انتشار خبری از فلسطین درباره شهادت یک پرستار ۲۱ ساله توجه مردم همه جهان را به خودش جلب کرد.
مجله مهر نوشت: «من برگشتم و عقب‌نشینی نخواهم کرد! با گلوله‌های خود به من حمله کنید، من نمی‌ترسم!» آخرین جملاتش در صفحه اجتماعی شخصی‌اش بوده، روزی که به حصار مرزی غزه می‌رود، با روپوش سفید. می‌رود که کنار هم‌نوعانش از حق طبیعی خودشان دفاع کند، شاید ابزار جنگ در دست نگیرد، اما دستانش التیام بخش است، آن‌جا که بالای سر هر زخمی می‌رسد و زخم‌های‌شان را درمان می‌کند. شاید زخم‌های جسمشان را ترمیم کند، اما بودنش در آن‌جا، در آن زمانه پر از بی‌عدالتی مرهمی‌ست هم برای خودش هم برای مردمانش که دوش به دوش یکدیگر ایستاده‌اند.
نامش «رزان اشرف النجار» است، ۲۱ سال بیشتر سن ندارد و به تازگی طعم مادر بودن را چشیده، اما روزگار بر او چه کرده که داوطلبانه لباس رزم خودش، همان روپوش سفید را بر تن کرده و چشمش را بر زیبایی‌های مادرانه بسته و قدم در راهی گذاشته که بازگشت از آن را کسی نمی‌داند.
یک روز خونین دیگر در غزه
جمعه اول ژوئن یکی دیگر از روز‌های تلخ فلسطینیان بود، البته روز‌های سخت و تلخ آن‌ها ۷۰ سالی می‌شود که تمامی ندارد و حالا مبارزات آن‌ها وارد فاز دیگری شده است. از روزی که سفارت امریکا در اسرائیل به بیت‌المقدس منتقل شد، مردم فلسطین ساکت ننشستند.
روز جمعه آن‌ها در حصار شرقی خان یونس در جنوب غزه و در چند نقطه مختلف جمع شده و می‌خواستند به مانند تمام جمعه‌های هفته‌های اخیر صدای اعتراض‌شان را به جهان برسانند. ارتش اسرائیل هم با گاز‌های اشک‌آور و دیگر مهمات جنگی از آن‌ها پذیرایی کردند.
اما نقطه عطف مبارزات روز گذشته جایی بود که یکی از فلسطینیان با نارنجک به سوی حصار‌ها می‌رود و زخمی می‌شود، در این میان پرستار فلسطینی در حالی‌که دستانش را بالا گرفته برای کمک به زخمی به سمت حصار‌ها حرکت می‌کند، روپوش سفید و دست‌های بالا گرفته نشان از پرستار بودن او و حضورش برای کمک داشته، اما تک‌تیرانداز‌های اسرائیلی حضورش را تاب نمی‌آورند و یک تیر در سینه‌اش می‌نشانند. النجار یکی از نیرو‌های داوطلب پزشکی فلسطینی بود که در هنگام شهادت، لباس سفید پرستاری بر تن داشت.
اسرائیل چه می‌گوید؟
بر اساس قوانین بین‌المللی حمله به بیمارستان و اسلحه کشیدن روی پزشکان و پرستاران ممنوع است. بعد از انتشار خبر شهادت این پرستار، سخنگوی رژیم صهیونیستی تنها گفته موضع را بررسی می‌کند، اما در بیانیه‌ای مجزا ارتش‌شان گفته است که روز جمعه در پنج نقطه مختلف هزاران نفر از شورشی‌ها را که قصد آشوب و برهم زدن زیر ساخت‌های امنیتی داشته‌اند، پراکنده کرده است. اما چطور نیرو‌های آن‌ها زنی با روپوش سفید را تشخیص نداده‌اند که برای کمک آمده بود؟
مادر النجار
مردم چه می‌گویند؟
شهادت النجار ۲۱ ساله در شبکه‌های اجتماعی هم واکنش‌های زیادی را در پی داشت. بسیاری خشم از اسرائیل و تجاوزش به خاک فلسطین را در کنار شهادت این پرستار قرار می‌دهند و از این رفتار ابراز انزجار می‌کنند. «مگر اسرائیل قانون سرش می‌شود که بخواهد به نیرو‌های پزشکی شلیک نکند؟» «واقعا کسی نیست که به این موضوع اهمیت دهد، چون او یک زن مسلمان بود.» «کدام کنوانسیون ژنو؟ کدام جان؟ کدام اتحادیه اروپا؟ هیچ‌کس اهمیت نمی‌دهد، برای هیچ‌کس فلسطین مهم نیست؟» «این اتفاق یک جرم علیه انسانیت است، اما هیچ انسانیتی در اسرائیل وجود ندارد.» «اسرائیل قابل کنترل نیست، آن‌ها روی غیرنظامیان، پزشکان و کودکان آتش می‌کشند و بعد پول‌ها خرج می‌کنند تا جنایات خودشان را پنهان کنند.» این‌ها تنها تعداد کمی از واکنش مردم از سراسر جهان به شهادت «رزان اشرف النجار» ۲۱ ساله بود.
