عقبنشینی ترامپ، ماجرای حذف مطهری از نایب رئیسی مجلس، آیا زندانیان مهریه آزاد میشوند؟، اخراج مدیران شبکه ۵ و احضار مداح هتاک، پس از عمان و عراق؛ ژاپن به دنبال میانجیگری، مدارس خاص، شهریههای لاکچری، یک سوم پارلمان اروپا در دست اتحادیهستیزان، ملخها؛ مهمانان پرخرج ایران، برنامه دولت برای ساخت ۹۰۰ هزار واحد مسکونی و طنازی کاربران فضای مجازی درباره نظرسنجی به سبک روحانی از مواردی است که موضوع گزارشهای خبری و تحلیلی روزنامههای امروز شده است.
به گزارش «تابناک» روزنامههای امروز سه شنبه هفتم خردادماه در حالی چاپ و منتشر شد که حواشی انتخابات هیئت رئیسه مجلس و حذف علی مطهری از نایب رئیسی مجلس با تیترها و عناوینی مختلفی برجسته شده است. نظرسنجی از وضعیت مردم به سبک رئیس جمهور روحانی و عقب نشینی ترامپ از مواضع ضد ایرانی خود از مواردی است که در صفحات نخست روزنامههای امروز مورد توجه قرار گرفته است.
روزنامه اعتماد عنوان پایان نایب رئیسی وکیل الملله را در کنار تصویر علی مطهری در صفحه نخست خود تیتر کرد و گزارشی از حواشی انتخابات هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی منتشر کرد. این روزنامه گزارشی دیگر با عنوان آیا زندانیان مهریه آزاد میشوند؟ تهیه کرده است.
روزنامه کیهان با انتخاب تیتری کنایه آمیز با عنوان روحانی در دیدار با اصحاب رسانه: روزنامهها از مشکلات مردم ننویسند خودم روزانه از داخل ماشین نظرسنجی میکنم در گزارشی از این اظهارات او انتقاد کرد و سرمقاله امروز خود را نیز که به قلم حسین شریعتمداری نوشته شده با عنوان بنویسیم یا ننویسیم؟! به همین موضوع اختصاص داد.
روزنامه جوان نیز با چاپ تصویری از ترامپ عنوان تکرّر مذاکره ترامپ را تیتر یک کرد و در گزارشی تغییر لحن او در قبال ایران در طول هفته اخیر را تحلیل کرده است.
در ادامه تعدادی از یادداشتها و سرمقالههای منتشره در روزنامههای امروز را مرور میکنیم:
برای مردم محروم اهمیت ندارد چه کسی رئیس شد و چه کسی نشد
روزنامه جمهوری اسلامی طی یادداشتی در شماره امروز خود با موضوع قرار دادن انتخابات هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی و مشکلات معیشتی مردم نوشت: انتخابات هیات رئیسه مجلس روز یکشنبه همین هفته انجام شد و رئیس و نواب رئیس و سایر اعضاء هیات رئیسه به سلامتی انتخاب شدند، ولی نه به خیر و خوشی بلکه با مختصری مناقشه حزبی!
عیبی ندارد که در پستوهای مجلس نشست و برخاستهائی برگزار شود و در راهروهای آن توافقهائی صورت بگیرد و در صحن علنی هم انتخابها براساس همان توافقها انجام شود. بالاخره یکی رئیس میشود و افرادی هم نواب او و عدهای هم دبیر و کارپرداز و الخ... این، پخت و پز همیشگی آشپزخانه سیاسی مجلس شورای اسلامی این کشور است که با آنچه در مجلس شورای ملی قبل از انقلاب صورت میگرفت تفاوت چندانی ندارد.
شاید تفاوت این باشد که آنها کراوات میزدند و ریششان را میتراشیدند، ولی اینها ریش میگذارند و با یقه باز پشت میزهایشان مینشینند. خیلی از آنها نماز نمیخواندند و روزه نمیگرفتند، ولی اینها همه نماز میخوانند و روزه میگیرند. البته در عین حال که این تفاوتها وجود دارد، یک وجه اشتراک هم میان اینها و آنها دیده میشود و آن اینکه این هر دو جماعت، سرشان به اینکه چه کس رئیس شود و چه کس نایب رئیس و عضو هیات رئیسه و فلان و بهمان بشود گرم است درحالی که مردم هشتشان در گرو نهشان است و اصلاً برایشان مهم نیست که چه کس رئیس شد و چه کسی نتوانست رئیس بشود. رقابت میان چه کسانی بود و چه کسی حذف شد و چرا حذف شد. این حضرات مشغول منازعات میان فراکسیونی هستند و به همدیگر پرخاش میکنند و خبر ندارند که مردم اگر بخواهند شکر را به قیمت مصوب بخرند باید چند ساعت در صف بمانند و چند ماه است که سفره اقشار متوسط جامعه ما گوشت به خود ندیده است هر چند که بحمدالله و المنه سفرههای افطاری حضرات هر شب برپاست و از بیتالمال مسلمین، کباب و مرغ و ماهی میل میکنند. نوش جانشان!
