به گزارش تابناک ورزشی، شمشیربازی ایران پس از المپیک ۲۰۲۴ پاریس هم روزهای پرتلاطمی را پشت سر می‌گذارد و حالا همان مشکلات و اختلافاتی که بارها از سوی فدراسیون و ملی‌پوشان سابر تکذیب می‌شد، سرباز کرده است. تا پیش از شروع رقابت‌های کشتی، روز مسابقه تیم ملی اسلحه سابر در بازی‌ها نزدیک‌ترین تجربه کاروان ایران به کسب مدال المپیک بود.
شاگردان پیمان فخری در بخش تیمی ابتدا آمریکا را بردند و به نیمه نهایی رسیدند و در مبارزه برای فینالیست شدن با نتیجه نزدیک ۴۵ بر ۴۴ مغلوب مجارستان قدرتمند شدند. با وجود اینکه ورزش هیچ‌گاه قابل پیش‌بینی نیست، اما تقریبا مشخص بود که جدال با فرانسه میزبان برای رسیدن به برنز بسیار دشوارتر از دیدار با مجارستان است. نمی‌توان این نتیجه را در بخش تیمی را نتیجه ضعیف برای شمشیربازی ایران دانست.
به هرشکل ایران در المپیک پاریس و در بخش تیمی به مدال نرسید و یک عنوان چهارمی دیگر در تاریخ این بازی‌ها به نام سابر ایران ثبت شد.
رئیسی که فوبیای پرواز دارد اما سفر می‌کند!
علیرضا پورسلمان که گفته بود فوبیای پرواز دارد از زمانی که روی صندلی ریاست نشسته سفرهای زیادی را از دست نداده و راهی پاریس هم شده بود. از شروع دوره ریاستش حواشی در سابر روز به روز گسترده‌تر شد و متأسفانه هیچ یک از مسائل رخ داده نیز با واکنش مناسبی از سوی فدراسیون روبه‌رو نشد؛ هرچند که برخی معتقدند همه حواشی از همان اتاق رئیس شروع شد.
رئیسی که حتی پس از المپیک هم به انتشار تکذیبیه‌های خود ادامه داد و درباره اختلاف نظر بین سابریست‌ها گفت: "۱۰ سفر برای کسب سهمیه با یکدیگر داشتیم. در کنار روزهای سخت و شیرین در کنار یکدیگر بودیم. شمشیربازی یک خانواده بزرگ و با معنایی است. ما به عنوان یک خانواده کنار هم هستیم. برخی صحبت‌ها به دلیل فشار عصبی بوده و برخی نیز به دلیل سؤالات خبرنگاران که البته خدا را شکر مشکلی نیست و اوضاع تیم خوب است."
نکته جالب توجه اینکه رئیس فدراسیون که هنوز می‌گوید در تیم سابر صمیمیت وجود دارد حدود ۱۰ ماه پیش کاملاً واضح در رسانه‌ها به نقد از علی پاکدامن پرداخت و کاپیتان تیمش را تخریب کرد.
او مهر ۱۴۰۲ گفت: "با توجه به بیماری و مصدومیت شمشیرباز عراقی و حاضر نشدن او در رقابت امروز، پاکدامن یک باخت غیر قابل توصیف داد. البته از صبح دچار استرس زیادی بود و در نهایت نتوانست توانایی خود را نشان دهد. اما خوشبختانه محمد رهبری خوش درخشید و تا اینجای کار مدال برنز ما قطعی شده است. تیم خوب و همدلی داریم و ان‌شاءالله با نتیجه‌ای که محمد رهبری تا اینجای کار گرفته، رده تیم‌مان بهتر می‌شود تا ان‌شاءالله به حریفان سختی تا قبل از فینال نخوریم."
پورسلمان یک ماه بعد و در واکنش به حواشی جام جهانی الجزایر و اتهامات وارده به علی پاکدامن اعلام کرد که برای او نیازی به برگزاری کمیته انضباطی وجود ندارد، اما در صحبت‌هایش گفت: "حالا گاهی به خاطر فشار روانی حرکاتی هم از او سر زده که به زعم ببیننده غیرحرفه‌ای بوده است."
