طبق شواهد و قرائن به نظر می‌رسد زمان پایان حضور سرمربی ۵۳ ساله اهل رییکا روی نیمکت تیم رتبه بیست و سوم رده بندی فیفا فرا رسیده است. فردی که انتخابش در بهمن ۱۳۹۸ به دلیل شرایط حاکم بر فوتبال ایران و گزینه های در دسترس اتفاقی شیرین و خوشحال کننده بود. دراگان اسکوچیچ توانست تیم ملی را از چند قدمی جهنم رهسپار جام جهانی کند تا امروز فوتبال دوستان بتوانند بی پروا بابت دیدار مقابل انگلیس، ولز و آمریکا ابراز نظر کنند.
به گزارش تابناک ورزشی؛ به نقل از بهمن قطعا هیچ علاقه مند فوتبالی که حداقل های انصاف و عدالت را رعایت می کند، نمی تواند منکر توانایی های برانکو ایوانکوویچ و کارلوس کیروش شود. سرمربی پرتغالی همان فردی است که با سیستم منحصر به فردش باعث شد فوتبال دوستان به جای شمردن گل هایی که باید درون دروازه خود می دیدند معنای رسیدن به چند قدمی موفقیت را حس کنند.
همچنین برانکو ایوانکوویچ نیز همان فردی است که بعد از عملکرد مایوس کننده تیم تحت هدایتش در جام جهانی ۲۰۰۶ با آموختن و بزرگ شدن، پرسپولیس بحران زده را به جایگاهی بی رقیب رساند .
اما این موارد برای موفقیت در بیست و دومین دوره جام جهانی کافی نیست و فوتبال ایران به شخص بزرگی نیاز دارد که در روزهای ۳۰ آبان، ۴ و ۸ آذر و در صورت تداوم حضور در جام ملت های آسیا ۲۰۲۳ همه افراد را زیر یک پرچم متحد کند تا تازه تیم ملی ایران بتواند در ذهن و قلبش به کسب موفقیت و پیروزی بیاندیشد که با توجه به خصوصیات اشاره شده دو سرمربی پرتغالی و کروات بعید است در این مقطع زمانی باقی مانده تا جام جهانی این اتفاق بزرگ و امیدبخش با حضور این افراد در تیم ملی محقق شود.
البته نباید مخالفت با کی روش و ایوانکوویچ منجر به حضور افرادی شود که پیش از این یکبار با ضعف در ایجاد اتحاد، فوتبال ملی را به سوی تبدیل شدن به تیمی متوسط و تحقیر در زمین خودی مقابل رقیبان سنتی بردند.
همچنین در حال حاضر تیم ملی ایران جایگاه افراد نسبتا موفق چندسال اخیر فوتبال باشگاهی نیست که خیلی بیش از موفقیت شان، نگاهی از بالا به پایین دارند. رسیدن همچین افرادی به نیمکت ملی میتواند زمینه ساز احداث یک امپراطوری شود که تحمل شنیدن نظر مخالف را ندارند و منتقدین را به مانند یک تهدید برای جایگاه خود می پندارند.
کُری‌خوانی دوباره برانکو و کیروش پس از نخستین بُرد - ایمنا
تیم ملی ایران به مربی بزرگی نیاز دارد که اولین تخصصش بازگرداندن اتحاد به رختکن تیم ملی باشد تا تنها بخشی از نفرات ملی پوش برای مخالفت با تصمیم درست افراد غیر مرتبط در صفحه های شخصی خود مطالبی را منتشر نکنند؛ او همچنین باید آنقدر موجه باشد تا طرفداران زرد، قرمز، آبی و افراد علاقه مند به دیگر مربیان، راهی جز اعتماد و اتحاد نداشته باشند تا حتی در صورت عدم موفقیت در جام جهانی قطر، تیم ملی ایران با این پشتوانه مستحکم به موفقیت در جام ملت های آسیا در سال ۲۰۲۳ فکر کند.
