دستور اصلاح ساختاری توسط رهبر انقلاب، رمزگشایی از سخنان لاریجانی، آمریکا روی گسل‌های لرزان اختلاف، آزمونی دیگر برای صبر استراتژیک ایران، وام ازدواج نوبتی می‌شود؟، سؤال رهبر انقلاب از جوانان درباره رمز ماندگاری انقلاب، مخالفت شدید بانک‌ها با افزایش وام ازدواج، نکته‌ها و حاشیه‌های سخنرانی سالانه ترامپ، گلایه سیلبرتی‌ها از سؤالات خبرنگاران، نوبت انقلاب اقتصادی، سکوت تیم رسانه‌ای دولت در برابر هجمه ها، توافق نظام مالی ایران و عراق، پیام معنادار واگرایی در واشنگتن، نقدینگی در نقطه جوش و مطالبه‌گری از اروپای صدچهره، از مواردی است که موضوع گزارش‌های خبری و تحلیلی روزنامه‌های امروز شده است.
به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز پنجشنبه هجدهم بهمن ماه در حالی در آخرین روز هفته کاری بر روی پیشخوان مطبوعات قرار گرفت که بیشتر تیتر‌ها و عناوین اصلی آن‌ها حول محور سالگرد پیروزی انقلاب و دستور رهبر انقلاب برای اصلاح ساختار بودجه ریزی در کشور که توسط علی لاریجانی مطرح شد متمرکز شده است. واگرایی در واشنگتن و توافق بانکی ایران و عراق، انتقاد صریح دو نهاد رسمی از اقدام امام جمعه کرج و نقدینگی در نقطه جوش از دیگر مواردی است که در صفحات نخست تعدادی از روزنامه‌ها برجسته شده است.
در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های امروز را که بیشتر پیرامون اصلاح ساختاری و چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی و بررسی دستاور‌های آن نوشته شده مرور می‌کنیم؛
چرا اصلاح ساختاری؟
صادق زیباکلام استاد دانشگاه در یادداشتی با عنوان «چرا اصلاح ساختاری؟» ـ که شماره امروز آرمان امروز آن را منتشر کرده است ـ نوشت: اخیــرا مقام معظم رهبری به رئیس مجلس دســتور داده اند که ظرف ۴ ماه آینده باید اصلاح ســاختاری در کشور صورت گیرد. در این راستا باید اذعان داشت، با هر نگاهی که به وضعیت جامعه ایران پس از چهل سال گذشته از انقلاب بنگریم، چه رویکرد اصولگرایانه داشته باشیم چه اصلاح طلبانه و چه میانه رو، واقعیت امر این اســت که نمیتوان بسیاری از ضعف‌ها و ناکامی‌هایی که به وجود آمده را در چهلمین ســال انقلاب نادیده گرفت. این ناملایمات شامل طیف گسترده‌ای از مشکلات و مسائل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی می‌شود. به علاوه نمیتوان مسائل دیگری مثل احســاس ناامیدی که در میان اقشــار و لایه‌های جوانتر جامعه و نسل‌های بعد از انقلاب به وجود آمده را که ذاتا پیچیده‌تر هستند و صف گســترده جوانان متولد دهه ۶۰ و ۷۰ برای اینکــه از ایران بروند، مقابل سفارتخانه‌های کشور‌های خارجی نوبت گرفته اند، نادیده گرفت و صرفا آن
را محصول افکار و نظریات یک عده که مخالف هستند تلقی کرد. به هیچ روی نمیتوان به عنوان مثال مشکلات، مسائل و دشواری‌های اقتصادی که به وجود آمده را نادیده انگاشت و حتی ابعاد آن را دست کم گرفت. اگر صرفا تحریم را بهانه کنیم و آن را موجب پیش آمدن چنین وضعی بدانیم، به خود دروغ گفته ایم. درســت اســت که تحریم‌ها با خود دشواری‌های زیادی به همراه آوردند، اما پرسش اساسی آن است که آیا مفاسد گسترده اقتصادی را که پس از چهل ســال دامن جامعه را گرفته، تحریم‌ها به بار آورده است؟