هیچ کسی متوجه نشد که اتهامات به علی پاکدامن در آن جام جهانی به چه دلیل در تیم ایجاد شد؛ اگر درست بود چرا پاکدامن جریمه نشد و اگر نادرست چرا با شایعه‌سازان برخوردی صورت نگرفت؟ اتهام به کم کاری یا بازی دادن به حریف چیزی نیست که بتوان به سادگی از آن گذشت؛ کما اینکه شایعه‌های دریافت پول در ازای بازی دادن و باخت به رقبا از سوی برخی ملی‌پوشان دیگر به گوش رسیده بود، اما این موضوعی نیست که بتوان به راحتی به کسی نسبت داد و اتهام بسیاری سنگینی به یک ورزشکار است.
قربانی، بائو، فخری؛ آمدنشان بهره چه بود؟!
تیم ملی اسلحه سابر ایران کارش برای کسب سهمیه المپیک را با امین قربانی آغاز کرد؛ مربی‌ای که به عقیده بسیاری پس از پیمان فخری بهترین رهبر فنی سابریست‌هاست. با این حال در زمان حضور او در تیم ملی اتفاقات و حواشی فراوانی رخ داد که به دلیل عدم تأیید رسمی این اتفاقات، نمی‌توان آنها را رسانه‌ای کرد. به هرشکل بدون هیچ توضیحی قربانی از تیم ملی کنار رفت و فدراسیون خیلی زود جایگزین او یعنی کریستین بائو فرانسوی را روی نیمکت تیم ملی آورد.
پورسلمان، رئیس فدراسیون بدون آن که توضیحی درباره علت رفتن امین قربانی و آمدن کریستین بائو بدهد حضور این مربی فرانسوی را اتفاق بزرگی دانست و گفت: "بعد از جدایی قربانی ما تلاش کردیم با جلب‌نظر «کریستین بائو» که از پرفروغ‌ترین مربیان حال حاضر فدراسیون جهانی است، او را به خدمت بگیریم که این امر محقق شد."
او در یک اظهارنظر دیگر علت حضور بائو کنار تیم را شانس مدال بودن تیم عنوان کرد و گفت: "او مربی پروازی نیست و می‌خواهد تیم را به‌صورت کامل در اختیار بگیرد و کنار تیم باشد. این مربی در کنار هر تیمی در المپیک حضور داشته، مدال گرفته است و اگر تیم ما رنگ و بوی مدال المپیک را نداشت، کنارمان قرار نمی‌گرفت."
این همه تعریف و تمجید از بائو البته سرانجامی برای تیم ملی سابر نداشت. این مربی فرانسوی هیچ‌گاه به مانند یک سرمربی واقعی کنار تیم ایران نبود و نامی برای نمایش فدراسیون بود؛ همین. بائو که در تمام مسابقات تمرکزش روی هر شمشیربازی بود، جز سابریست‌های ایران، در نهایت جای خود را به پیمان فخری داد؛ البته باید بازهم تأکید کرد که بائو فقط در صحبت‌های مسئولان فدراسیون سرمربی تیم بود. سرمربی فرانسوی که در ابتدا قرار بود رایگان باشد، اما به نظر می‌رسد ۱۵ هزار یورو برای فدراسیون آب خورده و خروجی خاصی نداشت جز اضافه وزن‌هایی که برخی پشت گِن‌ها مخفی کردند!
قبل از آمدن بائو هم زمزمه‌های حضور پیمان فخری برای المپیک در کنار تیم سابر به گوش می‌رسید، اما ناگهان همه کاره تیم ملی سابر مسعود فتوحی شد؛ برادر محمد فتوحی و از اقوام پورسلمان رئیس فدراسیون. حضور فتوحی در کنار تیم ملی آن هم بدون تجربه بزرگ مربیگری، انتقادات زیادی را به همراه داشت. سرانجام نه با پیگیری فدراسیون بلکه با اصرار کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش، پیمان فخری به تیم ملی سابر بازگشت و تیم با مربی قدیمی خود راهی پاریس شد. با این حال هنوز ابهامات حضور بائو و رفتن قربانی برطرف نشده است.
