برای جابجایی چند صد میلیون سرمایه، تنها ۲ میلیون حقوق می‌گیرم/ قیمت محصولاتی که ما جابجا می‌کنیم افزایش یافته، اما کرایه بار ما نه

به گزارش «تابناک»؛ در روز‌های اخیر، جمع قابل توجهی از رانندگان و مالکان کامیون به دلیل آنچه افزایش بارمالی فعالیت در بخش حمل و نقل جاده‌ای عنوان می‌شود، اعتصاب و از جابجایی کالا خودداری کردند؛ رخدادی خسارت بار که برخی مقامات مسئول، آن را مدیریت شده و در جهت ایجاد نا امنی در کشور توصیف می‌کنند، ولی رانندگان دلیل این کار خود را موضوع دیگری می‌دانند.

هر چند پس از آغاز موج اول اعتراضات این صنف ـ که در فصل زمستان صورت گرفت ـ انتظار می رفت، مسئولان و متولیان امر با شنیدن صدای اعتراض کامیون داران، نسبت به حل مشکل آن‌ها اقدام کنند، پیگیری‌های صورت گرفته نشان می‌دهد، این موضوع آنچنان که باید و شاید در دستور کار مسئولان امر قرار نداشته است.

اکنون به دنبال افزایش بی سابقه و غیر قابل کنترل نرخ ارز، مشکلاتی که پیش از این متوجه کامیون داران بود، با شدت بیشتری خودنمایی می‌کند و کار به جایی رسیده که رانندگان کامیون نه تنها بخاطر فعالیت در این صنف به سودی نمی‌رسند، بلکه ضرر مالی فراوانی نیز متوجه آنهاست.

این ادعا را می‌توان از سخنان شماری از رانندگان و مالکان کامیون دار برداشت کرد که ضمن اشاره دقیق به مشکلاتشان در گفت وگو با «تابناک»، تنها راه حل مشکل را افزایش کرایه بار عنوان می‌کنند.

«م-ب»؛ یکی از رانندگان کامیون که سال هاست در این حوزه فعالیت می‌کند، در مورد مشکلاتی که او را به اعتراض وادار کرده است، گفت: واقعیت این است که من و بسیاری از هم نوعان من که راننده کامیون هستیم و اساساً مالک کامیون نیز نیستیم، در این حوزه بیشترین خسارت را متحمل می‌شویم. اکنون شرایط برای ما به قدری سخت شده است که دیگر امکان فعالیت در بخش را نداریم.

این راننده کامیون در مورد حقوق دریافتی خود ادامه داد: تمامی دریافتی من به عنوان راننده کامیون که گاهی چند صد میلیون سرمایه را جابجا می‌کنم، برای هر ماه، دو میلیون تومان است. شما نگاه کنید من اگر به جای رانندگی یک بیل به دست بگیرم و کارگری کنم و یا یک چوب در دست بگیرم و چوپانی کنم، هم از این دو میلیون تومان در ماه بیشتر درآمد خواهم داشت.

وی ضمن اعتراض به عدم افزایش نرخ کرایه بار‌ها اضافه کرد: مدت هاست نرخ کرایه بار جابه جایی کالا افزایش نیافته است. این در حالی است که قیمت هزینه‌های نگهداری و تعمیر کامیون به شدت افزایش یافته و از سویی نیز هزینه‌های زندگی ما مثل همه افراد جامعه افزایش یافته است. آیا به نظر شما در چنین شرایطی فعالیت در شغل رانندگی کامیون که هر لحظه احتمال سرقت و یا دزدی در جاده‌ها و از بین رفتن صد‌ها میلیون سرمایه امانتی وجود دارد، منطقی است؟

این راننده کامیون تصریح کرد: تا چند ماه پیش، هزینه خرید یک جفت لاستیک کامیون یک میلیون و ۳۰۰ هزار تومان بود، اما اکنون هزینه هر جفت لاستیک از ۹ میلیون تا ۲۰ میلیون تومان بسته به کیفیت جنس لاستیک متغیر است؛ این یعنی یک کامیون در هر سال حداقل ۹۰ میلیون تومان باید فقط برای تعویض لاستیک هزینه کند. به این موضوع هزینه‌هایی مثل تعویض روغن که در هر ۱۰ هزارکیلو متر صورت می‌گیرد و هزینه آن چیزی حدود ۳ میلیون شده و تعمیر سایر قطعات را اضافه کنید. یکی از همکاران ما در روز‌های گذشته، پس از اینکه دینام کامیونش خراب شد و هزینه تهیه و تعمیر این قطعه برایش ممکن نشد، در نهایت کامیونش را فروخت.

