رودخانه زاینده رود اصفهان که در سالهای اخیر و پس از نصب سد بزرگی بر روی آن همواره حاشیه ساز بوده است پس از خشک شدن در مسیر شهری اصفهان این بار مشکل جدیدی آن هم برای کشاورزان اصفهانی به وجود آورده است.
به گزارش بولتن نیوز در پی بسته شدن آب زاینده رود به روی زمین‌های کشاورزی روستاهای اطراف اصفهان و ایجاد مشکلات عدیده برای کشاورزان به خصوص کشاورزان روستاهای براآن شمالی و جنوبی که هیچ دسترسی دیگری به منابع آبی ندارند کشاورزان این دو روستا به همراه دیگر کشاورزان اصفهانی در روزهای پایانی سال گذشته و روزهای ابتدایی سال جاری با تحصن در مقابل استانداری خواستار رفع مشکل خود و باز گشایی آب زاینده رود شدند که در آن مقطع ذاکر اصفهانی استاندار اصفهان با حضور در جمع کشاورزان قول‌هایی مبنی بر آب رسانی به زمین‌های کشاورزی و بازگشایی آب زاینده رود در اویل بهار امسال را داد که تاکنون هیچ کدام از این قول‌ها به انجام نرسیده است.
به همین دلیل کشاورزان اصفهانی از هفته گذشته با تحصن دوباره شبانه روزی خواستار رسیدگی به مطالبه برحقشان که در واقع بازگشایی دوباره آب زاینده رود برای رونق کار کشاورزی شان است شده‌اند.
بنا بر این گزارش میزان بارندگی سالانه استان اصفهان به 100 میلی لیتر می‌رسد که در طول سالیان گذشته همواره یکسان بوده و کشاورزان با استفاده از همین مقدار بارندگی که در رودخانه زاینده رود جمع میشد به کشاورزی می‌پرداختند و صحبت‌هایی مبنی بر وجود خشکسالی در اصفهان به هیچ وجه صحت نداشته چرا که میزان بارش تفاوتی نکرده است . اما اصلی ترین مساله‌ای که باعث خشک شدن مسیر صد کیلومتری زاینده رود و همچنین از بین رفتن تالاب گاوخونی به عنوان یکی از زیباترین تالاب‌های کشور که پذیرای هزاران پرنده از سراسر کشور بود شده است ایجاد سد بزرگ زاینده رود بر روی این رودخانه بوده است به نحوی که با ایجاد این سد که به نظر می‌رسد از کم ترین مطالعات کارشناسی برخوردار بوده است سالانه 200 میلی لیتر از آب ذخیره شده در پشت سد تبخیر می‌شود که همین مقدار می‌تواند کمک بزرگی به رفع مشکل کشاورزان بکند.
گفتنی است در حالی که ظاهرا مدیریت آب زاینده رود بر عهده استان چهارمحال و بختیاری گذاشته شده است و مسئولین استان اصفهان در این خصوص کم ترین کاری برای رفع مشکل کشاورزان نکرده‌اند کشاورزان اصفهانی یک هفته‌ای است که با تعطیل کردن کارهایشان به صورت شبانه روزی به تحصن پرداخته که این کار می‌تواند ضربه بزرگی را به کار تولید محصولات کشاورزی که از اصلی ترین محصولات تولیدی مورد نیاز کشور است وارد کند.
توسعه در اطراف زاینده رود نمونه کلاسیک یک توسعه نامتوازن و ناپایدار به شمار می رود. بارگذاری بر طبیعت بیش از اندازه تحمل آن. نمونه آن را می توان در نقاط دیگر هم دید مانند دریاچه ارومیه 
