دیوارچینی اروپا مقابل تحریم‌ها، توقف طرح تقسیم کازرون، اما و اگر‌های «انسداد تحریم ها»، هشدار دادگستری به مدیران بانک ها، شبح عابر بانک ها!، تأکید رهبر انقلاب: بر بیت المقدس به عنوان پایتخت فلسطین، زنان مطلقه در آرامش، آینده روابط اقتصادی ایران و اروپا، خداحافظی با استاد معتدل اخلاق، شش ابتکار روحانی برای فلسطین، بازار داغ رحم اجاره‌ای از ٢٥ تا ٤٠ میلیون تومان، میلیونر‌های یک ساعته سیتروئن و ٢٠٠٨، مقامات، زمین‌گیر دو تابعیتی‌ها و راز غیبت طولانی ولیعهد عربستان، از مواردی است که موضوع گزارش‌های خبری و تحلیلی روزنامه‌های امروز شده است.
به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز شنبه ۲۹ اردیبهشت در حالی چاپ و منتشر شدند که بیشتر روزنامه‌های نزدیک به جریان اصلاحات در سالگرد دوازدهمین انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر پنجم گفت وگوها، گزارش‌ها و یادداشت‌هایی را به این موضوع اختصاص داده اند. از نمره‌ای که برای یک سال دولتداری روحانی اختصاص داده اند تا پیگیری وضعیت وعده‌هایی که در انتخابات داده شده بود و همچنین سختی‌های یک سال گذشته دولت دوازدهم از مواردی است که موضوع گزارش‌ها و تحلیل‌های آنها محسوب می‌شود.
از سوی دیگر، موضوع رابطه اقتصادی ایران و اروپا و چگونگی انسداد تحریم‌ها پس از خروج آمریکا از برجام نیز دیگر موضوعی است که مورد توجه بیشتر روزنامه‌ها قرار گرفته است. درگذشت حجت الاسلام والمسلمین طباطبایی و نوشته‌ها و عناوینی در رابطه با این استاد فقید اخلاق نیز از مواردی است که در تعدادی از روزنامه‌ها برجسته شده است.
روزنامه اعتماد که نیم صفحه نخست امروز خود را به تصویری از سعید حجاریان اختصاص داده، عنوان گفت وگویش با او «برای روحانی چه خوابی دیده اند؟» را تیتر یک کرد. حجاریان در این گفت وگو از سناریوهای احتمالی پیش رو برای روحانی سحن گفته است. این روزنامه همچنین دو یادداشت را در مورد استاد اخلاق حجت الاسلام طباطبایی منتشر کرده است.
روزنامه ایران در گزارشی با عنوان دیوارچینی اروپا مقابل تحریم‌ها از آغاز تمهیدات قانونی اتحادیه اروپا ضدتحریم امریکا علیه ایران خبر داده و عنوان آن را تیتر اول خود کرده است. این روزنامه همچنین ضمن پوشش خبری اجلاس سران کشور‌های عضو سازمان همکاری اسلامی در استانبول درباره شش ابتکار روحانی برای فلسطین نوشته است.
روزنامه وطن امروز بخشی از بیانات رهبر معظم انقلاب در محفل انس با قرآن و تأکید ایشان بر ضرورت موضع‌گیری کشور‌های اسلامی در محکومیت جنایت اخیر رژیم‌صهیونیستی عنوان «آزادی فلسطین سنت الهی است» را تیتر یک کرده است.
روزنامه کیهان نیز با انتخاب روتیتر این هم از اروپا! تیتر ماکرون: به خاطر ایران مقابل آمریکا نمی‌ایستیم را در مرکز صفحه اول خود قرار داده است. این روزنامه همچنین در گزارشی دیگر از بازتاب یادداشت مدیرمسئول کیهان درباره دلایل احتمالی غیبت طولانی محمد بن سلمان نوشته است.
روزنامه همشهری نیز تیتر اول امروز با عنوان آغاز انسداد تحریم را از گزارش خود درباره توافق سران اروپایی برای تصمیمات ضد تحریم‌های آمریکا علیه ایران انتخاب کرده است. این روزنامه همچنین به مناسبت سالگرد انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم پرونده ای ویژه با عنوان سخت‌ترین سال یک دولت کار کرده و عنوان آن را در کنار تصویری از رئیس جمهور در صفحه نخست خود قرار داده است.
