به گزارش «تابناک» روزنامه‌های امروز دوشنبه پنجم شهریورماه در حالی چاپ و منتشر شد که بیانات رهبر انقلاب در مراسم عزاداری دانشجویان به مناسبت اربعین حسینی با تیتر‌هایی همچون «کارزارجبهه حسینی با جبهه یزیدی تمام نشدنی است»، «معرکه تمام‌نشدنی» و «یک وقت راه کربلاست، یک وقت راه فلسطین» در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.
در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم:
پزشکیان درمیانه یکدستی ودوقطبی در حاکمیت!
محمدعلی وکیلی طی یادداشتی در شماره امروز ابتکار نوشت: ترکیب کابینه دکتر پزشکیان و رونمایی ایشان از جلب اجماع نظام و در نهایت رای اعتماد بی‌سابقه مجلس شورای اسلامی، موضوع محوری محافل سیاسی است.
مهمترین شعار انتخاباتی دکتر پزشکیان، ضرورت اتحاد و انسجام داخلی برای رسیدن به وفاق ملی بود. او به نیکی دریافته است که دوقطبی شدن جامعه ایران، بزرگترین مانع توسعه و پیشرفت و بزرگترین تهدید ملی است. سال‌هاست بخش مهمی از جامعه ایران حس شهروندی و تعلق سرزمینی‌شان کمرنگ شده است. جلوه این کاهش تعلقات ملی را در بی‌توجهی به سرود ملی و پرچم شاهدیم. شکاف فوق محصول رویکرد حکومت اقلیت برای اقلیت و به‌حساب نیاوردن اکثریت ملت می‌باشد. نتیجه زودهنگام یکدستی و یکپارچگی حکومت حذف اکثریت و به‌رسمیت شناختن اقلیت خودی است. ازسویی دوقطبی در حاکمیت برای مردم هیچ دستاوردی نداشته است. اینکه با جانفشانی مردم جریان اصلاح طلب فرصت حضور درمجلس و دولت پیدا کنند و به دلیل عدم تفاهم ملی و عدم اعتماد حاکمیت ناتوان در پیشبرد اهداف اعلانی باشند، نتیجه‌ای به‌جز سرخوردگی مردم و فرصت‌سوزی نداشته و ندارد آنچنانکه در ادوار پیشین اتفاق افتاد. حال دکتر پزشکیان با تکیه بر تجربه شکست خورده یکدستی حکومت و تجربه بی‌نتیجه دوقطبی در حکومت، بنام وفاق ملی دولت متشکل از نمایندگان همه جریانات سیاسی را شکل داده است. او می‌خواهد دولت خدمت و پاسخگو داشته باشد و برای حل ابربحران‌های امروز ایران، ناچار به تفاهم حداکثری است. برخی به‌دلیل غلبه نگاه حزبی و جناحی این رویکرد را برنتافته و بر او و چینش کابینه‌اش، خرده گرفته‌اند. اما همچنانکه در سرمقاله قبل نیز اشاره داشتم، دامنه هرم جامعه ایران سال‌هاست از اینکه چه کسی حکومت کند گذر کرده‌اند و چگونه حکومت کردن برایشان مهم است. به‌عبارتی عمل برایشان اصل است نه عمله! آقای پزشکیان شانس اداره دولت ملی را دارد اگر بناست در کشور آشتی ملی رخ دهد به‌طور طبیعی توسط پزشکیان امکانپذیر می‌باشد.
بر این اساس باید به پزشکیان فرصت داد تا زمینه تصمیمات بزرگ را فراهم آورد.
حل وفصل هر کدام ازبحران‌های کشور نیازمند پشتوانه اجماع ملی است.
برداشتن قدم‌های متفاوت درحوزه سیاست خارجی وسیاست داخلی وتغییر زمین بازی به‌نفع مردم تابع هماهنگی و همصدایی در حکمرانی است. اقدامات پزشکیان به‌لحاظ شکلی تا کنون در مسیر انسجام و اتحاد و همگرایی ملی بوده است. بایست به انتظار نتایج نشست.