بسیاری از مشکلات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی، محصول ناکارآمدی مدیران است. یک نمونه از این مساله را می‌توان در مجلس سراغ گرفت؛ لذا می‌توانیم از خود بپرسیم که واقعا مجلس که باید در راس امور باشــد در کجای امور قرار گرفته اســت؟ از تعداد انگشت شــمار نمایندگان مجلس دهم که بگذریم، کسر قابل توجه و تقریبا اکثر قریب به اتفاق مجلســیان نظارت را فراموش کرده اند که یا درصددند با ارائه خدمات فقط به حوزه انتخابیه خود در دور آینده انتخابات نیز رای بیاورند. اساسا نقش پاسخگویی مسئولان که بسیار به آن تاکید شده، در هر حوزه‌ای باید مورد توجه قرار گیرد. اینکه بگوییم مشکل فقط در ناکارآمدی دولت دوازدهم یا بودجه ۹۸ اســت، سرخود کلاه گذاشتن است، چراکه هر اقتصاددان دیگری هم می‌خواست در شرایط کنونی بودجه سال ۹۸ را تنظیم کند، با توجه به درآمد نفتی، تحریم‌ها و وضعیت اقتصاد نمی‌توانست چیزی غیر از همین را ارائه کند. همه می‌دانیم که بیش از دو سوم بودجه کل کشــور به شــرکت‌ها و بنگاه‌های بزرگ دولتی اختصاص می‌یابد که بخش عمد‌های از آن‌ها زیانده هستند و صرفا با کمک دولت است که سر پا ایستاده اند. باید دانست که الی الابد نمیتوان چنین شرایطی را پیش برد؛ بنابراین نه تنها زمان آن رسیده که مدیریت‌ها و کارکرد‌ها مورد تجدید نظر قرار گیرد، چه بسا دیر هم شده باشد.
۲۲ بهمن یک «نه» دیگر به دشمنان
مرتضی مبلغ، فعال سیاسی طی یادداشتی که روزنامه ایران در شماره امروز خود چاپ کرده نوشت: چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی از چند ویژگی مهم برخوردار است. نخستین ویژگی که از سایر موارد مهم‌تر به نظر میآید، تهدید‌های بسیار گسترده و غیرعادیای است که از سوی امریکا و همپیمانان منطقه‌ای او در طول سالیان متمادی علیه جمهوری اسلامی مطرح شده و فشار‌های زیادی نیز برای از پای درآوردن کشور به ما تحمیل کردهاند. سیاست مقامات امریکایی از مدت‌ها پیش بر این پاشنه میچرخید که جمهوری اسلامی به ۴۰ سالگی خود نرسد و برای دست یافتن به این هدف از هیچ تلاشی فروگذار نکردند.
ویژگی دوم در ۴۰ ساله شدن انقلاب اسلامی، رسیدن به سن بلوغ است. گذشت این ۴ دهه این انتظار را به همراه دارد که انقلاب باید تا اینجای کار به نقطه روشنی میرسید که بتواند راه‌های برون رفت از مشکلات و یافتن مسیر گشایش در امور مردم و پیشرفت و تعالی را بخوبی طی کند. ویژگی دیگر چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی هم در همین قالب قابل طرح است. متأسفانه به رغم اینکه ۴۰ سال از عمر جمهوری اسلامی میگذرد، همچنان با چالشها و مشکلاتی مواجه هستیم. در کنار دستاورد‌هایی که وجود داشته و قابل چشم‌پوشی نیست، کاستی‌هایی وجود دارد که به هیچ‌وجه در شأن این نظام و این مردم نیست.
۴۰ ساله شدن انقلاب، فرصتی است تا در برخی از سیاستهای کشور بازنگری رخ بدهد و اساساً به این سؤال پاسخ گفته شود که چه شد این کاستیها به وجود آمده؟ و چرا آنچه حق این مردم است، آن طور که باید و شاید محقق نشده است؟
با همه این تفاصیل، راهپیمایی ۲۲ بهمن امسال نیز همچون سال‌های گذشته با حضور پرشور مردم انقلابی برگزار خواهد شد. ایرانیانی که با وجود تمامی مشکلات هیچ گاه پشت مسئولان کشور را خالی نکردهاند، بار دیگر یک «نه» بزرگ به دشمنان قسم خورده ایران که در رأس آن امریکا و اسرائیل قرار دارند، خواهند گفت و نشان خواهند داد که فشار‌های آنان که در قالب تحریمهای ظالمانه خود را نشان می‌دهد، به هیچ وجه آنان را از پا درنمی آورد و آنان هیچ‌گاه دست از آرمان‌های انقلابی خود برنخواهند داشت؛ انقلابی که به بهای ریخته شدن خونهای بسیار زیادی که به دست آمده و ادامه پیدا کرده است.
