سکوت قانون در مقابل دروغ سیاسیون، همدست بابک زنجانی در جایگاه سفیر کبیر، تبلیغات غیراخلاقی در بیلبورد‌های شهری، دادگاه خاتمی علنی یا غیرعلنی، شرط ظریف برای سفر به ریاض، جنگ جهانی سوم، جنگ اقتصادی، عوامل شکست استارت آپ‌ها، پاس گل صداوسیما به رسانه‌های آمریکایی، بازتاب اعدام‌های دیپلماتیک کره شمالی، شهری که پیاده‌ها را دوست ندارد و دست دلالان در بازار کاغذ، از مواردی است که موضوع گزارش‌های خبری و تحلیلی روزنامه‌های امروز شده است.
به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز یکشنبه دوازدهم خردادماه در حالی چاپ و منتشر شدند که واکنش‌ها به بیانیه ضد ایرانی اجلاس مکه، شروط مذاکره از زبان رئیس جمهور روحانی، شرط ظریف برای سفر به ریاض، هشدار تهران به دهلی نو و وعده ایجاد نظام اجاره داری در مسکن از سوی وزیر راه و شهرسازی در کنار تحلیل‌ها و یادداشت‌هایی درباره ماجرای قتل میترا استاد ـ که برای چندمین روز پیاپی در روزنامه‌ها منتشر می‌شود ـ در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.
دیگر موضوعی که در سرمقاله‌ها و یادداشت‌های تحلیلی چند روزنامه مورد توجه قرار گرفته، تحلیل‌هایی درباره تنش‌ها مابین ایران و آمریکاست. پیام اوباما به ایران برای قرار نگرفتن در بازی ترامپ از یک سو و نبود توجیه موجه برای آمریکا برای جنگ با ایران از این موارد است.
در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم؛
منظور روحانی از اختیارات ویژه چیست؟
سید مصطفی هاشمی طبا در یادداشتی با عنوان دولت ابتکار عمل به خرج دهد، در شماره امروز آرمان امروز نوشت: مسـئولان بار‌ها در مقاطع مختلف به لزوم ایجاد امید در جامعه در راسـتای اتحـاد و انسـجام در مقابـل دشـمن تاکید داشـته اند، اما مشـخصا معلوم نشـده کـه راه حـل بـرون رفـت از بحران فعلـی و ایجاد امید از دسـت رفته در جامعه چیسـت. از زمانـی کـه دونالـد ترامـپ روی کارآمد در مقاطع مختلـف همواره نسـبت بـه خـروج از برجام تاکید می‌کرد و به تهدید ایـران می‌پرداخت که پس از چنـدی نیـز ایـن تهدیدات را عملی کرد و از برجام خارج شـد. این در حالی اسـت کـه از یکسـال گذشـته تاکنون و حتـی پیـش از آن نیز مسـئولان درصدد بودهانـد کـه وضـع جامعه را بدون مشـکل نشـان دهنـد، البته این سـخن بدین معنـا نیسـت کـه مسـئولان و مدیران تلاش نکرده باشـند؛ چـرا که آنهـا دائم در تلاشند تـا به هر نحو ممکن شـرایط ثبـات و آرامش را بـر جامعه حاکم کنند، اما به جای اینکه خودمان را برای مقابله با دشـمن و اقدامات ایذایی اش آماده کنیـم، بعضـا رویکرد‌هایی غیـر از آنچه که در جامعه نشـان داده می شـود اتخاذ می‌گردد و در مواردی به نظر میرسـد مشـکل دیده نشـده اسـت.
