ببخشید، حتماً کم می کند!

اسکندر صالحی
کد خبر: ۶۱۳۸۱۱
|
۲۲ مرداد ۱۳۹۵ - ۰۱:۲۸ 12 August 2016
|
13579 بازدید
|
«...باخت؛ ولی چیزی از ارزش هایِ او کم نشد!»
 
از بس این روزها مجریان و گزارشگران و کارشناسان ورزشی پس از شکست ورزشکاران ایرانی در المپیک ریو می گویند: «فلانی باخت؛ اما این باخت چیزی از ارزش های او کم نمی کند» یا «فلانی دارد وارد مسابقه می شود؛ اما اگر ببازد هم چیزی از ارزش های او کم نخواهد شد!»، این امر دارد برای ما عادی و پذیرفتنی می شود. اما، متاسفانه، چنین نیست؛ با هر باختی چیزی از ارزش های آن ورزشکار، از آن حیث که ورزشکار حرفه ای است، کم می شود. همچنان که با هر برد، به ارزش او، از آن حیث که ورزشکار حرفه ای است، افزوده خواهد شد.
 
فرض کنیم در نبردی جدی در جبهۀ جنگی هستیم بر سر شهری. آیا تفاوتی ندارد که شهر به دست دشمن بیفتد یا نیفتد؟ آیا فرمانده در هر دو حالت به نیروهای خود به یک نحو نگاه می کند و در هر دو صورت با آنان یکسان برخورد می کند؟
 
ممکن است، به هر دلیلی، فرمانده با نیروهایش در هر دو حالت به یک شکل برخورد کند؛ اما واقعیت این گونه نیست. در متن واقعیت، شکست یا پیروزی برای هر یک از دو طرف جنگ، آثار و تبعات متفاوتی خواهد داشت. اگر مدافعان شکست بخورند و شهر به دست مهاجمان بیفتد، تغییرات اساسی در سرنوشت ساکنان شهر رخ خواهد داد. برخی کشته، برخی مجروح، بسیاری فقیر و بیکار و ... خواهند شد و طبقات فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و ... در شهر جا به جا خواهد شد و این نیز بر سرنوشت نسل های آیندۀ ساکنان شهر اثر جدی خواهد گذاشت. تازه، فتح این شهر، ممکن است فاتحان را به طمع بیندازد که به شهرهای دیگر هم بیندیشند و....علاوه بر این، شکست بر روح و روان همۀ ساکنان کشوری که شهری را به دشمن سپرده، تأثیرِ ویرانگرِ جدی خواهد داشت و نیز بر فرهنگ، هنر، اقتصاد، سیاست و ... آن کشور؛ همچنان که بر رابطۀ آن کشور با دیگر کشورها و ملت-ها. این است که در متن واقع، آثار و تبعات شکست و پیروزی مدافعان یک شهر، تفاوت¬ها و تبعات جدی خواهد داشت.
 
در عرصۀ ورزش هم برد و باخت ها آثار و تبعات واقعی دارد؛ هم بر سرنوشت شخص ورزشکار و مربیان و مدیران مربوط و هم، در این مورد، بر همۀ اعضای کاروان ورزشی ای که در رشته های دیگر مسابقه داده اند یا می دهند. اما این آثار و تبعات ویرانگر به فرد ورزشکار و گروه یا کاروان او محدود نمی شود؛ بلکه بر ملتی و نسل هایی تأثیر سوء خواهد گذاشت. یکی از این آثار ویرانگر، روحیۀ تسلیم و نجنگیدن در زندگی فردی و جمعی است؛ یعنی افسردگی فردی و جمعی.
 
شکست خوردن بد است؛ اما از آن بدتر، روحیۀ شکست پذیری است، و بدتر از این، انکار شکست و نادیدن آثار و تبعات ویرانگر آن است. شکست ها را ببینیم؛ اما با نقد بی رحمانه خود، در پی قطع کردن سلسلۀ شکست ها و رسیدن به پیروزی باشیم. و مصیب وقتی عام می شود که یک گروه از الگوهای جامعه وقتی شکست می خورند هم خودشان فکر کنند چیزی از ارش¬هایشان کم نشده و هم ملت اش و این بشود بخشی از فرهنگ آن ملت.
 
اگر چه با واقع بینی و انصاف؛ اما حتماً باید نتیجۀ تک تک نمایندگان ایران در المپیک ریو و مدیران و مربیانِ آنان به صورت فنی و دقیق بررسی و ارزیابی شود. و البته، به هدف این که از شکست های احتمالیِ آینده کاسته شود و شمار پیروزها بیشتر شود. و معلوم است که در «شکست» اردو نباید زد و عمری به مویه بر آن نباید پرداخت. با ارادۀ آهنین و دقت و تمرکز، از شکست باید معبری ساخت به پیروزی.
 
