یکی از دغدغه های جدی آمریکا و هم پیمانان منطقه ای اش برای انجام هرگونه درگیری، نیروهای طرفدار ایران در کشورهای پیرامونی جمهوری اسلامی است، از این رو آنها بارها نگرانی خود را نسبت به این موضوع عنوان کرده اند؛ ابزاری که این روزها تبدیل به یک قدرت بازدارنده در مقابل گروهک ها و معاندان جمهوری اسلامی هم تبدیل شده است؛ به نحوی که در مصاحبه های سران آنها می توان به وضوح چنین مساله ای را مشاهده کرد.
به گزارش «تابناک»، از هفته ها پیش که تیم B تلاش های فراوانی برای متقاعد کردن دولت آمریکا از جهت ورود به یک درگیری نظامی آغاز کرده، همزمان بحث نیروها و گروه های نیابتی هم مطرح شده است. حتی برخی اقدامات خودساخته برای تحریک آمریکایی ها به آغاز درگیری با ایران هم صورت گرفت نظیر آنچه در فجیره رخ داد؛ اما در این میان قوه عاقله ورود به هرگونه درگیری با ایران را برای طرفین زیان بار می خواند.
این رویکرد چنان ادامه یافت که رئیس جمهور آمریکا روز گذشته صراحتا در ژاپن عنوان کرد که دولت آمریکا به ویژه شخص او هیچ تمایلی به درگیری با ایران ندارد. ترامپ که از قرار معلوم از «شینزو آبه» نخست وزیر ژاپن درخواست کرده است که نقش میانجی را میان آمریکا و ایران بازی کند تا برای اولین بار نخست وزیر ژاپن بعد از انقلاب و احتمالا اواخر خرداد ماه به ایران بیاد، تاکید کرده که آمریکا خواستار براندازی در جمهوری اسلامی نیست.
به هر حال آمریکا با تحریک عوامل تیم B و به ویژه بولتون مشاور امنیت ملی کاخ سفید نمایشی از احتمال درگیری نظامی را با ایران به نمایش گذاشت. اما در نهایت ایستادن جمهوری اسلامی بر خواسته های خود، کوتاه نیامدن در مقابل تشر آمریکایی ها و همچنین بکارگیری دیپلماسی فعال در کنار آمادگی نظامی، باعث شد آنها از این نمایش قدرت طرفی نبندند.
آمریکایی ها پس از پیروزی انقلاب همواره سعی کرده اند در ایجاد و پشتیبانی از نیروهای نیابتی یا گروهک های ضد انقلاب حداکثر توان خود را بگذارند. حالا آنها از شکل گیری نیروهای طرفدار ایران به شدت بیمناک هستند و حتی اقداماتی را هم انجام دادند که چنین القاء کنند از سوی این گروه ها صورت گرفته و خطای آنها می تواند منجر به درگیری بین ایران و آمریکا شود؛ هرچند این نمایش ها برای سازندگان آن هم قابل باور نبود.
یکی از گروهک هایی که علیه جمهوری اسلامی فعالیت می کند و با هدف تجزیه بخشی از خاک ایران به وجود آمده است پژاک است. حزب حیات آزاد کردستان که با نام اختصاری پژاک یا PJAK شناخته می‌شود، یک گروه شبه نظامی چپ‌گرا است که علیه نظام جمهوری اسلامی ایران مبارزه می‌کند. فعالیت این گروه بیشتر در مرز بین ایران، عراق و ترکیه و منطقه قلعه رش در استان آذربایجان غربی و منطقه اورامانات از توابع استان کرمانشاه و ایوان و ایلام از توابع ایلام و مریوان و منطقه چهل چشمه از توابع استان کردستان و بخش شرقی کوهستان قندیل در کردستان عراق است.
این گروه توسط کشورهای ایران و ترکیه به عنوان یک گروه تروریستی معرفی شده است. حتی در سال ۲۰۰۹ میلادی، جمعی پژوهشگران اعلام کردند که پژاک و پ ک ک با انجام قاچاق سازمان یافته موادمخدر امنیت بین‌المللی را به خطر انداخته‌اند. مطابق با پژوهش دیگری، یکی از مهم‌ترین مناطق حوزه پخش مواد برای پ ک ک اروپا است که ۸۰ در صد پخش را در آن بر عهده دارد. پ ک ک به یکی از اربابان واقعی مواد مخدر تبدیل شد که در میان هلال طلایی (از پاکستان، افغانستان، ایران و ترکیه) تا اروپا رقیبی ندارد. همچنین گفته می شود که ۸۰ درصد مواد مخدر مصرفی در آلمان توسط اعضای پ ک ک و پژاک تأمین می شود.
هرچند ایالات متحده آمریکا نیز پژاک را به عنوان یک گروه تروریست شناسایی کرده است، اما فرماندهان حزب‌های ایرانی کرد می‌گویند پژاک مذاکرات مستقیم و غیر مستقیمی با مسئولان آمریکایی داشته‌است؛ همچنین جمهوری اسلامی ایران نیز این گروه را تحت حمایت آمریکا می‌داند.