مثلا در مدت اخیـر بسـیاری از اقتصـاد مقاومتـی سـخن گفته اند درحالـی که اعمـال و رفتار نشـان نمی‌دهد فهم درسـتی از اقتصاد مقاومتی به وجود آمده اسـت و‌ای بسـا چیـزی در ارتبـاط بـا آن نخوانده انـد و بر این اسـاس هیچ تصوری هم نسـبت بـه آن ندارنـد. ایـن افـراد فقـط در راسـتای تایید ایـن روش اقتصادی سـری به تاییـد تـکان می‌دهنـد بـدون اینکه از ماهیـت و عمق آن باخبر باشـند. از طرف دیگر برخی مسـئولان نیز صرفا دنبال عادی جلوه دادن شرایط اقتصادی کشورهسـتند. به نظر میرسـد که نیاز اسـت طراحی جدیدی برای شـرح مشـکل و طـرح ایـن روش اقتصادی به دسـت داده شـود. دولت باید برای بـرون رفت از شـرایط فعلـی ابتکار عمـل به خرج دهد و مجلس نیز همراهی کنـد. اگر کار‌ها بـر مسـیر اقتصـاد مقاومتـی قرار گیـرد، حتما مـورد تایید رهبر انقلاب خواهد بـود و در جاهایـی کـه لازم اسـت، در مـواردی که تنگنا‌هایی وارد کار میشـود، مقام معظم رهبری راهگشـا خواهند بود. البته اکنون روسـای ۳ قوه با حکمی کـه مقـام معظـم رهبری بـه آنها اعطا کـرده اختیـارات زیـادی دارنـد، اما به نظر میرسـد کـه اگـر همـه اختیـارات نیـز بـه یک نفـر تفویض شـود، تـا زمانی که بینـش الزم وجـود نداشـته باشـد وضعیـت بـه همیـن روال باقی خواهـد ماند.
طبق قانون اساسـی پس از مقام معظم رهبری رئیس جمهور دومین شـخصیت کشـور اسـت و از اختیـارات فراوانی برخوردار اسـت. اینکـه رئیس جمهور از اختیـارات ویژه سـخن میگوید، چندان دقیق نیسـت. آقـای روحانی باید برای طرح چنین مساله‌ای روشـن کنند که چه محدودیتی در کار دارند و برای حل کـدام مسـاله غیر قابل حـل اختیارات ویژه طلب میشـود. پیداسـت که اختیار ویـژهای کـه رئیس جمهـور از آن سـخن بـه میـان آورده، در سیاسـت خارجـی اسـت. اگـر مسـائل مربـوط به سیاسـت خارجی کنارگذاشـته شـود، مشـخص نیسـت که اختیارات دقیقا در چه مواردی نیاز اسـت. بهتر اسـت ابتدا کار‌های مد نظر آغاز شـود و پس از آن اگر نیازی وجود داشـته باشـد، با توصیف دقیق مشـکل از اختیـارات ویژه سـخن گفته شـود. بایـد در هر موضوعـی طرح‌های مشـخص و روشـن وجـود داشـته باشـد و تا زمانی کـه طرح درسـت و دقیقی موجـود نباشـد، بـود و نبـود اختیارات ویـژه هم تفاوت چندانـی در عملکرد‌ها ایجـاد نخواهـد کـرد. البته اینکه برخی مخالفـان دولت از این موضوع اسـتفاده کـرده و آن را فـرار بـه جلـو یـا فرافکنـی عنـوان میکننـد، به هیچ وجه درسـت نیسـت. فقـط بایـد طرح روشـن و دقیـق در موضوعـات مختلف ارائه شـود و زمانـی کـه ایـن مهم صـورت پذیرفـت، در جا‌هایی که نیـاز به اختیـارات ویژه احسـاس میشـود، قطعا این اختیارات به رئیس جمهور داده خواهد شـد. کلام آخر اینکه، دادن اختیارت وسـیع میتواند امری مطلوب تلقی شـود، اما قبل از آن باید دقیقا جوانب آن مشـخص شـود که قرار اسـت از این اختیارات در چه زمینه‌هایی اسـتفاده‌هایی شود.
