سوره طور با صدای عبدالباسط عبدالصمد

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

وَالطُّورِ ﴿١﴾ وَکِتَابٍ مَسْطُورٍ ﴿٢﴾ فِی رَقٍّ مَنْشُورٍ ﴿٣﴾ وَالْبَیْتِ الْمَعْمُورِ ﴿٤﴾ وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ ﴿٥﴾ وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ ﴿٦﴾ إِنَّ عَذَابَ رَبِّکَ لَوَاقِعٌ ﴿٧﴾ مَا لَهُ مِنْ دَافِعٍ ﴿٨﴾ یَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا ﴿٩﴾ وَتَسِیرُ الْجِبَالُ سَیْرًا ﴿١٠﴾ فَوَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿١١﴾ الَّذِینَ هُمْ فِی خَوْضٍ یَلْعَبُونَ ﴿١٢﴾ یَوْمَ یُدَعُّونَ إِلَى نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا ﴿١٣﴾ هَذِهِ النَّارُ الَّتِی کُنْتُمْ بِهَا تُکَذِّبُونَ ﴿١٤﴾ أَفَسِحْرٌ هَذَا أَمْ أَنْتُمْ لا تُبْصِرُونَ ﴿١٥﴾ اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَیْکُمْ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿١٦﴾ إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَعِیمٍ ﴿١٧﴾ فَاکِهِینَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ ﴿١٨﴾ کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿١٩﴾ مُتَّکِئِینَ عَلَى سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِینٍ ﴿٢٠﴾ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّیَّتُهُمْ بِإِیمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَیْءٍ کُلُّ امْرِئٍ بِمَا کَسَبَ رَهِینٌ ﴿٢١﴾ وَأَمْدَدْنَاهُمْ بِفَاکِهَةٍ وَلَحْمٍ مِمَّا یَشْتَهُونَ ﴿٢٢﴾ یَتَنَازَعُونَ فِیهَا کَأْسًا لا لَغْوٌ فِیهَا وَلا تَأْثِیمٌ ﴿٢٣﴾ وَیَطُوفُ عَلَیْهِمْ غِلْمَانٌ لَهُمْ کَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَکْنُونٌ ﴿٢٤﴾ وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یَتَسَاءَلُونَ ﴿٢٥﴾ قَالُوا إِنَّا کُنَّا قَبْلُ فِی أَهْلِنَا مُشْفِقِینَ ﴿٢٦﴾ فَمَنَّ اللَّهُ عَلَیْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ ﴿٢٧﴾ إِنَّا کُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِیمُ ﴿٢٨﴾ فَذَکِّرْ فَمَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّکَ بِکَاهِنٍ وَلا مَجْنُونٍ ﴿٢٩﴾ أَمْ یَقُولُونَ شَاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَیْبَ الْمَنُونِ ﴿٣٠﴾ قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّی مَعَکُمْ مِنَ الْمُتَرَبِّصِینَ ﴿٣١﴾ أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلامُهُمْ بِهَذَا أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ﴿٣٢﴾ أَمْ یَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَلْ لا یُؤْمِنُونَ ﴿٣٣﴾ فَلْیَأْتُوا بِحَدِیثٍ مِثْلِهِ إِنْ کَانُوا صَادِقِینَ ﴿٣٤﴾ أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَیْرِ شَیْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ ﴿٣٥﴾ أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ بَل لا یُوقِنُونَ ﴿٣٦﴾ أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّکَ أَمْ هُمُ الْمُسَیْطِرُونَ ﴿٣٧﴾ أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ یَسْتَمِعُونَ فِیهِ فَلْیَأْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِینٍ ﴿٣٨﴾ أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَکُمُ الْبَنُونَ ﴿٣٩﴾ أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ ﴿٤٠﴾ أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَیْبُ فَهُمْ یَکْتُبُونَ ﴿٤١﴾ أَمْ یُرِیدُونَ کَیْدًا فَالَّذِینَ کَفَرُوا هُمُ الْمَکِیدُونَ ﴿٤٢﴾ أَمْ لَهُمْ إِلَهٌ غَیْرُ اللَّهِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ ﴿٤٣﴾ وَإِنْ یَرَوْا کِسْفًا مِنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا یَقُولُوا سَحَابٌ مَرْکُومٌ ﴿٤٤﴾ فَذَرْهُمْ حَتَّى یُلاقُوا یَوْمَهُمُ الَّذِی فِیهِ یُصْعَقُونَ ﴿٤٥﴾ یَوْمَ لا یُغْنِی عَنْهُمْ کَیْدُهُمْ شَیْئًا وَلا هُمْ یُنْصَرُونَ ﴿٤٦﴾ وَإِنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَلِکَ وَلَکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ ﴿٤٧﴾ وَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ فَإِنَّکَ بِأَعْیُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ حِینَ تَقُومُ ﴿٤٨﴾ وَمِنَ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ ﴿٤٩﴾

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

سوگند به كوه طور، (۱)

و كتابى كه نوشته شده، (۲)

در صفحه‏اى گسترده، (۳)

و سوگند به «بیت المعمور»، (۴)

و سقف برافراشته، (۵)

و دریاى مملو و برافروخته، (۶)

كه عذاب پروردگارت واقع مى‏شود، (۷)

و چیزى از آن مانع نخواهد بود! (۸)

(این عذاب الهى) در آن روزى است كه آسمان به شدت به حركت درمى‏آید، (۹)

و كوه‏ها از جا كنده و متحرك مى‏شوند! (۱۰)

واى در آن روز بر تكذیب‏كنندگان، (۱۱)