اقتصاد ایران چگونه می‌تواند احیا شود؟
مجید سلیمی‌بروجنی کارشناس اقتصادی طی یادداشتی در شماره امروز جهان صنعت نوشت: مسعود پزشکیان به طور رسمی کار خود را به عنوان رییس دولت چهاردهم آغاز کرده است. دولت او در حوزه اقتصاد با ابرچالش‌ها و مشکلات متعددی مواجه است که انباشت دهه‌ها سیاستگذاری اشتباه و تداوم راهبرد‌های غلط در حوزه‌های مختلف بوده و نتیجه آن تعادل‌های نامطلوبی است که ذی‌نفعان خرد و کلان زیادی دارد و دست زدن به اصلاح این تعادل‌ها، علاوه بر جسارت و شجاعت به کار کارشناسی و تخصصی، پشتوانه اجتماعی، همراهی کامل نظام حکمرانی و برنامه اجرایی درست و دقیقی نیاز دارد. دولت چهاردهم با سرمایه اجتماعی نسبتا پایینی کار خود را آغاز کرده و در اولین گام نیاز دارد که بتواند با ایجاد امید و جلب اعتماد عمومی بر پشتوانه اجتماعی خود بیفزاید.
پزشکیان باید با اقدامات کوچک که نتایج ملموسی دربر داشته باشد، جامعه را نسبت به اراده و توان دولت خود دلگرم و البته جسارت اصلاحات بزرگ‌تر را در کابینه‌اش تقویت کند. درهم‌تنیدگی چالش‌های اقتصادی باعث میشود دست زدن به اصلاح در یک حوزه، سایر بخش‌ها را نیز به تلاطم وادارد و هدایت اصلاحات اقتصادی در این شرایط سنگ بسیار بزرگی پیش‌پای دولت است.
دولت چهاردهم با اخذ رای‌اعتماد برای وزرای کابینه‌اش، کار خود را به طور رسمی آغاز کرد و تیم جدید اقتصادی با سیاستگذاری‌های نو روی کار آمدند که هیچ شباهتی به سیاست‌های سه سال گذشته ندارد. اگرچه نرخ رشد اقتصاد در سال‌های اخیر توانسته ارقام مثبت معناداری را ثبت کند، اما از دیدگاه اقتصادی، این آمار تنها افزایش در درآمد‌های نفتی را منعکس کرده بنابراین چشم‌اندازی را برای بهبود عرضه نمی‌کند. مشخصه اقتصادی وضعیت موجود نشان می‌دهد که اقتصاد این قابلیت را دارد که به مساله اصلی امنیت ملی بدل شود. اقتصاد کشور مستعد رکود است و غول تورم همچنان در حوالی جامعه قدم می‌زند. سال‌هاست که جامعه ایران نظاره‌گر قد کشیدن همسایگان جنوبی‌اش در اقتصاد جهان است. این در حالی است که کشورمان همچنان با رویای ناتمام توسعه‌ای دست‌وپنجه نرم می‌کند؛ توسعه‌ای که باید رشد بالا و پایدار را تجربه کند. بایدی که سالیان سال است در برنامه‌های توسعه تکرار میشود، اما در نهایت به برنامه زمین مانده تبدیل شده است. با این احوال اقتصاددانان معتقدند که زیرساخت‌های رشد اقتصادی بالا و مستمر در ایران فراهم نیست. به باور آن‌ها تحریم طولانی کشور و نبود چشم‌انداز برای دستیابی به رشد اقتصادی بالا و مستمر به سرمایه‌گذاری قابل توجه نیاز دارد، اما در حال حاضر فقر سرمایه، نه‌تن‌ها امکان توسعه زیرساخت‌های اقتصاد کشور را ناممکن ساخته که حفظ وضعیت موجود را با چالش‌های اساسی مواجه کرده است.
تنها برای رفع ناترازی انرژی در کشور و براساس برآورد‌ها به چیزی حدود ۲۴۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز است. از آن‌سو تحریم‌ها سبب شده سرمایه‌گذاری خارجی به حدی نباشد که بتواند نیاز‌های اقتصاد کشور را برآورده کند و فقر سرمایه همچنان چالش جدی اقتصاد کشور به شمار می‌آید.