در ادامه تعدادی از یادداشت ها، سر مقاله‌ها و گزارش و گفت وگو‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم؛
برای روحانی چه خوابی دیده اند؟
روزنامه اعتماد در شماره امروز خود گفت وگویی با سعید حجاریان که از او به عنوان تئوریسین اصلاحات نام می‌برند انجام داده و عنوان آن را برای روحانی چه خوابی دیده‌اند انتخاب کرده است. در ادامه گزیده‌ای از صحبت‌های او در این گفت وگو را می‌خوانید:
بغرنج شدن وضعیت کشور ناظر بر چند فاکتور شامل اقتصاد، سیاست خارجی و سیاست داخلی است. ببینید! در سه حوزه مذکور، انتقادات جدی مطرح است، اما همه این انتقادات متوجه دولت و رییس‌جمهور نیست.
- در صورتی که وضعیت گفته شده تشدید شود، راست‌ها چهار سناریو پیش روی دولت روحانی قرار خواهند داد. اولین آنها پیشنهاد استعفاست؛ یعنی روحانی را به استعفا دلالت کنند. دومین سناریو، اِعمال فشار است؛ و بر سر مسائل شخصی رییس‌جمهور مانور دهند. سپس بر مبنای عکس‌العمل روحانی حملات را تشدید کرده و از رییس‌جمهور مشروعیت‌زدایی و نهایتا وی را وادار به کناره‌گیری کنند.
سناریوی سوم، طرح عدم کفایت روحانی است؛ به نظر اگر اکثریت مجلس تا پایان سال اوضاع را بحرانی ببینند و نتوانند در برابر فشار مردم تاب بیاورند و به این جمع‌بندی برسند که دولت توانایی حل بحران ندارد، لاجرم و شاید بنا به بعضی صحبت‌ها موضوع عدم کفایت را مطرح می‌کنند.
آخرین سناریو از جنس پرونده‌سازی است؛ به این نحو که مجموعه عملکرد روحانی را رصد کنند و فی‌المثل بگویند رییس‌جمهور با اصحاب فتنه سر و سرّی داشته یا در موضوع برجام دو و سه با خارجی‌ها ارتباطی برقرار کرده است، لذا نمی‌تواند سکاندار قوه مجریه باشد. پس در یک تقسیم‌بندی با دو سناریوی شبه قانونی و دو سناریوی قانونی مواجه هستیم.
- در تبلیغات انتخاباتی روحانی گفت: «من حقوقدان هستم» و ضمنا رقیب خود را سرهنگ خطاب کرد. در آن مقطع گمان می‌رفت تسلط بر قانون، حقوق بین‌الملل و فنون دیپلماتیک حلال مشکلات است، اما اگر کار به جایی برسد که کلیه مراودات حقوقی با غرب بسته شود، طبعا نظام برای پیشگیری از درگیری نظامی به سمت سرهنگ‌ها خواهد رفت. نمی‌خواهم از الان، آیه یأس بخوانم و امیدوارم اروپایی‌ها به‌دنبال امریکا نروند، اما به یاد می‌آورم در زمان حمله بوش به عراق نیز اروپایی‌ها ابتدا با وی همکاری نکردند و دولت بوش ادعا کرد اروپا به دو بخش پیر و جوان تقسیم شده است و خاطرنشان کرد که امیدش به اروپای جوان است؛ یعنی کشور‌هایی که به‌تازگی از یوغ شوروی درآمده بودند. نتیجتا کشور‌های اروپای جوان مانند لهستان و... با بوش همراه شدند و بعدا کشور‌های اروپای پیر برای آنکه از قافله عقب نمانند به جنگ ورود کردند.
شاید مردم به نبود روحانی رضایت دهند چرا که جایگاه رئیس‌جمهور نزد حامیان خود به دلیل تحقق نیافتن وعده‌های اقتصادی و همچنین عدم توانایی در رفع حصر و برخی دیگر از مسائل افول کرده است.