م.ف؛ برای سفر آمد!
به نظر می‌رسد فدراسیون شمشیربازی و در رأس آن پورسلمان، از اقوام برادران فتوحی، تلاش زیادی انجام داد تا تیم سابر با سرمربیگری مسعود فتوحی پا به پاریس بگذارد و حتی حضور او در دهکده المپیک و آن استوری جنجالی که خیلی زود پاک شد، انتقادات نسبت به علت حضور او را افزایش داد.
برخی حتی می‌گویند فدراسیون برای مسعود فتوحی حقوق نیز در نظر گرفته و قسمتی از مبلغی که باید به عنوان حق الزحمه نصیب فخری می‌شد، به فتوحی تعلق گرفت. اگر این اتفاق رخ داده باشد، این سؤال پیش می‌آید که اگر قرار به قدردانی از زحمات مربیان در مسیر حضور تیم در المپیک است، چرا امین قربانی از آن بی نصیب ماند؟
نکته دیگر در خصوص اهمیت ویژه فدراسیون به برخی از شمشیربازان و شهر خاص است. پسر پورسلمان هم شرایط ویژه‌ای در شمشمیربازی دارد. در حالی که به بقیه شمشیربازان گفته شده بود برای حضور در مسابقات ازبکستان باید هزینه پرداخت کنند، اما او با بودجه خاص راهی رقابت‌ها شد و برای اولین بار در همان مسابقات هم ایران به امارات باخت.
خبری از انتخابی نبود و نیست!
یکی از معضلات بزرگ اسلحه سابر ایران حضور نفرات ثابت در تیم ملی است. تقریبا می‌توان گفت از ۸ سال پیش تاکنون در رقابت‌های مهم و معتبر هیچ نامی خارج از مجتبی عابدینی، علی پاکدامن، محمد فتوحی، محمد رهبری و فرزاد باهرارسباران در ترکیب قرار نگرفته است. نیما زاهدی، امیرحسین شاکر و احمدرضا شهمیری در برخی رقابت ها در تیم حاضر بودند، اما از آنها بیشتر به عنوان حریف تمرینی استفاده شد تا یک مهره کلیدی یا حتی ملی‌پوشی برای آینده.
شاید اگر رقابت انتخابی برگزار می‌شد، باز هم همین نفرات پا به المپیک می‌گذاشتند، اما قطعاً با شرایط بهتر فنی مجبور می‌شدند در مسابقه انتخابی شرکت کنند تا نتیجه‌اش عملکرد اسفناک در المپیک نباشد. حتی گفته می‌شد پیش از قهرمانی آسیا فدراسیون در تلاش بود اسامی بخش انفرادی المپیک را رد کند که با مخالفت پیمان فخری روبه‌رو شد.
پاکدامن و بقیه!
برکسی پوشیده نیست که میان برخی ملی‌پوشان و کاپیتان تیم ملی اختلافاتی وجود داشته که آنها تا قبل از المپیک تلاش زیادی انجام دادند تا مانع از رسانه‌ای شدن آن شوند. مصاحبه پاکدامن در بازگشت از المپیک تمام اختلافات را عیان کرد و او به صورت واضح عملکردش در المپیک و دیگر بازی گ‌ها را به رخ کشید و به انتقاد غیرمستقیم از هم تیمی‌هایش پرداخت.
علی پاکدامن در گفت‌وگوی کوتاه با تابناک ورزشی گفت: "صحبت که می‌کنم می‌گویند منت کیفیتش را سر دیگران می‌گذارد. من منت نمی گذارم. می‌گویم این همه سال تافته جدابافته بودم، اما نه از نظر در اختیار داشتن امکانات و پول بلکه به خاطر نتیجه خوب و تمرین‌های مداوم. نه من را رئیس هیئت جایی کردند، نه حقوق و خوراک خاص و متفاوت با بقیه به من دادند، اما همواره تلاش کردم و بهترین نتیجه را گرفتم. در المپیک هم بهترین عملکرد را داشتم."
