اعدام در انتظار اسیدپاش‌ها!، اعتراف، مفقوده سنت اصلاحات!، انتشار ۷۲ شرکت گیرنده وام ارزی، احتمال مبادله نزار ذاکا با یک ایرانی در بند در آمریکا، تقدیر اسنپ از راننده قانون‌مدار، واکنش تند میردامادی به کرباسچی، ثانیه شمار گام دوم برجامی، تحقق وعده‌های روحانی در ابهام، علل استعفای برخی از وزرا، پرستو در میان بهاری ها؟! و سال سیاه مسکن به پایان می‌رسد؟ همراه با سفر این هفته نخست وزیر ژاپن به تهران از مواردی است که موضوع گزارش‌های خبری و تحلیلی روزنامه‌های امروز شده است.
به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز دوشنبه بیستم خردادماه در حالی از چاپخانه‌ها راهی پیشخوان مطبوعات شهر‌های کشور شد که استقبال متفاوت روزنامه‌های جریان‌های سیاسی مختلف از سفر‌های دیپلماتیک این هفته به ایران از جمله سفر نخست وزیر ژاپن و «هایکو ماس» وزیر امور خارجه آلمان با تیتر‌های مختلف در کنار دعوای کارگزارانی‌ها با اتحاد ملتی‌ها با محوریت جدال‌های لفظی بین میردامادی و کرباسچی در صفحات نخست تعدادی از روزنامه‌های امروز برجسته شده است.
روزنامه کیهان، جوان و رسالت موضوع سفر نخست وزیر ژاپن و وزیر خارجه آلمان به ایران را که گفته می‌شود احتمالا حاوی پیامی از آمریکاست و رنگ و بوی میانجیگری دارد را با تیتر‌هایی همچون دیپلماسی «ماس»مالی برجام (جوان)، از آلمان چه انتظاری داریم وقتی یک باک بنزین هم به ظریف نداد (کیهان) مورد نقد قرار داد. روزنامه آرمان امروز نیز در سرمقاله امروزش، این سفر‌ها را نه شایسته ذوق زدگی و نه مناسب ترشرویی دانست.
اما روزنامه ایران، ابتکار و آرمان امروز با تیتر‌هایی متفاوت‌تر از سفر‌های دیپلماتیک این هفته استقبال کردند. روزنامه ایران عنوان پرسش‌های ایران روی میز اروپا را تیتر یک کرده و از قول ظریف نوشت: اروپایی‌ها در موقعیتی نیستند که از ایران انتقاد کنند و روزنامه ابتکار در گزارشی مأموریت دشوار شینزو آبه در تهران را تحلیل کرده است.
رونمایی از پدافند هوایی ۱۵ خرداد، سقوط دلار به کانال ۱۲ هزار تومان، نسخه اداره کشور بدون نفت و نمایش تحریم با نقاب مذاکره، از دیگر محور‌هایی است که در صفحات نخست روزنامه‌های امروز مورد توجه سردبیران قرار گرفته اند.
در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم؛
نخست وزیر ژاپن حامل چه پیامی می‌تواند باشد؟
جعفر گلابی در سرمقاله امروز آرمان امروز با موضوع قرار دادن سفر شینزو آبه نخست وزیر ژاپن به تهران نوشت: سـفر نخسـت وزیـر ژاپـن بـه ایران ممکن اسـت هیچ ثمری نداشـته باشـد و ممکـن اسـت تاثیـر قابـل توجهـی در تنـش میـان آمریـکا و ایـران بگـذارد. آقای شـینزو آبه بر مشکلات پیچیده و دیرپـا در روابـط تهران-واشنگتن واقف اسـت و اگـر در ایـن رابطـه می‌خواهـد تالش کنـد احتمالا روزنه هایـی را دیـده اسـت و در ایجـاد یـک امـکان جدیـد امیدی به اندازه یک دیدار رسـمی دارد. میتوان حدس زد که شـینزو آبه حامل امتیازی از سـوی آمریکا اسـت امتیازی کـه آقـای دونالد ترامپ نمی‌خواهد مجانـی آن را خرج کند و در قبالـش انعطافی از سـوی تهـران دریافت نکند. ترامپی که تا کنون در مواجهه با ایران و کره شـمالی هیچ دسـتاوردی نداشته است و در انتخابات پیش رو در بسیاری از زمینه‌های سیاسـت خارجی دسـتانی خالـی دارد. هر چه هسـت هیچ سیاسـتمداری از پیش میانجیگری یک کشـور مهم که جزو پنـج اقتصـاد برتر جهان اسـت را نادیده نمی‌گیـرد و در عدم موفقیتـش نمی‌کوشـد.