اما این تنها پیام حضور مردم در راهپیمایی ۲۲ بهمن ماه امسال نیست. ۴۰ سال از عمر انقلاب اسلامی میگذرد و مسئولان کشور باید به یک عقلانیت و اعتدال لازم رسیده باشند. آنان باید در بخشی از سیاستهای غلطی که در این کشور به مدت سالیان دراز دنبال می‌شود، تجدیدنظر کنند. لازم است که مسئولان سیاستهای سازنده تری را دنبال کرده و وارد فرآیند گفتگو و تعامل و آشتی ملی و انسجام همگانی شوند و چالشهایی که در درون حاکمیت از طریق تندرو‌هایی که متأسفانه در قدرت هم دست داشتهاند، پدید آمده، حل شده و با کنار گذاشته شدن آنان وارد فرآیند تعامل و همگرایی شوند.
مطالبه ملت از مسئولان نظام همین است. مردم میخواهند که مسئولان بدانند بعد از گذشت ۴۰ سال از پیروزی انقلاب برخی از روند‌هایی که در این چهار دهه پیش گرفتهاند، سازنده نبوده است. پس در روند‌هایی که به نفع مردم نبوده باید تجدید نظر جدی و اساسی شود تا یک روند سازنده برای حل مشکلات مردم ایجاد شود تا این جامعه بتواند راه‌های تعالی را بهتر طی کند.
انقلاب برای این نبود که دسته‌ای بروند و دسته‌ای دیگر جای آن‌ها بنشینند
محمد صرفی در بخشی از یادداشت روز روزنامه کیهان با عنوان دستاورد‌های انقلاب از ابراهیم تا ادواردو نوشت: انقلاب اسلامی سال ۵۷ برای تغییر اسامی ارگان‌ها و مدیران آن‌ها نبود که دسته‌ای بروند و دسته‌ای دیگر جای آن‌ها بنشینند. انقلاب بستر و محمل تحول افکار و قلب‌ها بود. شاهرخ سبیل که در دوران طاغوت یکی از گنده‌لات‌های تهران بود و ده‌ها نوچه داشت و خلقی از دست او و شرارت‌هایش در امان بودند، چنان در چشمه زلال امام و انقلاب، دل از تاریکی طاغوت شست که به حق لقب «حر انقلاب» گرفت و همانطور که خود خواسته بود از پیکرش هیچ برجای نماند و مزار شهید ضرغام، سینه سینه سوختگان راه پاکبازی و جانبازی شد.
دستاورد آن نیست که به امضای این و آن بند باشد. یک روز فتح الفتوحش بخوانند و روز دیگر بگویند به اندازه جوهر خودکاری هم ارزش ندارد. می‌خواهی بدانی دستاورد انقلاب چیست؟ حکایت شهید ابراهیم هادی را بخوان. او یکی از باقیات الصالحات این انقلاب است که دهه‌ها پس از شهادتش، همچون گنجی خفته و پنهان کشف و منشا تحول و برکات خالصانه و بی‌پایان می‌شود. اولیاالله را بعثتی دوباره است و ابراهیم یکی از آنهاست. ماموریت او برای حفظ و حراست از انقلاب، در ۲۲ بهمن سال ۶۱ در کانال‌های فکه به پایان نرسید. او چند سالی است که بازگشته است و به همت جمعی از همرزمان و شیفتگانش که اغلب نیز او را ندیده‌اند، خود به قرارگاهی فرهنگی برای دل‌های بی‌قرار تبدیل شده است.