بدون قضاوت درباره نتایج ملی‌پوشان!
در رقابت هایی که سابریست‌ها در بخش انفرادی نتیجه نمی‌گرفتند بلافاصله این موضوع مطرح می‌شد که تمرکز روی تیمی است، اما سؤال اینجاست که در بخش تیمی مگر نفرات انفرادی مسابقه نمی‌دهند؟ مگر در بخش تیمی به مانند والیبال و فوتبال شمشیربازان در کنار هم همزمان مسابقه می‌دهند؟!
حتی در مسابقات منتهی به المپیک هم بارها شاهد عملکرد فاجعه‌بار برخی ملی‌پوشان و شکست مقابل نفراتی از کشورهای تایلند، مکزیک، عربستان، کویت، گرجستان و کانادا بودیم. اتفاقی که در سال‌های اخیر کمتر شاهد آن بودیم، اما کار به جایی رسید باخت با اختلاف به کشورهایی که جایی در شمشیربازی دنیا ندارند، عادی شد. نتیجه آن هم در بخش تیمی و انفرادی المپیک کاملا به چشم آمد.
در ادامه بدون توضیح اضافه در خصوص ملی‌پوشان فقط به درج نتایج آنها در المپیک بسنده می‌کنیم:
بازی یک چهارم نهایی: ایران 45-44 آمریکا
محمد فتوحی 5-4 الی درشویتز
علی پاکدامن 5-5 میشل سارون
محمد رهبری5-4 هیتکوک کولین
محمد فتوحی 0-7 میشل سارون
محمد رهبری 6-5 الی درشویتز
علی پاکدامن 7-5 هیتکوک کولین
محمد رهبری 6-5 میشل سارون
فرزاد باهرارسباران 3-5 هیتکوک کولین
علی پاکدامن 8-4 الی درشویتز
پاکدامن: 20 امتیاز مثبت؛ 14 امتیاز منفی
فتوحی: 5 امتیاز مثبت؛ 11 امتیاز منفی
رهبری: 17 امتیاز مثبت؛ 14 امتیاز منفی
باهرارسباران: 3 امتیاز مثبت؛ 5 امتیاز منفی
بازی نیمه نهایی: ایران 43-45 مجارستان
محمد رهبری 5-3 آرون سیلاگی
علی پاکدامن 5-1 چاند گمشی
فرزاد باهرارسباران 5-3 آندرش ساتماری
محمد رهبری 5-9 کریستیانا راب
فرزاد باهرارسباران 5-6 آرون سیلاگی
علی پاکدامن 5-3 آندرش ساتماری
فرزاد باهرارسباران 5-8 کریستیان راب
محمد رهبری 5-6 آندرش ساتماری
علی پاکدامن 3-6 آرون سیلاگی
رهبری: 15 امتیاز مثبت؛ 18 امتیاز منفی
پاکدامن: 13 امتیاز مثبت؛ 10 امتیاز منفی
باهرارسباران: 15 امتیاز مثبت؛ 17 امتیاز منفی
بازی رده‌بندی: ایران 25-45 فرانسه
بولاد آپیتی 5-4 علی پاکدامن
سباستین پاتریس 5-0 فرزاد باهرارسباران
ماکسیم پیانفتی 5-4 محمد رهبری
بولاد آپیتی 5-1 فرزاد باهرارسباران
ماکسیم پیانتفی 5-6 علی پاکدامن
سباستین پاتریس 5-5 محمد رهبری
ماکسیم پیانفتی 5-2 فرزاد باهرارسباران
بولاد آپیتی 5-2 محمد رهبری
سباستین پاتریس 5-1 علی پاکدامن
پاکدامن: 11 امتیاز مثبت؛ 15 امتیاز منفی
باهرارسباران: 3 امتیاز مثبت؛ 15 امتیاز منفی
رهبری: 11 امتیاز مثبت؛ 15 امتیاز منفی
