در فاصله حدود دو ماه تا آغاز سی‌و‌دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، چهره هفت عضو هیأت انتخاب این دوره از جشنواره رونمایی شد تا در فضایی مشابه ادوار پیشین، قطار جشنواره سرعت بیشتری گیرد؛ اما آیا این بخش اصلی جشنواره بین‌المللی فیلم فجر با این ترکیب محل حضور فیلم‌های جسورانه خواهد بود و جریان تازه با این رویداد پیش روی سینمای ایران قرار خواهد گرفت؟
به گزارش «تابناک»، «ابراهیم داروغه‌زاده»، «مجیدرضا بالا»، «داریوش فرهنگ»، «حسین کرمی»، «محمد حسین لطیفی»، «علی معلم» و «مازیار میری» به عنوان اعضای هیأت انتخاب بخش اصلی مسابقه (سودای سیمرغ) و خارج از مسابقه (نوعی نگاه) و البته فیلم‌های اول (نگاه نو) و «علیرضا قاسم خان»، «منوچهر مشیری»، «پریوش نظریه» و «محمد درمنش» به عنوان اعضای هیأت انتخاب بخش مستند (سینما حقیقت) اندک زمانی است که احکام خود را دریافت کردند.
بنا بر این گزارش، سیل تماس کارگردانان و تهیه‌کنندگان پس از چنین انتصابی دور از انتظار نیست و هرکس که در پی آن است تا اثرش از دروازه کاخ جشنواره عبور کند و وارد این رویداد شود، با دروازهبانها تماس خواهد گرفت و لابی‌گری را در پیش خواهد گرفت؛ هرچند بسیاری از کارگردانان که از حضور آثارشان در بخش اصلی اطمینان دارند، وارد این بازی‌ها نمی‌شوند و داوران نیز که تجربه چنین شرایطی دارند، وارد این بازی‌ها نشده و سنجش کیفی آثار ورای این تصمیمات انجام خواهد پذیرفت.
با این حال آنچه نگران کننده است، حضور برخی چهره‌ها در میان هیأت انتخاب است که شاید انعطاف عمل لازم را برای همراهی با نسل نوی فیلم سازان نداشته باشند و به واقع انتظار می‌رفت در هیأت انتخابی که توسط رضا داد، دبیر جشنواره سی و دوم فیلم فجر معرفی می‌شود، بوی تغییرات به مشام برسد و سینماگران نقش نزدیک به مطلق را در انتخاب آثار بر عهده داشته باشند، متأسفانه چنین نشد و مدیران سینما و سیما، جای سینماهایی را تنگ کردند.
همچنین نوع پیشبرد جشنواره، نشان داد در این دوره از جشنواره، نمی‌توان به لحاظ شکلی امیدوار به تغییراتی بود و تنها کیفیت پذیرش فیلم‌ها می‌ماند که باید دید آیا به همان سرنوشت چند سال پیش مبتلا خواهد شد و هر آنچه با سیاست‌های سازمان سینمایی و یا سیاست‌های ابلاغی از سوی دیگر نهاد‌ها مغایر باشد، اساساً به جشنواره راه داده نمی‌شود و یا با آغوشی باز به استقبالشان خواهند رفت و فیلم‌های سفارشی از دوستان، در میان آثار راه یافته به کاخ جشنواره جای نداشته باشند.
شاید بد نباشد پیش از آنکه هنگام قضاوت این داوران فرارسد و نقد‌ها پیرامون شیوه انتخاب مطرح شود، دبیر جشنواره از هم اکنون شیوه نامه‌ای با اتکا به توان فکری شورای سینمایی تأسیس شده توسط رئیس سازمان سینمایی به نگارش درآورد که در آن موازین انتخاب یک فیلم برای ورود به جشنواره مشخص شده باشد و همچنین آیین نامه‌ای مشابه نیز برای هیأت داوران جشنواره طراحی شود تا این دو بخش از حالت صددرصد سلیقه‌ای خارج شود و حرف و حدیث‌ها در این باره برای همیشه به پایان رسد، هرچند بعید است به این پیشنهاد نیز مشابه پیشنهادهای گذشته دلسوزان حوزه سینما توجهی شود!
نگاهی داشته باشید به ترکیب هیأت انتخاب جشنواره سی و دوم که به رغم پسوند بین‌المللی، یک چهره غیرایرانی در میان آنها نیست و البته پیش از آنکه این چهره‌ها به دیدن فیلم‌های مدعی حضور در جشنواره آتی بنشینند.
ابراهیم داروغه‌زاده پزشک و کار‌شناسی ارشد روابط بین‌الملل، مدیر عامل مؤسسه رسانه‌های تصویری، مدیر پخش شبکه ۴، مدیر گروه اجتماعی شبکه ۱ و مدیر عامل مؤسسه تصویر شهر نیز بوده است.
