افراط در استیضاح، آغاز محاکمه دوازده واردکننده موبایل، تابستان پرتنش هفت تپه، همکاری مرموز قاتل با پلیس!، سیستان ۵۲ روز زیر توفان، بانکداری به روش بچه پولدارها، ثبات اقتصادی در گرو اصلاح نظام بانکی، توپ پر رئیس کل علیه بانک‌های بی انضباط، ۹۷ درصد زائران خارجی با خانواده به مشهد می‌آیند، پایان خوش ایران در جاکارتا،۵۰۰۰ میلیارد تومان رانت ناشی از فروش کالا با ارز دولتی! مانور قدرت در مسکو، رانت ۷۰۰۰ میلیاردی دولت به پتروشیمی‌ها و احزاب اصلاح طلب در آش شور بوروکراسی، از مواردی است که موضوع گزارش‌های خبری و تحلیلی روزنامه‌های امروز شده است.
به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز یکشنبه یازدهم شهریورماه در حالی چاپ و منتشر شدند که قطار استیضاح وزرا در مجلس، محاکمه ۱۲ واردکننده متخلف موبایل و اظهارات رئیس کل بانک مرکزی در انتقاد از نظام بانکی و بانک‌های بی انضباط با عناوین مختلفی به تیترهای اصلی صفحات نخست بیشتر آن‌ها تبدیل شده است.
روزنامه آرمان امروز عنوان احمدی نژاد محاکمه می‌شود؟ را تیتر یک امروز خود کرد و در گزارشی، خبر محاکمه بقایی و مشایی و جوانفکر را در کنار بی پاسخ ماندن افکار عمومی درباره چرایی عدم محاکمه احمدی نژاد مطرح کرده است. این روزنامه در سرمقاله امروز خود با عنوان جوگیر نشویم به قلم مصطفی درایتی به نقد استیضاح‌های پی درپی وزرای دولت دوازدهم توسط مجلس پرداخته است.
روزنامه کیهان گزارش اصلی امروز خود با عنوان ثبات اقتصادی در گرو اصلاح نظام بانکی و هدایت نقدینگی را در صفحه نخست برجسته کرده و در گزارشی دیگر از زبان رئیس‌کمیسیون اقتصادی مجلس خبر داده: ۵۰۰۰ میلیارد تومان رانت ناشی از فروش کالا با ارز دولتی! ایجاد شده است.
روزنامه ایران هم دومینوی استیضاح وزرای دولت در مجلس را با عنوان قطار استیضاح کجا متوقف می‌شود مورد توجه قرار داد و برجسته کرد و در طی گزارشی به نقل از پزشکیان نایب رئیس مجلس نوشت: نمایندگان، چون نمی‌توانند مشکلات حوزه انتخابیه را حل کنند، وزیران را استیضاح می‌کنند.
روزنامه وطن امروز نیز با انتشار تصاویری از دادگاه محاکمه متخلفان واردات موبایل تیتر آغاز محاکمه ۱۲ واردکننده موبایل را برجسته کرد و از برگزاری سومین دادگاه ویژه برخورد با مفسدان اقتصادی خبر داد.
