پایه پولی؟اجزای آن،نحوه خلق پول/عوامل موثر بر حجم پول

پایه پولی
نخستین گام در ساختن هر الگوی عرضه پول، آشنایی با مفهوم پایه پولی و یا پول پرقدرت است.
 
پایه پولی عبارت است از :
 
1- صورت بدهی مقامات بانکی (بانک مرکزی) به بخش‌های خصوصی (اسکناس و مسکوک در دست مردم)

2 -  صورت بدهی بانک مرکزی به بانک‌ها؛ شامل: اسکناس و مسکوک نزد بانک‌ها، سپرده‌های قانونی و سپرده‌های اضافی بانک‌ها نزد بانک مرکزی.
 
همچنین می‌توان پایه پولی را بصورت حاصل جمع دارایی‌های خارجی و داخلی بانک مرکزی بیان کرد.
 
تغییرات پایه پولی در اقتصاد را می‌توان تابعی از تغییرات دارایی‌های مالی بانک مرکزی به شمار آورد. بانک مرکزی در کشورها وظیفه انتشار اسکناس را به عهده دارد. این بانک از ذخایر ارزی (ذخایری از ارزهای معتبر دنیا مانند دلار و پوند)، ذخایر طلا، مطالبات از دولت و مطالبات از بانک‌ها به عنوان پشتوانه برای انتشار اسکناس استفاده می‌کند. بدهی بانک مرکزی نیز همان اسکناس و مسکوکات در دست مردم، ذخایر قانونی ، اضافی و احتیاطی بانک‌های تجاری است.
 
بانک مرکزی باید به ازای دارایی‌های خود اسکناس منتشر کند، ولی در برخی موارد مانند اعطای اعتبار و وام به بانک‌های تجاری به جای انتشار اسکناس و تحویل آن به بانک تجاری می‌تواند به صورت دفتری حساب آن بانک را بستانکار کند و به وسیله آن حق اعطای وام را به متقاضیان وام می دهد. براساس مطالب فوق پایه پولی را می‌توان در چارچوب ترازنامه بانک مرکزی نشان داد که عبارت است از؛
 
دارائی‌ها:
1-خالص دارایی‌های خارجی بانک مرکزی؛ شامل : موجودی ارز و خالص مطالبات از خارج،

2 -ذخایر طلا،
3-خالص مطالبات بانک مرکزی از دولت؛ شامل: مطالبات از بخش دولتی، سپرده‌های بخش دولتی، حساب سرمایه بانک مرکزی،اوراق قرضه دولتی،
4-مطالبات بانک مرکزی از بانک‌های تجاری؛ شامل: وام‌ها و اعتبارات اعطایی به بانک‌های تجاری.
 
بدهی‌ها:
1- اسکناس و مسکوک در دست مردم،
2- اسکناس و مسکوک نزد بانک‌ها (نقدینگی در صندوق بانکها)
3- سپرده‌های ویژه بانکی نزد بانک مرکزی(ذخایر اضافی بانکها)
4-  سپرده‌های قانونی بانک‌ها نزد بانک مرکزی (ذخایر قانونی بانکها)
 
مدلی برای مکانیسم خلق پول
هنگامی‌که بانک مرکزی با افزایش پایه پولی ( مثلا با انتشار اسکناس) یک ریال منتشر می‌کند، بر اثر سپرده گذاری مردم در بانک‌های تجاری و اعطای وام بانکی ، در واقع بیش از یک ریال پول ایجاد خواهد شد. بنابراین  برای خلق پول در یک اقتصاد می‌توان ضریب تکاثری‌ای مطرح کرد که بر اساس آن تغییرات پایه پولی منجر به تغییر حجم (عرضه) پول می‌شود.
 
بانک مرکزی با انتشار اسکناس و یا ایجاد پول از طرق دیگر، ابتدا سبب بوجود آمدن و به گردش افتادن مقداری پول می‌شود. آنگاه مردم یا سپرده‌گذارن بخشی از پول جدید را به صورت اسکناس نزد خود نگهداری کرده و بقیه آن را به صورت سپرده بانکی نزد بانک‌های تجاری سپرده می‌گذارند. پس به این ترتیب به‌ازای ایجاد هر پول جدیدی  توسط بانک مرکزی بخشی از آن به صورت سپرده‌های بانکی در اختیار بانک‌های تجاری قرار می‌گیرد. بانک‌های تجاری نیز بخشی از سپرده‌های سپرده‌گذاران را به صورت ذخیره نگهداری کرده و بقیه آن را صرف اعطای وام و اعتبار به وام‌گیرندگان می‌نمایند ، اما اعطای وام و اعتبار به معنای ایجاد یک پول جدید اعتباری است. زیرا علاوه بر آنکه حق برداشت برای سپرده‌گذار اصلی محفوظ است و حق استفاده از سپرده خود را دارد، برای وام گیرنده نیز از طریق اعتبار یک وسیله پرداخت و دادو ستد فراهم شده است که منشا آن اعطای اعتبار بانک‌های تجاری است. در واقع پول جدید اعتباری به وجود می‌آید.
 