از این گذشته روحانی در مقابل مسائل جاری، چون فیلترینگ تلگرام و افزایش نرخ دلار نیز واکنش مناسبی نداشته است. در میان احزاب و چهره‌ها نیز عبور از روحانی محتمل است؛ چرا که هر یک از متحدان امروزین وی تئوری بقای خاص خود را دارند و ممکن است در یک نقطه عطف به موضع عدم دفاع برسند. بنابراین بعید نیست در بزنگاه، روحانی بماند و یکی دو حزب اصلاح‌طلب! اما من معتقدم احزاب اصلاح‌طلب تا آنجا که مقدور و میسر است و خود روحانی توان ایستادگی دارد باید از وی پشتیبانی کنند و این نکته را توضیح دهند که بسیاری از موانع پیش روی روحانی ناشی از عوامل داخلی و خارجی است که وی در آنها مقصر نبوده است.
فعلا خروج امریکا به نفع ماست چرا که می‌گوییم امریکا تک افتاد و همه دنیا ا. به سمت ایران آمد. پس همچنان برجام قابل دفاع است. ولی ما باید قدری عمیق‌تر به موضوع نگاه کنیم.
مخالفان برجام حتی برای آتش‌زدن پرچم امریکا برنامه نداشتند چه برسد به کار‌های بزرگ‌تر؛ آنها برای سوزاندن پرچم فندک روشن می‌کنند.
این‌کار ابتدا دست خودشان را می‌سوزاند، چون شعله به بالا زبانه می‌کشد. در نتیجه، پرچم از دست‌شان می‌افتد و آتش به موکت‌ها سرایت می‌کند
ماجرای یک قهر و آشتی هسته‌ای
روزنامه ابتکار در گزارشی که عنوان آن ماجرای یک قهر و آشتی هسته‌ای را تیتر یک امروز خود کرده است، به ماجرای روابط هسته کره شمالی و آمریکا پرداخت و نوشت: دقیقاً یک سال قبل در چنین زمانی بود که کره‌شمالی با انجام آزمایش‌های گسترده هسته‌ای و پرتاب یک بمب هیدروژنی منطقه استراتژیک شبه جزیره کره را تا یک قدمی جنگ اتمی پیش برده بود. پس از این ماجرا، ماه‌ها جدال لفظی میان رهبر کره‌شمالی و رئیس جمهوری آمریکا ادامه داشت تا اینکه ناگهان پیونگ‌یانگ با یک چرخش ۱۸۰ درجه‌ای از فرصت بازی‌های المپیک زمستانی استفاده کرده و مقدمات مذاکره با همسایه جنوبی خود را فراهم ساخت. دیدار رهبران دو کشور و پوشش رسانه‌ای نمادین آن با پیوند خوردن به دو سفر مایک پمپئو به کره‌شمالی که با آزادی سه زندانی آمریکایی همراه شد، شواهدی از وقوع یک معجزه در عرصه روابط بین‌الملل را نوید می‌داد. پس از این قضایا، رهبر کره‌شمالی با اعلام اینکه حاضر است تسلیحات اتمی خود را کنار بگذارد، اعلام کرد که اکنون زمان شکوفایی اقتصادی است و قصد ندارم که سرنوشتی همچون قذافی یا صدام را تجربه کنم. در همین رابطه بود که تعطیلی مهمترین مرکز آزمایش‌های هسته‌ای کره‌شمالی و تعیین زمان دیدار اون با ترامپ همه چیز را تا یک قدمی صلحی استثنایی در منطقه پر تنش شبه جزیره کره پیش برد.