حداکثـر اینکه جمهوری اسلامی با استقبال از این سفر از طرفی زمان می‌خرد و از طرف دیگر روی تاثیـر گـذاری در افـکار عمومـی جهـان و نشـان دادن چهـرهای کاملا منطقی و صلحخواه سـرمایه گذاری میکند.
اسـتقبال از گفت: وگـو بـا ژاپـن ذوق زدگـی نـدارد و ادبـار و کراهت نشـان دادن بی مبنا هم نمی‌خواهد. اما مشـکل ما با آمریکا که خاسـتگاهی آرمانـی دارد باید ترجمه دیپلماتیک هـم پیـدا کند، خاسـتگاهی کـه بـرای یک کشـور ثالث مثل ژاپن قابل فهم ومشـخص باشـد. رهبر فقید انقلاب سال‌ها پیـش گفتـه بـود؛ ما بـا آمریـکا روابط ایجـاد نخواهیـم کرد، مگـر ایـن کـه آدم شـود...
به نظر میرسـد هنوز این سـخن دقیـق و بـه صـورت جهـان فهـم بـاز نشـده اسـت لـذا باید توضیح دهیم که معنای آدم شـدن آمریکا چیسـت؟ مرحوم هاشـمی رفسنجانی بار‌ها در این زمینه کوشـید و برای ارائه یـک مثـال می‌گفـت؛ آمریکا بـرای نشـان دادن حسـن نیت خـود امـوال و دارایی هـای بلوکه شـده ایـران را آزاد کند. در حـال حاضربـه نظر میرسـد اگـر آمریـکا اراده قابل اتکایی بـرای کـم کـردن تنش هـا بـا ایـران دارد یـا آمادگـی حـل و فصـل برخـی از اختلافات فـی مابیـن را پیـدا کـرده اسـت.
بازگشـت بـه برجـام میتوانـد نقطـه آغازی باشـد کـه برای آقـای شـینزوآبه هـم کاملا قابل درک اسـت. حتـی پیش از بازگشـت آمریکا به برجام که در شـرایط کنونی بعید به نظر میرسـد، کاخ سـفید میتوانـد عدول از برخـی تحریم‌ها را آغـاز کنـد و آن را نشـان‌های از اراده کـم کـردن تنش هـا قراردهـد. احتمالا آقـای آبه چیـزی از این معانی در چنتـه دارد کـه می‌خواهد اعتبار بین المللـی خود را در گـرو آن بگذارد، مهـم آن اسـت کـه آنـان در مقابل انعطافی که مایـل به خرج کردنـش هسـتند از ایـران چـه میخواهنـد؟ امـا در تدبیری خردمندانـه میتوان این سـفر را بدون دسـتاورد نگذاشـت.
موفقیت میانجیگری ژاپن به این نیسـت که همه مشکلات چهـل سـاله روابـط ایـران و آمریـکا را حـل کنـد و طرفیـن را پـای میـز مذاکـره بنشـاند که انتظاری بسـیار خوشـبینانه ودور ازدسـترس اسـت. موفقیـت میتوانـد آن باشـد کـه از تنش‌های غیر واقعی که بعضا توسـط بازیگران ثالث ایجاد میشـوند جلوگیـری به عمـل آیـد، بـرای دعوایی کـه داریم چارچوبی مشـخص شـود و از رسیدن به مراحل خطرناکی کـه هیچ یـک مایل بـه ورود به آن مراحل نیسـتند جلوگیری شود. فعال آمریکا با ایران دشمنی دارد، ولی این دشمنی هم میتوانـد از غیر قابل کنترل شـدن مصون بمانـد... این موارد و اصـول و حاشـیه‌های بسـیاری وجـود دارد کـه میتوانـد مورد بحث قرار گیرد و از سـوی کشـوری مثل ژاپن تضمین شـود. در هر حال در سـفر نخست وزیر ژاپن به تهران قطعا مذاکـرات مهمی صـورت خواهد گرفت وباید چنین باشـد چـه اینکـه همه انسـان‌ها بـا همه خصومت هـا و منافعی که دارنـد تلاش می‌کننـد از کار لغو و بیهوده اجتنـاب ورزند و عقلانیت را هـم در کارخویـش دخیـل کنند. نه تنهـا از این سـفر بلکه جمهوری اسلامی میتوانـد از هر امکانـی برای کـم کـردن تنش هـا در روابط خارجی خود اسـتفاده و پروژه ایران هراسـی را بشـدت تضعیـف کنـد.
