سوره جن با صدای عبدالباسط عبدالصمد

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

قُلْ أُوحِیَ إِلَیَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا ﴿١﴾ یَهْدِی إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَلَنْ نُشْرِکَ بِرَبِّنَا أَحَدًا ﴿٢﴾ وَأَنَّهُ تَعَالَى جَدُّ رَبِّنَا مَا اتَّخَذَ صَاحِبَةً وَلا وَلَدًا ﴿٣﴾ وَأَنَّهُ کَانَ یَقُولُ سَفِیهُنَا عَلَى اللَّهِ شَطَطًا ﴿٤﴾ وَأَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ تَقُولَ الإنْسُ وَالْجِنُّ عَلَى اللَّهِ کَذِبًا ﴿٥﴾ وَأَنَّهُ کَانَ رِجَالٌ مِنَ الإنْسِ یَعُوذُونَ بِرِجَالٍ مِنَ الْجِنِّ فَزَادُوهُمْ رَهَقًا ﴿٦﴾ وَأَنَّهُمْ ظَنُّوا کَمَا ظَنَنْتُمْ أَنْ لَنْ یَبْعَثَ اللَّهُ أَحَدًا ﴿٧﴾ وَأَنَّا لَمَسْنَا السَّمَاءَ فَوَجَدْنَاهَا مُلِئَتْ حَرَسًا شَدِیدًا وَشُهُبًا ﴿٨﴾ وَأَنَّا کُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ فَمَنْ یَسْتَمِعِ الآنَ یَجِدْ لَهُ شِهَابًا رَصَدًا ﴿٩﴾ وَأَنَّا لا نَدْرِی أَشَرٌّ أُرِیدَ بِمَنْ فِی الأرْضِ أَمْ أَرَادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَدًا ﴿١٠﴾ وَأَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ وَمِنَّا دُونَ ذَلِکَ کُنَّا طَرَائِقَ قِدَدًا ﴿١١﴾ وَأَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ نُعجِزَ اللَّهَ فِی الأرْضِ وَلَنْ نُعْجِزَهُ هَرَبًا ﴿١٢﴾ وَأَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدَى آمَنَّا بِهِ فَمَنْ یُؤْمِنْ بِرَبِّهِ فَلا یَخَافُ بَخْسًا وَلا رَهَقًا ﴿١٣﴾ وَأَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَمِنَّا الْقَاسِطُونَ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُولَئِکَ تَحَرَّوْا رَشَدًا ﴿١٤﴾ وَأَمَّا الْقَاسِطُونَ فَکَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا ﴿١٥﴾ وَأَلَّوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِیقَةِ لأسْقَیْنَاهُمْ مَاءً غَدَقًا ﴿١٦﴾ لِنَفْتِنَهُمْ فِیهِ وَمَنْ یُعْرِضْ عَنْ ذِکْرِ رَبِّهِ یَسْلُکْهُ عَذَابًا صَعَدًا ﴿١٧﴾ وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا ﴿١٨﴾ وَأَنَّهُ لَمَّا قَامَ عَبْدُ اللَّهِ یَدْعُوهُ کَادُوا یَکُونُونَ عَلَیْهِ لِبَدًا ﴿١٩﴾ قُلْ إِنَّمَا أَدْعُو رَبِّی وَلا أُشْرِکُ بِهِ أَحَدًا ﴿٢٠﴾ قُلْ إِنِّی لا أَمْلِکُ لَکُمْ ضَرًّا وَلا رَشَدًا ﴿٢١﴾ قُلْ إِنِّی لَنْ یُجِیرَنِی مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَلَنْ أَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَدًا ﴿٢٢﴾ إِلا بَلاغًا مِنَ اللَّهِ وَرِسَالاتِهِ وَمَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ﴿٢٣﴾ حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا یُوعَدُونَ فَسَیَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ نَاصِرًا وَأَقَلُّ عَدَدًا ﴿٢٤﴾ قُلْ إِنْ أَدْرِی أَقَرِیبٌ مَا تُوعَدُونَ أَمْ یَجْعَلُ لَهُ رَبِّی أَمَدًا ﴿٢٥﴾ عَالِمُ الْغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلَى غَیْبِهِ أَحَدًا ﴿٢٦﴾ إِلا مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ یَسْلُکُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا ﴿٢٧﴾ لِیَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسَالاتِ رَبِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَیْهِمْ وَأَحْصَى کُلَّ شَیْءٍ عَدَدًا ﴿٢٨﴾

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

بگو: به من وحى شده است كه جمعى از جن به سخنانم گوش فراداده‏اند، سپس گفته‏اند: «ما قرآن عجیبى شنیده‏ایم... (۱)