حالا این مردم محروم که اصلاً برایشان مهم نیست چه کسی بالا رفته و چه کسی پائین آمده، لااقل بگذارید گوششان کمی آرام بگیرد و اینهمه دعواهای فراکسیونها و اصلاحطلبها و اصولگراها بر سر اینکه اگر فلان زد و بندها نبود، این منصب به آن آقا میرسید و اگر آن نامردیها نمیشد فلانکس بالا نمیرفت و آن دیگری پائین نمیآمد، را نشنوند. خدای نکرده آخر ماه رمضان است، ماه خدا، ماه قرآن، ماه توجه به فقرا و مستمندان. لااقل به حرمت این ماه هم که شده، دعواها را کنار بگذارید، منصبها مبارکتان باشد، حالا چرا دعواهایتان را به روزنامهها و فضای مجازی میکشانید؟ اینهمه پستو و راهرو دارد این ساختمان مخروطی مجلس، همانجا یقه همدیگر را بگیرید و تمامش کنید دیگر.
نکند روزه را در این ماه رمضان به درستی نگرفته اید؟ اگر این پنج توصیه را آویزه گوش میکردید، برایتان مهم نبود چه کس آمد و چه کس نیامد و چه کسی ماند و چه کسی رفت.
پوست اندازی اروپا در انتخابات پارلمانی
علی بیگدلی کارشناس مسائل اروپا طی یادداشتی که در شماره امروز روزنامه ایران درباره انتخابات اخیر پارلمان اروپا نوشت: این دوره از انتخابات اروپا از آن جهت اهمیت داشت که نشان داد اروپا در حال پوست اندازی است. شاید برخلاف آنچه پنداشته میشد، راست افراطی نتوانست شگفتیساز شود، اما موفقیت چشمگیر سبزها و لیبرالها نیز حکایت از تغییر چهره سیاسی اروپا دارد. جنبش سبز که از نیمه دوم قرن بیستم کار خود را از آلمان شروع کرد، فاقد پایگاه ایدئولوژیک است و بنیاد خود را بر بوم شناختی، زیست بومگرایی و مناسبات مسالمتآمیز و غیر استعماری بدون توجه به گرایشهای سیاسی گذاشتهاست. رهبران این جنبش هستی و آینده انسان را در گرو سلامت زمین میدانند و صنعتی شدن غیر قابل کنترل را خطری برای انسان میپندارند. تفکرات انسانی آنها با جنبشهای دانشجویی اروپا که در حال حاضر در اوج است، بسیارهمخوانی دارد و دلیل موفقیت آنها در انتخابات پارلمان اروپا نیز همین مسأله بود.
نکته بعدی در این انتخابات نتایج به دست آمده برای احزاب راست افراطی بود. اگر راست افراطی اروپا نتوانست برخلاف انتظارات به موفقیتی چشمگیر دست یابد، علت را باید در جنبشهای مغایر با آن جستوجو کرد. اروپا براستی از افکار این احزاب ترسیده بود و در پی راهکار خنثی کردن آنها بود. مثلاً در آلمان، محافل بالای جامعه که عموماً پیرو لیبرالها هستند، زمانی که متوجه گسترش فعالیت نئو فاشیستها - که بهطور معمول حداکثر تنها قادر به نفوذ در تودههای طبقه متوسط و میانی مردم هستند - شدند، متحمل هزینههای هنگفتی شدند تا علیه پیشرفت این احزاب فعالیت کنند. با این حال مردم هنوز نسبت به راست افراطی که مخالف مهاجران است و مدافع هویت اروپایی، همان گرایشها را دارند. از همین رو خطر راست افراطی هنوز هم جدی است. بویژه که در فرانسه شاهد پیروزی چشمگیر راست افراطی به رهبری مارین لوپن بودیم. خانم لوپن در دوره اول که در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه شرکت کرد، تنها ۵ درصد رأی آورد، در دوره دوم ۱۵ درصد و دوره اخیر که رقیب مکرون بود ۳۵ درصد. دلایل پیروزی او نیز مشخص است؛ مهاجرتهای افسارگسیخته از خاورمیانه و جهان سوم که هویت و فرهنگ اروپا را به هم ریختهاند و تعارضات بین دنیای اسلام و مسیحیت باعث رشد بیگانه ستیزی در جامعه فرانسه شدهاست.