در ادامه به بیان ریاضی این موضوع می‌پردازیم:
 
CU= cd.DD : طبق این رابطه؛ کل اسکناس و مسکوکات نگهداری شده توسط مردم(CU) برابراست با نسبت اسکناس به سپرده (cd) ضرب‌در کل سپرده‌های دیداری(DD).
 
RR= rr . DD : بنابر این رابطه؛ کل ذخایر قانونی بانک‌ها نزد بانک مرکزی (RR ) برابر است با نرخ ذخیره قانونی(rr) ضرب‌در کل سپرده‌های دیداری نزد بانکهای تجاری.

ER= er . DD : این رابطه نیز نشان‌دهنده آنست که؛ کل ذخایر اضافی بانکها (ER) برابر است با نرخ ذخیره اضافی (er) ضرب‌در کل سپرده‌های دیداری مردم نزد بانک‌های تجاری.

بنابراین پایه پولی عبارت خواهد بود از " CU + RR + ER "
 
ضریب فزاینده (تکاثری) پول
ضریبی است که قدرت افزایش حجم پول را بر اساس فعالیت بانک‌های تجاری نشان می‌دهد. به تعبیر دیگر، نشانگر آن است که در ازای هر واحد پایه پولی، حجم پول چقدر تغییر می‌کند.
 
عوامل موثر بر حجم پول
هر عاملی که سبب افزایش پایه پولی شود،عرضه(حجم) پول را افزایش می‌دهد. مقدار تغییر در عرضه پول برابر است با ضریب فزاینده (تکاثری) خلق پول ضرب‌در تغییر پایه پولی. بطور خلاصه می‌توان گفت ، تغییر هریک از عوامل زیر سبب تغییر حجم پول می‌شود:
1- پایه پولی(H).
2- نسبت اسکناس به سپرده(cd) .
3-نرخ ذخیره قانونی(rr) .
4-نرخ ذخیره اضافی (er).
 
تبیین اجزای ضریب فزاینده (تکاثری) پول و تاثیر آن بر حجم پول
1- نسبت اسکناس و مسکوک در دست مردم به سپرده‌های دیداری (cd)،  نشانگر آن است که مردم چه مقدار از معاملات خود را با اسکناس و چه مقدار دیگر را با پول تحریری (چک) انجام می‌دهند. اگر مردم تصمیم بگیرند بخش بیشتری از پول خود را بصورت اسکناس نگهداری کنند، در اینصورت بخش کمتری را به سپرده دیداری اختصاص داده و بانک‌ها منابع کمتری برای وام دادن و ایجاد تکاثری پول اعتباری خواهند داشت و به تبع آن، حجم پول کمتر خواهد شد
 
2- نرخ ذخیره قانونی(rr)، چنانچه بانک مرکزی نرخ ذخیره قانونی را افزایش دهد،بازای یک مقدار مشخص سپرده دیداری نزد بانک‌های تجاری مقدار ذخیره قانونی بیشتری طلب می‌کند،در اینصورت بخش کمتری از منابع بدست آمده از طریق این سپرده‌ها قابل استفاده برای وام دادن است. به این ترتیب ضریب تکاثر خلق پول و به تبع آن حجم پول کاهش می یابد.
 
3- نرخ ذخیره اضافی (er)، اگر بانک‌های تجاری به هر دلیلی به‌ازای یک مقدار سپرده دیداری مشخص ذخایر اضافی بیشتری نگهداری کنند، مقدار کمتری از منابع بدست آمده از طریق سپرده‌های دیداری را صرف اعطای وام می‌کنند و وام و اعتبار کمتری به وام‌گیرندگان می‌پردازند. تغییرات نرخ ذخیره اضافی ناشی از عوامل ذیل است:
 
الف-نرخ بهره بازار(r)، به معنی افزایش هزینه فرصت ذخایر اضافی و بیکار یا راکد بانک‌های تجاری است.

ب-نرخ تنزیل(rd¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬)، یا نرخ بهره قرض دادن بانک مرکزی به بانک‌های تجاری است که در گذشته به آن نرخ تنزیل مجدد گفته می‌شد.
 
ج-ریسک کمبود نقدینگی، شاخص ریسک و نگرانی مواجه شدن بانک‌های تجاری با کمبود نقدینگی است.

بطور خلاصه می‌توان گفت کاهش نرخ بهره بازار، افزایش نرخ تنزیل و افزایش ریسک کمبود نقدینگی، منجر به افزایش نرخ ذخایر اضافی می‌شوند، که سبب می شود ضریب تکاثر خلق پول کاهش یافته و حجم پول کاهش ‌یابد.
 
عکس موارد فوق سبب افزایش ضریب تکاثر خلق پول و حجم پول می‌شود.