ممنوع التصویرهای قهرمان، اختلاف در احزاب، ضرب الاجل آمریکا به خریداران نفت ایران، جزئیات افزایش حقوق بازنشستگان، سازمانها ضد ملتها، ترامپ کرهشمالی اتمی را به رسمیت شناخته است؟ جدال اشک و لبخند در سیما، قهرمانی زنان فوتسالیست ایران، ناامنی برای فعالان اقتصادی با تصویب برجام بانکی در مجلس، شلیک به شیوه گانگسترهای هالیوودی، نقشه راه صنعت چیست؟ ۲۲ استان درگیر گرد و غبار و ادامه بیتفاوتی بورس به خروج امریکا از برجام از مواردی است که موضوع گزارشهای خبری و تحلیلی روزنامههای امروز شده است.
به گزارش «تابناک»؛ روزنامههای امروز یکشنبه ۲۳ اردیبهشت در حالی چاپ و منتشر شدند که تعدادی از روزنامهها، قهرمانی دختران فوتسالیست ایرانی در آسیا را در صفحات نخستشان برجسته و از عدم پوشش مسابقات آنها در تلویزیون انتقاد کردند و عناوینی همچون ممنوع التصویرهای قهرمان را برای آنها برگزیدند. تعدادی دیگر از روزنامهها در ادامه عناوین روزنامههای روزهای گذشته تیترهای اصلی خود را به خروج آمریکا از برجام و فرجام احتمالی این توافقنامه اختصاص دادند.
روزنامه ایران که تصویر یک صفحه نخست خود را به جشن قهرمانی تیم ملی بانوان فوتسال ایران اختصاص داده عنوان دختران ایران بر فراز قله فوتسال آسیا را تیتر کرده است. این روزنامه همچنین در گزارشی دیگر، سخنان معاون اول رئیس جمهوری در مراسم اختتامیه نمایشگاه کتاب تهران را با عنوان محدودسازی در فرهنگ کارساز نیست برجسته کرده است.
روزنامه کیهان عنوان دولت بدهکار را جای طلبکار نشاند؛ قرار بود از اروپا تضمین بگیریم روحانی تضمین داد! را تیتر نخست خود انتخاب کرد. حسین شریعتمداری مدیر مسئول این روزنامه در یادداشتی با تیتر چرا ترامپ از برجام خارج شد دیدگاههای خود در این باره را منتشر کرده است.
روزنامه اعتماد نیز همچون چند روزنامه نزدیک به جریان اصلاحات قهرمانی تیم ملی بانوان فوتسال را با تصویر و تیتر مرتبط برجسته و ضمن چاپ تصویری از جشن قهرمانی آنها عنوان دختران اردیبهشت را تیتر کرده است. سرمقاله امروز این روزنامه به قلم مینو خالقی با عنوان محدودیتها و امیدها نیز با موضوع ورزش بانوان نوشته شده است.
روزنامه ابتکار با چاپ تصویری از شادی قهرمانی زنان فوتسالیت تیم ملی در جشن قهرمانی آسیا عنوان فرشتگان ایرانی بر قله فوتسال آسیا را به عنوان تیتر این خبر انتخاب کرد. این روزنامه همچنین گزارش اختتامیه نمایشگاه بین المللی کتاب تهران را با برجسته کردن سخنان اسحاق جهانگیری و با عنوان آخرین برگ میهمانی کتابها و جهانگیری در اختتامیه نمایشگاه کتاب: ممیزیها باید به حداقل برسد پوشش داد.
در ادامه تعدادی از یادداشتها و سرمقالههای منتشر شده در روزنامههای امروز را مرور میکنیم؛
زمانی برای تغییر در قانون اساسی
جهانبخش محبی نیا نماینده مجلس شورای اسلامی در بخشی از سرمقاله امروز روزنامه ابتکار با عنوان زمانی برای تغییر در قانون اساسی نوشت: مجلس شورای اسلامی اهمیت اوایل انقلاب را متأسفانه از دست داده است. کار به جایی رسیده است که حتی به مجمع نمایندگان تهران هم آقای رئیس جمهور وقت نمیدهند. این بی اعتنایی را هیچ وقت در چهل سال بعد از انقلاب نداشتیم. مداخله در امر تقنین توسط شوراهای مختلف و متنوع هم مصیبت بزرگ دیگری است که امیدوارم جلوی آن گرفته شود.