وی ضمن اشاره به عدم واکنش مثبت مسئولان به اعتراض‌های گذشته کامیون داران، تأکید کرد: پس از اعتراض‌های گذشته، هیچ اتفاق مثبتی در زندگی و وضعیت درآمدی ما ایجاد نشد و حقوق دریافتی امثال من این موضوع را تأیید می‌کند. نه تنها وضعیت مالی ما پس از اعتراضات گذشته حل نشد، بلکه مناسبات مالی واحد‌هایی که بارنامه‌ها را صادر می‌کنند و به نوعی نماینده اتحادیه هستند نیز تغییر نکرد. شرایط الان به گونه‌ای است که از بار دو و نیم میلیون تومانی حداقل یک میلیون آن بخاطر موضوعاتی مثل مالیات، پورسانت و ... از طریق واحد‌های صادر کننده بارنامه کسر می‌شود.

در همین رابطه، آقای «ع-م» یکی از مالکان کامیون که سال هاست در حوزه حمل و نقل جاده‌ای مشغول است، به «تابناک»، گفت: مشکلی که اکنون کامیون داران را به اعتصاب مجبور کرده است، بحث بالا رفتن هزینه و قیمت لوازم یدکی و به خصوص لاستیک است. اوضاع کنونی به قدری دشوار شده که دیگر کامیون داری سودی برای من به عنوان مالک کامیون ندارد. قبلاً وقتی برای تعویض لاستیک می‌رفتیم، با افزایش ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار تومانی قیمت‌ها مواجه می‌شدیم که چندان آزار دهنده و غیر قابل تحمل نبود. اما اکنون برای تعویض لاستیک کامیون با افزایش ۱۰ تا ۱۵ میلیونی قیمت‌ها رو به رو هستیم که با توجه به عدم افزایش قیمت کرایه‌ها پرداخت آن معنایی جز ضرر ندارد.

وی در مورد این مشکلات به صورت دقیق اضافه کرد: سال گذشته، قیمت هر جفت لاستیک بین یک میلیون تا یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان بود که تعویض ۸ یا ۱۲ جفتی آن بسته به تعداد چرخ‌های کامیون چندان کار دشوار و سنگینی نبود؛ اما اکنون بدترین کیفیت لاستیک‌های در بازار هم کمتر از ۱۰ میلیون تومان یافت نمی‌شود و محصولاتی مثل گودیر و یا هانکوگ را باید بالای ۱۵ میلیون تومان خرید. شما حساب کنید لاستیک‌های هر کامیون را باید در هر ۹ ماه تعویض کرد و از سویی نیز استفاده از لاستیک‌های بی کیفیت بخاطر اینکه احتمال ترکیدگی آن‌ها زیر بار ۴۰ تا ۵۰ تنی و دمای هوای بالای ۴۰ درجه وجود دارد، اصلاً عقلانی نیست.

این مالک کامیون ضمن گلایه نسبت به بی توجهی مسئولان به شغل آن‌ها گفت: مشکل بزرگ‌تر ما بی توجهی مسئولان به صنف کامیون داران است. جاده اگر رگ‌های یک کشور باشد، کامیون‌ها را باید خون جاری در این رگ‌ها دانست. تا ما به عنوان کامیون دار اعتراض می‌کنیم، عده‌ای تصور می‌کنند این اعتراضات عمدی است، در حالی که همه رانندگان و کامیون داران در مدت اعتصاب در حال ضرر هستند و اصلاً تمایلی به ضرر کردن ندارند.

وی در مورد تنها راهکار بر طرف کردن مشکل پیش آمده گفت: ما خوب می‌دانیم که دولت در بحث درآمد‌های ارزی دچار مشکل است و انتظار دریافت یارانه و تسهیلات از دولت چندان منطقی نیست؛ بنابراین، فکر می‌کنم تنها راه حل مشکل افزایش نرخ کرایه بار‌ها، متناسب با تورم و افزایش سایر قیمت‌ها در بازار است.

این مالک کامیون در مورد چرایی طرح این راهکار توضیح داد: به نظر من، این تنها راه عملیاتی در شرایط کنونی است. شما ببینید الان یک قوطی رب گوجه فرنگی ظرف چند روز بیش از ۱۰ هزار تومان گرانتر شد و اصلاً مشخص نیست ما به التفاوت این گرانی در جیب چه کسی می‌رود! این در حالی است که کرایه بار اصلاً تغییر نکرده است. یک کامیون رب گوجه فرنگی معمولاً ۲۶ هزار قوطی را شامل می‌شود. اگر روی هر قوطی ۵۰۰ ریال افزایش اعمال شود، تمام هزینه‌هایی که به کامیون داران تحمیل شده و آن‌ها را به اعتراض کشانده است، حل خواهد شد.