لؤی خیرالله طلفاح، از ثروتمندترین و جنایتکارترین اعضای حزب بعث اشتراکی عراق، پسردایی و برادر همسر صدام است. لؤی فرزند خیرالله طلفاح دایی پرنفوذ صدام است که افکار قومگرایانه «خیرالله» الهام بخش صدام بود. لؤی همچنین برادر سرلشگر عدنان خیرالله وزیر دفاع اسبق عراق و برادر ساجده خیرالله همسر محبوب صدام است. وی روابط بسیار نزدیک با خواهرزاده اش عدی صدام داشت و شریک درجه یک او در جنایتش بود.
لؤی خیرالله طلفاح با دختر وزیر دفاع عراق سرلشگر علی حسن المجید (پسرعموی صدام) ازدواج کرد. پدرزنش سرلشگر علی حسن المجید علاوه بر رابطه نسبی نزدیک با صدام، به علت قساوت قلب شدید و استفاده مکرر از سلاح شیمیایی علیه مردم مظلوم عراق به ویژه کشتار کردهای شمال عراق و رزمندگان ایرانی به علی الکیمیاوی (شیمیایی) معروف شده بود. لؤی خیرالله طلفاح در کنار پدرزنش علی الکیمیاوی، در سرکوب قیام شیعیان جنوب عراق معروف به انتفاضه ۱۹۹۱ نقش کلیدی داشت.
در پی حمله امریکا و انگلیس به عراق، نام «لؤی خیرالله طلفاح» در فهرست 55 سرکرده عراقی که تحت تعقیب نیروهای بین المللی برای بازداشت بودند، قرار گرفت و سرانجام در ۲۰ می ۲۰۰۳ برابر با ۳۰ اردیبهشت ۱۳۸۲ توسط نیروهای آمریکایی در عراق دستگیر شد.
دادگاه عالی كيفری عراق به ریاست قاضی عالیرتبه «رئوف رشید عبدالرحمن» به جنایات «لؤی خیرالله طلفاح» به ویژه اتهامات وارده به این مقام بعثی درخصوص کشتار جمعی شهروندان شیعه مذهب در منطقه الدجیل (کشتار سال ۱۹۸۲) رسیدگی کرد و در سال ۱۳۸۵ جرم «جنایت علیه بشریت» را در مورد وی احراز نمود و او را به حبس ابد محکوم کرد. وی برای گذراندن مجازات حبس ابد به زندان الناصریه در جنوب عراق منتقل شد.
با روی کار آمدن ترامپ و برقراری ائتلاف سیاسی آل سعود و کاخ سفید علیه جمهوری اسلامی ایران، ناگهان زمزمه آزادی لؤی خیرالله طلفاح مطرح شد. مقامات وزارت دادگستری عراق بدون اینکه توضیحی درباره علت تبدیل محکومیت و آزادی وی ارائه کنند، این امر را تایید نمودند. رسانه های عراقی از یک توافق محرمانه پشت پرده خبر دادند و تحلیلگران مستقل این گمانه را مطرح کردند که آزادی او با وساطت محمد بن سلمان ولیعهد عربستان و موافقت امریکایی ها و با اعمال نفوذ در عراق به منظور تقویت جبهه بازماندگان حزب بعث برای بسیج نیروها علیه جمهوری اسلامی ایران صورت گرفته است. زیرا عربستان در دوران پساداعش، برای روحیه بخشیدن به بازماندگان حزب بعث و ایجاد انسجام تشکیلاتی نیازمند تقویت مرکز هدایت عملیات بعثی ها است.
به این ترتیب، لؤی خیرالله طلفاح که یکی از ثروتمندترین و جنایتکارترین اعضای حزب بعث و از مهمترین شرکای عدی صدام در ماجراجویی ها و جنایتهای مختلف به شمار می رود، پس از ۱۳ سال حبس در زندان الناصریه در ۱۸ جولای ۲۰۱۷ برابر با ۲۷ تیر ۱۳۹۶ آزاد شد. وی بلافاصله از عراق به اردن سفر کرد و سپس خبرها و تصاویری از سفرش به دوحه قطر منتشر شد که استقبال بعثی ها از وی را به نمایش می گذاشت.
لؤی خیرالله طلفاح ثروت هنگفتی را قبل از سقوط صدام در امریکا پنهان کرده بود. «صلاح عمر العلی» نماینده دائم رژیم صدام در سازمان ملل (که عضو ارشد حزب بعث و عضو شورای رهبری انقلاب پس از روی کار آمدن این حزب در عراق در سال ۱۹۶۸ می باشد) در خاطرات خود که در برنامه «شاهد علی العصر» شبکه الجزیره بیان نموده، از سفرهای «لؤی خیرالله طلفاح» به نیویورک و سرمایه گذاری های هنگفت او در امریکا خبر داده و می گوید: «مبالغ بسیار هنگفتی همراهش بود. این پولها در چمدانی بود که پشت سر خودش می‌آورد. بعدها همسرش و همچنین خواهرش دختر خیرالله طلفاح را با خود آورد. دو یا سه بار آمد. یک بار رفت کلمبیا چون شنیده بود در آنجا سنگ‌های قیمتی بسیار گران ارزشمند هست و می‌رفت کلمبیا تا آن سنگ‌ها را بخرد. در نیویورک هیچ چیز خاصی نماند که او نخرد».
آزادی لؤی خیرالله طلفاح مثل یک بمب خبری در خاورمیانه صدا کرد و موجب امیدواری بازماندگان حزب بعث شد.
دو تن از برادرزاده های لؤی خیرالله طلفاح که جزء فهرست ۵۵ نفره سران بعثی تحت پیگرد بعد از سقوط صدام بودند، بعلت فقدان ادله کافی در دادگاه تبرئه شدند. این دو برادر به نامهای «هانی عبداللطیف طلفاح» رئیس سازمان ویژه امنیتی و «رافع عبداللطیف طلفاح» مدیر سازمان امنیت عام پس از ازادی عموی خود لؤی خیرالله طلفاح، به وی پیوستند و با دستیابی به روحیه و امکانات مالی دور جدیدی از فعالیت ها در سازماندهی بازماندگان حزب بعث را از نیمه تابستان ۱۳۹۶ آغاز کردند.
بازماندگان حزب بعث امیدوارند لؤی خیرالله طلفاح با حمایت آل سعود بتواند کنترل سرمایه گذاری های هنگفت خود در امریکا را به دست آورد و سروسامانی به وضع خود و دیگر بازماندگان حزب بعث دهد. آیا آزادی لؤی خیرالله طلفاح، پرده جدیدی از نمایش ترامپ و آل سعود برای کاهش نفوذ ایران در عراق پساداعش است یا او ماموریتی آفندی در استانهای غربی ایران دارد؟ گذشت زمان همه چیز را روشن خواهد کرد. ماموریت او هرچه باشد، آزادی وی نقض حقوق بشر از سوی مدعیان حقوق بشر است زیرا محاکمه وی بصورت عادلانه و با نظارت نهادهای بین المللی انجام شد و توضیح داده نشد که چگونه و براساس کدام توافق پشت پرده و با چه ماموریتی آزاد شده است؟
