بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الأعْلَى ﴿١﴾ الَّذِی خَلَقَ فَسَوَّى ﴿٢﴾ وَالَّذِی قَدَّرَ فَهَدَى ﴿٣﴾ وَالَّذِی أَخْرَجَ الْمَرْعَى ﴿٤﴾ فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَى ﴿٥﴾ سَنُقْرِئُکَ فَلا تَنْسَى ﴿٦﴾ إِلا مَا شَاءَ اللَّهُ إِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا یَخْفَى ﴿٧﴾ وَنُیَسِّرُکَ لِلْیُسْرَى ﴿٨﴾ فَذَکِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّکْرَى ﴿٩﴾ سَیَذَّکَّرُ مَنْ یَخْشَى ﴿١٠﴾ وَیَتَجَنَّبُهَا الأشْقَى ﴿١١﴾ الَّذِی یَصْلَى النَّارَ الْکُبْرَى ﴿١٢﴾ ثُمَّ لا یَمُوتُ فِیهَا وَلا یَحْیَا ﴿١٣﴾ قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکَّى ﴿١٤﴾ وَذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى ﴿١٥﴾ بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿١٦﴾ وَالآخِرَةُ خَیْرٌ وَأَبْقَى ﴿١٧﴾ إِنَّ هَذَا لَفِی الصُّحُفِ الأولَى ﴿١٨﴾ صُحُفِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى ﴿١٩﴾
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
منزه شمار نام پروردگار بلندمرتبهات را! (۱)
همان خداوندى كه آفرید و منظم كرد، (۲)
و همان كه اندازهگیرى كرد و هدایت نمود، (۳)
و آن كس را كه چراگاه را به وجود آورد، (۴)
سپس آن را خشك و تیره قرار داد! (۵)
ما بزودى (قرآن را) بر تو مىخوانیم و هرگز فراموش نخواهى كرد، (۶)
مگر آنچه را خدا بخواهد، كه او آشكار و نهان را مىداند! (۷)
و ما تو را براى انجام هر كار خیر آماده مىكنیم! (۸)
پس تذكر ده اگر تذكر مفید باشد! (۹)
و بزودى كسى كه از خدا مىترسد متذكر مىشود. (۱۰)
اما بدبختترین افراد از آن دورى مىگزیند، (۱۱)
همان كسى كه در آتش بزرگ وارد مىشود، (۱۲)
سپس در آن آتش نه مىمیرد و نه زنده مىشود! (۱۳)
به یقین كسى كه پاكى جست (و خود را تزكیه كرد)، رستگار شد. (۱۴)
و (آن كه) نام پروردگارش را یاد كرد سپس نماز خواند! (۱۵)
ولى شما زندگى دنیا را مقدم مىدارید، (۱۶)
در حالى كه آخرت بهتر و پایدارتر است! (۱۷)
این دستورها در كتب آسمانى پیشین (نیز) آمده است، (۱۸)
در كتب ابراهیم و موسى. (۱۹)