بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
وَالضُّحَى ﴿١﴾ وَاللَّیْلِ إِذَا سَجَى ﴿٢﴾ مَا وَدَّعَکَ رَبُّکَ وَمَا قَلَى ﴿٣﴾ وَلَلآخِرَةُ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الأولَى ﴿٤﴾ وَلَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضَى ﴿٥﴾ أَلَمْ یَجِدْکَ یَتِیمًا فَآوَى ﴿٦﴾ وَوَجَدَکَ ضَالا فَهَدَى ﴿٧﴾ وَوَجَدَکَ عَائِلا فَأَغْنَى ﴿٨﴾ فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلا تَقْهَرْ ﴿٩﴾ وَأَمَّا السَّائِلَ فَلا تَنْهَرْ ﴿١٠﴾ وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ ﴿١١﴾
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
قسم به روز در آن هنگام كه آفتاب برآید (و همه جا را فراگیرد)، (۱)
و سوگند به شب در آن هنگام كه آرام گیرد، (۲)
كه خداوند هرگز تو را وانگذاشته و مورد خشم قرار نداده است! (۳)
و مسلما آخرت براى تو از دنیا بهتر است! (۴)
و بزودى پروردگارت آنقدر به تو عطا خواهد كرد كه خشنود شوى! (۵)
آیا او تو را یتیم نیافت و پناه داد؟! (۶)
و تو را گمشده یافت و هدایت كرد، (۷)
و تو را فقیر یافت و بىنیاز نمود، (۸)
حال كه چنین است یتیم را تحقیر مكن، (۹)
و سوالكننده را از خود مران، (۱۰)
و نعمتهاى پروردگارت را بازگو كن! (۱۱)
سوره ضحی نود و سومین سوره از قرآن می‌باشد و دارای 11 آیه است. بنا بر قول صحیح تر سیزدهمین سوره‌ای است که بر حضرت محمد (ص) نازل شده و بیستمین سوره‌ای ایست که با سوگند آغاز شده است. ضحی به معنای آغاز روز و هنگام بر آمدن خورشید می باشد. درباره سبب نزول ایه گفته شده که مدتی وحی به حضرت محمد (ص) نازل نمی شود و این باعث دلخوری وی و تمسخر مشرکین می شود که این آیه نازل می شود. در این سوره سه بشارت به حضرت محمد (ص) داده می شود که عبارت از اینکه خداوند او را رها نکرده، آخرت برای اون بهتر است و به زودی خدا به قدری به او عطا می‌کند که خشنود شود. سپس به سه موهبت خدا به حضرت محمد اشاره می‌شود که عبارت است از اینکه وقتی یتیم بوده او را پناه داده، وقتی گمشده هدایتش کرده و وقتی فقیر بوده او را بی‌یاز کرده و در انتها به ايشان سه دستور می‌دهد که عبارت است از اینکه هیچ یتیمی را تحقیر نکند، هیچ نیازمندی را رد نکند و نعمت‌های خدا را بازگو کند. این سوره را با قرائت عبدالباسط محمد عبدالصمد سلیم داود مشهور به عبدالباسط عبدالصمد از قاریان بزرگ قرآن اهل مصر می‌شنوید و همزمان می‌توانید روخوانی کنید.
درود.واقعا این صدای استاد عبدالباسط است؟ 