همانها كه در سخنان باطل به بازى مشغولند! (۱۲)

در آن روز كه آنها را بزور به سوى آتش دوزخ مى‏رانند! (۱۳)

(به آنها مى‏گویند:) این همان آتشى است كه آن را انكار مى‏كردید. (۱۴)

آیا این سحر است یا شما نمى‏بینید؟! (۱۵)

در آن وارد شوید و بسوزید; مى‏خواهید صبر كنید یا نكنید، براى شما یكسان است; چرا كه تنها به اعمالتان جزا داده مى‏شوید! (۱۶)

ولى پرهیزگاران در میان باغهاى بهشت و نعمتهاى فراوان جاى دارند، (۱۷)

و از آنچه پروردگارشان به آنها داده و آنان را از عذاب دوزخ نگاه داشته است شاد و مسرورند! (۱۸)

(به آنها گفته مى‏شود:) بخورید و بیاشامید گوارا; اینها در برابر اعمالى است كه انجام مى‏دادید! (۱۹)

این در حالى كه بر تختهاى صف‏كشیده در كنار هم تكیه مى‏زنند، و «حور العین‏» را به همسرى آنها درمى‏آوریم! (۲۰)

كسانى كه ایمان آوردند و فرزندانشان به پیروى از آنان ایمان اختیار كردند، فرزندانشان را (در بهشت) به آنان ملحق مى‏كنیم; و از (پاداش) عملشان چیزى نمى‏كاهیم; و هر كس در گرو اعمال خویش است! (۲۱)

و همواره از انواع میوه‏ها و گوشتها -از هر نوع كه بخواهند- در اختیارشان مى‏گذاریم! (۲۲)

آنها در بهشت جامهاى پر از شراب طهور را كه نه بیهوده‏گویى در آن است و نه گناه، از یكدیگر مى‏گیرند! (۲۳)

و پیوسته بر گردشان نوجوانانى براى (خدمت) آنان گردش مى‏كنند كه همچون مرواریدهاى درون صدفند! (۲۴)

در این هنگام رو به یكدیگر كرده (از گذشته) سؤال مى‏نمایند; (۲۵)

مى‏گویند: «ما در میان خانواده خود ترسان بودیم (مبادا گناهان آنها دامن ما را بگیرد)! (۲۶)

اما خداوند بر ما منت نهاد و از عذاب‏كشنده ما را حفظ كرد! (۲۷)

ما از پیش او را مى‏خواندیم (و مى‏پرستیدیم)، كه اوست نیكوكار و مهربان!» (۲۸)

پس تذكر ده، كه به لطف پروردگارت تو كاهن و مجنون نیستى! (۲۹)

بلكه آنها مى‏گویند: «او شاعرى است كه ما انتظار مرگش را مى‏كشیم!» (۳۰)

بگو: «انتظار بكشید كه من هم با (شما انتظار مى‏كشم شما انتظار مرگ مرا، و من انتظار نابودى شما را با عذاب الهى)!» (۳۱)

آیا عقلهایشان آنها را به این اعمال دستور مى‏دهد، یا قومى طغیانگرند؟ (۳۲)

یا مى‏گویند: «قرآن را به خدا افترا بسته‏»، ولى آنان ایمان ندارند. (۳۳)

اگر راست مى‏گویند سخنى همانند آن بیاورند! (۳۴)

یا آنها بى هیچ آفریده شده‏اند، یا خود خالق خویشند؟! (۳۵)

آیا آنها آسمانها و زمین را آفریده‏اند؟! بلكه آنها جویاى یقین نیستند! (۳۶)

آیا خزاین پروردگارت نزد آنهاست؟! یا بر همه چیز عالم سیطره دارند؟! (۳۷)

آیا نردبانى دارند (كه به آسمان بالا مى‏روند) و بوسیله آن اسرار وحى را مى‏شنوند؟! كسى كه از آنها این ادعا را دارد دلیل روشنى بیاورد! (۳۸)

آیا سهم خدا دختران است و سهم شما پسران (كه فرشتگان را دختران خدا مى‏نامید)؟! (۳۹)

آیا تو از آنها پاداشى مى‏طلبى كه در زیر بار گران آن قرار دارند؟! (۴۰)

آیا اسرار غیب نزد آنهاست و از روى آن مى‏نویسند؟! (۴۱)

آیا مى‏خواهند نقشه شیطانى براى تو بكشند؟! ولى بدانند خود كافران در دام این نقشه‏ها گرفتار مى‏شوند! (۴۲)

یا معبودى غیر خداوند دارند (كه قول یارى به آنها داده)؟! منزه است خدا از آنچه همتاى او قرارمى‏دهند! (۴۳)

آنها (چنان لجوجند كه) اگر ببینند قطعه سنگى از آسمان (براى عذابشان) سقوط مى‏كند مى‏گویند: «این ابر متراكمى است!» (۴۴)

حال كه چنین است آنها را رها كن تا روز مرگ خود را ملاقات كنند; (۴۵)

روزى كه نقشه‏هاى آنان سودى به حالشان نخواهد داشت و (از هیچ سو) یارى نمى‏شوند! (۴۶)

و براى ستمگران عذابى قبل از آن است (در همین جهان); ولى بیشترشان نمى‏دانند! (۴۷)

در راه ابلاغ حكم پروردگارت صبر و استقامت كن، چرا كه تو در حفاظت كامل ما قرار دارى! و هنگامى كه برمى‏خیزى پروردگارت را تسبیح و حمد گوى! (۴۸)

(همچنین) به هنگام شب او را تسبیح كن و به هنگام پشت كردن ستارگان (و طلوع صبح)! (۴۹)