آری، شکست ورزشکاران ما در المپیک، حال ما را ناخوش ساخته است؛ اما پیروزی را دو دستی به کسی نمی دهند؛ پیروزی را به «چنگ» می آورند! باید شکست هایمان را ببینیم و برای پیروزی با برنامه ریزی و تدبیر و تمرکز بجنگیم.
اشتراک گذاری
تور پاییز ۱۴۰۳ صفحه خبر
بلیط هواپیما تبلیغ پایین متن خبر
مطالب مرتبط
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۱
در انتظار بررسی: ۶
انتشار یافته: ۲۸
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۱:۴۳ - ۱۳۹۵/۰۵/۲۲
دقیقا
ناشناس
|
Germany
|
۰۱:۵۷ - ۱۳۹۵/۰۵/۲۲
گل گفتی
علی 1
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۱:۵۷ - ۱۳۹۵/۰۵/۲۲
عموجون اینو برو به یکی دیگه بگو

وقتی ورزشکار از خودش و زندگیش و هزینه شخصی سرمایه میکنه نمیتونی بهش بگی چرا شکست خوردی
وقتی یکی رشته تیر اندازی انتخاب کرده بجای اینکه بهش امکانات بدن بدتر ناامیدش میکنن
چرا باید ورزشکارای ما از خودشون پول بدن تا وسایل بگیرن تا تمرین کنن مگه مملکت صاحب نداره فدراسیون نداره باشگاه نداره که تمرین کنن؟
بدبخت اون قایق رانا که بجای اینکه توی جای بزرگ تمرین کنن توی یه فضای 50 متری مجبورن کار کنن و تمرین کنن
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۲:۰۵ - ۱۳۹۵/۰۵/۲۲
لایک
سیبیل طلا
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۲:۰۷ - ۱۳۹۵/۰۵/۲۲
در جایی که نگارنده محترم عرضه می کند "فرض کنیم در نبردی جدی در جبهۀ جنگی هستیم بر سر شهری. آیا تفاوتی ندارد که شهر به دست دشمن بیفتد یا نیفتد؟" این فرض غلط است زیرا در صورتی که شانس با شما باشد و مردم بپذیرند که شهر مورد نظر به ناحق و با ناداوری در دست دشمن افتاده یا شما در لحظات آخر و با بی عرضگی خودتان اما بصورت هندی وار از مسابقات اوت شوید و اشک مردم را در آورید نه تنها شهر در دست دشمن نمی افتد بلکه شما عضو شورای شهر می شوید و شهر به طور کامل به دست شما می افتد.
با تشکر
پاسخ ها
علی
| Iran (Islamic Republic of) |
۰۷:۳۴ - ۱۳۹۵/۰۵/۲۲
بیایید این توهم ناداوری رو بزاریم کنار...
ناشناس
|
Germany
|
۰۲:۱۱ - ۱۳۹۵/۰۵/۲۲
کلا این دسته از کلمات جزو فرهنگ ما هستند .فرهنگی که همه چیزو به قسمت و ایشالا ماشالله نسبت میدهد
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۲:۱۳ - ۱۳۹۵/۰۵/۲۲
بی انصافی است. جامعه برای ورزشکاران چه کرده که حالا این همه طلبکارید؟ محل تمرین خوب ، اردوی مناسب، وضعیت مالی و.... ورزشکاری که به شوق این که اگر مدال آور باشد استخدام مبشود را با ورزشکاران حرفه ایی کشور های دیگر که زندگیشان فقط ورزش است و دغدغه ایی دیگر ندارند مقایسه کنید.
ناشناس
|
Canada
|
۰۲:۱۵ - ۱۳۹۵/۰۵/۲۲
اگر جامعه ای ارزشی باشد به رفتار و کردار ورزشکار یعنی پایبندی به اصول پهلوانی ارزش بیشتری قائل است تا بردوباخت.با امکانات مادی کمی که ورزشکاران ایرانی دارند راه یافتن به المپیک به تنهایی دست آورد بزرگی است.
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۲:۱۸ - ۱۳۹۵/۰۵/۲۲
تحلیل عالی بود
ناشناس
|
Canada
|
۰۲:۳۹ - ۱۳۹۵/۰۵/۲۲
تابناک نمیدونم نظرم رو میزاری یا نه ولی از تیمی که تا دوهفته مونده به شروع بازیها لباس رژه شون هم توی هواست چه انتظاری داری نهایت بی انصافی هست به ورزشکاران ایرانی ایراد بگیری. تیمی مثل کانادا با تعداد زیادی ورزشکار و امکانات غیر قابل تصور برای ما تا حالا کلا ۶ مدال اونم بیشتر برنز گرفته حالا ورشکارای ما باید چکار کنن؟ در مورد مثال حمله دشمن هم اگر شما به دست نیروهاتون اسلحه ندین میتونیم انتظار پیروزی در جنگ از اونها داشته باشیم؟ هر موفقیتی در این سطح امکاناتی در همون سطح نیاز داره
برچسب منتخب
# قیمت طلا # مهاجران افغان # حمله اسرائیل به ایران # ترامپ # حمله ایران به اسرائیل # قیمت دلار # سردار سلامی
الی گشت
قیمت امروز آهن آلات
نظرسنجی
عملکرد صد روز نخست دولت مسعود پزشکیان را چگونه ارزیابی می کنید؟