این دوره از انتخابات پارلمان اروپا همچنین رفراندومی بود بین دو تفکر موجود در اتحادیه اروپا: در شماری از کشورها که تفکرات راست افراطی در آنها غالب است، تمایل شدیدی به خروج از اتحادیه اروپا وجود دارد. اما در مقابل این دسته از کشورها، کشورهای زیادی هم هستند که علاقهمندند اتحادیه اروپا برقرار بماند و به صورت یک نهاد بینالمللی مستقل از امریکا به حیات سیاسی خود ادامه دهد. اما اتحادیه اروپا برای دستیابی به این آرزو راه دشواری دارد. علت آن نیز «اقتصاد» است. از جنگ جهانی دوم به این سو ۲۸ درصد صنایع سنگین و الکترونیکی اروپا در اختیار سرمایه گذاران امریکایی بودهاست و به همین دلیل اروپا حتی اگر بخواهد نمیتواند از سلطه امریکا خارج شود. ضمن آنکه حتی اگر جدایی رقم بخورد، این جدایی بیشتر شکل فرهنگی و هویتی خواهد داشت و پای اروپا همچنان در گل اقتصادی امریکا و گاهی سیاسی آن بند خواهد ماند.
اما به هر صورت در رفراندوم بین دو تفکر حامی و مخالف اتحادیه اروپا، تفکری که پیرو یک اتحاد اروپایی بود، توانست همچنان همچون چند دهه اخیر سلطه خود را بر اروپا حفظ کند.
افزایش نرخ دستمزد؛ تورمزا نیست
ابوالفضل فتح الهی رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران طی یادداشتی که در شماره امروز روزنامه آرمان امروز منتشر شده نوشت: هر چقدر قدرت خرید کارگران افزایش پیدا کند، تقاضا برای خرید کالاهای تولید داخل بالا میرود که این خود به رونق اقتصادی کمک میکند. متاسفانه امروز کالاهای داخلی قدرت رقابت با کالاهای مرغوب و باکیفیت خارجی را ندارند و نتوانستهاند جایگاه خوبی را برای خودشان در عرصه بینالمللی کسب و حفظ کنند، درنتیجه اگر قدرت خرید بالا رود، این کالاها در داخل؛ خریداران خودشان را پیدا میکنند و این به معنای تحقق شعار سال است. در این میان، نباید از نقش کارگران در تولید کالاهایی که امکان رقابت در عرصه بازارهای خارجی و مهم را دارند، غافل ماند.
به اعتقاد من، کارگران نقش مهم و حساسی در احیای اقتصاد کشور که امروز با مشکلات زیادی دست به گریبان است، بازی میکنند؛ بنابراین از آنجایی که امسال تحت عنوان «رونق تولید» نامگذاری شده است، باید به این مقوله توجه اساسی نشان بدهیم و در این میان کارگران میتوانند نقش مهم و بسزایی را در بهبود وضعیت تولید کشور ایفا کنند. میدانیم که تولید بهدلیل نوسانات ارزی شدیدی که سال گذشته اتفاق افتاد و بهدنبال آن صدور دستورالعملها و بخشنامههای متعدد ارزی، آسیب جدی دیده است و امروز بیش از گذشته باید این واقعیت را قبول کنیم که کارگران مهمترین عنصر تولید محسوب میشوند و نباید به آنها به چشم ابزار نگریست. کارگران مهمترین سرمایه انسانی تلقی میشوند و امروز نقش مهم آنها در روند رشد و توسعه اقتصادی بر کسی پوشیده نیست و با وجود پیشرفتهایی که در زمینه فناوری رخ داده است، هنوز آنها عنصر مهمی به حساب میآیند؛ بنابراین افزایش قدرت خرید آنها موضوع بسیار مهمی است. قدرت خریدی که سال گذشته به میزان زیادی تقلیل پیدا کرد، امروز باید از طریق اعمال سیاستهای سنجیده و منطقی افزایش یابد. هرساله مباحث مختلفی در این مورد که با افزایش مبلغ یارانههای نقدی یا افزایش نرخ دستمزد، به تورم دامن زده میشود و این خود به معنای کاهش قدرت خرید کارگران خواهد بود، مطرح میشود. من باید بر این نکته تاکید داشته باشم که بحث دستمزد پنج تا هشتدرصد قیمت تمام شده کالا و خدمات را شامل میشود و اینکه گفته شود ایجاد تورم میکند، حرف درستی نیست. آمارها و شاخصهای بانک مرکزی به خوبی نشان میدهد که در سالهایی که افزایش دستمزد اتفاق افتاده، تورم کمتری در اقتصاد ایجاد شده است. عکس این موضوع نیز صادق است؛ یعنی نرخ دستمزد افزایش قابل توجهی نداشته، اما تورم بالایی در اقتصاد رقم خورده است. ما نمیتوانیم تناسب معناداری در این زمینه ترسیم کنیم و براساس آن اعلام کنیم که هر میزان دستمزد اضافه میشود یا مبالغ بستههای حمایتی بالا میرود، موجب میشود سطح عمومی قیمتها و تورم افزایش یابد. من به شدت مخالف این اظهار نظرها هستم و قطعا این قضیه تورمزا نخواهد بود.