هزینه سیاست خارجی و دیپلماسی ما بسیار گران تمام میشود. ما ضمن تایید برجام به برادر خوبمان آقای ظریف توصیه میکنیم سیاست خارجی در اقصی نقاط دنیا به شرط راه اندازی دیپلماسی اقتصادی و دور کردن اصطکاکهای مزاحم توسعه را پیگیری کنند و موانع را به اطلاع مجلس برسانند.
مجلس هم در اداره امور عمومی از قبیل: فیلترینگ، سامان بخشیدن به بازار ارز، مقابله با رانت خواری و فساد هوشمندانهتر عمل کند. آینده به مراتب از گذشته به ما نزدیکتر است. با عدم زمان، جوامع انسانها از گذشته فاصله میگیرند و با سرعتی سر سام آور به فرداها نزدیک میشوند. هر چند انسان در آینده به دنبال هویت و عمل به آمال و آرزو هایش هست و خیلی از پدیدههای اجتماعی و سیاسی را با شیفت به آینده رنگ آمیزی میکند، اما آینده کمین گاه و قتل گاه افراد، ارودوگاههای سیاسی، احزاب و کسانی است که بی محابا وعده میدهند و احتمال درک موعد مقرر را به هود نمیدهند.
در فرآیند زمانی که خیلی زود دیر میشود، وعده و وعید دولتمردان در آستانه امتحان ارزیابی قرار میگیرد. در اکثر مواقع مردم هم خارج از مدل ارائه شده توسط صاحبان قدرت به ارزیابی گزارهها و ادعاها میپردازند. در حال حاضر همبستگی بین شهروندان و ابزارهای لازم برای زندگی مثل دولت، ادار، رفاقت و خانواده به شکل بارزی تغییر شکل داده است. در واقع صورت بندی جدیدی از مناسبات شکل میگیرد. مذاق و مزاج مردم قابل حذف نیست و به میزانی که نادیده گرفته میشود جوانه میزند و میپیچد. ذائقه مردم قابل اعتنا است و بر این اساس شیفت دادن مطالبات مردم به فرداهای موهوم از دایره عقل و انصاف خارج است. مسائل و مشکلات هر نسل لازم است در دوره زمانی زندگی آنان حل شود. از حذف مسئله و خلق سردرگمیهای موازی با حیات مردم همیشه بوی خیانت آمده است. شرافتمندانه نیست به ملت آدرس غلط داد. وقتی ملتی در تاریخ یکصد و چند ساله سیاسی اش نهضتی بزرگ، چون مشروطیت و انقلاب شکوهمند اسلامی را دارد و دهها جنبش و حرکت شبه انقلابی در این دایره انجام داده است، بدون شک به شاخکهای حساس تشخیص موانع مجهز است. نادیده گرفتن آنها تند کردن سیلابهای احتمالی است. در بعضی از مواقع سکوت از اعتراض بسیار دردناکتر است و گاهی قهر و مهاجرت به مراتب زیان بارتر از دعوا و درگیری است. این عکس العمل نباید موجب برداشت غلط از کنشهای فردی و جمعی باشد و به همین دلیل نباید مردم را غافل، بی تفاوت و راضی قلمداد کرد و آنان را در دریای اوهام و اتو پیای شخصی یا طبقاتی غرق کرد.
