به نود و یکمین تقابل همشهری‌های سرخ و آبی تهران رسیدیم؛ رقابتی که تعداد تکرارش دیگر در مرز سه رقمی شدن است و حالا از آن توقع یک مصاف حرفه‌ای و پخته می‌رود؛ شهرآوردی که نامش در میان برترین مصاف‌های «دربی» در فوتبال جهان گنجانده شده و بر این واقعیت چهره‌های بزرگ فوتبال دنیا از رئیس فیفا و معاون فان باستن گرفته تا فرانکو باره سی و ... مهر تأیید زده اند.
به گزارش «تابناک ورزشی»؛ دربی همیشه حساس است. تفاوتی ندارد هر دو رقیب در صدر جدول و در کورس قهرمانی باشند یا در قعر جدول برای بقا دست و پا بزنند. شاید بهتر باشد بگوییم این مسابقه برای هواداران و بازیکنان و مربیان دو باشگاه جامی جداگانه است. برای طرفداران دو تیم هم فرقی نمی‌کند که عده‌ای بخواهند از حساسیت آن بکاهند یا اینکه آن را وسیله‌ای برای رسیدن به مقاصدشان قرار دهند.
عشق به پیراهن قرمز و آبی در وجود نسل دیروز و امروز که دل در گرو فوتبال بسته اند، حد و مرز نمی‌شناسد. مرور شرایط دو تیم استقلال و پرسپولیس پیش از نود و یکمین تقابل جالب خواهد بود.
استراماچونی با کابوس دقایق پایانی استقلال چه می‌کند؟
در استقلال شاگردان استراماچونی ایتالیایی لیگ را به بدترین شکل ممکن آغاز کرده اند. استقلالی‌ها در اولین هفته لیگ نوزدهم در تبریز مقابل ماشین سازی تبریز در آخرین ثانیه‌ها باختند. هفته دوم در مصاف فولاد با فولاد باز هم در ثانیه‌های پایانی رمق حفظ پیروزی را نداشتند و بازی برد را مساوی کردند. در هفته سوم هم در مسجدسلیمان زمینگیر شدند و در آخرین دقایق ستاره شان را برای دربی از دست دادند.
این شد که استقلال با ۳ بازی، ۲ تساوی و یک شکست، تنها ۲ امتیاز دارد و در رده پانزدهم جدول شانزده تیمی لیگ ایران جا گرفته که به هیچ وجه در شأن این باشگاه نیست؛اما آن‌ها معتقدند، داوران نقش اول این وضعیت را داشته اند و هنوز به ضعف‌های خود در فصل جدید باور ندارند. شاید همین مانع بهبود شرایط آبی‌ها شده است.
پرسپولیس کالدرون هنوز توازن ندارد و می‌لنگد
پرسپولیس لیگ را با برد شروع کرد و پارس جم را کنار زد و شاید اگر تک گل مهدی ترابی نبود، یک امتیاز بیشتر از زمین بیرون نمی‌برد. سپس نخستین دوئل بزرگ پرسپولیس با مدعیان این فصل از راه رسید و سرخ‌ها در تبریز مثل استقلال باختند. حاج صفی پرسپولیس را دست خالی به تهران فرستاد. سرخ‌ها در بازی سومشان مقابل نفت آبادان هم گیر کرده بودند، اما شوت محمدحسین کنعانی زادگان آن‌ها را نجات داد.
تیم کالدرون حالا دو پیروزی و یک باخت و ۶ امتیاز دارد و خط حمله اش با ۲ گل زده در سه بازی نقطه ضعف این تیم است. قرمز‌ها در رده ششم جدول هستند و با برد برابر استقلال، همراه با شهر خودرو در صدر جدول لیگ برتر قرار می‌گیرند. عادتی که پرسپولیس با برانکو سال هاست که پیدا کرده و همیشه در ابتدای لیگ خود را به آن بالا می‌رساند.
آیا دربی باعث اخراج یکی از مربیان خارجی دو تیم می‌شود؟
کالدرون فعلا جای پایش سفت است، ولی باخت در داربی می‌تواند جایگاه او را هم متزلزل کند. وضعیت استراماچونی کمی وخیم‌تر است و بعضی می‌گویند اگر استقلال بازنده داربی باشد او چمدانش را به مقصد ایتالیا می‌بندد. باید صبر کرد و دید کدام از این دو نفر با ردای برنده آزادی را ترک می‌کنند! شاید هم بازی مساوی شود تا باز هم یادمان بیاید این‌جا داربی تهران است نه مرسی‌ساید.
دشمنانی با یک اسپانسر، با یک برند لباس، با یک مالک!
امروز تنها چیزی که بین دو رقیب متفاوت است، رنگ لباس‌هاست. مالکان هر دو تیم یک نهاد و اسپانسرهایشان از سر تا نوک پا یکی است. در ورزشگاه مشترکی بازی می‌کنند که برای هیچ کدامشان نیست و حتی نمی‌توانند در شهرآوردی که میزبانند سهم بیشتری از صندلی‌ها داشته باشند. سال‌هاست که داربی تهران بیشتر از اینکه یک جدال همه‌جانبه از بازار بورس و مارکت خرید ستاره‌ها و مستعدترین بازیکنان دنیا باشد، شبیه نمایشی بوده که در بیشتر سانس‌هایش صدای خمیازه تماشاگران از صدای فریاد‌های ناشی از هیجان بیشتر است.
یاور قرمز پوش من با هم و همراه همیم