در همین گیر و دار و با توجه به لحن همچنان تند واشنگتن بر علیه پیونگ‌یانگ، چهارشنبه هفته گذشته معاون وزیر خارجه کره‌شمالی پس از لغو نشست عالی‌رتبه با مقامات سئول تصریح کرد که اگر واشنگتن مایل به خلع سلاح کامل کره‌شمالی است باید انتظار داشته باشد که دیدار ۲۲ خرداد میان اون و ترامپ نیز لغو شود. او واشنگتن را متهم کرد که پس از اعلام تنش‌زدایی اظهارات واشنگتن همچنان بی‌محابا ادامه دارد و مدلی که آنها پیشنهاد کرده‌اند، مدلی مشابه عراق و لیبی است که در نهایت منجر به فروپاشی نظام حاکم در این کشور‌ها شده است؛ در نتیجه پیونگ‌یانگ هرگز این شیوه را نمی‌پذیرد. این در حالی است که در تازه‌ترین اظهارنظر‌ها پس از شایعات مربوط به لغو دیدار ترامپ و اون، رئیس ایالات متحده در دیدار با دبیرکل ناتو ضمن تشویق رهبر کره‌شمالی مبنی بر حمایت واشنگتن از حکومت مادام‌العمر وی، تلویحاً تهدید کرد که در صورت عدم توافق، الگوی لیبی که همان حمله نظامی به این کشور بود، یکی از گزینه‌های جدی آمریکاست.
هر چند گفته می‌شود که دلیل تهدید کره‌شمالی مبنی بر لغو مذاکرات با آمریکا، بیشتر مدل خلع سلاح این کشور و انجام مانور مشترک آمریکا با کره‌جنوبی است، اما یک موضوع مهم در این میان وجود دارد و آن نیز دیدار چند روز قبل کیم جونگ اون با شی جین پینگ رئیس جمهوری چین در پکن است. بلافاصله پس از این دیدار شاهد هستیم که لحن مقامات کره‌شمالی در خصوص مذاکرات صلح شبه جزیره تغییر کرده و با پافشاری بر ادبیات آمریکا، انتقاد‌ها نیز از مشی و روش این کشور شروع شد. در این رابطه کارشناسان معتقدند که پکن و مسکو به عنوان دو کشور حامی کره‌شمالی اکنون سال‌هاست که علاوه بر نفوذ بر پیونگ‌یانگ، این همسایه اتمی خود را نیز پذیرفته‌اند. این امر با توجه به قابلیت تهدید‌آمیز پیونگ‌یانگ برای همسایگان خود همواره به عنوان برگ برنده‌ای برای مسکو و پکن تعبیر شده است، چرا که برای این دو کشور امکان اثرگذاری بیشتر در منطقه فراهم کرده است. این امر برای آمریکا نیز از نظر برخی تحلیل‌گران یک امتیاز محسوب می‌شود، چرا که می‌تواند توجیهی منطقی برای حضور نظامی آمریکایی‌ها در شبه جزیره کره را در بر داشته باشد. در این میان چین با توجه به پذیرش پیونگ یانگ، اکنون نگران این است که با تنش‌زدایی میان آمریکا و کره‌شمالی یا سرنگونی احتمالی اون به واسطه مدل مذاکرات پیشنهادی، امکان دارد که پیونگ‌یانگ نیز با گرایش به سمت آمریکا، علاوه بر خروج از اتحاد با پکن به عنوان کشوری همسو با واشنگتن در برابر آنها قدعلم کند.
بسیاری از ناظران نسبت به حسن نیت کیم جونگ اون برای خلع سلاح هسته‌ای خود که برای حکومت او حکم بقا را دارد، ابراز تردید کرده‌اند و در همین حال هشدار می‌دهند که حتی اگر او با چنین اقدامی موافقت کند، خلع تسلیحات کره شمالی یک روند بسیار طولانی خواهد بود؛ بنابراین ممکن است دو طرف تنها با بهره‌بردن از فضای تبلیغاتی ماه‌های گذشته بار دیگر به نقطه صفر بازگشته و روند پرتنش سابق را ادامه دهند.