در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم؛
رئیس جمهور چه واکنشی به شرایط موجود نشان می‌دهد؟
علی محمد نمازی، عضو حزب کارگزاران سازندگی طی یادداشتی در روزنامه آرمان امروز با عنوان دولت چه باید بکند، نوشت: بعد از پیروزی انقلاب هیچ دولتی از لحاظ کاهش محبوبیت و مقبولیت در وضعیت دولت دوازدهم نبوده است. واقعا جای تعجب دارد چگونه آقای حسن روحانی آن مبارزه بسیار سخت اکثریت ملت ایران و پیروزی درخشان با بیش از ۲۴ میلیون رای را به این آسانی از دست دهد. در طول یک سال دو مرتبه مخالفت‌های خیابانی انجام گرفته، تهدید علنی رئیس‌جمهور به مرگ در فیضیه و همچنین مداح معروف اردوگاه اصولگرایی، سوال از رئیس‌جمهور در مجلس مطرح می‌گردد و آقای دکتر روحانی به‌گفته خود، برای رعایت در راستای پرهیز از تنش از خود و عملکرد دولتش به درستی دفاع نمی‌کند، ولی نمایندگان مجلس از توضیحات ایشان در پاسخ ۴ سوال از ۵ سوال قانع نمی‌شوند؟
در فاصله یک‌ماه استیضاح دو وزیر دولت در مجلس رای می‌آورد و جالب است رئیس‌جمهور برای دفاع هیچکدام از دو وزیر درمجلس حاضر نمی‌شود، استیضاح وزیر آموزش و پرورش در دستور کار مجلس قرار دارد و استیضاح‌های دیگر نیز راه در راهند. ملت در بهت و حیرت بسر می‌برد و جای تعجب که رئیس‌جمهور تا کنون عکس‌العمل مهمی از خود نشان نداده است؟ با اینکه سران قوا دارای اختیارات ویژه شده و قوه قضائیه دارای اختیارت مبسوط برای برخورد با اخلالگران اقتصادی شده است، آقای رئیس‌جمهور به هنگام پاسخگویی به سوالات می‌گوید ما در کشور بحران نداریم. برای خروج از وضعیت حداقل فوق‌العاده، دولت باید کار‌های زیر را انجام دهد: ۱- ابتدا رئیس‌جمهور اراده تحولات مهمی را در خود بسیج نمایید. ۲- رویه معمول، حداقل در دوره دوم ریاست جمهوری را کنار نهاده و با روحیه جهادی و خردورزانه کمر به حل معضلات و پیشبرد امور ببندند. ۳- روحیه تغییر و تحول در نیروی انسانی و برنامه‌های دولت را بسیج و شروع کار‌های بزرگ را سرلوحه خود قرارداده و همراهی و همکاری ملت را نیز تقویت نمایند. ۴- رئیس‌جمهور باقیمانده اعصای تیم اقتصادی دولت را تغییر داده و با مشورت اهل فن افراد کارآزموده را شناسایی و منصوب و یا به مجلس معرفی نماید و نمایندگان نیز خارج از هرگونه ملاحظه و فقط با قصد تایید کاندیدا‌های کارآمد پیشنهاد‌ها را بررسی و اتخاذ تصمیم کنند. ۵- رئیس‌جمهور قطعا فردی منصف، ناظم، دارای شناخت کافی از جریانات و احزاب سیاسی و دارای شناخت و تجربه کلی در امور کشور را به جای رئیس فعلی دفتر خود منصوب نماید. ۶- خانه تکانی در معاونان رئیس‌جمهور و نمایندگان دولت در شورا‌ها و کمیسیون‌ها شروع نماید. ۷- از ابتدای شروع به‌کار دوره دوم ریاست جمهوری دکتر روحانی، اصلاح‌طلبان و حتی مستقلین از انتصاب‌های بدنه دولت ناراضی بودند و عملکرد ناکافی این مدیران موید آن نارضایتی است. اکنون با اجرای قانون عدم به‌کارگیری بازنشستگان و تغییر وزرا و وزارتخانه‌ای مثل وزارت کشور، تغییرات اساسی با برنامه تبدیل به احسن شدن صورت گیرد.
بی اعتنایی دولت، دلیل اسیضاح وزرا؟
جهانبخش محبی نیا در سرمقاله امروز روزنامه ابتکار با عنوان ترمیم سخت کابینه نوشت: وقتی خیر‌خواهی نخبگان و خواسته نمایندگان دال بر اصلاح و تقویت تیم اقتصادی با مقاومت و بی‌اعتنایی دولت مواجه شد، پای پارلمان برای شکار وزیران به هیات دولت باز شد. در شرایط عادی عبور وزرای معزول از سد استیضاح سهل می‌نمود. اما اقدام مجلس شورای اسلامی واکنشی بود علیه موقعیت اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعه ایران که از هر حیث حساس، بغرنج و مطالبه‌گر نشان می‌دهد و اگر استیضاح هیات دولت با مانعی جدی و اساسی مواجه نشود، چه بسا در دستور کار قرار گیرد تا حداقل شاهد دومینوی برکناری وزیران باشیم به نحوی که براساس اصل ۱۳۶ قانون اساسی، رئیس جمهوری مکلف به درخواست رای اعتماد برای هیات وزیران باشد.
واقعیتی تلخ و گزنده در چینش مسئولان کشور وجود دارد. افرادی که به مناصب و موقعیت‌ها می‌رسند باید با چرب زبانی سر تعظیم فرود آورند و ثابت کنند گزندی به مافوق نخواهند رساند. این آفت منحصر به قوه مجریه هم نیست و ریشه بسیاری از ناملایمات، کم کاری‌ها، مفاسد و نارضایتی خلق به مدیرانی برمی‌گردد که تمام هم و غم‌شان کسب رضایت مافوق و خالی کردن عقده سر زیردستان و مردم است.
