بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَأَحْصُوا الْعِدَّةَ وَاتَّقُوا اللَّهَ رَبَّکُمْ لا تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُیُوتِهِنَّ وَلا یَخْرُجْنَ إِلا أَنْ یَأْتِینَ بِفَاحِشَةٍ مُبَیِّنَةٍ وَتِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ وَمَنْ یَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ لا تَدْرِی لَعَلَّ اللَّهَ یُحْدِثُ بَعْدَ ذَلِکَ أَمْرًا ﴿١﴾ فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِکُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فَارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَأَشْهِدُوا ذَوَیْ عَدْلٍ مِنْکُمْ وَأَقِیمُوا الشَّهَادَةَ لِلَّهِ ذَلِکُمْ یُوعَظُ بِهِ مَنْ کَانَ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا ﴿٢﴾ وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَمَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا ﴿٣﴾ وَاللائِی یَئِسْنَ مِنَ الْمَحِیضِ مِنْ نِسَائِکُمْ إِنِ ارْتَبْتُمْ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلاثَةُ أَشْهُرٍ وَاللائِی لَمْ یَحِضْنَ وَأُولاتُ الأحْمَالِ أَجَلُهُنَّ أَنْ یَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مِنْ أَمْرِهِ یُسْرًا ﴿٤﴾ ذَلِکَ أَمْرُ اللَّهِ أَنْزَلَهُ إِلَیْکُمْ وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یُکَفِّرْ عَنْهُ سَیِّئَاتِهِ وَیُعْظِمْ لَهُ أَجْرًا ﴿٥﴾ أَسْکِنُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ سَکَنْتُمْ مِنْ وُجْدِکُمْ وَلا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَیِّقُوا عَلَیْهِنَّ وَإِنْ کُنَّ أُولاتِ حَمْلٍ فَأَنْفِقُوا عَلَیْهِنَّ حَتَّى یَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ فَإِنْ أَرْضَعْنَ لَکُمْ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَأْتَمِرُوا بَیْنَکُمْ بِمَعْرُوفٍ وَإِنْ تَعَاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهُ أُخْرَى ﴿٦﴾ لِیُنْفِقْ ذُو سَعَةٍ مِنْ سَعَتِهِ وَمَنْ قُدِرَ عَلَیْهِ رِزْقُهُ فَلْیُنْفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّهُ لا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلا مَا آتَاهَا سَیَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ یُسْرًا ﴿٧﴾ وَکَأَیِّنْ مِنْ قَرْیَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهَا وَرُسُلِهِ فَحَاسَبْنَاهَا حِسَابًا شَدِیدًا وَعَذَّبْنَاهَا عَذَابًا نُکْرًا ﴿٨﴾ فَذَاقَتْ وَبَالَ أَمْرِهَا وَکَانَ عَاقِبَةُ أَمْرِهَا خُسْرًا ﴿٩﴾ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِیدًا فَاتَّقُوا اللَّهَ یَا أُولِی الألْبَابِ الَّذِینَ آمَنُوا قَدْ أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَیْکُمْ ذِکْرًا ﴿١٠﴾ رَسُولا یَتْلُو عَلَیْکُمْ آیَاتِ اللَّهِ مُبَیِّنَاتٍ لِیُخْرِجَ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَمَنْ یُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَیَعْمَلْ صَالِحًا یُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الأنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا قَدْ أَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقًا ﴿١١﴾ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الأرْضِ مِثْلَهُنَّ یَتَنَزَّلُ الأمْرُ بَیْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِکُلِّ شَیْءٍ عِلْمًا ﴿١٢﴾
