در شرایطی که انباشت برخی مشکلات، موجب شده شماری از هموطنانمان در شهر‌های مختلف روانه خیابان‌ها شوند، بد نیست برخی بی توجهی‌های آشکار به مطالبات مردم را مرور کنیم؛ مروری که کمترین فایده آن، شناسایی مطالبات بر حق مردم و ریشه‌یابی برخی نارضایتی‌ها خواهد بود.
به گزارش «تابناک»؛ از جمله مطالبات بر حق و البته بر زمین مانده مردم بسیاری از مناطق جغرافیایی کشور، می توان به مشکلات پیش آمده در حوزه کشاورزی و فشارهای اقتصادی اشاره کرد که به دلیل نبود ثبات قیمت در بازار محصولات کشاورزی تقریباً به صورت هر ساله گرد نا امیدی را بر پیشانی کشاورزان می افشاند؛ فشارهایی که تحمل آن برای کشاورزان کشور سخت و حل آن نیز در بسیاری از موارد از توان مدیران اجرایی کشور خارج است.
یکی از مهم ترین فعالیت های تولیدی کشورمان که جمعیت زیادی از شهروندان در این بخش مشغول به فعالیت هستند را باید بخش کشاورزی دانست که بر اساس آن منابع مالی و درآمد بخش زیادی از جمعیت کشور به آن وابسته است؛ حوزه ای که بنا به روال گذشته، هیچگاه ثبات نسبی نداشته و از سویی نیز جمع قابل توجهی از قشر ضعیف جامعه در این بخش فعال هستند.
کشاورزانی که یک فصل کامل آن هم با شرایطی بسیار دشوار روی زمین های کشاورزی خود عرق می ریزند و تمام تلاش و کوشش خود را برای به دست آوردن معیشت سالانه خود انجام می دهند، در غالب موارد در فصل برداشت محصول دچار مشکل فروش می شوند و همه امیدهای آنها برای کسب سود و افزایش رفاه از بین می رود.
کشاورزانی که از آنها سخن به میان آمد، در ابتدای هر فصل کشاورزی با فراموش کردن خاطرات تلخ گذشته دوباره با هزاران امید و آرزو به مزارع کشاورزی بازمی گردند و با هزاران سختی کار کشاورزی و تولید محصول را از سر می گیرند، اما باز پایان قصه حکایتی تکراری و مشابه با سال های پیش است و کشاورزان درد و رنج دوباره را در پیش روی خود می بییند.
بارها در سال های گذشته اتفاق افتاده که کشاورزان در نقاط مختلف کشور، با کاهش شدید قیمت محصولات کشاورزی شان اعتراضات صنفی می کنند و مسئولان را برای حل مشکل به یاری می طلبند؛ اما آنچه در عمل رخ می دهد نشانی از تلاش قانع کننده برای حل مشکل آنها ندارد.
در سال جاری و همانند بسیاری از سال های گذشته قیمت سیب درختی هنگام برداشت محصول با کاهش شدید قیمت رو به رو شد و کار به جایی رسید که بسیاری از کشاورزان استان های شمال غربی کشور مثل کشاورزان شهرستان مشکین شهر، سیب درختی های خود را پای درخت رها و این نکته را مطرح کنند که حتی جمع آوری و بسته بندی این محصولات نیز برای آنها صرفه اقتصادی ندارد.
این مشکل منحصر به کشاورزان استان های شمال غربی کشور نبود و در همین سال جاری نیز بخش زیادی از جمعیت شالیکاران استان های شمالی کشور نیز در اعتراض به کاهش قیمت برنج داخلی و نیز افزایش بی رویه برنج خارجی تلاش کردند تا صدای اعتراض خود را به گوش مسئولان ارشد کشور برسانند و در این بین، همگان دیدند که وزیر جهاد کشاورزی در پاسخ به اعتراض یکی از کشاورزان شمالی با سخنی طنز آمیز او را به خوردن سبوس برای به دست آوردن آرامش دعوت کرد.
از یاد نبریم که در آبان ماه سال گذشته نیز یکی از باغداران شهرستان جویبار، در اعتراض به کاهش شدید قیمت پرتقال و خسارت های سنگینی که بر او وارد آمده بود، با اره برقی تعدادی از درخت های پرتقال خود را قطع کرد و با این کار اعتراض خود را به شرایط پیش آمده نشان داد؛ شرایطی که تنها محدود به او نبود و تعداد زیادی از باغداران شمالی کشور با این مشکل دست و پنجه نرم کردند.