مقابله با ایـن پروژه بـه این معنا نیسـت کـه ایران تـوان تهدید ندارد بلکـه ایران تمایـل بـه تهدید نـدارد. ایـن معنـا بازدارندگی نرمی اسـت کـه در کنـار قـدرت نظامـی ایـران قابلیـت دفاعـی ایـران را متـوازن و جامـع می‌سـازد و هزینه هـای انـواع تعرض هـا و تهاجم‌های سیاسـی و تبلیغاتی و نظامی علیه کشـورمان را بشـدت بالا می‌برد.
عواقب دیوارکشی در پاستور!
حسن رضایی در یادداشتی که روزنامه وطن امروز در شماره امروز خود با عنوان عواقب دیوارکشی در پاستور! منتشر شده نوشت: بار‌ها از منابع متعدد شنیده و خوانده‌ایم که ارتباطات شخصی آقای رئیس‌جمهور بسیار محدود است. باری شنیدم که ارتباط معمول ایشان محدود به ۲ الی ۳ نفر از مقامات ارشد دولت است ولاغیر. متعدد دیده‌ایم که وزرای آقای روحانی و نمایندگان مجلس از این حلقه بسته اطرافیان گلایه کرده‌اند، حتی در همان دولت یازدهم، کار به نگارش نامه سرگشاده وزرا به آقای روحانی کشید! نمایندگان مجلس از این می‌گویند که در ۶ سال گذشته یک بار هم نتوانسته‌اند رئیس‌جمهور را ملاقات کنند و امر برای معاونان رئیس‌جمهور هم ظاهرا بر همین منوال است. یادم هست شهیندخت مولاوردی زمانی که از معاونت امور زنان ریاست‌جمهوری رفت، گفته بود «طی سال‌های گذشته تنها یک بار توانسته رئیس‌جمهور را ملاقات کند».
روز گذشته هم عزت‌الله ضرغامی گفت: درباره استعفای وزیر آموزش‌و‌پرورش «اگر رئیس‌جمهور فقط ۱۰ دقیقه به او وقت می‌داد تا چند موضوع مهم وزارتخانه‌اش را حل کند، او اکنون به خدمت خود ادامه می‌داد».
اینکه چنین وضعیتی چه تبعاتی برای کشور دارد، چندان مبهم نیست. تبعات چنین ارتباط گلخانه‌ای و کنترل‌شده‌ای، اما برای آقای رئیس‌جمهور بدتر است.
طبیعی‌ترین واکنش فردی که در چنین فضایی زندگی میکند، مواجه شدن با واقعیات دنیای بیرون از دفتر ریاست‌جمهوری با سلاح «انکار» و «تکذیب» است. طی سال‌های گذشته خصوصا در دولت دوازدهم، مکرر دیده‌ایم که آقای روحانی سخنانی می‌گوید که نه‌تن‌ها با واقعیات اقتصادی- اجتماعی کف جامعه، بلکه با آمار رسمی دستگاه‌های دولتی در آن زمینه خاص هم کاملا در تضاد است. دوستان پرکار معاونت حقوقی ریاست‌جمهوری خوب است قبل از تنظیم شکوائیه پیرامون جمله قبلی، خود یک جست‌وجوی کوتاه اینترنتی در این زمینه انجام دهند تا وقت ما و خودشان را بیهوده تلف نکنند! کشور و مردم که فدای سر دولت، رئیس‌جمهور، اما روزانه حرف‌هایی می‌زند که برای خودش هم خوب نیست. اگر آقای روحانی نمی‌داند همزمان با دادن ضرب‌الاجل ۶۰ روزه به اروپا، رئیس دولت نباید در بوق همه‌پرسی با تعریض به مسأله هسته‌ای بدمد، چون مصداق تف سر بالاست، این را که حداقل باید بداند که از داخل ماشین نمی‌شود نظرسنجی کرد!
