به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز یکشنبه دوازدهم بهمن ماه در حالی چاپ و منتشر شدند که همزمان با آغاز دهه فجر تعدادی از روزنامه‌ها با انتخاب تیتر‌ها و تصاویری، سالروز ورود امام به کشور را گرامی داشتند. غلبه واکسن ایرانی بر ویروس انگلیسی، ماجرای آژیر نیمه شب در غرب تهران و شایعات شبانه در کنار عدم شفاف سازی به موقع و مواضع مکرون درباره برجام و واکنش‌های انتقادی نسبت به آن در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده اند.
در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور می کنیم؛
وام‌های ازدواج به چه دردی می‌خورد؟
امیر محمود حریرچی طی یادداشتی در شماره امروز آفتاب یزد نوشت: وام‌های ازدواج برای بالا بردن آمار‌های ازدواج و به تبع آن افزایش باروری در نظر گرفته شده است. اما مسیری که در حال طی شدن است کاملا بیراهه است. این نوع مواجهه نشان می‌دهد که مسئله شناخته نشده است. باید بررسی شود که مشکل اصلی کجاست و چرا الان سن تجرد این میزان بالا رفته است؟ باید ریشه‌ها و عوامل موثر دیده شوند. این وام‌ها باید پس داده شوند. همچنین یک زمانی افراد برای دریافت این وام‌ها به ازدواج‌های صوری روی آوردند و میزان این ازدواج بالا رفت. ازدواج‌های ظاهری برای سوء استفاده از این وام‌های ازدواج در مسیر‌های دیگر جدا از ازدواج شکل گرفتند.
در سوی دیگر برای دریافت این وام‌ها شرایط بسیار سختی وجود دارد مانند داشتن ضامن‌های معتبر. هیچ زمانی در جامعه ما نتیجه این نوع اتفاق‌ها بررسی نشده است. مسئولین باید نتایج این نوع طرح‌ها را و تاثیر آن‌ها را بررسی کنند. قطعا تمام مسائل اقتصادی نیستند و با پول حل نمی‌شوند. مسئله در ازدواج بسیار عمیق‌تر از این‌ها است. جوانی که بیکار است و امیدی ندارد نمی‌داند نیاز کاملا طبیعی خود را برای تشکیل خانواده چگونه برطرف کند و همیشه حسرت آن را با خود دارد. باید مسئولین ریشه‌ها را بشناسند و تا زمانی که ریشه‌ها شناخته نشوند ما درگیر این نوع دور باطل‌ها خواهیم ماند. تا امروز نشان داده شده است این نوع طرح‌ها نمی‌توانند دردی از مردم را دوا کنند و زمینه‌های ازدواج تنها رفع مسائل اقتصادی نیست و دیگر زمینه‌ها هم باید درنظر گرفته شوند. زیرا در کشور ما مشکلات زیادی مانند بیکاری، تورم و مسکن وجود دارند.
اشتباهات استراتژیک بین‌المللی در برجام
سیدعلی خرم استاد دانشگاه حقوق بین‌الملل در بخشی از سرمقاله امروز آرمان ملی با عنوان اشتباهات استراتژیک بین‌المللی در برجام نوشت: رابرت مالی، رئیس گروه بین‌المللی بحران که در چند سال گذشته مواضع متعادلی نسبت به برجام داشته، اکنون باوجود مخالفت‌های بسیاری از جمهوریخواهان در آمریکا و مخالفت‌های صریح نتانیاهو و اعراب، به سِمَت مسئول روابط آمریکا و ایران منصوب شده است. او در تیم مذاکرات برجام (۹۴ – ۱۳۹۲) شرکت فعال و سازنده داشت و مرتبا به دولت ترامپ انتقاد می‌کرد که با خروجش از برجام، اشتباه بزرگی مرتکب شده زیرا ایران را به سمت تقویت تکنولوژی هسته‌ای و احتمال ساخت سلاح هُل داده است. او همچنین از مخالفان صریح فشار حداکثری بوده و اعتقاد داشت این فشار هیچگاه کمترین اهداف آمریکا برای فاصله گرفتن ایران از هسته‌ای شدن را برآورده نمی‌سازد و ایران را به قبول شرایط جدید در برجام قانع نمی‌کند. او با کسب تجربه از مذاکرات آمریکا با ایران در دوره اوباما اعتقاد داشت باید با ایران محترمانه صحبت کرد و با رفع نیاز‌های حیاتی ایران در دفاع از خود در منطقه پرخطر خاورمیانه و سپردن نقش سیاسی به ایران، این کشور را وارد حوزه همکاری با جهان کرد.
