به گزارش تابناک به نقل از ایسنا، هفتاد و ششمین جشنواره فیلم کن نیز در حالی به ایستگاه پایانی خود رسیده که در بخش مسابقه اصلی شاهد رقابت ۲۱ فیلم بود که اغلب با واکنش منتقدان و مخاطبان همراه شد؛ از فیلم «جاناتان گلیزر» (منطقه مورد علاقه) تا «هیولا»ی «هیروکازو کورئیدا» و «می دسامبر» از «تاد هینز» و «بلوط پیر» ساخته «کن لوچ».
برخی این آثار با تشویق طولانی حاضرین در سالن گرند لومیر کن در اولین نمایش جهانی خود مواجه شدند، اما آنچه در نهایت برنده جایزه نخل طلای بهترین فیلم را تعیین می‌کند، تشویق‌های طولانی مدت تماشاگران نیست بلکه نظر هیات داوران به ریاست «روبن اوستلوند» فیلمساز مطرح سوئدی است که خودش از جمله معدود کارگردان برنده دو جایزه اصلی کن است.
«جولیا دوکورنو» کارگردان و فیلمنامه نویس فرانسوی برنده نخل طلای ۲۰۲۱، «مریم توزانی» کارگردان و فیلمنامه نویس مراکشی، «دنیس منوچه» بازیگر فرانسوی، «رونگانو نیونی» نویسنده و کارگردان زامبیایی-انگلیسی، «بری لارسون» بازیگر، کارگردان و تهیه کننده آمریکایی، پل دانو بازیگر، نویسنده و کارگردان آمریکایی، «عتیق رحیمی» نویسنده و فیلمساز افغانستانی و «دامین شیفرون» نویسنده و کارگردان آرژانتینی دیگر اعضای هیات داوران هفتاد و ششمین جشنواره فیلم کن هستند که مسئولیت دشوار انتخاب برنده نخل طلای بهترین فیلم و دیگر جوایز از جمله جایزه بزرگ هیات داوران، جایزه هیات داوران، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر مرد و زن و... را برعهده دارند.
در این میان برخی از عناوین خارج از رقابت، مانند «قاتلان ماه کامل» ساخته «مارتین اسکورسیزی» یا فیلم‌های مانند «بزهکاران» ساخته «رودریگو مورنو» و «شکستن یخ» اثر «آنتونی چن» نیز سر و صدای زیادی در کن ایجاد کردند، اما به دلیل نمایش در بخش غیررقابتی واجد شرایط هیچ جایزه نیستند و باید منتظر درخشش آن‌ها در طول فصل جوایز سینمایی باشیم.
۲۱ فیلم در رقابت اصلی هستند و در حالی که همه امیدوارند با نخل طلایی به خانه بروند، دو جایزه مهم دیگر نیز از سوی هیات داوران به آثار جسورانه اعطا می‌شود؛ جایزه بزرگ و جایزه هیات داوران - که به عنوان مهم‌ترین جوایز پس از نخل طلا _ شناخته می‌شوند.
سابقه برندگان نخل طلایی که به سمت موفقیت در اسکار حرکت کردند در طول سال‌ها متفاوت بوده است. در طول دو دهه گذشته، «پیانیست» رومن پولانسکی (۲۰۰۲)، «درخت زندگی» ترنس مالیک (۲۰۱۱)، «عشق» میشائیل هانکه (۲۰۱۲)، «انگل» بونگ جون هو (۲۰۱۹) و «مثلث غم» از اوستلوند نامزد اسکار بهترین فیلم شده است. با این حال تنها «اَنگل» و دیگری «مارتی» (۱۹۵۵) بودند که علاوه بر دریافت جایزه نخل طلا، اسکار بهترین فیلم را نیز به خود اختصاص دادند.
تنها ۹ فیلمساز از جمله «روبن اوستلوند» بیش از یک بار برنده جایزه برتر جشنواره شده‌اند. «کن لوچ» کارگردان انگلیسی نیز در میان این ۹ نفر قرار دارد (بادی که علفزار پیچید محصول ۲۰۰۶ و من، دنیل بلیک در سال ۲۰۱۶ دو فیلم برنده نخل طلای این کارگردان کهنه‌کار هستند)، فیلمسازی که امسال نیز با «بلوط پیر» در رقابت کن حضور دارد.
«هیروکازو کورئیدا» (هیولا) و «ویم وندرس» (روز‌های عالی)، دو سینماگر دیگری هستند که پیش از این سابقه دریافت نخل طلای بهترین فیلم کن را در کارنامه دارند.
در حال حاضر، صرفاً بر اساس استقبال مخاطبان و نقدها، به نظر می‌رسد که «آناتومی یک سقوط» ساخته «جاستین تریه» و «منطقه مورد علاقه» از «جاناتان گلیزر» و پس از آن «می دسامبر» از «تاد هینز» بیشترین شانس کسب نخل طلا را دارند، البته در صورتی که هیات داوران ترجیح ندهد به ستاره‌های این فیلم‌ها از جمله «جولین مور» و «ناتالی پورتمن» جایزه بازیگری بدهند. اعطای جایزه بهترین بازیگر به «ساندرا هولر» ستاره دو فیلم «آناتومی سقوط» و «منطقه مور علاقه» که برای بازی در هر دو فیلم مورد تمجید قرار گرفت با از دست رفتن جایزه نخل طلا برای این فیلم همراه خواهد بود و این می‌تواند خبر خوبی برای «می دسامبر» باشد.
در بخش مسابقه اصلی کن، فیلم برنده نخل طلا دیگر شانسی برای دریافت دیگر جوایز نخواهد داشت. به عنوان مثال فیلمی که برنده جایزه بهترین بازیگر مرد یا زن می‌شود از پیش دیگر شانسی برای کسب نخل طلای بهترین فیلم نخواهد داشت.
آخرین پیش‌بینی ورایتی از برندگان جوایز اصلی بخش مسابقه جشنواره کن در زیر آمده است:
آناتومی یک سقوط (جاستین تریه)
منطقه مورد علاقه (جاناتان گلیزر)
می‌دسامبر (تاد هینز)
برگ‌های افتاده (آکی کوریزماکی)
هیولا (هیروکازو کوریدا)
روز‌های عالی ویم وندرس
مطمئنا از ایرانی ها به اون هایی که بیش از همه در خدمت تحقیر ایران باشند، جایزه خواهند داد.