت شنی به سرعت در حال پایین ریختن هستند. دوران حرفهای بازیکن 35 ساله پس از سیزده سال در چلسی دارد به پایان میرسد و دیگر چیزی نمانده که از لیگ آمریکا سر در بیاورد؛ این سرنوشتی است که فرانک لمپارد به آن تن داده است.
باشگاه نیویورک سیتی از علاقهمندان اوست؛ تیمی که بخشی از مالکیتش متعلق به مالک منچستر سیتی است: «رفتن به آمریکا از گزینههای من است. البته به بقیه گزینههایم هم فکر میکنم. مهمترین مسأله این است که بتوانم به بازی کردن ادامه بدهم. خودم را آماده و شاداب حس میکنم و میدانم که میتوانم از فوتبالم لذت ببرم و تا جایی که تواناییاش را داشته باشم ادامه میدهم. دلم میخواهد چند سال دیگر هم بازی کنم.»
روزهای پایانی در تیم ملی
خودش خوب میداند از عرصه ملی هم باید به همین شکل خداحافظی کند. این سرنوشتی است که به سر جان تری و اشلی کول هم آمد و از آن راه فراری ندارد. لمپارد کاپیتان دوم «سه شیر» در رابطه با خداحافظی از فوتبال ملی گفت: «به راحتی نمیتوانم در این رابطه صحبت کنم. الان احساس غرور میکنم که برای تیم ملی بازی میکنم. اگر برویم و قهرمان جام جهانی بشویم، آن وقت شاید من کفشهایم را بیاویزم. دوست ندارم در مورد رفتن از تیم ملی حرف بزنم چون واضح است که این تیم را دوست دارم و لحظه لحظه حضور در آن را غنیمت میشمارم».
لمپارد از آن جمله هافبکهایی است که به نظر میآید، میتواند برای همیشه به فوتبال بازی کردن ادامه بدهد. بهترین موفقیتهای ورزشیاش را هم در همین سالهای پایانی دوران حرفهایاش کسب کرده: «فرصتهایی داشتم. خیلی از بچهها چند سال پس از سی سالگی
خداحافظی کردهاند و رفتهاند؛ اما من دوران موفقی را در سالهای اخیر در تیم ملی داشتهام. دستکم همین دو سال گذشته. من همیشه به خاطر چیزهایی که داشتهام، ممنون بودهام. آدم وقتی جوان است قدر فرصتهایش را نمیداند، ولی من از حضور در تیم لذت بردهام. برای همین حس میکنم میتوانم همچنان این حس را داشته باشم».
توافق دو جانبه با چلسی
«یکی از بهترین بازیکنانی که تاکنون پیراهن این تیم را به تن کرده، در حال جدایی است. هر هوادار باشگاه که این شانس را داشته تا شاهد بازیهای فرانک باشد، میداند که شاید هرگز کسی را مثل او در خط میانی باشگاه نبیند و اگر این اتفاق بیفتد و کسی در حد و اندازههای او وارد تیم شود، مایه خوشوقتی خواهد بود»؛ این خبری بود که سایت باشگاه چلسی در اشاره به پایان دوران حرفهای درخشان سیزده ساله فرانک لمپارد روی خروجی خودش گذارد.
جدایی لمپارد از چلسی برای بسیاری از هواداران باشگاه ناراحت کننده است: «راستش را بخواهید، این یک توافق دو طرفه میان من و باشگاه بود. از سال گذشته خیلی در این مورد صحبت کرده بودیم و در میانه فصل بحث مسکوت ماند؛ اما دست آخر باز هم به سراغش رفتیم. چلسی در دوران حرفهای من با من فوقالعاده رفتار کرده. با هم توافق کردیم که من بروم. این چیزی بود که از اولش میخواستم. الان با حس خوبی نسبت به تیم آنها را ترک میکنم و برای این باشگاه که با من تفاهم زیادی داشت، احترام زیادی قائلم. چالش بعدی من هر چه باشد چلسی همیشه در قلبم جای خواهد داشت. به زودی امیدوارم بتوانم خداحافظی خوبی با این تیم داشته باشم. به خاطر خاطرات خوشی که برایم از اینجا بجا مانده از آنها تشکر میکنم.
اگر سیزده سال قبل که وارد استمفورد بریج شدم، به من میگفتند که قرار است این همه سال در این تیم دوام بیاورم، باورم نمیشد. حالا که به گذشته نگاه میکنم، احساس غرور مرا فرا میگیرد. هرگز فکر نمیکردم این روز را ببینم که از اینجا میروم».
خودش تأکید دارد حالا که تکلیف جداییاش از چلسی مشخص شده، میتواند با خیال آسوده روی بازیهایش در تیم ملی انگلیس بدون هیچ دغدغهای تمرکز کند: «آنقدر بزرگ شدهام که بتوانم تمرکزم را در این موارد حفظ کنم. بار سنگینی از روی دوشم برداشته شده. دو هفته کامل در خدمت تیم ملی بودهام و حالا به نقشم در ابعاد گستردهتری میاندیشم. فکر میکنم هر بازیکن با تجربهای باید همینطور باشد».
میشاییل بالاک همتیمی سابقش میگوید: «او در چلسی به همه چیز رسیده و یک اسطوره برای باشگاه و کشورش است. فکر میکنم که پیشنهادهای زیادی به سمتش سرازیر خواهد شد. حالا آنقدر تجربه دارد که بهترین تصمیم را بگیرد». وی بر این باور است که لمپارد یک روز به عنوان عضوی از کادر مربیگری به چلسی برمیگردد: «شاید فقط چند سال از این تیم دور باشد اما حتما برمیگردد. او بازیکنی است که همیشه در تماس با چلسی خواهد بود و پیوندهای عمیقی با آنان دارد».