به گزارش «تابناک»؛ بنا بر جدیدترین آمار در مورد میزان خرید خانه از سوی شهروندان خارجی در کشور ترکیه، شهروندان ایران در سال جدید میلادی سه برابر مدت مشابه سال قبل در این کشور خانه خریده اند و پس از عراقیها و عربستانیها در رتبه سوم از این حیث قرار گرفته اند.
بر اساس گزارش اعلام شده از سوی مرکز آمار ترکیه، عراقیها با خرید یک هزار و ۹۸۷ واحد مسکونی در این کشور در صدر لیست شهروندان کشورهایی قرار دارند که در ترکیه به خرید خانه مبادرت ورزیده اند.
این دادههای آماری نشان میدهد، ایرانیها پس از شهروندان عربستان سعودی، در رتبه سوم این لیست قرار دارند.
بیشترین فروش منازل مسکونی به اتباع خارجی در شهر استانبول به تعداد سه هزار و ۹۹۹ واحد بوده است و شهرهای آنتالیا و بورسا در رتبه دوم و سوم جای دارند.
اطلاعات بیشتر در مورد علت افزایش خرید واحد مسکونی در ترکیه نشان میدهد، استفاده شهروندان کشورهای خارجی از خدمات مجوز اقامت و حق شهروندی و نوسان نرخ ارز در ترکیه و کشورهای خریدار بوده است.
این افزایش موج و علاقه شهروندان ایرانی برای خرید خانه در کشور ترکیه که سابق بر این در نمونههای مشابه دیگری مثل خرید خانه در کشور امارات و یا حتی کانادا، مالزی و چند کشور دیگر رخ داده بود، بیش از آنکه دلیلی مثل سرمایه گذاری و انگیزههایی برای حفظ ارزش پول داشته باشد، به واسطه تبلیغات و فعالیتهای نمایندگیهای فروش خانه از این کشورها در ایران صورت میگیرد که یا در شهرهای بزرگ کشور دارای دفاتر غیرقانونی، ولی ثابت هستند و یا از طریق فضای مجازی با شهروندان ایرانی ارتباط میگیرند.
همان طور که گفته شد، عمده دلیلی که برای این رخداد ـ چه در حال حاضر و چه پیش از این مطرح میشود ـ ماجرای تلاش شهروندان ایرانی برای بهره مندی از خدمات اخذ مجوز اقامت و حق شهروندی در کشور ترکیه است.
اتفاق و هدفی که در سالهای گذشته در مورد کشوری مثل امارات هم رخ داد و هزاران شهروند ایرانی با امید برخورداری از حق شهروند ی در این کشور اقدام به خرید خانه کردند، اما خیلی زود متوجه اشتباه خود شدند و در ادامه تلاشهای جدیدی را برای احیای پول از دست رفته خود آغاز کردند.
در مورد اتفاقی که برای خریداران خانه در کشور امارات در سالهای گذشته رخ داد، به طور مشخص اینکه آنها به واسطه توان مالی کمتر کشورهای همسایه را برای سرمایه گذاری و ادامه زندگی انتخاب کردند، اما پس از دنبال کردن پروسه مهاجرت و آگاهی از جزییات آن، از خرید ملک در این کشورها پشیمان شده و تصمیم گرفته اند سرمایه خود را از معطلی در یک کشور خارجی درآورده و در جایی دیگر هزینه کنند.
جدا از وعده غیر واقعی اخذ تابعیت و حق شهروندی کشورهای همسایه به واسطه خرید خانه که در عمل به دلیل قوانین سخت گیرانه رخ نمیدهد، در گذشته مواردی هم وجود داشت که دلال با سند صوری خانهای را به ایرانیها فروخته بود که اساساً وجود خارجی نداشت و یا صاحب آن فرد دیگری بود!
در زمینه خرید خانه در کشور امارات مواردی وجود دارد که واسطه با نشان دادن خانه اجارهای به مشتری و با هویت جعلی ملکی را فروخته است، اما در مراجعات بعدی موضوع کلاهبرداری فاش شده و مالباخته به دلیل آشنا نبودن با قوانین حقوقی کشور مورد نظر و در دست نداشتن مدرک معتبر موفق به تعقیب مجرم نشده است.
این مسأله البته محدود به کشور امارات نبوده و در بسیاری از کشورها از جمله گرجستان و ترکیه نیز موارد مشابه فراوانی در این رابطه رخ داده است.
اردیبهشت ماه سال جاری بود که جواد قوام شهیدی سفیر ایران در گرجستان با اشاره به آمار روزافزون خرید خانه توسط ایرانی ها در گرجستان تأکید کرد: خرید ملک در گرجستان تضمینی برای اخذ اقامت دایم در این کشور نیست. چند وقتی است دلالان و کاسبان با دادن تضمین از این بابت که با خرید ملک در گرجستان می توانید اقامت دایم بگیرید مردم را به سمت و سوی خرید مسکن و ملک در این کشور هدایت می کنند این در حالی است که هیچ تضمینی برای این کار نیست.
اکنون و با وجود تجربههای تلخی که در سال و دهههای گذشته در این رابطه برای ایرانیان رخ داده بود، نه تنها عطش برخی شهروندان برای خرید خانه در کشوری مثل ترکیه کاهش نیافته، بلکه افزایش نیز یافته است.
ساده انگارانه است اگر تصور کنیم این شهروندان بدون بررسیهای دقیق و حداکثری نسبت به خرید خانه در ترکیه اقدام کرده باشند، اما نمیتوان این مسإله را نیز منکر شد که از آن سو فرصت طلبان نسبت به این تجربهها بی تفاوت نیستند و قطعاً راههای جدیدی را برای فریب کاری انتخاب و اجرا میکنند.
فارغ از این مسأله، نکته مهم دیگری که نباید از آن غافل شد، بالا رفتن نوسانات ارز و بی ثباتی اقتصادی در کشور است که قدرت ریسک و خطرپذیری برخی شهروندان را بالا برده است و آنها حاضر شده اند حتی با احتمال وجود خطا اقدام به گرفتن چنین تصمیاتی کنند.
باید منتظر ماند و دید در آینده نزدیک، سرنوشت این صاحب خانههای جدید ترکیهای چه خواهد شد، آیا موفق میشوند اقامت دائم این کشور را بگیرند و سرمایههای خارج شده خود را افزایش دهند و یا با کوله باری از تجربه به کشور مادری شان باز خواهند گشت؟!