اقتصاددانان می‌گویند هر اقتصادی برای رشد چند نیروی پیشران فوری نیاز دارد؛ حکمرانی خوب، سیاست اقتصادی، ثبات، روابط خارجی بدون تنش و بخش‌خصوصی با انگیزه و پرامید. نتیجه تصمیم‌های آگاهانه و ناآگاهانه سیاستمداران در از کار انداختن سیلندر‌های اقتصاد، کاهش تولید و کاهش ظرفیت‌های بالقوه اقتصادی کشور است. دوام و بقای یک کشور نیازمند رشد اقتصاد است و اگر نیروی محرکه اقتصاد به درستی کار نکند، رشدی اتفاق نمی‌افتد. در حال حاضر موتور بخش‌خصوصی در ایران از حرکت باز مانده و رشدی که سیاستمداران به آن دل خوش کرده‌اند، رشد اقتصاد دولتی است؛ اقتصادی که با نفت می‌سوزد و مواهبش نصیب دولت میشود، اما دودش به چشم مردم می‌رود. سیاستمداران ایرانی رویا‌های خود را در برنامه‌های توسعه مطرح میکنند و همین رویا‌ها به برنامه تبدیل میشود. پیش‌بینی رشد ۸ درصدی برای اقتصاد ایران بدون توجه به محیط سیاسی مناسب رشد، یکی از همین رویاهاست. از سوی دیگر در کشور ما تا سطح عمیقی قیمت‌ها افزایش پیدا می‌کند، داد همه در می‌آید، اما هر بلایی که سر رشد اقتصاد می‌آید کسی اعتراض نمی‌کند، به همین دلیل اقتصاددانان معتقدند یکی از مهمترین پایه‌های اصلاحات باید اصلاح نظام حکمرانی باشد. به باور اقتصاددانان ما به نوعی از حکمرانی نیاز داریم که به حقوق مالکیت احترام بگذارد، در جهت کاهش سطح فساد گام بردارد، از منافع اکثریت محافظت کرده و برای توسعه برنامه‌ریزی کند. هیچ اقتصادی رشد نمی‌کند مگر اینکه سیاست‌های اقتصادی معطوف به آن، ثبات داشته باشد و آحاد اقتصادی قادر به پیش‌بینی متغیر‌های اصلی آن باشند. در حال حاضر وجود تورم بالای ۴۰ درصد و دشواری پایین آوردن آن به دلیل موانع ساختاری و نفوذ ذی‌نفعان، محیط اقتصاد کلان را بی‌ثبات کرده است. به میزانی که اقتصاد به ثبات و پایداری نزدیک شود و محیط کسب‌وکار مساعد باشد، انگیزه برای سرمایه‌گذاری بلندمدت و تولید و ایجاد ارزش‌افزوده افزایش می‌یابد و به میزانی که اقتصاد در ورطه بی‌ثباتی و تورم بالا گرفتار شود، انگیزه سرمایه‌گذاری و کارآفرینی از بین می‌رود. نتیجه تصمیم‌سازی‌های غلط سیاستمداران، تعطیل کردن اقتصاد، کاهش تولید و کاهش ظرفیت‌های بالقوه اقتصادی کشور است. بخش‌خصوصی موتورمحرکه تحرک اقتصاد و رشد آن است. تداوم و ثبات یک کشور مستلزم داشتن رشد اقتصادی متداوم است و اگر چیدمان اقتصاد خوب کار نکند، اقتصاد از حرکت باز می‌ایستد.
تسلیم وسوسه جریان افراطی نشوید
مسیح مهاجری مدیرمسئول جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز این روزنامه نوشت: با روشن شدن تکلیف کابینه پیشنهادی رئیس جمهور پزشکیان در مجلس از یکطرف و پایان یافتن مراسم راه‌پیمائی اربعین از طرف دیگر، حالا افراطیون درصدد فضاسازی برای تشویق مسئولین به انجام اقدامات تند تحت عنوان انتقام ترور اسماعیل هنیه برآمده‌اند.
در مدت حدود یکماه که از ترور اسماعیل هنیه گذشته، خوشبختانه مسئولان نظام جمهوری اسلامی در عین حال که بار‌ها اعلام کردند حق انتقام‌گیری و تنبیه سران رژیم نامشروع و غاصب صهیونیستی برای ایران محفوظ است، از هرگونه اقدام عجولانه و حساب نشده خودداری کردند. در این مدت، وسوسه‌های زیادی از ناحیه شخص نتانیاهو و همدستان افراطی او و همینطور افراطیون داخلی برای وادار کردن مسئولین نظام جمهوری اسلامی به انجام اقدامات عجولانه تحت عنوان انتقام از رژیم صهیونیستی به خاطر ترور اسماعیل هنیه صورت گرفت، ولی به دلایل مختلف کارگر نیفتاد. مسئولان در این مدت، با هوشمندی از افتادن در دام نتانیاهو و افراطیون داخلی مصون ماندند و با این تدبیر درست ضمن محفوظ نگهداشتن حق انتقام، توانستند صهیونیست‌های سرزمین‌های اشغالی را در بدترین شرایط روحی و روانی قرار دهند.
