به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز چهارشنبه هفتم اسفند ماه در حالی چاپ و منتشر شد که کرونا و تیتر‌های مرتبط با آن همچنان در صفحات نخست بیشتر روزنامه‌های ایران به خبر اول تبدیل شده است. علاوه بر آخرین آمار مبتلایان و فوتی‌های ویروس کرونا در ایران و جهان، واقعیت کرونا، ویروس شایعه، بیماری سودجویی و سخنان رئیس جمهوری در ستاد مقابله با کرونا در کنار اعلام آمادگی ستادکل نیروهای مسلح برای کمک به کنترل این ویروس جدید و ابتلای قائم مقام وزارت بهداشت به کرونا از کلیدواژه‌های شکل دهنده عناوین صفحات نخست روزنامه‌های امروز شده اند.
ادامه تحلیل‌ها درباره مجلس جدید و رد کلیات بودجه در مجلس دهم نیز موضوعاتی هستند که در شماره امروز روزنامه محل بحث و یادداشت شده اند.
در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها وسرمقاله‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم؛
حال جامعه را خوب کنیم
مسعود غفاری در سرمقاله امروز روزنامه اعتماد با عنوان حال جامعه را خوب کنیم نوشت: این روز‌ها با انتشار اخبار ناخوشایندی که در مورد کرونا در سطح جامعه می‌شنویم با جامعه‌ای ملتهب و نگران مواجهیم. این مساله در کنار رخداد‌های تلخ دیگری که طی چند ماه گذشته بر مردم ما رفته است، باعث شده تا حال شهروندان ما تا حدودی خوب نباشد. اما در چنین شرایطی چه باید کرد تا «حال» و هوای جامعه و مردمان خوب شود؟
به اعتقاد ما برای تحقق این امر می‌توان از دو راهکار بهره گرفت؛ یکی راهکار‌های علت‌زدایانه و دیگری راهکار‌های نشانه‌زدایانه. در این بین گرچه همواره راهکار‌های علت‌زدایانه موثرتر و کارآمدتر است، اما در این شرایط و در کوتاه‌مدت بهتر است به راهکار‌های نشانه‌زدایانه پرداخته شود. از سویی مهم‌ترین نیاز روانی انسان «امنیت» است. براساس اصول علمی «امنیت» در ۷ بخش جانی، روانی، خانوادگی، شغلی، مالی، سیاسی و اجتماعی خلاصه می‌شود. بررسی‌ها نشان میدهد در کشور‌هایی که شهروندان آن طول عمر بالایی دارند، احساس امنیت در آنها بیشتر است در مقابل کشور‌هایی که طول عمر شهروندان آن کوتاه‌تر است، احساس امنیت در بین آحاد جامعه آنها کمتر است.
واقع‌بینانه آن است که بگوییم ما نیز با نقایص و کاستی‌هایی مواجهیم که باعث می‌شود در مواقعی احساس امنیت (در بخش‌های مختلف) چندان که باید و شاید تبلور پیدا نکند. برای همین معتقدم که برای تغییر حال و هوای کنونی باید ابتدا دولتمردان و کل حاکمیت به فکر تقویت حس «امنیت» در بین شهروندان باشند. به عنوان مثال در مورد کرونا اطلاع‌رسانی به موقع، شفاف و درست به شهروندان و اطمینان دادن به اینکه تجهیزات و تیم‌های پزشکی خوب و قابلی برای مواجهه با این بیماری در کشور وجود دارد، یا توزیع واقعا رایگان ماسک و سایر اقلام پزشکی مورد نیاز، یا حتی پذیرش رایگان بیماران در بیمارستان‌ها می‌تواند حس آرامش و امنیت را در مورد کرونا به شهروندان برگرداند. در غیر این صورت چطور می‌توانیم از جامعه‌ای که خود را در خطر می‌بیند، انتظار شاد بودن داشته باشیم؟ و از یاد نبریم که اگر چاره‌ای برای افزایش این احساس نیندیشیم با افرادی از جامعه روبه‌رو می‌شویم که گرفتار افسردگی و انواع آسیب‌های اجتماعی خواهند شد و بیشتر از آنکه به منابع رسمی اعتماد داشته باشند، ترجیح می‌دهند اخبار و اطلاعات مورد نیازشان را از طریق فضای مجازی دریافت کنند که نتیجه‌ای ندارد جز آشفته شدن افکار عمومی و ایجاد التهاب در جامعه. پس یادمان باشد که شاد بودن دلیل می‌خواهد و «امنیت» مهم‌ترین علت آن است و این امر منوط به تغییرات ذهنی بنیادین در بین مسوولان جامعه است. البته مردم در این جور مواقع خود راه‌حل‌هایی دارند که سعی میکنند حال خود و اطرافیان خود را خوب کنند. این توانایی ارزشمند است اما از این طرف این مسوولانند که باید فکری عاجل برای خوب شدن حال شهروندان و جامعه بکنند.