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
اى پیامبر! هر زمان خواستید زنان را طلاق دهید، در زمان عده، آنها را طلاق گویید ( زمانى كه از عادت ماهانه پاك شده و با همسرشان نزدیكى نكرده باشند )، و حساب عده را نگه دارید; و از خدایى كه پروردگار شماست بپرهیزید; نه شما آنها را از خانههایشان بیرون كنید و نه آنها (در دوران عده) بیرون روند، مگر آنكه كار زشت آشكارى انجام دهند; این حدود خداست، و هر كس از حدود الهى تجاوز كند به خویشتن ستم كرده; تو نمىدانى شاید خداوند بعد از این، وضع تازه (و وسیله اصلاحى) فراهم كند! (۱)
و چون عده آنها سرآمد، آنها را بطرز شایستهاى نگه دارید یا بطرز شایستهاى از آنان جدا شوید; و دو مرد عادل از خودتان را گواه گیرید; و شهادت را براى خدا برپا دارید; این چیزى است كه مؤمنان به خدا و روز قیامت به آن اندرز داده مىشوند! و هر كس تقواى الهى پیشه كند، خداوند راه نجاتى براى او فراهم مىكند، (۲)
و او را از جایى كه گمان ندارد روزى مىدهد; و هر كس بر خدا توكل كند، كفایت امرش را مىكند; خداوند فرمان خود را به انجام مىرساند; و خدا براى هر چیزى اندازهاى قرار داده است! (۳)
و از زنانتان، آنان كه از عادت ماهانه مایوسند، اگر در وضع آنها (از نظر باردارى) شك كنید، عده آنان سه ماه است، و همچنین آنها كه عادت ماهانه ندیدهاند; و عده زنان باردار این است كه بار خود را بر زمین بگذارند; و هر كس تقواى الهى پیشه كند، خداوند كار را بر او آسان مىسازد! (۴)
این فرمان خداست كه بر شما نازل كرده; و هر كس تقواى الهى پیشه كند، خداوند گناهانش را مىبخشد و پاداش او را بزرگ مىدارد! (۵)
آنها ( زنان مطلقه) را هر جا خودتان سكونت دارید و در توانایى شماست سكونت دهید; و به آنها زیان نرسانید تا كار را بر آنان تنگ كنید (و مجبور به ترك منزل شوند); و اگر باردار باشند، نفقه آنها را بپردازید تا وضع حمل كنند; و اگر براى شما (فرزند را) شیر مىدهند، پاداش آنها را بپردازید; و (درباره فرزندان، كار را) با مشاوره شایسته انجام دهید; و اگر به توافق نرسیدید، آن دیگرى شیردادن آن بچه را بر عهده مىگیرد. (۶)
آنان كه امكانات وسیعى دارند، باید از امكانات وسیع خود انفاق كنند و آنها كه تنگدستند، از آنچه كه خدا به آنها داده انفاق نمایند; خداوند هیچ كس را جز به مقدار توانایى كه به او داده تكلیف نمىكند; خداوند بزودى بعد از سختیها آسانى قرار مىدهد! (۷)
چه بسیار شهرها و آبادیها كه اهل آن از فرمان خدا و رسولانش سرپیچى كردند و ما بشدت به حسابشان رسیدیم و به مجازات كمنظیرى گرفتار ساختیم! (۸)
آنها آثار سوء كار خود را چشیدند; و عاقبت كارشان خسران بود! (۹)
خداوند عذاب سختى براى آنها فراهم ساخته; پس از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید اى خردمندانى كه ایمان آوردهاید! (زیرا) خداوند چیزى كه مایه تذكر است بر شما نازل كرده; (۱۰)
رسولى به سوى شما فرستاده كه آیات روشن خدا را بر شما تلاوت مىكند تا كسانى را كه ایمان آورده و كارهاى شایسته انجام دادهاند، از تاریكیها بسوى نور خارج سازد! و هر كس به خدا ایمان آورده و اعمال صالح انجام دهد، او را در باغهایى از بهشت وارد سازد كه از زیر (درختانش) نهرها جارى است، جاودانه در آن مىمانند، و خداوند روزى نیكویى براى او قرار داده است! (۱۱)
خداوند همان كسى است كه هفت آسمان را آفرید، و از زمین نیز همانند آنها را; فرمان او در میان آنها پیوسته فرود مىآید تا بدانید خداوند بر هر چیز تواناست و اینكه علم او به همه چیز احاطه دارد! (۱۲)