فشار وارده بر نمایندگان مجلس هم از این حیثه به جد غیرقابل تحمل و مصیبت بار است. در واقع یکی از لوازم توقف صید در بیابان سیاست و فرود آوردن نمایندگان از نردبان استیضاح توجه عمیق و موثر به مشکلات مردم، درخواست آن‌ها به ویژه التفات به سیاست گذاری اقتصادی و معرفی سریع وزرای پیشنهادی برای امور اقتصادی و دارایی و تعاون، کار و رفاه اجتماعی است که مقابله با بحران اقتصادی پیش روی جهان و ایران و مبارزه با فقر، بیکاری و افت ارزش پول ملی را هدف‌گذاری کنند.
اقتصاد جهان با جاه طلبی، زیاد‌ه‌خواهی و پست‌نگری دونالد ترامپ روزگار خوشی نخواهد داشت. رقابت منفی تجاری بین آمریکا و چین به جنگ واقعی تجاری تبدیل می‌گردد، ریسمان وحدت اقتصادی، سیاسی و حتی امنیتی ایالات متحده و اروپا شل می‌شود. خروج ترامپ از برجام به بغرنج شدن مذاکره با کره شمالی و عوامل دیگر باعث انشعاب در نظام پرداخت‌های جهانی خواهد شد و به همین سبب جامعه امریکا از نحوه تعامل ترامپ با پوتین برداشت منفی دارد. بدبینی مصرف‌کنندگان آمریکایی، تضعیف طبقه متوسط و توقف سرمایه‌گذاری خارجی به علت ورود کاسب کارانه به تجارت خارجی، بازار سهام آمریکا را در معرض شوک‌های جدی قرار می‌دهد و فضا را برای افزایش نرخ بهره از طریق بانک مرکزی مهیا می‌کند.
این اوضاع و احوال از طریق بازار جهانی طلا، نفت، کالا‌های مبادله‌ای و دلار آثارش را بر اقتصاد ایران به جا خواهد گذاشت.
با این فروض و صورت بندی وقایع مالی، ارزی و پولی داخل بر مبنای تمدید تحریم، سررسید اوراق مالی، کسری بودجه، افت غیر معمول و بی ضابطه پول ملی و عوامل اقتصادی و پیامد‌های سیاسی – اجتماعی آن مسئولیت حاکمیت، هیئت دولت و وزیران اقتصادی را بیشتر می‌کند. عکس العمل مسئولان کشور به واقعیت‌های موجود در کشور و جهان ناگزیر از تحول و دگرگونی مثبت باید باشد، در انتخاب وزیران واجب است مصالح ملت ایران را به خواسته اردوگاه‌های سیاست و افراد خارج از نهاد‌های رسمی و غیر پاسخگو گره نزد. انتخاب مات و راضی کردن کانون‌های قدرت یا فشار و گریز از انتخاب نیرو‌های جسور، قاطع، کاربلد و متعهد به ایران، انقلاب و اسلام اوضاع را بدتر خواهد کرد و سمت سوی مطالبه را به فرهنگ، آموزش و امنیت خواهد کشاند.
ادامه استیضاح حلقوی دیگر نشان از ترمیم نخواهد بود بلکه نشانه گرفتن مشروعیت دولت است که عهده‌دار امور عمومی نیست.
استیضاح وزرا با هدف کسب چهره موجه برای انتخابات آینده؟
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود با عنوان چو دانی و پرسی سؤالت خطاست نوشت: برخی افراد و گروه‌ها با مشاهده شرایط پیرامونی به امید حفظ جایگاه و موقعیت خود، تغییر موضع داده‌اند و به تصور اینکه با مخالف خوانی می‌توانند شرایط بهتری را برای خود احراز کنند، حتی منافع ملی و مصالح کشور را هم چه بسا که زیر پا بگذارند تا بلکه چهره‌ای موجه برای انتخابات آینده محسوب شوند! چرخش برخی از اصحاب قلم و سیاست از جمله بعضی از نمایندگان مجلس را در همین چارچوب می‌توان ارزیابی کرد که آن‌ها بدون در نظر گرفتن شرایط کشور وارد فضای مخالف خوانی علیه نظام اجرائی شده‌اند.