چرا لایحه بودجه ۹۹ رد شد؟
آلبرت بغزیان اقتصاددان در سرمقاله امروز روزنامه جهان صنعت با عنوان چرایی رد لایحه بودجه نوشت: لایحه بودجه سال آینده سرانجام به صحن علنی مجلس رسید تا نمایندگان برای تصویب و یا رد آن به رای‌گیری بپردازند. این رای‌گیری مخالفت بخش زیادی از نمایندگان را به همراه داشت و کلیات آن به تصویب اعضای حاضر در مجلس نرسید. اما تصمیم اخیر نمایندگان مجلس برای رد کلیات لایحه بودجه سال آینده چند دلیل عمده دارد؛ نخست آنکه اعداد و ارقام درج‌شده در بودجه به روشنی گویای میزان تاثیرگذاری آنها بر شاخص‌های اقتصادی نیست. به عبارت دیگر نمی‌توان با استناد به لایحه بودجه ۹۹ دست به پیش‌بینی‌های اقتصادی زد. این موضوع به این معناست که دولت نتوانسته برنامه دخل و خرج سال آینده کشور را به‌گونه‌ای تدوین کند که بتوان در خصوص رقم رشد اقتصادی، توان دولت در اشتغالزایی، ثبات قیمت‌ها و کنترل تورم اظهارنظر کرد. دلیل دیگری که رد کلیات لایحه بودجه از سوی نمایندگان را به دنبال داشته این است که اعداد و ارقام درج‌شده در آن از چه مسیری و تا چه اندازه بر عملکرد حوزه‌های مختلف اقتصادی همچون نفت، کشاورزی و صنعت تاثیرگذار خواهد بود. اما در کنار ایرادات وارد شده به لایحه بودجه از سوی نمایندگان مجلس، لازم است برای اصلاح موارد عنوان شده نیز پیشنهادات خود را ارائه دهند. بدیهی است لایحه بودجه‌ای که از سوی دولت ارائه می‌شود باید در راستای برنامه‌های توسعه‌ای کشور باشد. اگر برنامه دخل و خرج دولت هم راستا با اهداف توسعه‌ای نباشد و اعداد و ارقام درج‌شده در آن تنها برای تراز شدن آن صورت گرفته باشد، باری به هر جهت است. این موضوع به این معناست که تنها از روی شانس و احتمالات می‌توانیم به اصابت سیاست‌های دولت به اهداف در نظر گرفته‌شده از سوی وی امیدوار باشیم.
در شرایط کنونی و با توجه به وضعیت منابع دولت، حتی اگر لایحه بودجه در بهترین حالت ممکن نیز تدوین شود می‌تواند در شرایط غیرعادی و با یک اتفاق غیرمنتظره دچار آسیب شود و جابه‌جایی منابع و مصارف دولت را به همراه داشته باشد. در این شرایط شاید تصویب لایحه بودجه با وضعیت فعلی آن بهتر از به تعویق انداختن و تاخیر در اجرای مفاد آن باشد. با این حال تصویب کلیات بودجه چند پیش‌شرط اساسی دارد؛ نخست آنکه این موضوع میزان نفوذ افراد برای تغییر منابع و مصارف مندرج در بودجه را به همراه نداشته باشد. از سوی دیگر باید مانع از لابی‌گری افراد برای دستکاری اعداد و ارقام مندرج در آن شد. بدیهی است اگر رفتار دولت در بخش منابع و مصارف بودجه‌ای به تغییر ردیف‌های بودجه‌ای به نفع افراد خاص منجر نشود، تایید لایحه بودجه در وضعیت فعلی آن بهتر از عدم تایید آن و یا تصویب آن به صورت چنددوازدهم است. به طور کلی تصویب لایحه بودجه به صورت چنددوازدهم روال شناخته‌شده‌ای محسوب نمی‌شود. اگر رای‌گیری دوباره نمایندگان تصویب کلیات بودجه به صورت یک‌دوازدهم را به همراه داشته باشد، دولت تنها قادر به استفاده از یک‌دوازدهم منابع بودجه سال آینده خواهد بود. این موضوع برای آن است که دولت بتواند تا زمان تصویب کلیات لایحه بودجه منابع مورد نیاز وزارتخانه و برخی حوزه‌های اقتصادی را تامین کند. با این حال این احتمال نیز وجود دارد که در صورت تصویب لایحه بودجه به صورت یک‌دوازدهم، سرمایه‌گذاری در برخی حوزه‌ها از جمله کشاورزی و صنعت به دلیل ناتوانی دولت در تامین منابع انجام نشود. از همین رو بهتر آن است که به جای رد بودجه و تصویب آن به صورت چنددوازدهم، برای حفظ وضع موجود و حفظ ردیف‌های بودجه‌ای آن تلاش کرد. چه آنکه اصرار ورزیدن بر تصویب بودجه‌ای که نمایندگان انتظارش را می‌کشند وقت تلف کردن است.