محصولاتی مثل هنداونه، خیار و گوجه فرنگی در بسیاری از استان های کشور از جمله شهرستان های جنوبی استان کرمان، خراسان رضوی و هرمزگان همه ساله روی زمین می ماند و کشاورزانی که زمان و انرژی فراوانی را برای تولید این محصولات صرف می کنند، هنگامی که برای برداشت محصول و کسب سود اقدام می کنند، با بازاری متلاطم و قیمت های پایین مواجه می شوند و درآمد چندانی به دست نمی آورند.
در استان اصفهان، همدان، چهارمحال بختیاری و بسیاری دیگر از استان ها نیز سال های زیادی است که مشکل فروش محصولاتی مثل سیب زمینی و پیاز با قیمت مناسب وجود دارد و همه ساله هنگام برداشت محصول، کشاورزان با قیمتی مواجه هستند که نه تنها حداقل سود را نیز برای آنها ندارد، بلکه هزینه های کاشت را نیز برای آنها تأمین نمی کند.
این شرایط در بسیاری از استان های دیگر کشور و در مورد اکثر محصولات کشاورزی صادق است و شاهد دقیق این مدعی نیز وضعیت اقتصادی نامناسب اکثریت جمعیت کشاورزان کشور است.
در همه سال هایی که گذشت، برنامه دقیق، منظم و منسجم چندانی برای حل مشکل کشاورزان و بهبود شرایط خرید محصول از آنها در کشور رخ نداد و از آن سو همین محصولاتی که با قیمت ارزان از کشاورز خریداری شد با قیمتی چند برابری در بازار به دست مصرف کنندگان رسید؛ شرایطی که نه رضایت تولید کننده را به همراه داشت و نه رضایت حداقلی مصرف کنندگان را فراهم کرد.
شرایطی که از آن سخن به میان آمد، مشکل، اعتراض و مطالبه ای کاملاً صنفی و البته بر حق است که کشاورزان و قشر ضعیف کشور را به ستوه آورده، اما از آن سو رسیدگی و حل آن یا در دستور کار مسئولان قرار نگرفته است و یا هنوز ساز و کار مشخصی برای حل آن وجود ندارد.
بنابراین به نظر در جریان اعتراضات اخیر نباید مشکلاتی که برای کشاورزان کشور به وجود آمده است را نادیده گرفت و این مطالبات بر حق را نیز باید بخشی از خواسته های برحق مردم دانست که رسیدگی به آن می تواند جامعه را در رسیدن به عدالت بیشتر و کاهش ناکارآمدی ها یاری کند.
در شرایطی که انباشت برخی مشکلات، موجب شده شماری از هموطنانمان در شهر‌های مختلف روانه خیابان‌ها شوند، بد نیست برخی بی توجهی‌های آشکار به مطالبات مردم را مرور کنیم؛ مروری که کمترین فایده آن، شناسایی مطالبات بر حق مردم و ریشه‌یابی برخی نارضایتی‌ها خواهد بود.
با سلام، فلسفه ایجاد سازمان تعاونی روستایی ایران تامین منافع کشاورز و مصرف کننده ها بود که متاسفانه امروزه تبدیل به یک سازمان بسیار ضعیف گردیده و بی اغراق ، غلو نخواهد بود که عنوان شود، بود و نبودش یکسان هست. سازمانی که سهامدار آن کشاورزان بودند و با داشتن و ایجاد غرفه های عرضه بی واسطه کالاهای کشاورزی سهم بزرگی در تامین منافع کشاورزان و همچنین مصرف کنندگان داشت و با خریدهای تضمینی و عرضه همین محصولات در سراسر کشور ، هم از ، از بین رفتن محصولات کشاورزی جلوگیری مینمود و هم سهم عمده ایی در کنترل بازار داشت. بسیار شایسته و لازم هست که گزارشی از طرف سایت وزین تابناک در این رابطه تهیه شود. با اطمینان میگوییم در صورت زنده کردن و پویایی این سازمان بخش بزرگی از مشکلاتی که امروزه با آن گریبانگیر هستیم رفع خواهد شد. 
مشتری هم مفت میخواد .انگار کشاورز محصولو پیدا کرده 
