به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز چهارشنبه ششم بهمن ماه در حالی چاپ و منتشر شدند که خبر گشایش ارزی دارایی‌های بلوکه شده ایران در کره جنوبی از یک سو و گران شدن پیامک و هزینه اینترنت پس از مصوبه مجلس که با تیتر‌های موافق و مخالف در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.
در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم:
وطن امروز: به شعار علیه رئیس جمهور در اصفهان مشکوکیم
محمدکاظم انبارلویی طی یادداشتی در شماره امروز وطن امروز با عنوان به حواشی انتخاباتی مشکوکیم! نوشت: اگر رئیس‌جمهور در مقاطعی به منتقدان اهانت کرده است، این دلیل نمی‌شود که منتقدان هم اهانت کنند که الحمدلله هیچ اهانتی از سوی منتقدان نداریم.
اخیرا مقام معظم رهبری نیز نقد را جایز دانستند و البته بدزبانی و اهانت را جایز ندانستند، زیرا در این روش فایده‌ای برای مردم و کشور وجود ندارد.
مثلا به اتفاقی که در راهپیمایی ۲۲ بهمن در اصفهان رخ داد مشکوک هستیم. اتفاقی که در اصفهان رخ داد یا از سوی فریب‌خوردگان منافقین بود یا خودشان منافق بودند؛ در نقد دولت «مرگ بر» و «درود بر» نداریم. باید بدانیم زنده‌باد و مرده‌باد در انتخابات یعنی انتخاباتی مثل انتخابات آمریکا، انتخاباتی مثل انتخابات سال ۸۸ ایران، که گروهی امنیت ملی، جمهوریت نظام و منافع ملت را به خطر انداختند.
یک نفر رای آورده و رئیس‌جمهور قانونی کشور شده است، نباید اینگونه شعار‌ها را برتابید. نه‌تن‌ها این شعار‌ها بلکه هر گونه بدگویی و بددهانی را نباید برتابید.
یک منتقد منصف هیچگاه زبان و دهان خود را آلوده به اهانت و تحقیر نمی‌کند. اما نقد مشفقانه و بررسی وعده‌هایی که داده شده امری معقول است. به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان افراطی فضا را طوری مهیا می‌کنند تا کارنامه دولت و ارتباط اصلاح‌طلبان با دولت و حمایت آنها از دولت بررسی نشود. اینها میخواهند خرابکاری‌های اصلاحات در دولت بررسی نشده و سرپوشی روی آن گذاشته شود به همین خاطر فضای منتهی به انتخابات ۱۴۰۰ را صفر و صدی می‌کنند و شعار زنده‌باد و مرده‌باد سر می‌دهند.
منتقدان دولت این فضا را به رسمیت نمی‌شناسند و هرگز وارد آن نمی‌شوند. جمهوری اسلامی ایران یک نظام مردمی و الهی است که سرنوشت آن را مردم پای صندوق رای تعیین می‌کنند و نخستین خواسته ما مشارکت سطح بالاست که مشروعیت نظام را به نمایش خواهد گذاشت و در نهایت هر کسی از صندوق‌های رای بیرون آمد نماینده مردم است و باید مورد احترام قرار گیرد.
او مقید به قانون اساسی و ملتزم عملی به ولایت فقیه است و هر زمان پای خود را از حریم قانونی درازتر کند با نهاد‌های نظارتی و بصیرت مردم مواجه خواهد شد. در انتخابات آینده باید به فکر مشارکت حداکثری باشیم و به منتخب مردم احترام بگذاریم.
البته من به عنوان یک منتقد دولت متاسفانه مواجه شدم با اهانت‌هایی که از سوی رئیس‌جمهور در انتخابات و بعد از آن بویژه در حوزه سیاست خارجی مطرح شد.
متاسفانه بر اساس لیستی که از اهانت‌های رئیس‌جمهور به منتقدان تهیه شده است، آقای روحانی بیش از ۵۰ عبارت موهن نسبت به منتقدان استفاده کرده‌اند، اما منتقدان رئیس‌جمهور به هیچ‌وجه به این اهانت‌ها پاسخ نداده و از آن عبور کردند و این را یک خط انحرافی و غیراخلاقی دانستند.
منتقدان، انتقادات خود را مطرح و احترام رئیس‌جمهور را نیز حفظ کردند و در سایه همین نقد منصفانه در جامعه روشنگری عمومی ایجاد کردند؛ مردم فهمیدند حق با کیست و چه کسی درست می‌گفت.