مسئولان کشور خیلی زود از ناآرامیهای دی ماه و اختلال در سامانه بازار ارز عبور کردند. کما اینکه سریع از وعدههای انتخاباتی چشم پوشی کردند اگر به مطالبات مردم در انتخابات پارلمانی، ریاست جمهوری و شوراهای شهر و روستا عمل میکردیم با تراکم وحشتناک تقاضا در بازار سیاست مواجه نمیشدیم. در انتخابات ریاست جمهوری و یا پارلمان از گشایش حرف میزنیم، اما در عمل به اقدامات سخت گیرانه ارتباطی یا اجتماعی رو میآوریم. این رفتارها حل مسئله نیست بلکه حذف آن است. اگر تناقضها باقی بماند همچون مار بوآ به دور کالبد سیاسی ما حلقه خواهد زد و به راحتی طعمه خلف وعده، تغافل و غرور کاذب خواهیم شد. پناه آوردن به مشی سیاسی بعضی از دولتها به ویژه در حوزه امنیت داخلی، سیاست و امور اجتماعی برازنده جامعه ایران نیست. آیندهای که محملی برای استتار ضعف و کاستیهای مدیریتی است، بسیار سریعتر از گذشته فرا میرسد و کمین گاه سعادت و توسعه کشور خواهد شد و بیماریهایی را که هم اکنون نیاز به علاج دارد با تسکین دهندههای موضعی به مرز شدت و هلاکت خواهد رساند. این گفتار هشداری است به سیاستگذاران در قوه مجریه و مقننه که بدانند آینده آنان شروع شده است و فصل ارزیابی و محاسبه فرا رسیده است. چه بدانند و نخواهند و یا ندانند و بخواهند.
درس و عبرتهای برجام
کورش شجاعی در بخشی از یادداشتی که در شماره امروز روزنامه خراسان با عنوان درسها و عبرتهای برجام چاپ شده، نوشت: اقدام رئیس جمهور آمریکا و خروج یک طرفه و یک جانبه این کشور از یک توافق مهم بین المللی که به نوعی حاصل حدود ۱۲ سال مذاکره ایران و شش کشور آمریکا، روسیه، چین، فرانسه، انگلیس و (پنج عضو دایم شورای امنیت سازمان ملل) و آلمان بود به روشنی نشان داد که برای دولتمردان آمریکا خصوصا رئیس جمهور فعلی این کشور پایبندی و تعهد به امضا و توافق هر چند توافقی در سطح جهانی که مهر و امضای تمامی اعضای دایم شورای امنیت سازمان ملل متحد بر آن خورده باشد به هیچ عنوان ارزش و موضوعیت ندارد!
دهن کجی به قوانین و توافقات بین المللی، بی ارزش کردن و بی اعتباری سازمانهای بین المللی و بدبینی مردم جهان به توافق نامهها و معاهدات جهانی و بین المللی از جمله دیگر تبعات این اقدام دولتمردان آمریکاست.
مطمئن شدن به این که مصوبات سازمان ملل و حتی شورای امنیت، ضمانت اجرایی مطمئنی ندارد مگر این که سران استکبار و مدعیان کدخدایی جهان بخواهند و نظر داشته باشند، این حقیقت تلخ را در منظر افکار عمومی جهان بیشتر آشکار کرد و البته که این اتفاق بیش از پیش و عیانتر از گذشته نشان داد که آمریکا و هر دولت استکباری خواهان سلطه بر جهان و استعمار و استثمار دیگر کشورها، هیچ وقت قابل اعتماد و اطمینان نبوده، نیستند و نخواهند بود.
– خروج آمریکا از برجام به هر صورت از این ماجرا نیز حکایت میکند که به رغم همه ضعفهای جدی و مرزهایی که این توافق نامه بر حال و آینده کشور تحمیل کرده و میکند، اما اگر اجرایی میشد حتما منافع قابل توجه و غیرقابل انکاری برای کشورمان میداشت که آمریکا با وجود تمام کارشکنیها و عمل نکردن به مفاد برجام و جلوگیری از عملیاتی شدن آن، اصل توافق را هم تاب نیاورد و سرانجام به این توافق بین المللی ممهور به مهر شورای امنیت پشت پا زد. خوشحالی وصف ناپذیر رژیم غاصب صهیونیستی و سران سعودی و برخی همپالکیهای شان از خروج آمریکا از برجام نشانه دیگری از اهمیت و البته ثمرات برجام در صورت اجرایی شدن این توافق محسوب میشود.
– اقدام آمریکا نشان داد که برجام (هر چند روی کاغذ) با همه نقاط ضعف و قوت هایش آن قدر سران این کشور و خصوصا ترامپ و اطرافیانش را از رسیدن به مقصود اصلی شان ناامید کرده است که برخلاف قوانین و حتی عرف بین الملل، به صورت یک طرفه از آن خارج شد. درباره مقصود و آرزوی اصلی آمریکا و برخی کشورهای دیگر درباره ایران در سطور بعدی اشارهای خواهم داشت.
