سوره انشقاق با صدای عبدالباسط عبدالصمد

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ ﴿١﴾ وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿٢﴾ وَإِذَا الأرْضُ مُدَّتْ ﴿٣﴾ وَأَلْقَتْ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتْ ﴿٤﴾ وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿٥﴾ یَا أَیُّهَا الإنْسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحًا فَمُلاقِیهِ ﴿٦﴾ فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ ﴿٧﴾ فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَسِیرًا ﴿٨﴾ وَیَنْقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿٩﴾ وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ ﴿١٠﴾ فَسَوْفَ یَدْعُو ثُبُورًا ﴿١١﴾ وَیَصْلَى سَعِیرًا ﴿١٢﴾ إِنَّهُ کَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿١٣﴾ إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ یَحُورَ ﴿١٤﴾ بَلَى إِنَّ رَبَّهُ کَانَ بِهِ بَصِیرًا ﴿١٥﴾ فَلا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿١٦﴾ وَاللَّیْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿١٧﴾ وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿١٨﴾ لَتَرْکَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ ﴿١٩﴾ فَمَا لَهُمْ لا یُؤْمِنُونَ ﴿٢٠﴾ وَإِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لا یَسْجُدُونَ ﴿٢١﴾ بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا یُکَذِّبُونَ ﴿٢٢﴾ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُوعُونَ ﴿٢٣﴾ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿٢٤﴾ إِلا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿٢٥﴾

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

در آن هنگام كه آسمان ( كرات آسمانى) شكافته شود، (۱)

و تسلیم فرمان پروردگارش شود -و سزاوار است چنین باشد- (۲)

و در آن هنگام كه زمین گسترده شود، (۳)

و آنچه در درون دارد بیرون افكنده و خالى شود، (۴)

و تسلیم فرمان پروردگارش گردد -و شایسته است كه چنین باشد- (۵)

اى انسان! تو با تلاش و رنج بسوى پروردگارت مى‏روى و او را ملاقات خواهى كرد! (۶)

پس كسى كه نامه اعمالش به دست راستش داده شود، (۷)

بزودى حساب آسانى براى او مى‏شود، (۸)

و خوشحال به اهل و خانواده‏اش بازمى‏گردد. (۹)

و اما كسى كه نامه اعمالش به پشت سرش داده شود، (۱۰)

بزودى فریاد مى‏زند واى بر من كه هلاك شدم! (۱۱)

و در شعله‏هاى سوزان آتش مى‏سوزد. (۱۲)

چرا كه او در میان خانواده‏اش پیوسته (از كفر و گناه خود) مسرور بود! (۱۳)

او گمان مى‏كرد هرگز بازگشت نمى‏كند! (۱۴)

آرى، پروردگارش نسبت به او بینا بود (و اعمالش را براى حساب ثبت كرد)! (۱۵)

سوگند به شفق، (۱۶)

و سوگند به شب و آنچه را جمع‏آورى مى‏كند، (۱۷)

و سوگند به ماه آنگاه كه بدر كامل مى‏شود، (۱۸)

كه همه شما پیوسته از حالى به حال دیگر منتقل مى‏شوید (تا به كمال برسید). (۱۹)

پس چرا آنان ایمان نمى‏آورند؟! (۲۰)

و هنگامى كه قرآن بر آنها خوانده مى‏شود سجده نمى‏كنند؟! (۲۱)

بلكه كافران پیوسته آیات الهى را انكار مى‏كنند! (۲۲)

و خداوند آنچه را در دل پنهان مى‏دارند بخوبى مى‏داند! (۲۳)

پس آنها را به عذابى دردناك بشارت ده! (۲۴)

مگر كسانى كه ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‏اند، كه براى آنان پاداشى است قطع ‏نشدنى! (۲۵)