انتقاد تند روزنامه دولت از مدیریت جلسه مجلس
روزنامه ایران طی یادداشتی با عنوان شتابزدگی یا بی خبری در بهارستان، در شماره امروز خود نوشت: بر هم خوردن آرامش صحن علنی بهارستان از زمان آغاز به کار مجلس یازدهم گویا به رویه‌ای عادی و طبیعی بدل شده است. قاعدتاً بخشی از این سلب آرامش و ایجاد تنش میان نمایندگان به ماهیت پارلمان‌ها در همه کشور‌ها برمی‌گردد و قاعدتاً مجلس شورای اسلامی هم از این مسأله مستثنی نیست. اما آنچه در بهارستان روی می‌دهد، عبور از این حد طبیعی بگومگو‌های رایج و قابل پذیرش است. جلسه روز دوشنبه مجلس و خارج کردن بررسی لایحه بودجه از دستور کار و پرداختن به توافق موقت سازمان انرژی اتمی ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی آن هم به همان ادبیات شناخته شده از سوی برخی مجلسی‌ها از جمله همین مواردی است که گفته شد متأسفانه حالا بدل به رویه شده است. این آش آنقدر شور شده بود که حسین شریعتمداری، مدیرمسئول روزنامه کیهان هم به نمایندگان اصولگرا یادآور شد که اگر چه امضای رئیس سازمان انرژی اتمی پای توافق یاد شده با آژانس بوده، اما واضح است که چنین توافقی بدون هماهنگی با شورای عالی امنیت ملی میسر نبوده است. او دوستانه گلایه کرده که به این حد از اعتراض نیاز نبوده است.
عبدالله گنجی مدیر مسئول روزنامه اصولگرای جوان، اما زودتر از شریعتمداری و ظهر همان روز دوشنبه در توئیتی توافق یاد شده را اقدام هوشمندانه ایران خوانده و نوشته بود: «ضبط ۳ ماهه دوربین‌ها توسط خود ایران هوشمندانه است. هم فرصت مجدد برای کسانی است که ممکن است فردا بگویند یک ماه (استقرار بایدن) برای لغو تحریم‌ها فرصت کمی بود هم با عقب راندن آژانس نسبت به گذشته، مدیرش راضی برگشت.» مهمتر از اینها، آنگونه که روزنامه ایران هم دیروز بر اساس اطلاعات دریافتی خبر داد، همان یکشنبه شب محمدباقر قالیباف رئیس مجلس هم از محتوای توافق مطلع شده و حتی موافق آن بوده است. با این وجود این سؤال‌ها پیش می‌آید که حاشیه‌سازی‌های انجام شده در بهارستان، آیا از سر بی‌اطلاعی مجلسی‌ها بوده است؟ آیا رئیس مجلس نمایندگان را در جریان تحولات روی داده قرار نداده است؟ بخصوص که نمایندگان اول وقت، جلسه غیرعلنی هم برگزار کرده بودند. یا آنکه اساساً تلاش‌های قالیباف برای قانع کردن نمایندگان راه به جایی نبرده است؟
نمایندگان مجلس اگر هم از محتوای توافق یاد شده و هماهنگی آن با شورای عالی امنیت ملی بی‌خبر بودند، باز هم عقل و تجربه حکم می‌کرد به جای اعتراض‌های آتشین و اقدام به تهیه طرح‌های فوریت‌دار، شتابزدگی را کنار می‌گذاشتند و از یک مقام دولتی دعوت می‌کردند در این باره توضیح دهد. بماند که گلایه شریعتمداری از نمایندگان هم جای تأمل دارد. اینکه آیا نمایندگان مجلس بدیهی‌ترین روند سیاستگذاری در امور مهم کشور یعنی هماهنگی با شورای عالی امنیت ملی را نمی‌دانند یا به روی خود نمی‌آورند.
گیریم که نمایندگان به هر دلیل هم بی‌خبر بودند و هم نسبت به سیر تصمیم‌سازی‌های کلان و مهم اشراف نداشتند، اینجا وظیفه رئیس جلسه بود که فضای صحن را آرام کند. در اظهارات روز دوشنبه قالیباف یا هیچ‌کدام از اعضای هیأت رئیسه نه نشانی از تلاش برای آرام کردن صحن دیده شد و نه توضیحاتی در راستای قانع کردن نمایندگان معترض. سؤال اساسی این است که چرا قالیباف در جلسه غیرعلنی و حتی بعد از تند شدن لحن معترضان در جلسه علنی به آنها یادآور نشده که توافق منعقد شده، نه تصمیم سازمان انرژی اتمی یا دولت بلکه تصمیم نظام بوده است؟
به نظر می‌رسد رئیس مجلس بنا بر برخی ملاحظات سیاسی- جناحی صلاح ندانسته در لباس رئیس جلسه در مقابل برخی نمایندگان عضو یا نزدیک به جبهه پایداری بایستد ولو به قیمت استنکاف از انجام وظیفه.