پژاک در سال ۲۰۰۴ اولین کنگره خود را برگزار کرد. رئیس این حزب در آن سال «عبدالرحمان حاجی‌احمدی» نام داشت. سایت خبری آمریکایی «نیوزمکس» در اوت ۲۰۰۷ مصاحبه‌ای با رحمان حاج احمدی انجام می‌دهد. حاج احمدی که به واشنگتن سفر کرده بود در این مصاحبه می‌گوید: «امیدوارم در دیدار با مقامات ارشد دولت آمریکا دربارهٔ وضعیت جاری در ایران و کمک واشینگتن به پژاک گفتگو و رایزنی کنم.» وی در این مصاحبه ادامه می‌دهد: با کمک آمریکا اقوام کرد را در شورشی که می‌تواند به کل ایران گسترش یابد هدایت می‌کنیم. در سال ۲۰۰۴ و درست یک سال پس از اشغال نظامی عراق توسط آمریکا، روزنامه واشینگتن پست و خبرگزاری آمریکایی رویترز گزارش‌هایی منتشر کردند که بر طبق آن نیروهای سازمان تازه تأسیس پژاک را در حالی که سلاح‌های آمریکایی در دست داشتند، در اطراف پایگاه نظامی ایالات متحده در سلیمانیه عراق رویت کردند.
حالا«زیلان وژین» رئیس مشترک پژاک اخیرا در یک مصاحبه از رویکرد این گروهک تروریستی در صورت ایجاد درگیری نظامی بین ایران و آمریکا سخن گفته و اعلام کرده است که «پژاک منتظر ایجاد جنگ میان ایران و آمریکا نخواهد ماند، بلکه در هر حالتی پروژه‌ی مختص به خود را دارد و برای هر رخدادی آماده است.»
او در پاسخ به این سئوال که آیا شما پروژه‌ای دارید؟ گفته «اگر میان ایران و آمریکا جنگی رخ دهد، ما بیکار نخواهیم نشست، بدون شک ما هم سیاست سازماندهی جامعه را اجرا خواهیم کرد. ما که دارای خط سوم هستیم، در هر شرایطی دارای پروژه و سیاست خود هستیم.»
رئیس مشترک پژاک همچنین در پاسخ به سئوال دیگری مبنی بر اینکه آیا شما برای هر احتمالی آماده هستید؟، عنوان می کند: «همان طور که پیشتر نیز گفتم، ما دارای خط سوم هستیم و بر پروژه‌ی خود اصرار داریم. ما منتظر این نیستیم که آیا جنگی میان ایران و آمریکا رخ خواهد داد یا نه، ما خط سوم را اساس قرار خواهیم داد و با دیدگاه خدمت به جوامع ساکن در جغرافیای ایران و جامعه روژهلات کردستان مبارزات سیاسی، نظامی و دمکراتیک خود را انجام خواهیم داد.»
ایران تا کنون درباره گروه های نظامی کرد که علیه جمهوری اسلامی ایران فعالیت می کنند، با مدارا رفتار کرده است. به غیر از یک مورد که تیرماه سال گذشته، تروریست‌ها با حمله به پاسگاه مرزی قرارگاه حمزه سیدالشهدا(ع) نیروی زمینی سپاه واقع در روستای دری منطقه مریوان در استان کردستان و متعاقباً انفجار زاغه مهمات، تعداد 10 تن از رزمندگان اسلام را به شهادت رسانده بودند و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با شلیک 5 موشک مقر دو حزب کرد ایرانی در خاک عراق را هدف قرار داد و تعدادی از سران و اعضای این گروهک ها را مجازات کرد؛ اقدام جدی دیگری برخلاف ترکیه علیه گروهک های نظامی و ضد انقلاب کرد انجام نداده است.
بر خلاف ایران، ترکیه برای مقابله با چنین گروهک هایی به صورت مستقیم به بخشی از خاک سوریه لشکرکشی می کند و برای مقابله با آنها ر خاک عراق جنگنده اعزام می کند. این نشان می دهد که رویکرد ما تاکنون مدارا با گروهک های فعال تروریستی کرد در غرب کشور بوده است، اما اگر قرار به چنین رویکردها و اقدامات خصمانه ای از سوی آنها باشد، حتما جمهوری اسلامی تنبیهات شدیدی علیه آنها بکار خواهد گرفت.
به عنوان مثال در صورت ادامه این رویکرد خصمانه از طرف گروهک های تروریستی مانند پژاک، ایران می تواند با همکاری ترکیه «گروه های مسلح کرد» را هدف قرار بدهد. این همکاری دو قدرت منطقه برای هدف قرار دادن پژاک و گروه های کرد مسلح دیگر قطعا نتیجه ای جز نابودی کامل آنها نخواهد داشت. به طور حتم بکارگیری چنین رویکردی از سوی ایران، با استقبال ترکیه نیز مواجه خواهد شد.