یکی از عناصر معروف و سابقه‌دار رسانه‌ای رژیم صهیونیستی اخیراً گفته در اسرائیل مصرف قرص‌های خواب‌آور بشدت افزایش یافته و همگان در اضطراب دائمی بسر می‌برند. وی این نکته را هم گفت که تمام خانواده‌ها و افراد مختلف در ادارات و موسسات هر لحظه منتظر یک اتفاق هستند و می‌دانند که به محض شنیدن صدای آژیر خطر فقط ۳۰ ثانیه برای رفتن به پناهگاه فرصت دارند. این اضطراب، بسیار آزاردهنده است و چیزی است که آرامش را از همه ربوده است.
این اعتراف، نشان می‌دهد سیاستی که در یکماه گذشته توسط مسئولان ایرانی اِعمال شده، کارساز بوده و در ادامه نیز تا رسیدن به تصمیمی دقیق و حساب شده، می‌تواند موثر باشد. منظور از تصمیم دقیق و حساب شده، اقدامی است که فقط نشان دادن قدرت نظامی ایران به دشمن نباشد. این کار در عین‌الاسد و وعده صادق انجام شد، از طریق جبهه مقاومت در شاخه‌های مختلف نیز قدرت نظامی مقابله‌کننده با جنایات رژیم صهیونیستی و حامی اصلی آن آمریکا به رخ کشیده شد، ولی هیچکدام از این‌ها بازدارندگی لازم را نداشتند. مهم‌تر اینکه رژیم صهیونیستی بعد از این اقدامات انتقامی ما، باز هم برنامه حذف فرماندهان و رهبران مقاومت را ادامه داد و در این زمینه به پیش رفت، ولی باعث مقابله به مثل که موجب حذف سران باند جنایتکار صهیونیسم شود، نشد. جبهه مقاومت باید بدون آنکه برای گرفتن انتقام بی‌صبری کند، در فرصت‌های مناسب حتی اگر مستلزم صرف وقت و زمان طولانی باشد، اقداماتی انجام دهد که به معنای واقعی مقابله به مثل و کاملاً بازدارنده باشد و رژیم صهیونیستی را وادار به خودداری از ادامه جنایاتی مانند ترور‌های تهران، دمشق و بیروت نماید.
متاسفانه در روز‌های اخیر عناصر افراطی، که باید نام آن‌ها را ایلی‌کوهن‌های داخلی گذاشت، در حال جا انداختن این تفکر خطرناک هستند که از آیات قرآنی و روایات چنین استفاده میشود که شیعیان با یک جنگ بزرگ به‌زودی موفق به نابود کردن رژیم صهیونیستی و شکست حامیانش خواهند شد. این جریان افراطی حتی این جنگ خیالی خود را مقدمه ظهور امام زمان علیه‌السلام جلوه می‌دهد و برای جا انداختن چنین فرضیه خطرناکی کتاب‌ها، نوشته و فعالیت‌های زیادی با صرف هزینه‌های گزاف در فضای رسانه‌ای مکتوب و مجازی به راه انداخته و هرچه به وجود مقدس امام زمان علیه‌السلام مربوط میشود را خرج آن می‌کند. این جریان افراطی که بعید نیست ماموریت داشته باشد با وسوسه کردن‌های آغشته به رنگ و بوی مذهبی مسئولین نظام جمهوری اسلامی را به دام نتانیاهو بیندازد و ایران را گرفتار یک جنگ خانمان‌برانداز کند، باید سریعاً شناسائی و افشا شود تا نتواند مردم را بفریبد و اهداف دشمن را محقق سازد.
مسئولان نظام جمهوری اسلامی قطعاً می‌دانند که ورود به جنگ، استقبال از شر مطلق برای کشور است و مردم ایران از آن بشدت بیزارند. انتقام گرفتن از سران رژیم صهیونیستی نه فقط به خاطر ترور اسماعیل هنیه که مهمان کشورمان بود بلکه همچنین به خاطر ترور دانشمندان، فرماندهان و سرمایه‌های انسانی و معنوی ما که در سال‌های اخیر این رژیم آن‌ها را از ما گرفته است، حق ماست، ولی این حق را باید از طریق دیگری غیر از جنگ اِعمال کنیم. جنگ، بی‌حاصل‌ترین، خسارت‌بارترین و منفورترین راه است، راهی که خواست دشمن است و انسان‌های عاقل هرگز به خواست دشمن تن نمی‌دهند و تسلیم وسوسه افراطیون نمی‌شوند.
چقدر قاطی پاتی مطلب نوشته بود ! 
بنده که نظر دادم فورا بایگانی شد 
