تنها چند صد قلاده از این گونه بی نظیر ایرانی مانده که معلوم نیست با این روند کشتار، نسلشان تا چند وقت دیگر میهمان سرزمینان است، زیرا هرچه بیشتر خبر کشتار بی رحمانه پلنگ ها مخابره میشود، کمتر واکنشی دیده میشود!
به گزارش «تابناک»، ماجرای پلنگ کشی های سریالی که از ابتدای سال جدید آغاز شده و نگرانی های زیادی به دنبال آورده بود، بعد از مدتی سکوت، دوباره با رسیدن خبر حذف دو پلنگ دیگر از اقلیم کشورمان خودنمایی کرد.
کشتار بی رحمانه پلنگ برای تاکسیدرمی! نخستین خبر را دیده بان محیط زیست و حیات وحش از مرگ یک پلنگ ایرانی مخابره کرد و در این باره نوشت: صبح روز شنبه ۹۴/۵/۲۴ به دنبال دریافت گزارشی مبنی بر مشاهده لاشه یک پلنگ در منطقه جنگلی ولیک بن (پلنگ آرام) واقع در دهنه محمدآباد کتول، نیروهای یگان محیط زیست عازم محل مورد نظر شدند.
آنچه محیط بانان پاسگاه محمدآباد و کارشناسان با آن مواجه شدند، لاشه پلنگی بود که پوست کنده شده و دست، پا و سر پلنگ نیز قطع شده بود که نشان میدهد، انگیزه احتمالی شکارچیان بی رحم، تاکسیدرمی کردن این گونه در معرض انقراض بوده است.
در ادامه این گزارش آمده که تحقیقات نیروهای یگان محیط زیست با کمک همیاران و مخبرین محلی جهت شناسایی و بازداشت عاملین شکار پلنگ آغاز شده و مأمورین به سرنخ هایی نیز در این زمینه دست یافتهاند.
کشتار پلنگی که سکوت درباره آن بعد از یک ماه شکست!اما دومین پلنگ کشی به نوعی تلخ تر و راز آلودتر است، زیر ا یکی از دوستداران حیات وحش در صفحه فیسبوکش از آن پرده برداری و محل وقوع آن را لشکنار، از توابع شهرستان نوشهر در استان مازندران اعلام کرده است تا عدد کشتار این گونه منحصر به فرد در استان مازندران به دو برسد.
البته از زمان دقیق این رویداد و حتی چگونگی کشته شدن پلنگ اطلاعی در دست نیست و تنها میدانیم که تصویر پلنگ کشته شده در 23 تیر ماه گذشته در مجاورت جنگل بانی لشکنار به ثبت رسیده و آن گونه که راوی ماجرا نقل کرده، جنگل بانان از توضیح درباره آن خودداری کردهاند.
نکته تلخ این رویداد آنجاست که بدانیم دندان های نیش پلنگ کشته شده، کشیده شده که میتواند انگیزه شکارچیان از گرفتن جان این حیوان ارزشمند را مشخص کند؛ رویدادی دردناک که متأسفانه در حالی رخ میدهد که کمتر کسی را میتوان یافت، معنی انقراض یک گونه را، به ویژه در مازندرانی که روزگاری به داشتن بزرگ جثه ترین ببر جهان مشهور بود، نداند!
بدین ترتیب جای سؤال دارد که چرا خبر این پلنگ کشی تا کنون از سوی مقامات اعلام نشده و به فاصله یک ماه از وقوع آن، حتی توضیحی درباره پیگیری این رویداد ارائه نشده است؛ مگر غیر از این است که از این گونه در معرض انقراض ایرانی تعداد زیادی نمانده و رصد اوضاع آن، یکی از مهم ترین وظایف حافظان محیط زیست و حیات وحش کشور به شمار میرود.