رؤسای جمهوری آمریکا مثل هم خواب می‌بینند
محمد صرفی در بخشی از یادداشت روز امروز کیهان با عنوان رؤسای جمهوری آمریکا مثل هم خواب می‌بینند، نوشت: برخی حامیان دولت آقای روحانی، وضعیت امروز برجام را ناشی از بدشانسی دولت تدبیر و امید در روی کار آمدن فردی همچون ترامپ معرفی می‌کنند. این به ظاهر دوستان حامی فکر نمی‌کنند اساساً تحلیل دولتی که خود را دولت تدبیر و امید می‌داند، با مقوله‌ای به نام «شانس»، بیشتر دست‌انداختن و وهن دولت است؟! بخشی از قلدری و گزافه‌گویی امروز ترامپ اگر‌چه ریشه در شخصیت فردی وی دارد، اما بخش مهم تری از آن ریشه در خود برجام دارد. چرا؟ پاسخ ساده است. ترامپ با خود خیال می‌کند وقتی می‌شود در پرونده هسته‌ای از ایران این همه امتیاز نقد گرفت و هیچ هم نداد، چرا در سایر پرونده‌ها نباید گرفت؟ اصلاً چرا نباید پرونده جمهوری اسلامی را یک‌بار برای همیشه جمع کرد و خلاص؟!
حال ماییم و رویای تسلیم ترامپ. با این رویا چه باید کرد؟ نکته مهم و نخست آنکه این رویا تازگی ندارد و ۴۰ سال است که تمام رؤسای جمهوری آمریکا چنین رویایی را در سر داشته‌اند. یکی گمان می‌کرد با راه‌اندازی جنگ تحمیلی این رویای بزرگ و شیرین تحقق می‌یابد و دیگری راه تعبیر آن را در ارسال نامه فدایت شوم می‌جست و ترامپ هم خیال می‌کند راه آن «فشار حداکثری» است. نخستین و کلیدی‌ترین مسئله در برخورد با راهبرد «فشار حداکثری» ترامپ، «اتحاد حداکثری» است. هیچ چیز مانند اتحاد نمی‌تواند آمریکا را مایوس و وادار به عقب‌نشینی کند.
آمریکایی‌ها طی چند هفته گذشته جنجال زیادی درباره حمله نظامی و نمایش‌های متعددی در موضع‌گیری و تحرکات منطقه به راه انداختند، اما در عمل دست به کوچک‌ترین اقدامی نزدند. دلایل این عدم اقدام متعدد و قابل تحلیل است، اما یکی از دلایل مهم به همین موضوع اتحاد باز می‌گردد. همانطور که برخی از تحلیلگران آمریکایی نیز تاکید کرده‌اند، کوچک‌ترین اقدام نظامی آمریکا منجر به اتحاد بی‌سابقه داخلی در ایران خواهد شد که برای آمریکایی‌ها اصلاً خوشایند نیست.
اتحاد حداکثری، لوازم و مختصات خاص خود را دارد و باید حول محور یا محور‌های مشخصی صورت گیرد. آنان که راه را به هر دلیلی خطا رفته‌اند باید خطای خود را بپذیرند و منتقدان نیز نباید از این پذیرش خطا، استفاده جناحی کنند. محور اصلی این اتحاد، مقاومت است؛ مقاومتی هوشمندانه و علمی. جوانان، بخصوص جوانان اهل فکر و متخصص شاکله اصلی آن هستند و توانایی باز کردن معبر‌های عبور از تحریم -تنها سلاح واقعی آمریکا- را دارند. آمریکا اگر آنطور که ادعا دارد قدرت داشت، رئیس‌جمهورش با وجود هفت تریلیون دلار هزینه در منطقه، شبانه و مانند دزد‌ها وارد عراق نمی‌شد. تمام مشکل ترامپ و رؤسای جمهور پیشین آمریکا با مردم ایران نیز همین است که چرا این ملت از آمریکا نمی‌ترسد.