بازی سیاسی علیه دولت در آستانه انتخابات
سید جلال ساداتیان سفیر پیشین ایران در انگلستان طی یادداشتی در شماره امروز آرمان ملی نوشت: اکنون تــقریبــا یــک مــاه است که رئیس‌جمهور جــدید ایالات متحده در کاخ سفید مستقر شده است، اما در همین یک ماه اقدامات مثبتی، هم در منطقه مانند جنگ یمن را در دستورکار قرار داد و هم از آن‌سو پیرامون ایران و توافق هسته‌ای سه اقدام را در پنجشنبه هفته گذشته عملیاتی کرد. آن چیزی که سخت است صبر، هوشمندی و دقت سیاسی و دیپلماتیک برای مدیریت شرایط است. گویا آقایان فراموش کرده‌اند که لابی‌های صهیونیستی و سعودی به دنبال کوچک‌ترین فرصت برای به حاشیه کشاندن برجام و سیاسی و امنیتی کردن پرونده فعالیت‌های هسته‌ای ایران در آژانس و شورای حکام هستند. در چنین شرایطی چرا باید با دستان خود این فرصت را برای صهیونیست‌ها و سعودی‌ها ایجاد کنیم؟ چرا نباید به جای آن با یک تعامل سازنده فرصت لازم را به طرف‌های اروپایی و آمریکایی برای لغو تحریم‌ها بدهیم؟ ضمن اینکه قرار نیست در این سه ماه امتیاز خاصی به آنها داده شود. فقط یک فرصت سه ماهه را در اختیار آنان قرار می‌دهیم که حسن نیت خود را نشان دهند. این مساله ضمن اینکه چهره مثبتی از ایران در برابر اقدامات جو بایدن نشان می‌دهد، دوباره توپ را در زمین آمریکا می‌گذارد.
از آن گذشته تهران این فرصت مهم را در اختیار آنها قرار می‌دهد تا نشان دهند در مواضع و حسن نیت خود تا چه اندازه مصمم و جدی هستند. اگر در این مدت اقدامی عملی برای لغو تحریم‌ها شکل گرفت که مطلوب نگاه ایران است. اگر هم باز به دنبال فرصت‌سوزی بودند که ایران حجتی برای تداوم همکاری و همراهی با آنها ندارد. اقدامات بعدی ایران هم مشروعیت پیدا میکند. اما متاسفانه موتور محرکه رفتار‌ها و اقدامات نمایندگان مجلس به مساله انتخابات پیش رو بازمی‌گردد و به هر دری می‌زنند که در این مدت، احیای برجام، حداقل تا قبل از برگزاری انتخابات شکل نگیرد؛ لذا آقایان بدون در نظر گرفتن این شرایط و اقتضائات صرفا بر مواضع خود پافشاری می‌کنند و خواهان افزایش تنش و تقابل با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و طرف‌های برجامی هستند.
به واقع تصویب مصوبه و رفتار روز دوشنبه نمایندگان در اعتراض به توافق با آژانس بیش از آنکه رنگ و بوی تلاشی برای حفظ استقلال، عزت و کسب منافع ملی داشته باشد ناشی از منافع حزبی، سیاسی و جریانی در آستانه انتخابات ۱۴۰۰ است. در عمل آنچه شاهد آن بوده‌ایم این است که دولت حسن روحانی به عنوان مقصر تمام کاستی‌ها، مشکلات، چالش‌ها و بحران‌های جامعه شناخته می‌شود، بدون آنکه در یک تحلیل و ارزیابی دقیق، سهم دیگر نهاد‌ها و ارگان‌ها مشخص شود؛ بنابراین حتی اگر در نهایت توافق سازمان انرژی اتمی با آژانس ملغی شود و ایران پروتکل الحاقی را به طور کامل کنار بگذارد، تبعات آن در هر درجه با هر چه شدتی متوجه دولت خواهد بود. یعنی نمایندگان مجلس، دولت را مقصر شرایط خواهند دانست، حتی اگر دولت در بیانیه خود انگشت اتهام را به سمت مجلس نشانه رود و اعلام کند که مجلس باید تمام تبعات خروج از روتکل الحاقی را بپذیرد. برخی نمایندگان به دنبال یک بازی سیاسی هستند تا از یک طرف مانع از احیای برجام در آستانه انتخابات شود و بدین صورت اعتبار سیاسی آن به جریان رقیب نرسد و هم اینکه با این تلاش‌ها تنش‌های دیپلماتیک و حقوقی برجامی برای دولت حسن روحانی پررنگ‌تر شود، بدون آنکه مجلس و جریان حامی آن مقصر این شرایط شناخته شود. معتقدم دولت باید به جدیت مقاومت کند. چون اگر توافق سازمان انرژی اتمی با آژانس به دلیل فشار‌های مجلس ملغی شود رافائل گروسی به عنوان مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزارشی را به شورای حکام ارائه خواهد کرد که می‌تواند سبب شکل‌گیری احیای اجماع جهانی در خصوص پرونده فعالیت‌های هسته‌ای ایران شود.
این اتفاق یعنی شعار بر علیه رییس جمهور جدا از درستی یا نادرستی آن در اصفهان ودر روز روشن بوده نه در ورای مرز ها ویا یک کشور خارجی .لذا برای رفع هرگونه شک وشبهه لازم نیست زحمت زیادی کشیده شود 
وقتی یک جناح بصورت سیستماتیک با استفاده از رسانه های زنجیره ای مدرن و سنتی خود جناح رقیب خود را بخاطر تلاش برای بهبود اوضاع از راه مذاکره به نوعی خارج شده از دین معرفی میکند فحاشی طبیعی ترین نتیجه این تبلیغات در نزد توده عوام میباشد