حلقه محدود اطرافیان و یک مسأله پرتکرار و غیرقابل طرح دیگر، اما ظاهرا ایشان را بسیار فراموشکار و کم‌حافظه کرده است! پیش از این کارگردان فیلم تبلیغاتی آقای روحانی در سال ۹۲ طی مصاحبه‌ای، برخی جملات مصنوعی داخل فیلم مذکور را افشا و اظهار کرده بود این‌ها را من به آقای روحانی پیشنهاد کرده بودم. از آن جمله، این بود: «من سال‌هاست وقتی بین منزل و اداره تردد می‌کنم و مردم را می‌بینم و چهره‌ها را مطالعه می‌کنم می‌بینم چقدر گرفته و چقدر عبوس است و خنده در چهره‌ها نیست». حالا آقای رئیس‌جمهور در جمع اصحاب رسانه و در پاسخ به برخی انتقاد‌ها مبنی بر اینکه او از شرایط جامعه خبر ندارد، گفته است: «من خودم بار‌ها گفته‌ام، روزانه نظرسنجی می‌کنم، یعنی توی خیابان با ماشین که می‌روم تمام چهره‌های مردم را نگاه می‌کنم، چند نفر لبخند دارند، چند نفر عصبانی هستند، چند نفر چهره‌شان گرفته است؟ به هر شهر و جمعیتی که می‌روم خودم نظرسنجی می‌کنم».
آقای روحانی ظاهرا توجه ندارند که اولا مسیر تردد روزانه ایشان در مناطق مرفه‌نشین شهر است، ثانیاً شیشه ماشین ایشان دودی است، ثالثاً سرعت بالای اتومبیل اسکورت رئیس‌جمهور فرصتی برای دیدن چهره افراد باقی نمی‌گذارد، رابعاً برپایی مراسم عزا یا عروسی در مسیر تردد، می‌تواند نتایج نظرسنجی را کن‌فیکون کند، خامساً وقتی ایشان به شهری می‌روند، آن‌ها که ناراحتند، اساسا به استقبال رئیس‌جمهور نمی‌آیند تا ایشان بخواهد نظرسنجی‌شان کند! وقت و صفحات روزنامه محدود است، لذا دیگر ان‌قلت‌های وارد بر نظرسنجی پیشرفته رئیس‌جمهور را ذکر نخواهم کرد. شما هم به همین مقدار راضی باشید! پیشنهاد جایگزین برای آقای روحانی که دسترسی عالی به اطلاعات دارد، اما این است که نتایج آن نظرسنجی که دوستانش می‌گویند طبق آن محبوبیت دولت به زیر ۱۰ درصد رسیده است را هم نگاه مختصری بیندازند، به هر حال، آن هم حرفی هست برای خودش!
قوه قضائیه حیاط خلوت مفسدان اقتصادی را هدف قرار دهد!
بابک حیدری در بخشی از یادداشتی با عنوان قوه قضائیه حیاط خلوت مفسدان اقتصادی را هدف قرار دهد! که روزنامه رسالت در شماره امروز خود منتشر کرده، نوشت: هنگامی که قوای مجریه و مقننه – خواسته یا نا خواسته-با برخی قوانین و دستورالعمل ها، فضای رانت خواری را فراهم آورده و قوه قضائیه نیز در برخورد با پرونده‌های فساد مالی با پوسته ظاهری تخلفات برخورد می‌نماید و به عبارت دیگر جریان پشت صحنه و طراحان – سهوی یا عمدی- مفاسد از پیگیری و بازخواست در امان می‌مانند، دیگران نیز برای دست اندازی مجدد به بیت المال و تضییع حقوق عمومی وسوسه می‌شوند. به عنوان اولین مثال به سیاست غلط بانک مرکزی که برای کنترل نقدینگی با پیش فروش سکه، ده‌ها تن از ذخایر طلای کشور به فنا رفت یا اشتباه مهلک تعیین نرخ ارز به قیمت ۴۲۰۰ تومان و ایجاد رانت عظیم و سوء استفاده برخی از این گل به خودی اقتصادی اشاره کرده و از بیانات رهبرانقلاب در سخنرانی ۲۲ مرداد سال گذشته برای شناسایی ریشه‌ها و لزوم برخورد با علت العلل‌ها بهره می‌گیرم، آنجا که می‌فرمایند: " ارز را یا سکه را وقتی