مجید رضابالا، متولد ۱۳۴۷ در یزد است و تاکنون علاوه بر معاونت فرهنگی بنیاد سینمایی فارابی، مدیرکل امور برنامه‌های مرکز سیما فیلم، معاون فرهنگی سیما فیلم، مدیر طرح و برنامه شبکه اول سیما، مشاور معاون سینمایی، مشاور مدیرعامل بنیاد فارابی و عضو هیأت انتخاب چند دوره فجر بوده است.
دیگر عضو هیأت انتخاب بخش سودای سیمرغ، داریوش فرهنگ است. وی کارگردان، بازیگر و فیلم نامه نویس سینما و تلویزیون ایران است و مردم ایران، فرهنگ را با کارگردانی سریال سلطان و شبان می‌شناسند. وی در فیلم‌های سینمایی «خنده در باران»، «راه شب»، «رز زرد»، «دیپلمات»، «بهترین بابای دنیا» به کارگردانی حضور داشته است. فرهنگ در چند دوره جشنواره فیلم فجر، کاندیدای دریافت سیمرغ بلورین بوده است.
اکنون حسین کرمی مدیر شبکه «نمایش» سیماست. وی سوابقی مانند مدیریت شبکه چهار سیما و قائم مقامی معاونت سیمای جمهوری اسلامی ایران را در کارنامه داشته و اکنون نیز علاوه بر مدیریت شبکه نمایش، مشاور معاون سیماست.
محمدحسین لطیفی متولد ۱۳۴۱ در تهران، به عنوان یکی از کارگردانان سینما و تلویزیون، سال‌هاست که در این عرصه فعالیت می‌کند. از جمله آثار او می‌توان به کارگردانی فیلم‌های سینمایی «سرعت»، «دختر ایرونی»، «عینک دودی»، «خوابگاه دختران»، «روز سوم»، «توفیق اجباری»، «پاریس تا پاریس» و سریال‌های «کت جادویی»، «همسایه‌ها»، «سفر سبز»، «فرار بزرگ»، «وفا»، «صاحبدلان»، «نردبانی برآسمان»، «قلب یخی»، «ساخت ایران» و «دودکش» اشاره کرد.
علی معلم نویسنده، ناشر، منتقد و تهیه کننده در سینمای ایران حضور داشته است. وی مدیر مسئول ماهنامه دنیای تصویر است و در فیلم‌های «شوکران»، «گاو خونی»، «آل» و «ازدواج به سبک ایرانی» به عنوان تهیه کننده حضور داشته است.
مازیار میری متولد ۱۳۵۰ در تهران است. وی تجربه کارگردانی و تدوین را در کارنامه سینمایی خود دارد. نخستین فیلم بلند سینمایی‌اش «قطعه ناتمام» جوایز گوناگونی دریافت کرده است. «حوض نقاشی»، «سعادت آباد»، «کتاب قانون»، «پاداش سکوت»، «به آهستگی» از جمله فیلم‌هایی است که میری کارگردان آنها بوده است.
در کارنامه سینمایی درمنش، مستندهای «سردار خیبر»، «سردار عشق»، «کاندیداتور» و «سفر عشق» به چشم می‌خورد. وی مدتی مدیر واحد تولیدات تصویری شرکت سروش و رئیس شورای صنفی نمایش بوده است.
هم‌اکنون علیرضا قاسم خان معاون پژوهشی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی است. وی که فارغ‌التحصیل کار‌شناسی کارگردانی سینما از دانشگاه هنر است، کارگردانی فیلم‌های مستند «دیر گچین»، «سفر آواز» و «ارغوان» و «مفهوم باغ در مینیاتور ایران» را در کارنامه سینمایی خود دارد. وی مدتی مدیریت سینما تک موزه هنرهای معاصر تهران و همچنین دبیری و قائم مقامی فرهنگستان هنر را بر عهده داشته است.
منوچهر مشیری، دیگر عضو این هیأت نیز از مستندسازان باتجربه کشور به شمار میرود. وی مدیر آموزش انجمن مستندسازان سینمای ایران بوده و در کارنامه سینمایی‌اش آثار خاطره جاری است، صد سالگی و آخرین باران سال به چشم می‌خورد.
پریوش نظریه، دیگر عضو هیأت انتخاب لیسانس تئا‌تر از دانشگاه هنر است. وی به عنوان بازیگر، مستند‌ساز و عکاس در سینمای ایران فعالیت می‌کند و تا کنون در فیلم‌های «یه حبه قند»، «کیمیا و خاک»، «ساعت ۲۵»، «بوی کافور عطر یاس» بازی کرده است. نظریه در چند دوره جشنواره سینما حقیقت به عنوان داور حضور داشته است.
منظور از دروازه بان ها چیست ؟ 
منظور داوران است که فیلم ها رو دروازه بانی می کنند. مثل دروازه بانی خبر. مطلب رو خوندید؟