از آمار هولناک کشته‌های تصادفات تا فرجام «کمپین نه به خرید خودرو»؛ تودهنی به معترضان!

به گزارش «تابناک»، از جمله اتفاقات شگفت آوری که در کشورمان رقم خورده، پویشی است که دو سال پیش به راه افتاد و همگان را بهت زده کرد؛ کمپینی که از خشمی عمومی نشأت می‌گرفت و به سرعت با اقبال عمومی مواجه شد تا جایی که مسئولان را وادار به واکنش کرد.

صحبت درباره کمپین «نه به خرید خودروی داخلی» است که کمترین اثر آن، لبریز شدن انبار خودروسازان وطنی، نمایندگی‌های فروششان و نمایشگاه‌های اتومبیل سراسر کشور بود؛ کمپینی که با قدرت به کار خود ادامه می‌داد و روز به روز شمار بیشتری از مردم به آن می‌پیوستند و بر مثبت بودنش تأکید می‌کردند؛ غافل از آنکه قرار است این اقدام مدنی به غیرمدنی‌ترین شکل ممکن پاسخ بیابد.

نبض کارزار تحریم خودرو‌های وطنی در حالی در شبکه‌های اجتماعی می‌تپید و جریان آن در جامعه، بر بهت عموم از این عزم جزم می‌افزود که انتظار می‌رفت، مسئولان و به ویژه دولتمردان در پاسخ به آن، اقداماتی مانند ارتقای ایمنی، کاهش قیمت، افزایش خدمات و راهکار‌هایی از این دست را در دستور کار قرار دهند و با مردم همدلی نمایند، اما این گونه نشد.

درست بر خلاف جهت انتظار عموم از فریاد زدن متمدنانه کیفیت نازل خودرو‌های وطنی و نقش پررنگشان در آمار بسیار بالای تصادفات جاده‌ای در کشورمان و مرگ و میر و جرح ناشی از آن، وزیر وقت صنعت در رسانه ملی حضور یافت و مردمی را که از این کمپین حمایت می‌کردند، «ضد انقلاب و خائن» نامید؛ اظهارنظری که واکنش‌های وسیعی یافت و به تولد کمپینی برای اجبار این مقام به عذرخواهی منجر شد.

حاشیه‌ای که به سرعت تبدیل به اصل شد و در مقابل درخواست عمومی از وزیر برای عذرخواهی، وزیر کهنسال و خسته را مجاب کرد، طرح‌هایی را در دستور کار قرار داده و به سرعت اجرایی کند که توان در هم شکستن کمپین تحریم خرید خودروی صفر را داشتند؛ طرح‌هایی که به هر لطایف‌الحیلی بود، با پیگیری نعمت زاده و همراهی دوستانش مصوب شدند و به اجرا درآمدند تا به اسم راهکار‌های خروج صنعت خودروی کشور از بحران، پویشی که بعد از عمری در کشورمان شکل گرفته بود، نابود شود.

پویشی که با اختصاص وام‌های بسیار مناسب و باورنکردنی به عرصه فروش خودرو، به شکل گیری صف خرید خودرو مقابل نمایندگی‌های فروش خودروسازان وطنی منجر شد تا شکست دور از انتظاری را تجربه نماید؛ شکستی مطلق و تمام عیار، به گونه‌ای که نتوانست کوچک ترین رهاورد مثبتی به دنبال داشته باشد و دست کم در عرصه ایمنی خودرو‌های تولید وطن، گام موثری بردارد.

ستیز تمام عیار مسئولان با خواسته‌های منطقی و واقعی مردم که شمار بالای کشته‌های جاده‌ای تنها یکی از نتایج ندید گرفته شدن آن در زمان طولانی است. درخواست ایمن کردن خودرو‌های وطنی و برچیدن خط تولید برخی خودرو‌ها که عمرشان از چند دهه گذشته و بیش از این نمی‌توان کیفیتشان را بهبود بخشید. درخواست ارزان کردن قیمت خودرویی که مدعی هستند وطنی‌ است، اما هر بار که خبر اعمال تحریم جدیدی به گوش می‌رسید، قیمتش چند پله افزایش می‌یافت. خودرو‌هایی که تنها از نظر قیمت با نمونه‌های جهانی شباهت دارند و در دیگر قیاس ها، به شدت مشکل دار به نظر می‌رسند.

نبردی که هرچند دولتمردان توانستند با همراهی نمایندگان مجلس و حتی دست بردن به گنجینه صندوق سپرده ارزی کشور و اختصاص آن به دولتمردان تحت عنوان وام، در آن به پیروزی دست یابند، قطعا پایان نیافته ا‌ست و روزی دوباره بروز خواهد کرد. این را می‌شود از فرجام بی توجهی به مطالبات فراوان مردم دریافت که این روز‌ها ناآرامی‌های فراوانی آفریده است. ناآرامی‌هایی که بی شک بی توجهی به مطالبات کمپین نه به خرید خودروی صفر در شکل گیری شان تأثیر داشته است.