اکنون این شخص جای برایان هوک نژادپرست و جانشین او که اعتقاد به کاربرد فشار حداکثری علیه ایران را داشتند، گرفته است. اما داستان به همین‌جا خاتمه نمی‌یابد، جو بایدن قول داده برخلاف دوران دونالد ترامپ، به مشورت و رایزنی با متحدین خود در اروپا و خاورمیانه بپردازد. علاوه بر آن، جو بایدن باید نظر غالب دموکرات‌ها و جمهوریخواهان آمریکایی را نیز درنظر بگیرد. متاسفانه در مجالس نمایندگان و سنای آمریکا، دشمنی با ایران و فشار سیاسی بر ایران نظر غالب است و آن در اثر ۴۲ سال فقدان روابط دیپلماتیک بین دو کشور، تبلیغات فراوان علیه کشورمان و ترویج ایران‌هراسی و نبود یک لابی قدرتمند در آن دو مجلس که همه کشور‌ها و گروه‌های مخالف جمهوری اسلامی دارای لابی هستند، به‌وجود آمده است. ایران در این ۴۲ سال، هیچگاه اعتقاد پیدا نکرده باید برای ایجاد چنین لابی تلاش کند و لابی‌های خودجوش ایرانی هم متهم شده‌اند. در اروپا هم طبق معمول نیاز به رایزنی و تلاش دیپلماتیک دارد تا مواضع اروپایی‌ها نسبت به همکاری آمریکا با ایران شکل مثبت و سازنده به خود بگیرد. نقش منفی فرانسه در مذاکرات سال‌های تکوین برجام و هم‌اکنون برای شامل کردن عربستان در مذاکرات احتمالی شاهد این گفتار است. در این مورد هم در عرض ۴۲ سال گذشته، مواضع اعلامی ایران نسبت به اروپایی‌ها چندان گرم نبوده و هر روز معضلی در روابط هویدا گردیده که یک نقیصه بزرگ محسوب می‌شود. نقایص گفته‌شده در آمریکا و اروپا اگر در کنار نقایص در منطقه خاورمیانه مدنظر قرار گیرند، نتایج دیپلماسی آمریکا برای بازگشت به برجام، ساده و به نفع ایران نخواهد بود. در چنین فضایی، رئیس‌جمهور آمریکا و رابرت مالی، مسئول روابط آمریکا با ایران، مردد می‌مانند که بین بازگشت به برجام و خواسته‌های جمهوریخواهان، متحدان اروپایی و منطقه‌ای چگونه تنظیم درستی کنند. چنانچه دولت جدید آمریکا در بازگشت به برجام تردید کند یا روی جدولی برای بازگشت گام‌به‌گام دو طرف به برجام نتواند با ایران به توافق برسد، گذشت زمان یک اشتباه استراتژیک برای آمریکا خواهد بود؛ زیرا مخالفان برجام در ایران منتظر چنین اشتباهی از سوی آمریکای جدید هستند تا بگویند دونالد ترامپ و جو بایدن هر دو سر و ته یک کرباسند و مهر بطلان بر هر همکاری در چارچوب برجام بزنند و دیگر برجام، برجام نخواهد شد. به‌طریق مشابه، اگر اسرائیل هم دچار توهم حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران شود، حتی در صورت موفقیت، مخالفان برجام را به سوی هسته‌ای شدن کشور سوق می‌دهد. بنابراین شرایط خطیر است، نه آمریکا و نه اسرائیل، نبایستی توانایی‌های ایران را دستکم گرفته، بی گدار به آب بزنند و دچار اشتباهاتی شوند که ایران در راستای نظر مخالفان برجام حرکت کند. اگر طبق نسخه رابرت مالی، یک گفت‌وگوی سازنده و احترام‌آمیز با ایران صورت گیرد و خواسته‌های ایران بر طبق منافع و امنیت ملی خود در خاورمیانه در نظر گرفته شود، می‌توان گفت سازنده‌ترین فرمول برای عبور از این مرحله خطیر خواهد بود.
ترس و نفرت از اینترنت! چرا؟
عباس عبدی طی یادداشتی در شماره امروز روزنامه اعتماد با عنوان ترس و نفرت از اینترنت نوشت: یک نفر توییت کرده بود که ۱۲۸ کیلوبیت کافی است، لازم نیست باندش را پهن کنید، صداوسیما برای مردم کافیه، آموزش مجازی هم از شبکه آموزش پخش می‌شود، ستاره مربع هم با پیامک برای اشتغالزایی هست. این سوسول‌بازی‌های اقتصاد دیجیتال و اشتغال استارت‌آپی را هم جمع کنید برود. سپس گفته بود که همه این‌ها می‌توانست پیش بیاید، به راحتی و باید ادامه داد اگر کار دست مخالفان توسعه بود. به نظر می‌رسد که مخالفان فضای مجازی فاقد درک درستی از اهمیت اینترنت هستند. آیا آنان نمی‌دانند که طی فقط چند سال شرکت‌هایی که مرتبط با این زیرساخت هستند، مثل آمازون، گوگل، مایکروسافت و... به صدر شرکت‌های جهانی در آمده‌اند؟ علت این رشد سریع در اهمیت نقش فناوری اینترنت در توسعه اقتصادی و اجتماعی است. محروم کردن مردم ایران از اینترنت آزاد و با پهنای باند بزرگ‌تر، به معنای محروم کردن کشور از توسعه است. کوتاه‌بینانه و نابخردانه است که برخی موارد ناپسند در شبکه‌های اجتماعی را مستمسک محدودیت اینترنت قرار داد. مثل این است که برای پیشگیری از ضرب و شتم دیگران، دست‌های مردم را قطع کنند؟! یا برای جلوگیری از تصادف، جاده‌ها را مسدود و خراب کنند! قطعا این اقدام معقولانه‌تر از قطع یا محدودیت اینترنت است. حتما دنیا به ما خواهد خندید که وزیری را به اتهام توسعه اینترنت احضار کنیم؟!
