در روز‌هایی که برخی از کمپ‌های اسکان سیل زدگان در خوزستان جمع آوری می‌شوند و ساکنان شان به روستا‌ها و خانه هایشان باز می‌گردند، در جنوب خوزستان اوضاع به قدری بحرانی است که تخلیه روستا‌ها از مهم‌ترین دستور کار‌های مسئولان است.
به گزارش «تابناک»، در نتیجه افزایش سطح آب در رودخانه‌های جاری در استان خوزستان در هفته‌های اخیر و در کنار خسارت‌های فراوانی که سیلابی شدن رود‌ها به بار آورده، اتفاقات مثبتی هم در این خطه رقم خورده که شاید کسی باور نمی‌کرد روزی رقم بخورد.
از جمله این اتفاقات می‌توان به بازگشت آب به بزرگترین تالاب کشورمان اشاره کرد که بیش از یک دهه است خشک شده است. تالاب شادگان که مدت هاست نه از جراحی آب می‌گیرد و نه از کارون و حیات برخی گونه‌های ساکن آن مدتهاست پایان یافته است.
صحبت درباره تالابی است که در این سال‌ها تنها ورودی آن، پساب صنایع نیشکر و پرورش ماهی و انواع فاضلاب‌ها و بارندگی‌های اندک بوده و حتی از سیلابی شدن کارون نیز سهم نمی‌برده است، تا جایی که نهر بحره در شمال آن در قسمت‌هایی از روی نقشه محو شده بود؛ همان نهری که از دیرباز به عنوان یکی از سیلاب بر‌های کارون در مجاورت اهواز عمل می‌کرده و مانع از غرق شدن مرکز استان می‌شده است.
بیشتر بخوانید
سیلاب بری که در هفته‌های اخیر به مدد اقدامات اورژانسی مسئولان احیا شده و توانسته حدود ۲۵۰ متر مکعب آب منحرف شده از کارون را روانه تالاب بزرگ و بین المللی شادگان کند. حجم آبی که ممکن بود در کوچه و خیابان‌های آبادان و خرمشهر روانه شده و زندگی مردم را به مخاطره اندازد و با کمک نهر بحره به شادگان رسید.
البته این تنها بخشی از قصه آورد‌های آبی شادگان در روز‌های اخیر است چراکه سهم این تالاب از کارون و جراحی نیز محقق شده و در نتیجه آب در این تالاب آنقدر بالا رفته که چندین روز است ساخت سیل بند‌ها و تخلیه روستا‌ها در شادگان در دستور کار مسئولان قرار دارد و همگان می‌کوشند مانع از غرق شدن شهر شادگان با انبوه آب‌های روانه شده به این تالاب شوند.
وضعیتی که در تکمیل آن می‌بایست به غرق شدن محور آبادان-اهواز و آبادان-شادگان و همچنین بخش‌هایی از مسیر دارخوین اشاره کرد و اعزام نیرو‌های نظامی و جهادگران به این منطقه برای تسریع در ساخت و مستحکم سازی سیل بند‌ها و تخلیه روستا‌ها از مردم را هم مد نظر قرار داد تا اوضاع این روز‌های شادگان شفاف‌تر شود.
شرایطی که به هیچ عنوان قابل قیاس با وضعیت این تالاب در سال‌های گذشته نیست. وضعیت تالابی که حتی مسئولان در شعار هم احیای آن را وعده نمی‌دادند تا پروژه‌های خرد و کوچکی مانند ساخت کانال انحراف آب از کارون به شادگان با دبی ۵ متر مکعب بر ثانیه هم که در سال ۹۰ کلید خورده بود، به دلیل نرسیدن اعتبارات مورد نیاز متوقف شده و به مانند تالاب شادگان فراموش شود.
فرجام تلخ تالابی که در روز‌های اخیر مشخص شده جاده‌های احداث شده در بستر آن چقدر غیراصولی و مخرب هستند و اجازه عبور آب به سمت دریا را نمی‌دهند. دخل و تصرف‌هایی در بستر تالاب که نشان می‌دهند هیچ ملاحظه زیست محیطی در اجرایشان رعایت نشده است. قصور‌ها و کوتاهی‌هایی که در نرسیدن حقابه مورد نیاز برای تداوم این تالاب نیز مشهود است و حالا گریبان اهالی این خطه را گرفته.
کوتاهی‌هایی که راه میانبر برای جبران شان در کوتاه‌ترین زمان ممکن، تدارک سلسله انفجار‌هایی به منظور هدایت آب به سمت دریاست. انفجار‌هایی در راستای جبران مافات و رفع و رجوع مشکلاتی که نتیجه بی توجهی به ضرورت‌های محیط زیستی و کوتاهی‌های نهاد متولی این عرصه است.
جل الخالق جاده باعث سیل می شود؟