گمانه زنی کیهان درباره منشأ آزمایشگاهی ویروس کرونا
جعفر بلوری در بخشی از یادداشت روز امروز روزنامه کیهان با عنوان تلخ و شیرین کرونا و یک جمله با آقای حریرچی! نوشت: وقتی کشوری دچار «بحران روانی» است، یعنی روان مردمش دچار ترس و استرس شده و آرام نیست، راه‌حل انتشار اخبار جعلی و «منفی» نیست. خدا می‌داند طی دو هفته گذشته چقدر درباره این ویروس، اخبار و تصاویر کذب تهیه و منتشر شد. اخباری که متأسفانه برخی رسانه‌های به ظاهر معتبر! نیز برای اهدافی خاص تهیه کرده و بلافاصله هم آن را تکذیب می‌کردند! در شرایطی مثل شرایط الان، آن‌قدر که خبر بد روح و روان آدمی را به هم می‌ریزد، تکذیب آن حال آدمی را خوب نمی‌کند! امروز هیچ اقدامی مثل پمپاژ اخبار منفی و جعلی برای به هم زدن آرامش روانی جامعه مضر نیست. در کنار واقعیات می‌توان، اخبار «خوب» در این حوزه را برجسته کرد، مثل این واقعیت مهم که، میزان کُشندگی کرونا چیزی حدود ۲ درصد است و این میزان بسته به سن افراد و شرایط سلامتی و جسمی فرد کمی بالا و پایین می‌شود.
- شرایط «بحرانی» بهترین زمان برای محک خوردن «مدیران» یک کشور است. کرونا در این مدت، بیش از اینکه جان مردم را گرفته باشد، آرامش را از آنها گرفته است. مدیران کشور در کنار تمام وظایفی که دارند، حتما باید وظیفه تزریق آرامش به جامعه را هم مدنظر قرار دهند. اگر این آرامش مهم نبود، دشمن آن را هدف قرار نمی‌داد! طبق گزارش‌هایی که منتشر شده، کشور‌های چین و فرانسه در این امر تا حدود زیادی موفق عمل کرده و تقریبا جلوی پیشروی آن را گرفته‌اند. این نکته مهم هم یادمان باشد که، وقتی همه دنیا گرفتار بحران شده باشد، هیچ‌کس از بیرون به کمک ما نخواهد آمد. راستی! دقت کرده‌اید اصلا، کسی راجع به زلزله و سیلی که برخی شهر‌ها را گرفتار کرده، حرفی نمی‌زند؟! واکنش‌مان را وقتی مثلا چند سال پیش در کرمانشاه زلزله آمد با امروز که در خوی زلزله آمده و سیل برخی از هموطنانمان را تهدید میکند، مقایسه کنید!
یکی نیست؛ هست؟!
کافی است در گوگل کلمه Corona Biological Weapon را جست‌وجو کنید. اینکه این ویروس ممکن است، آزمایشگاهی و ساخته دست بشر باشد، «محتمل» دانسته شده. برخی می‌گویند آمریکا با هدف جلوگیری از ادامه رشد اقتصادی و نظامی چین این ویروس را به جان این کشور انداخته. این احتمال، اصلا بعید نیست. خوب یا بد، دنیای امروز، دنیای «سیاست منهای اخلاق» است. در چنین دنیایی هر اتفاقی ممکن است حتی پول درآوردن با جان مردم! همین دو روز پیش روزنامه انگلیسی ایندیپندنت مگر ننوشت: «راه‌حل پایان جنگ در یمن و کشتار مردم بی‌گناه این کشور بسیار ساده است، اما کشور‌های غربی به‌دلیل منافع اقتصادی خواستار تداوم این جنگ هستند.»؟! اما اگر این ویروس آزمایشگاهی و ساخت بشر باشد، به احتمال قریب به یقین، کنترل آن از دست سازنده خارج شده چرا که شرایط نشان میدهد، این ویروس مظنونین اصلی را هم گرفتار کرده است. دیروز اعلام شد آمریکا به دنبال اختصاص یک بودجه دو و نیم میلیارد دلاری برای مقابله با این ویروس است!
من که فکر کنم آمریکا ویروسو مخصوص کیهان ساخته، ولی انداختش تو چین که ردش گم شه! 
اگه راست میگین مسئولین کدوم بیمارستانن؟؟!!! 