كه به راه راست هدایت مى‏كند، پس ما به آن ایمان آورده‏ایم و هرگز كسى را شریك پروردگارمان قرارنمى‏دهیم! (۲)

و اینكه بلند است مقام باعظمت پروردگار ما، و او هرگز براى خود همسر و فرزندى انتخاب نكرده است! (۳)

و اینكه سفیه ما (ابلیس) درباره خداوند سخنان ناروا مى‏گفت! (۴)

و اینكه ما گمان مى‏كردیم كه انس و جن هرگز بر خدا دروغ نمى‏بندند! (۵)

و اینكه مردانى از بشر به مردانى از جن پناه مى‏بردند، و آنها سبب افزایش گمراهى و طغیانشان مى‏شدند! (۶)

و اینكه آنها گمان كردند -همان‏گونه كه شما گمان مى‏كردید- كه خداوند هرگز كسى را (به نبوت )مبعوث نمى‏كند! (۷)

و اینكه ما آسمان را جستجو كردیم و همه را پر از محافظان قوى و تیرهاى شهاب یافتیم! (۸)

و اینكه ما پیش از این به استراق سمع در آسمانها مى‏نشستیم; اما اكنون هر كس بخواهد استراق سمع كند، شهابى را در كمین خود مى‏یابد! (۹)

و اینكه (با این اوضاع) ما نمى‏دانیم آیا اراده شرى درباره اهل زمین شده یا پروردگارشان خواسته است آنان را هدایت كند؟! (۱۰)

و اینكه در میان ما، افرادى صالح و افرادى غیر صالحند; و ما گروه‏هاى متفاوتى هستیم! (۱۱)

و اینكه ما یقین داریم هرگز نمى‏توانیم بر اراده خداوند در زمین غالب شویم و نمى‏توانیم از (پنجه قدرت) او بگریزیم! (۱۲)

و اینكه ما هنگامى كه هدایت قرآن را شنیدیم به آن ایمان آوردیم; و هر كس به پروردگارش ایمان بیاورد، نه از نقصان مى‏ترسد و نه از ظلم! (۱۳)

و اینكه گروهى از ما مسلمان و گروهى ظالمند; هر كس اسلام را اختیار كند راه راست را برگزیده است، (۱۴)

و اما ظالمان آتشگیره و هیزم دوزخند! (۱۵)

و اینكه اگر آنها ( جن و انس) در راه (ایمان) استقامت ورزند، با آب فراوان سیرابشان مى‏كنیم! (۱۶)

هدف این است كه ما آنها را با این نعمت فراوان بیازماییم; و هر كس از یاد پروردگارش روى گرداند، او را به عذاب شدید و فزاینده‏اى گرفتار مى‏سازد! (۱۷)

و اینكه مساجد از آن خداست، پس هیچ كس را با خدا نخوانید! (۱۸)

و اینكه هنگامى كه بنده خدا ( محمد (ص)) به عبادت برمى‏خاست و او را مى‏خواند، گروهى پیرامون او بشدت ازدحام مى‏كردند!» (۱۹)

بگو: «من تنها پروردگارم را مى‏خوانم و هیچ كس را شریك او قرار نمى‏دهم!» (۲۰)

بگو: «من مالك زیان و هدایتى براى شما نیستم!» (۲۱)

بگو: «(اگر من نیز بر خلاف فرمانش رفتار كنم) هیچ كس مرا در برابر او حمایت نمى‏كند و پناهگاهى جز او نمى‏یابم; (۲۲)

تنها وظیفه من ابلاغ از سوى خدا و رساندن رسالات اوست; و هر كس نافرمانى خدا و رسولش كند، آتش دوزخ از آن اوست و جاودانه در آن مى‏مانند! (۲۳)

(این كار شكنى كفار همچنان ادامه مى‏یابد) تا آنچه را به آنها وعده داده شده ببینند; آنگاه مى‏دانند چه كسى یاورش ضعیفتر و جمعیتش كمتر است! (۲۴)

بگو: «من نمى‏دانم آنچه به شما وعده داده شده نزدیك است یا پروردگارم زمانى براى آن قرارمى‏دهد؟! (۲۵)

داناى غیب اوست و هیچ كس را بر اسرار غیبش آگاه نمى‏سازد، (۲۶)

مگر رسولانى كه آنان را برگزیده و مراقبینى از پیش رو و پشت سر براى آنها قرار مى‏دهد... (۲۷)

تا بداند پیامبرانش رسالتهاى پروردگارشان را ابلاغ كرده‏اند; و او به آنچه نزد آنهاست احاطه دارد و همه چیز را احصار كرده است!» (۲۸)