که به‌صورت غلط تقسیم میکنند، این دو طرف دارد: یکی آن که می‌آید این را میگیرد و مثلاً فرض کنید قاچاقچی است یا به قاچاقچی می‌فروشد؛ یکی آن که این را می‌دهد. ما همه‌اش داریم دنبال آن کسی که «میگیرد» می‌گردیم -مفسد اقتصادی، قاچاقچی- درحالی‌که تقصیر عمده متوجه آن کسی است که «داد»؛ او را باید دنبال کرد... بالاخره یک تخلفی انجام گرفته، یک خطای بزرگ انجام گرفته. نمی‌گوییم هم «خیانت»؛ زبان بنده این‌جور نمی‌گردد که راحت بگوییم فلانی یا فلان‌کَس‌ها خیانت میکنند؛ نه، اما بالاخره خطا کردند و خطای مهمی کردند که ضررش به مردم برگشت. "
اگر موافق باشید به پای ثابت مفاسد اقتصادی یعنی سیستم بانکی اشاره می‌کنم، سیستم معیوبی که به جای تمرکز بر وظیفه اصلی و رسالت و مأموریت خود، به بنگاه داری می‌پردازد و بار‌ها و بار‌ها رهبر معظم انقلاب و رؤسای محترم جمهور از این تخطی گله نموده اند.
به این فراز از سخنان رهبر معظم انقلاب در دیدار رئیس و اعضای دولت دوازدهم به مناسبت هفته دولت توجه نمایید:" چرا بانک‌ها مشکل نقدینگی پیدا میکنند برای اینکه شعبه زیاد میکنند. برای اینکه آسایشگاه برای افراد خودشان می‌سازند. بنده یک وقتی در تهران از جایی عبور می‌کردم، دیواری طولانی بود که هرچی می‌رفتیم ادامه داشت! پرسیدم این تشکیلات عظیم برای کیست؟ گفتند مال فلان بانک است، بانک غلط میکند که چنین کاری کند. حالا اینکه تشکیلاتی است که لابد برای تفریح و این حرف‌ها است. بانک‌ها بنگاه‌داری میکنند. جلوی بنگاه‌داری بانک‌ها را بگیرید. بانک برای بنگاه‌داری نیست. "
به نظر شما واکنش قوای مجریه و مقننه و قضائیه نهیب‌های رهبر انقلاب چیست؟ چرخه طولانی قانون گذاری طرح و لایحه و تصویب و اجرای ناقص و .. یا به موازات این روند برخورد قانونی با متخلفین؟ باتوجه به اینکه در ماده ۲۲ آیین دادرسی کیفری بر "حفظ حقوق عمومی" تأکید شده است و به مدعی العموم اختیار داده است که «به منظور کشف جرم، تعقیب متهم، انجام تحقیقات، حفظ حقوق عمومی و اقامه دعوای لازم در این مورد، اجرای احکام کیفری، انجام امور حسبی و سایر وظایف قانونی، در حوزه قضائی هر شهرستان و در معیت دادگاه‌های آن حوزه، دادسرای عمومی و انقلاب و همچنین در معیت دادگاه‌های نظامی استان، دادسرای نظامی تشکیل می‌شود.»
لازم است دستگاه قضا فراتر از محاکمه حلقه اولیه پرونده‌های فسادمالی، به عنوان مدعی العموم به لایه‌های پسین وقوع جرم که در واقع منجر به فراهم شدن شرایط "تبعیض در منابع عمومی" و "میدان دادن به ویژه‌خواری و مدارا با فریب‌گران اقتصادی"ورود نموده و زمینه‌های وقوع جرم را نیز بررسی و با عوامل آن برخورد نماید. به نظر می‌رسد دستگاه قضا با هدف قرار دادن حیاط پشتی و البته خلوت مفسدان اقتصادی، کارآمد‌تر و موثرتر خواهد توانست از وقوع مفاسد اقتصادی و سوء استفاده از بیت المال و حقوق عمومی جلوگیری نماید و اعتماد مردم به آن قوه را بیشتر نماید.
حاشیه های امن مفسدان اقتصادی به هیچ قوه ای اجازه برخورد با فساد را نخواهد داد 
قابل توجه زودباوران وفریب خوردگان القای روانی برای کاهش قیمت دلار: