به گزارش تابناک ورزشی، فوتبال ایران سرشار از اتفاقات عجیب و بعضاً غیرقابل باور است. اتفاقاتی منحصر به فرد که مشابه آن در جای دیگری قابل مشاهده نیست. فوتبالی که بالاترین سطح باشگاهی آن عنوان «لیگ برتر» را یدک می‌کشد، اما با وجود اینکه بیست‌وچهارمین دوره خود را هم آغاز کرده، اما در بسیاری از ابعاد آماتور است. هر سال هم اوضاع به جای بهتر شدن و پیشرفت، بدتر میشود! در این راستا، صرفاً کافی است در فصل تازه آغاز شده به ماجراهای VAR و آماده نبودن ورزشگاه‌ها که باعث خانه به دوشی تیم‌ها از این شهر به آن شهر شده، توجه کنیم.
بدیهی است که در میان انبوهی از اتفاقات و ماجراهای خاص و عجیب، شایعه و حتی خبر رسمی اخراج سرمربی تیمی در همان اوایل فصل، جزو موارد عادی محسوب شود. موضوعی که چند روزی است حول باشگاه استقلال وجود دارد و به یکی از خبرهای روزانه رسانه‌ها تبدیل شده است. در واقع شکست استقلال مقابل استقلال خوزستان در هفته سوم، آتشی را شعله‌ور کرد که از همان اتمام لیگ برتر بیست‌وسوم وجود داشت. جواد نکونام در شرایطی با آبی‌ها برای فصل جدید استارت زد که مدت‌ها شایعه قطع همکاری با او وجود داشت. با این اوصاف به نظر می‌رسد مدیریت استقلال و در رأس آن مدیرعامل باشگاه، مترصد فرصتی بودند تا همسو با بخشی از هواداران معترض، نکونام را به سمت در خروجی هدایت کنند.
شکل‌گیری جو فعلی علیه سرمربی تیم فوتبال استقلال از سوی هواداران، تا حدودی قابل پیش‌بینی بود و تعدادی از آنها پس از شکست مقابل همنام خوزستانی، علیه نکونام شعار «حیا کن رها کن» سر دادند. در این بین هواداران و حتی پیشکسوتان استقلال در دو جبهه متفاوت قرار گرفته‌اند؛ بخشی خواهان برکناری نکونام و استخدام یک مربی خارجی کارنامه‌دار هستند و گروهی دیگر معتقدند اخراج در هفته سوم آن هم به واسطه یک شکست که پس از حدود یکسال رقم خورده، منطقی و درست نیست. گرچه هر دو طیف بر سر یک موضوع اشتراک نظر دارند و معتقدند تیم نکونام از لحاظ فنی، فوتبال قابل قبولی ارائه نمی‌دهد و البته این مسئله در طول فصل گذشته هم مورد بحث قرار داشت. اگر عملکرد نکونام به لحاظ فنی و نتیجه‌گیری را نادیده بگیریم، آنچه عجیب و قابل تأمل است به رفتار و عملکرد فرشید سمیعی به عنوان نفر اول باشگاه مربوط میشود.
اختلاف عمیق سمیعی و نکونام
در روزهای گذشته و به طور دقیق‌تر ۴۸ ساعت پس از شکست استقلال مقابل استقلال خوزستان، شایعه برکناری جواد نکونام منتشر شد و بلافاصله قوت گرفت. در این میان درخواست مشخصی در فضای مجازی و اغلب کانال‌های هواداری استقلال وجود داشت و آنها خواستار برکناری نکونام و استخدام مربی خارجی شدند. البته نام فرهاد مجیدی و استراماچونی هم مطرح شد و ماجرا تا جایی پیش رفت که برخی منابع مدعی شدند مسئولان استقلال با فرهاد مجیدی مذاکره هم کرده گ‌اند و پاسخ سرمربی سابق آبی‌ها منفی بوده است.
در چنین وضعیتی سکوت فرشید سمیعی تعجب برانگیز است و او به عنوان مدیرعامل باشگاه موضع مشخص و روشنی در خصوص یکی از مهم‌ترین اتفاقات تیم نداشته است. این رفتار مرموز، باعث به وجود آمدن سؤالاتی بی پاسخ شده و بر ابهامات درباره مدیریت او و جایگاهی که دارد، افزوده است. در این شرایط مشخص نیست سمیعی قصد دارد به عنوان مدیری توانمند نقش آفرینی و به زعم خود فضا را مدیریت کند یا اینکه بیشتر مجری تصمیمات مسئولان هلدینگ خلیج فارس است و اختیار چندانی از خود ندارد، برای همین در سایه قرار می گیرد تا مبادا برخلاف خواسته مافوق خود حرفی بزند و کاری کند. اگر هم حالت اول صحت داشته باشد، او راه را اشتباه می‌رود چون در مواقع اینچنینی سکوت جایز نیست و معمولاً مدیرعامل موضع رسمی باشگاه را در حمایت از سرمربی یا تصمیم بر تغییر او اعلام میکند تا از حواشی بیشتر جلوگیری شود. از سویی می‌توان نقش آفرینی دیگری هم متصور شد؛ حالتی که به عنوان وسط باز شناخته میشود. به این معنا که سمیعی جایی میان ابقا و اخراج نکونام ایستاده تا در آینده هر اتفاقی افتاد، خود را در رأس آن قرار دهد. یعنی اگر نکونام اخراج شد بگوید براساس خواست هواداران تصمیم گرفته و اگر او ابقا شد و موفقیتی هم به دست آورد، مدعی شود که مدیریتی بر پایه منطق و به دور از احساسات هواداران داشته است. شاید بتوان بیانیه باشگاه استقلال را که ظهر دیروز در واکنش به اتفاقات اخیر منتشر شد، در همین راستا دانست. بیانیه ای مبهم که به مهم‌ترین و اصلی‌ترین سؤال روزهای اخیر درباره این تیم، پاسخ مناسب و روشنی نداد.
موضوع سمیعی-نکونام جایی قابل تأمل میشود که بدانیم این دو رابطه چندان خوبی با هم ندارند. حدود سه ماه پیش علیرضا خانی، عضو سابق هیئت مدیره باشگاه استقلال در مصاحبه‌ای افشاگری کرد و گفت: «سمیعی همان فردی بود که ما را ساعت ۹ شب به باشگاه کشاند تا صورتجلسه اخراج جواد نکونام را که آماده کرده بود، امضا کنیم. خدا شاهد است که خود او تنظیم کرده بود و اولین کسی هم که امضا کرد خودش بود که نکونام را اخراج کنیم. می‌گفتند نکونام را شبانه برمی‌داریم و یک مربی خارجی را هم تا ترکیه آورده بودند.» چند روز پیش هم آتیلا حجازی در مصاحبه‌ای، پرده از شکاف در روابط این دو برداشت و با بیان جزئیاتی گفت: «سمیعی می‌گفت به نکونام اطمینان نکن، نکونام می‌گفت سمیعی دروغ می‌گوید.»
مدیرعاملی استقلال پاداش همکاری با 3 مدیرعامل
«فرشید هاشم سمیعی» نام کامل مدیرعامل فعلی باشگاه استقلال است. فردی که تا پیش از رسیدن به صندلی مدیرعاملی، در مدت زمانی نسبتا کوتاه با سه مدیرعامل در این باشگاه کار کرد. فرشید سمیعی در تاریخ ۱۹ مهر ۱۴۰۰، طی حکمی از سوی مصطفی آجورلو، مدیرعامل وقت باشگاه استقلال به عنوان معاون حقوقی و قراردادها و همچنین سخنگوی باشگاه استقلال منصوب و همچنین در دوران مدیرعاملی علی فتح‌الله‌زاده نیز ابقا شد. البته سمیعی در ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ در دوران مدیریت حجت کریمی از هر دو سمت برکنار شد. با این حال او در تاریخ ۲۴ تیر ۱۴۰۲، پس از انتصاب علی خطیر به عنوان مدیرعامل باشگاه استقلال، به عنوان عضو حقوقدان دوباره به جمع اعضای هیئت مدیره باشگاه بازگشت.
بدین ترتیب از حضور دوباره فرشید سمیعی در جمع هیئت مدیره تا مدیرعاملی باشگاه، تنها یکسال طول کشید. او ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۳ پس از برکناری علی خطیر از مدیرعاملی باشگاه استقلال توسط هلدینگ خلیج فارس، به عنوان سرپرست مدیرعاملی استقلال منصوب و در نهایت در تاریخ ۳۰ تیر ۱۴۰۳ به عنوان مدیرعامل استقلال معرفی شد.
امثال سمیعی سم هستند برای فوتبال. امیدوارم مراجع ورود کنند. 