انتقاد قالیباف از پیش کسوتان اصولگرا
روزنامه خراسان نیز در شماره امروز در سالگرد انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته گفت وگویی با محمدباقر قالیباف انجام داده و عنوان «پیش کسوتان اصولگرا نیازی نمی‌بینند حرف بقیه را گوش کنند» را تیتر یک خود کرده است. گزیده‌ای از این گفت وگو را در ادامه می‌خوانید؛
-یک اردوگاه و یک جریان سیاسی باید بداند که حرکت سیاسی یک پروژه نیست، بلکه یک پروسه است. اصلاً بخشی از اختلافات و موفق نبودن‌ها از همین جا آغاز می‌شود که این گفتگو را یک پروژه می‌بینند. مثلاً شما ببینید همین حرکت جمنا، انتخابات تمام شد، این حرکت هم تمام شد. کم کم که به انتخابات مجلس نزدیک بشویم، حتماً باز زمزمه‌هایی مطرح می‌شود. درحالی که این گفتگو‌ها باید دایمی باشد. یک نکته مهم دیگر این که بعضی‌ها فکر می‌کنند می‌توانند و حتی وظیفه دارند برای جمع تصمیم بگیرند و بقیه هم وظیفه دارند از تصمیم این‌ها حمایت کنند! این هم یک اشکال است. یعنی وحدت یک فرایند است که برایند آن وحدت نهایی است.
- آن سه هزار نفری که در مجمع جمنا بودند فکر می‌کردند باید نظر خودشان را بگویند، در حالی که آنها آمده بودند تا افکار عمومی جامعه را نمایندگی کنند، حداقل اردوگاه خودشان را نمایندگی کنند. ممکن است من یک نظر شخصی داشته باشم، ولی وقتی جامعه و جهت گیری‌ها را ببینم ممکن است به تصمیم دیگری برسم. این ایراد در جمنا مشهود بود.
{جمنا}حداقل در قدم اول باید می‌توانست همه سلایق اصولگرا را در خود جمع کند که در همین جا هم ناموفق بود. علاوه بر این همه افراد انقلابی می‌توانند وارد کار بشوند و باید به این ظرفیت اضافه شوند. همه ما اتفاق نظر داریم که بخش قابل توجهی از جامعه حزبی عمل نمی‌کنند. معنای آن هم این نیست که این بخش قابل توجه به انقلاب ذهنیت منفی دارند. همه این افراد اسلام را رکن زندگی خود قرار داده اند. رهبر انقلاب می‌گویند ممکن است به من انتقاد داشته باشید، ایران را که قبول دارید، پس در انتخابات شرکت کنید. باید قبول کنیم پویش انتخاباتی تشکیل دادن، یک مهارت است.
-برخی اوقات ضرورت دارد مرکز حرف آخر را بزند. اما بعضی وقت‌ها نماینده را مشخص می‌کنند بعد می‌گویند سازوکاری درست کنید که به این فرد برسید. نامزد انتخاب کردن در همه جا چه در انجمن مدرسه، چه در مجلس و چه در ریاست جمهوری، مثل انتخاب همسر است! شما ممکن است به فرزند خود ده‌ها دستور بدهید که چطور زندگی کند و او هم با دل و جان قبول کند، اما اگر بخواهید دستوری برای او همسر اختیار کنید، مقاومت می‌کند.
ما دو رکن اساسی داریم که از امام فهمیدیم؛ اسلام سیاسی و مردم. مردم موضوعیت دارند. ما نمی‌توانیم بگوییم مردم اشتباه می‌کنند.
-دغدغه مردم در زمان انتخابات گرانی و بیکاری بود. من در این زمینه تجربه و مطالعه‌ای داشتم. درست است که بعضی از رقبای انتخاباتی گفتند یا معنای شغل را نمی‌دانستند یا معنای یک میلیون را، ولی بعد از انتخابات خودشان همین یک میلیون شغل را مطرح کردند. هر چند که توان این تولید را ندارند. می‌خواهند با این کار رفتار سیاسی کنند. بحث‌های من کاملاً شدنی بود. هر چند بعد از ثبت نام، عده‌ای سعی کردند بحث ۲.۵ برابر کردن جی دی پی (تولید ناخالص داخلی) در کشور را مطرح کنند. البته این ظرفیت در کشور ما هست که جی دی پی به ۲.۵ برابر برسد، ولی نه در دوره چهار ساله. اما افزایش درآمد و قدرت دولت را ۲.۵ برابر کردن کاملاً شدنی است، البته این‌هایی که در مصدر کار هستند کننده این کار نیستند.
کی چه خوابی دیده برای روحانی؟ خودش و سیف و نوبخت برای او کافیست