عملکرد برخی عناصر مجلس به ویژه در طیف همیشه در صحنه برای استیضاح وزرای کابینه به وضوح نشان می‌دهد که آن‌ها بدون رعایت مصالح نظام و بی‌اعتنا به منافع ملی مایلند یا دولت را به زمین بزنند و یا حداقل آنرا زمین گیر کنند. به راستی استیضاح زنجیره‌ای وزرای کابینه با فاصله‌ای کمتر از یک ماه و یا یک هفته، چه معنائی جز این دارد که کسانی سعی دارند رفتاری را در پیش بگیرند که یک دولت ناتوان داشته باشیم که در اداره امور، فاقد تمرکز باشد و در برخورد با مسائل همواره منفعل ظاهر شود؟
اگرچه استیضاح وزرا و سوال از رئیس‌جمهور و یا کشاندن وزرا به مجلس برای پاسخگوئی به سوالات، از حقوق نمایندگان مجلس است، ولی تکرار و استمرار آن به ویژه در شرایط حساس که دولت باید تمام توان و ظرفیت خود را برای مقابله با دشمنان شرور و خنثی کردن توطئه‌های پرتعداد آن‌ها بسیج کند، به نوعی است که چندان قابل درک و توجیه به نظر نمی‌آید.
به راستی نمایندگانی که از بسیاری مسائل آشکار و نهان آگاهند و به منابع متنوع اطلاع رسانی و اطلاعات طبقه بندی شده هم دسترسی دارند، آیا پاسخ متقنی درباره آن ۵ سوال مطروحه از رئیس‌جمهور را در اختیار نداشتند؟ این نکته به ویژه زمانی معنی‌دار خواهد بود که رفتار رئیس‌جمهور روحانی و رئیس دولت‌های نهم و دهم با مجلس را مقایسه کنیم و رفتار متقابل مجلسیان با این دو را مدنظر قرار دهیم. یکی مجلس را در ذیل امور هم نمی‌دانست و با پرداخت ۵ میلیون تومان پول توجیبی به برخی نمایندگان، رای و نظر آن‌ها را معامله می‌کرد و دیگری با تکریم و حفظ حرمت مجلسیان برای رای و نظر آن‌ها احترام خاصی قائل می‌شود. یکی فرصت حضور در مجلس را به افشاگری علیه خاندان رئیس مجلس و دیگران اختصاص می‌داد و دیگری با حفظ عزت و حرمت مجلس به تکریم آن‌ها پرداخته است. به وضوح باید اذعان کرد که در مجلس متناسب با نجابت رئیس جمهور با وی رفتار نشد.
نمایندگان به خوبی و پیشاپیش، از پاسخ به سوالات ۵ گانه خود آگاه بودند و با در نظر گرفتن ملاحظات و موانع بازدارنده سیاسی – اخلاقی و رعایت مصالح کشور و منافع ملی، آنگونه نبود که از پاسخ‌های رئیس‌جمهور روحانی قانع نشده باشند.
سخن در این باره فراوان است و خدا نکند که نمایندگان سابق و لاحق به تناسب مصلحت اندیشی‌های شخصی، گروهی و جناحی و همچنین منافع خاصی که در این قبیل مخالف خوانی‌ها مستتر است، مصالح کشور و منافع ملی را قربانی کنند. دشمن این روز‌ها به صراحت سخن می‌گوید. عربده می‌کشد و اهداف پلید خود را با وقاحتی بی‌نظیر رسانه‌ای می‌کند. عقل و منطق ایجاب می‌کند یاران و یاوران انقلاب و نظام به ویژه کسانی که خود را نماینده ملت می‌دانند، تاسی به ملت غیرتمند و سلحشور ایران کنند و منافع ملی و مصالح کشور را نه فقط در گفتار بلکه در عمل هم مقدم بر هر انگیزه و هدف دیگری قرار دهند. تنها در این صورت است که عملکرد مجلسیان و رفتار متقابل رئیس‌جمهور و سایر قوا نشانه‌ای از اقتدار و سلامت و سیاست ورزی در نظام مقدس جمهوری اسلامی خواهد بود و همواره چنین باد.
وزیری که 5 میلیون بگیرد دیگر درد کارمندش را نفهمد.... 
منظورتون 50 ملیونه دیگه؟