ابراهیم و شاهرخ در انتخابی خودخواسته گمنام شدند، اما همین شهدای مفقودالاثر امروز خالق بزرگترین آثار معنوی و تحولات روحی در جامعه هستند. برای اهل دل در این معامله الهی، نکته‌های ظریف و لطیف بسیاری نهفته است و چه بسیار گنج‌های پنهانی که آرمیده‌اند تا در زمان موعود خود بازگردند و بار دیگر علم پاسداری از انقلاب و جذب دل‌های سرگردان و مشتاق آرامش را بر دوش کشند. شهیداحمد کاظمی یکی از آنهاست که تنها یکی از شیفتگان و شاگردان مکتبش می‌شود محسن حججی؛ یک سر می‌دهد و میلیون‌ها دل می‌برد.
دفتر دستاورد‌های معنوی و انسانی انقلاب را که می‌گشایی، حیران و سرگردان می‌شوی که از کدامینشان بگویی! پیاله‌ای در دست و دریایی پیش روست. عطر انقلاب محدود به مرز‌ها و خط‌های روی نقشه جغرافیا نمانده و دل‌های بسیاری را در چهارگوشه جهان جذب این رایحه الهی کرده است. ادواردو آنیلی پسر سرمایه‌دار بزرگ و مشهور ایتالیا یک از شیفتگان و دستاورد‌های این انقلاب است که پشت پا به تمام اغواگری پرزرق و برق اطرافش زد و دل به دریای انقلاب اسلامی سپرد و حتی جان خود را نیز در این حرکت برخلاف مسیر رودخانه ابتذال و غفلت داد.
در آفریقا، ابراهیم زکزاکی که دانشجویی ساده و گمنام است با دیدن یک عکس از امام خمینی مجذوب انقلاب اسلامی می‌شود و در این کارخانه انسان‌سازی به چنان درجه‌ای می‌رسد که میلیون‌ها هموطنش را نیز با انقلاب و امام آشنا کرده و جذب مغناطیس انقلاب می‌کند و ابراهیم چه نام بامسمایی! شش اسماعیل خود را تقدیم راه انبیا کرده است.
دستاورد‌های اصلی و بی‌زوال انقلاب این آدم‌ها هستند. شاید بتوان کارخانه‌ها را تعطیل، پل و جاده‌ها را خراب، صنعت هسته‌ای را به عقب راند، موشکی را در هوا منهدم کرد، اما با ذهن‌ها و قلب‌هایی که خود را به مدار انقلاب سپرده‌اند، چه باید کرد و اصلاً چه می‌توان کرد؟! آنچه روز به روز آمریکا را از این انقلاب عصبانی‌تر می‌کند، همین دستاوردهاست. دستاورد‌هایی که صنعت هسته‌ای و اقتدار موشکی و نفوذ منطقه‌ای و پیشرفت شگرف علمی و امثال اینها، اثر و نشانه آنهاست. دشمن از این دستاورد‌ها چنان دچار جنون و خفت شده است که خوی حیوانی خود را بروز می‌دهد و حتی به دانشمندان نیز –همچون شهریاری و علی محمدی و احمدی روشن- نیز رحم نکرده و پاسخ نبوغ و تلاش مجاهدانه آنان را با گلوله و بمب می‌دهد. اذهان مفلوک آنان قادر به فهم و تحلیل چرایی و چگونگی این رویش‌ها نیست و نمی‌تواند بفهمد که دستاورد معنوی را نمیتوان با گلوله از میان برد.
نبرد امروز ما و آمریکا بر سر نرم‌افزار انقلاب اسلامی است. محصول و خروجی این انقلاب با نرم‌افزاری مبتنی بر اصول اسلام ناب، انسان‌هایی تاریخ‌ساز بوده‌اند. دشمن می‌خواهد این نرم‌افزار را ویروسی و آلوده کند که اگر موفق شود خروجی آن در بهترین حالت انسان‌هایی خنثی و به احتمال قوی‌تر انسان‌هایی علیه این کارخانه انسان‌سازی خواهد بود. این نبرد جدی است و همرزمان ما در این جبهه ابراهیم‌ها هستند. از حضرت امام که اولین و بزرگترین بت‌شکن این انقلاب بود تا فرزندان فکری و معنوی او در سراسر جهان. پس سلام بر ابراهیم!
فکرشو کنید 
سنگ را خودش انداخت