این روزها که ویروس کرونا شهر را دوره کرده است، همه در خانه نمیمانند، نمیتوانند که بمانند، خانه برای افرادی بی سقف و در و پنجره است؛ زیر پل، در ایستگاه اتوبوس، داخل کوچه. ویروس کرونا زندگی را برای بخشی از جامعه تغییر نداده است و در، هنوز روی همان پاشنه میچرخد؛ بدون هیچ محافظ و سرپناه برای در امان ماندن از بیماری. با وجود فعال بودن گرمخانهها، آنها امکان استفاده از آن را نداشتهاند. هرچند از اواخر اسفند «طرح پیشگیری از ابتلا به کرونا بین کارتنخوابهای معتاد» از سوی بهزیستی کلید خورد، اما هنوز هم میتوان بیخانمانهایی را در گوشه و کنار پایتخت دید که حتی به امکانات اولیه و آموزش و اطلاعات کافی برای جلوگیری از بیماری دسترسی ندارند. این حضورِ نامبارک، گاه به ازدحامی ترسناک میانجامد و محلهای را ناامن و احتمال شیوع بیشتر ویروس را بیشتر میکند؛ موضوعی که انتقاد شهرداری تهران را هم برانگیخته است. این تصاویر که در فاصله یازدهم تا سیزدهم فروردین تهیه شده، قابهایی تأملبرانگیز از تهران است. وقتی از هشتگ «در خانه بمانیم» استفاده میکنیم، گوشهچشمی بیندازیم به افرادی که «خانه» برایشان واژه غریبی است./فرزاد خبوشانی
کد خبر: ۹۶۹۶۸۸
تاریخ انتشار: ۱۴ فروردين ۱۳۹۹ - ۱۶:۴۵ 02 April 2020
خدا کمکشون کنه،من میدونم چه دردی میکشن...خمار، ندار،گرفتار...خیلی دنیای اعتیاد سیاهه! الان شیش ساله پاکم هرچند اوضاع کار وزندگیم خیلی خرابه ولی هزاربار بهتراز اون روزهای سیاهه...ایناهم روزگاری جوان بودن وهزار آرزو تو سر داشتن...شروع اعتیاد بایه اشتباه فقط یه اشتباه ویه باورغلط که فقط یه بار مصرف میکنم ومن بابقیه فرق دارم واینا که آخرخطن بی عرضه هستن واز این دست افکار شروع میشه ویه روزگاری میفهمی که ته دره سقوط کردی نه جسم سالمی برات مونده نه اعتبار نه دلخوشی...
نشانه های مسلمان واقعی در بیان رسول الله:
هر کس فریاد کمک خواهی کسی را بشنود و به کمکش نشتابد، مسلمان نیست.
با این فرمایشات مسئؤلان کشور ما کجای این معادله قرار دارند؟