براین اساس نمیتوان و نباید زحمات تیم زبده مذاکره کننده هستهای کشورمان را در جریان مذاکره با شش کشور مهم و تاثیرگذار جهان در آن شرایط سخت و نفس گیر نادیده گرفت و البته که تهمت خیانت زدن به این مردان عرصه دیپلماسی که به پشتوانه ملت بزرگ ایران، قدم در میدان این کارزار بزرگ دیپلماسی گذاشتند و موفقیتهایی هم کسب کردند، ظلمی بزرگ و نابخشودنی است.
محدودیتها و امیدها بانوان ورزشکار
مینو خالقی فعال سیاسی اصلاح طلب در سرمقاله امروز اعتماد که به بهانه پیروزی بانوان فوتسالیست ایران منتشر شده نوشت: خبرهای خوش پیروزی زنان ورزشکار ایران در صحنههای بینالمللی، یکایک از راه میرسد. قهرمانی غرورآفرین دختران فوتسال ایران در جام ملتهای آسیا و پیروزی دختران جوان کاراتهکا با به دست آوردن مدالهای متعدد جهانی؛ پیروزیهایی که هر یک همچون مدال المپیکی کیمیای ایران یا افتخارآفرینی زهرا نعمتی و سارا سادات خادمالشریعه و بسیاری زنان ایرانی، بیش از حس افتخارِ یک موفقیت، روزنههای امید را برای زنان و دختران جوان میهنمان میگشاید.
جالب آنکه محدودیتهای ورزش زنان ایران، چه در بحث امکانات و تجهیزات و چه در عرصه تبلیغات محیطی و اخبار و عدم حمایت صدا و سیمای ملی ایران و همچنین محرومیتها از حقوق مسلم ورزشی به عناوین عرف و فرهنگ، هیچگاه دختران کشورمان را خسته و ناامید نکرده است. چه بسا آنجا که دیدگاهها و حمایتها مضیقتر شد، تلاش و توان و همت زنانمان افزون شد و این سدها را همچون موانعی یافتند که اگر نتوانند از روی آنها بپرند، حتما آنها را دور خواهند زد. طی سالهای اخیر ورزش قهرمانی زنان در ایران، در یک فرآیند رو به رشد سکوهای بیشتر در رشتههای متعدد را به خود اختصاص داده و این موضوع نوید بخش پتانسیل بالا و عدم ایستایی زنان ایران در پسِ موانع ساختاری و عرفی است. با توجه به نیاز گسترده فیزیولوژیک زنان به ورزش و سلامت جسمی و با در نظر گرفتن ساختار کم تحرک فضاهای اجتماعی و شغلی زنان، سرمایهگذاری و امعان نظر به ورزش زنان چه در بخش همگانی و چه قهرمانی، نه تنها مهم بلکه برای سلامتی نسلهای آتی ضروری است. مسلما جفای بسیار خواهد بود که وقت و همّ زنانمان بیش از توجه به تعالی ورزشهای حرفهای و سلامت و شادابی روح و جسم، معطوف به محدودیتهای عرفی ناشی از بیبرنامگیها شود و مسائلی همچون، «ورود زنان به ورزشگاهها»، معضل فکری و اجتماعی آنان شود. باید با برنامهریزی منسجم، سریع و میانبخشی و خصوصا با همکاری نهادهای نظامی و انتظامی، امکان بهرهمندی زنان از تماشای مستقیم مسابقات ورزشی فراهم شود و این کلاف سردرگم با چارهاندیشی نهادهای اجتماعی و فرهنگی و زیرساختهای فیزیکی ورزشگاهها، هرچه سریعتر باز شود. میتوانم بگویم بهترین پاسخ به شرایطِ نابرابر موجود برای ورزش زنان را خود آنان با پیروزیهای باور نکردنی و بینظیرشان در صحنه بینالمللی دادهاند و اولویت توجه به ورزش زنان را در مقام عمل نمایان ساختهاند. اکنون زمان پیگیریهای مجدانه وزارت ورزش و جوانان و نهادهای متولی امر، در بهبود شرایط محیطی ورزش بانوان و بهرهمندی آنان از امکان ورود به ورزشگاههاست. به راستی سبب تاسف خواهد بود که انرژی و توان و مطالبات مهم در بحث ورزش زنان، مصروف مسائل حاشیهای شده و حرکت در متن و تحقق آرزوها با سدهایی همچون عدم اجازه ورود به ورزشگاهها، به یأس و دلمردگی و حتی عصبانیت منتهی شود. به نظر میرسد توجه هرچه سریعتر به تمهید زیرساختهای سختافزاری و نرمافزاری موجود در بحث ورود زنان به ورزشگاهها و همچنین تخصیص بودجه مناسب در ورزش قهرمانی زنان، مشوق امید و شادابی بانوان در عرصههای گوناگون ورزشی خواهد بود.