چرا آمریکا هیچ توجیهی برای شروع جنگ ندارد؟
منصور فرزامی در سرمقاله امروز روزنامه مردمسالاری با عنوان رویکردی از سر اضطرار یا شیوه‌ای جدید، درباره تنش‌های بین ایران و آمریکا نوشت: دونالد ترامپ در سفر اخیر خود به ژاپن در حضور نخست‌وزیر آن کشور از سیاستی جدید و غیرمنتظره در قبال ایران گفت که اگر به استناد و سوابق تناقض‌گویی‌اش میتواند شیوه‌ای تازه جهت فشار روانی بیشتر در حق ما باشد، اما از آن سو، شواهد و قراین بسیار هست که می‌توان آن را حمل بر اضطرار کرد و ادامه آن را به صلاح خود آمریکا و منطقه بسیار حساس خلیج فارس که حدود ۸۰ درصد انرژی جهان از آن می‌گذرد و دلار‌های نفتی بسیاری به سبب ایران هراسی از کیسه اعراب به خزانه آمریکا حواله و واریز می‌شود ندانست، به همین سبب به اختصار به موارد ذیل اشاره می‌شود؛
نخست، بی‌اعتنایی و عبور از هسته جنگ‌طلب و نفرت‌پراکنی این مثلث شوم (پمپئو، جان بولتون و هوک) که با هماهنگی مثلث منحوس بیرونی، نتانیاهو، رژیم و امارات، خواهان جنگی با ایران هستند که اولین حاصل آن، عدم اعتماد مردم آمریکا به دونالدترامپ در دوره دوم ریاست جمهوری است چرا که ترامپ، هزینه سنگین ۶ یا ۷ تریلیونی آمریکا را در خاورمیانه، بیهوده و برای آمریکا خسارت بار تلقی کرد و قول داد که نیرو‌های آمریکایی را از افغانستان و عراق و سوریه به آمریکا باز می‌گرداند، پس نمی‌تواند خلف وعده کند.
دوم، افکار عمومی آمریکا به شدت با جنگ علیه ایران مخالف است که اعتراض بیش از ۶۰ انجمن و نهاد و ۷۵ تن از ژنرال‌های بازنشسته ارتش آمریکا و نیز اعتراضات مکرر مردمی، نشانه‌هایی صریح از این مخالفت است. سوم، به گزارش پایگاه خبری «لوبلاگ» رویارویی با ایران برای آمریکا پرهزینه‌تر از جنگ ویتنام و جنگ جهانی دوم خواهد بود و واشنگتن، تلفات بسیاری خواهد داد و آمریکا هم نمی‌تواند به هیچ یک از نیرو‌های مستقر در کشورهای دوست مثل رژیم‌های تل‌آویو و ریاض و ابوظبی و بحرین و کویت، تکیه کند. چهارم، ایران در منطقه به هیچ وجه تنها نیست و محور مقاومت و... به عنوان بازوان فعال و جان بر کف در اختیار دارد که می‌توانند به خوبی دوستان آمریکا را مهار کنند. پنجم، تنهایی آمریکاست چرا که مثل دوران اوباما، اجماع جهانی با او نیست و هیچ مجوز و توجیهی هم جهت شروع جنگ ندارد به همین علت، می‌خواهد شروع از جانب ما باشد و در پی دستاویز می‌گردد و در همین‌جا باید گفت که نیرو‌های ما و حامیان منطقه‌ای ما نباید هیچ اقدام خودسر و حرکات غیرمهار داشته باشند.
ششم، مخالفت مجلس نمایندگان آمریکا با عملیات نظامی علیه ایران و سلب اختیار اقدام از دونالد ترامپ، به همین دلیل است که هرگز نباید حمله از جانب ما و دفاع از طرف آمریکا باشد، چون در آن صورت، این سلب اختیار، به خودی خود، کان لم یکن تلقی خواهد گردید. هفتم، آمادگی و هشیاری تام و تمام نیرو‌های جمهوری اسلامی ایران در مقابل هر تهاجمی از جمله حمله احتمالی آمریکاست و اضافه کنیم که نیرو‌های ایرانی آبدیدگانی هستند کارکشته و نبرد آزموده که سنگر‌های جنگ ۸ ساله با عراق صدامی و جنگ با سلفی‌های داعش و تکفیری‌ها را در سوریه و عراق دیده‌اند و سربلند بیرون آمده‌اند و آمریکا و هم‌پیمانان منطقه‌ای‌اش می‌دانند که پنجه در پنجه انداختن با سلحشوران ایرانی یعنی چه؟
اختیارات درخواستی برای اشتباهات بیشتر !!!!!
حال عرضخواهی کند همه چیز درست می شود!؟