اینترنت در کنار آب، برق، راه، مخابرات، انرژی، امنیت، دادگستری و... از مولفه‌های زیرساخت‌های ضروری برای توسعه و پیشرفت است. اشخاص کوچک آن را محدود به حضور مردم در شبکه‌های اجتماعی می‌دانند. تازه این حضور هم محصول بیماری رسانه‌های رسمی است. اینترنت به عنوان مجرای اصلی اقتصاد اطلاعات عمل می‌کند. اقتصاد را به طور سنتی به سه بخش خدمات، صنعت و کشاورزی تقسیم می‌کردند، ولی مدتی است که به علت بزرگ شدن اقتصاد اطلاعات، این بخش را جدا می‌کنند و نظام‌های توسعه‌یافته را نظام‌هایی می‌دانند که سهم اقتصاد اطلاعات در آن‌ها بیشتر باشد و این حوزه از اقتصاد ارتباط مستقیمی با زیرساخت اینترنت دارد. اینترنت نه فقط لازمه توسعه اقتصاد اطلاعات است، بلکه در زمینه حکمرانی و خارج کردن دخالت‌های فردی و کاهش فساد نیز بسیار موثر است.
جهان امروز از طریق اینترنت در حال یکپارچگی نظارتی است. در داخل کشور نیز تنها راه موثر با فساد و خارج کردن تقلب از روابط اداری، اینترنتی کردن گسترده و اتصال سامانه‌های اطلاعاتی گوناگون به یکدیگر و استفاده برخط از آن‌ها است. نه فقط نظارت، بلکه سرعت امور و استعلام‌های گوناگون و کاهش کاغذبازی‌های اداری و بهبود شرایط کسب و کار منوط به توسعه مکانیزه کردن امور اداری است. اگر پیگیر بازار جهانی کار باشید متوجه خواهید شد که بیشترین تقاضا برای فارغ‌التحصیلان کامپیوتر است. امروز کامپیوتر بدون اینترنت ابزار کم‌اهمیتی خواهد بود. متاسفانه بسیاری از فارغ‌التحصیلان خوب این رشته، جذب بازار کار خارج از ایران شده‌اند که حقوق بسیار خوبی می‌دهند. چرا می‌گویم، متاسفانه، به این علت که نمی‌گذارند این بازار چنانچه شایسته است در اینجا رشد کند. اگر اینترنت نبود. کرونا وحشتناک‌تر عمل می‌کرد. ما خیلی خوشبخت هستیم که زمانی دچار کرونا شدیم که امکان استفاده از اینترنت را به عنوان راه‌حلی برای جایگزینی مواجهه رودررو داریم. اینترنت نه فقط زیرساخت اصلی توسعه است، بلکه به طور مستقیم نیز زمینه اشتغال بسیاری را فراهم کرده است. شبکه‌های مجازی به ویژه اینستاگرام، پیش از آنکه محلی برای سرگرمی و اوقات فراغت باشد، محلی برای کسب و کار است. مخالفان اینستاگرام خودشان در آنجا بیشتر دنبال مطالب سرگرمی هستند خیال می‌کنند همه مردم چنین‌اند. صد‌ها هزار نفر از این طریق امرار معاش می‌کنند. کسانی از این امکان استفاده می‌کنند که در گذشته دست‌شان به هیچ جا بند نبود. امروز فلان روستایی در خاش یا زابل یا سردشت یا سرخس به همان اندازه میتواند از این امکان بهره‌مند شود که آن فرد شهری منطقه بالای تهران بهره‌مند است. اینترنت کمک می‌کند که نابرابری‌های گوناگون نیز کمتر شود، به شرطی که دسترسی به خود اینترنت نابرابر نباشد. همچنین اینترنت موجب بالفعل شدن خلاقیت‌های گوناگون خواهد شد. خلاقیت‌هایی که در سراسر کشور پراکنده است. همه این‌ها مشروط بر این است که عده‌ای غافل از مسائل توسعه اقتصادی و نیز بی‌اطلاع از نیاز‌های مردم، از خر شیطان پایین آیند و دست از لجاجت و دشمنی با اینترنت بردارند و خودشان را با این فناوری هماهنگ کنند. مخالفت با عرضه و توسعه اینترنت نابخردانه از مخالفت با توسعه بیشتر برق، راه، انرژی و... است.
ما نمی دانیم اگر اینترنت بد است چرا اکثر مسئولان دارای صفحه رسمی و غیر رسمی توییتر هستند ؟!؟؟!... 
خودت جواب خودتو دادی دیگه