چرا ترامپ از برجام خارج شد؟!
حسین شریعتمداری، مدیرمسئول کیهان دربخشی از یادداشتی با عنوان چرا ترامپ از برجام خارج شد، در این روزنامه نوشت: متاسفانه آقای روحانی در سفر چند روز قبل خود به خراسان رضوی (ع) و در جلسه شورای اداری مشهد مقدس، اطمینانی را که آمریکا بیصبرانه در انتظار آن بود به ترامپ داد و اعلام کرد «اگر اهداف ما از برجام بدون آمریکا محقق شود چه بهتر»! این سخن آقای رئیسجمهور که هنوز معلوم نیست به چه علت بیان شده است پیامی بود که دغدغه مقامات آمریکایی از پیامدهای خروج از برجام را برطرف کرد و به ترامپ اطمینان داد که با خروج آمریکا از برجام این سند طلایی دست نخورده باقی میماند! و جمهوری اسلامی ایران با ادامه حضور خود در برجام، اجازه نمیدهد کمترین خدشهای بر آن وارد شود! بنابراین چرا باید نگران از دستدادن این کلاه گشادی باشد که بر سر ایران گذاشتهاند؟!
نکتهای که در این میان به ارزیابی دقیق نیازمند است اینکه بلافاصله بعد از سخنان دونالد ترامپ و اعلام رسمی خروج از برجام، آقای روحانی در یک پیام رسمی اعلام کرد «خوشحالم که یک موجود مزاحم از برجام خارج شده است و بیتردید راه خود را با موفقیت ادامه میدهیم»! این بخش از سخنان آقای روحانی نیز تاکید دیگری بود بر اظهارات ایشان در مشهد مقدس که برجام را بدون حضور آمریکا ادامه میدهیم! و حال آنکه انتظار این بود - و منطق سیاسی نیز چنین حکم میکرد- که آقای رئیسجمهور با طی مراحل قانونی و کسب نظر مجلس شورای اسلامی، شورای عالی امنیت ملی و نظر هیئت بررسی برجام، درباره تصمیم نظام اعلام نظر کند! چرا که تصمیم به ادامه حضور ایران در برجام و یا خروج از آن مسألهای نیست که ایشان به تنهایی مجاز به تصمیمگیری درباره آن باشد! و بلافاصله بعد از سخنان ترامپ نیز آن را رسما اعلام کند! آنچه بر ضرورت بررسی اظهارات آن شب آقای روحانی میافزاید، بیانیهای است که سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان، بلافاصله بعد از خروج آمریکا از برجام- ۸ می۲۰۱۸ / ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۷- صادر کرده و بر ادامه برجام بدون حضور آمریکا تاکید ورزیدند! رسانههای داخلی و از جمله رسانههای وابسته به دولت از انتشار متن این بیانیه خودداری کردند! و نگارنده در یادداشت کیهان پنجشنبه ۲۰ اردیبهشت با عنوان «دستبند جدید آوردهاند» به آن پرداخته بود. سه کشور اروپایی در این بیانیه ضمن تاکید بر ادامه محدودیتهای تحمیلی علیه جمهوری اسلامی ایران، خواستههای بر زمین مانده ترامپ که بهانه خروج آمریکا از برجام بود را نیز خواستار شدهاند و بر ضرورت محدودیت برنامه موشکی ایران و مهار منطقهای کشورمان تأکید ورزیدهاند! به بیان دیگر رسما اعلام کردهاند که جای خالی فشارهای آمریکا بر ایران را پر خواهند کرد!