بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ ﴿١﴾ لِلْکَافِرینَ لَیْسَ لَهُ دَافِعٌ ﴿٢﴾ مِنَ اللَّهِ ذِی الْمَعَارِجِ ﴿٣﴾ تَعْرُجُ الْمَلائِکَةُ وَالرُّوحُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ کَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَةٍ ﴿٤﴾ فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِیلا ﴿٥﴾ إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدًا ﴿٦﴾ وَنَرَاهُ قَرِیبًا ﴿٧﴾ یَوْمَ تَکُونُ السَّمَاءُ کَالْمُهْلِ ﴿٨﴾ وَتَکُونُ الْجِبَالُ کَالْعِهْنِ ﴿٩﴾ وَلا یَسْأَلُ حَمِیمٌ حَمِیمًا ﴿١٠﴾ یُبَصَّرُونَهُمْ یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدِی مِنْ عَذَابِ یَوْمِئِذٍ بِبَنِیهِ ﴿١١﴾ وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِیهِ ﴿١٢﴾ وَفَصِیلَتِهِ الَّتِی تُؤْوِیهِ ﴿١٣﴾ وَمَنْ فِی الأرْضِ جَمِیعًا ثُمَّ یُنْجِیهِ ﴿١٤﴾ کَلا إِنَّهَا لَظَى ﴿١٥﴾ نَزَّاعَةً لِلشَّوَى ﴿١٦﴾ تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى ﴿١٧﴾ وَجَمَعَ فَأَوْعَى ﴿١٨﴾ إِنَّ الإنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا ﴿١٩﴾ إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا ﴿٢٠﴾ وَإِذَا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوعًا ﴿٢١﴾ إِلا الْمُصَلِّینَ ﴿٢٢﴾ الَّذِینَ هُمْ عَلَى صَلاتِهِمْ دَائِمُونَ ﴿٢٣﴾ وَالَّذِینَ فِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ ﴿٢٤﴾ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ﴿٢٥﴾ وَالَّذِینَ یُصَدِّقُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ ﴿٢٦﴾ وَالَّذِینَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ ﴿٢٧﴾ إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَیْرُ مَأْمُونٍ ﴿٢٨﴾ وَالَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ ﴿٢٩﴾ إِلا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُومِینَ ﴿٣٠﴾ فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذَلِکَ فَأُولَئِکَ هُمُ الْعَادُونَ ﴿٣١﴾ وَالَّذِینَ هُمْ لأمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ ﴿٣٢﴾ وَالَّذِینَ هُمْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ ﴿٣٣﴾ وَالَّذِینَ هُمْ عَلَى صَلاتِهِمْ یُحَافِظُونَ ﴿٣٤﴾ أُولَئِکَ فِی جَنَّاتٍ مُکْرَمُونَ ﴿٣٥﴾ فَمَالِ الَّذِینَ کَفَرُوا قِبَلَکَ مُهْطِعِینَ ﴿٣٦﴾ عَنِ الْیَمِینِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِینَ ﴿٣٧﴾ أَیَطْمَعُ کُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ یُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِیمٍ ﴿٣٨﴾ کَلا إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِمَّا یَعْلَمُونَ ﴿٣٩﴾ فَلا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ ﴿٤٠﴾ عَلَى أَنْ نُبَدِّلَ خَیْرًا مِنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ ﴿٤١﴾ فَذَرْهُمْ یَخُوضُوا وَیَلْعَبُوا حَتَّى یُلاقُوا یَوْمَهُمُ الَّذِی یُوعَدُونَ ﴿٤٢﴾ یَوْمَ یَخْرُجُونَ مِنَ الأجْدَاثِ سِرَاعًا کَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ یُوفِضُونَ ﴿٤٣﴾ خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذَلِکَ الْیَوْمُ الَّذِی کَانُوا یُوعَدُونَ ﴿٤٤﴾
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
تقاضاكنندهاى تقاضاى عذابى كرد كه واقع شد! (۱)
این عذاب مخصوص كافران است، و هیچ كس نمىتواند آن را دفع كند، (۲)
از سوى خداوند ذى المعارج ( خداوندى كه فرشتگانش بر آسمانها صعود و عروج مىكنند)! (۳)
فرشتگان و روح ( فرشته مقرب خداوند) بسوى او عروج مىكنند در آن روزى كه مقدارش پنجاه هزار سال است! (۴)
پس صبر جمیل پیشه كن، (۵)
زیرا آنها آن روز را دور مىبینند، (۶)
و ما آن را نزدیك مىبینیم! (۷)
همان روز كه آسمان همچون فلز گداخته مىشود، (۸)
و كوهها مانند پشم رنگین متلاشى خواهد بود، (۹)
و هیچ دوست صمیمى سراغ دوستش را نمىگیرد! (۱۰)
آنها را نشانشان مىدهند (ولى هر كس گرفتار كار خویشتن است)، چنان است كه گنهكار دوست مىدارد فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا كند، (۱۱)
و همسر و برادرش را، (۱۲)
و قبیلهاش را كه همیشه از او حمایت مىكرد، (۱۳)
و همه مردم روى زمین را تا مایه نجاتش گردند; (۱۴)
اما هرگز چنین نیست (كه با اینها بتوان نجات یافت، آرى) شعلههاى سوزان آتش است، (۱۵)
دست و پاو پوست سر را مىكند و مىبرد! (۱۶)
و كسانى را كه به فرمان خدا پشت كردند صدا مىزند، (۱۷)
و (همچنین آنها كه) اموال را جمع و ذخیره كردند! (۱۸)
به یقین انسان حریص و كمطاقت آفریده شده است، (۱۹)
هنگامى كه بدى به او رسد بیتابى مىكند، (۲۰)
و هنگامى كه خوبى به او رسد مانع دیگران مىشود (و بخل مىورزد)، (۲۱)
مگر نمازگزاران، (۲۲)
آنها كه نمازها را پیوسته بجا مىآورند، (۲۳)
و آنها كه در اموالشان حق معلومى است... (۲۴)
براى تقاضاكننده و محروم، (۲۵)
و آنها كه به روز جزا ایمان دارند، (۲۶)
و آنها كه از عذاب پروردگارشان بیمناكند، (۲۷)
چرا كه هیچ كس از عذاب پروردگارش در امان نیست، (۲۸)
و آنها كه دامان خویش را (از بىعفتى) حفظ مىكنند، (۲۹)
جز با همسران و كنیزان (كه در حكم همسرند آمیزش ندارند)، چرا كه در بهرهگیرى از اینها مورد سرزنش نخواهند بود! (۳۰)
و هر كس جز اینها را طلب كند، متجاوز است! (۳۱)
و آنها كه امانتها و عهد خود را رعایت مىكنند، (۳۲)
و آنها كه با اداى شهادتشان قیام مىنمایند، (۳۳)
و آنها كه بر نماز مواظبت دارند، (۳۴)
آنان در باغهاى بهشتى (پذیرایى و) گرامى داشته مىشوند. (۳۵)
این كافران را چه مىشود كه با سرعت نزد تو مى آیند... (۳۶)
از راست و چپ، گروه گروه (و آرزوى بهشت دارند)! (۳۷)
آیا هر یك از آنها (با این اعمال زشتش) طمع دارد كه او را در بهشت پر نعمت الهى وارد كنند؟! (۳۸)
هرگز چنین نیست; ما آنها را از آنچه خودشان مى دانند آفریده ایم! (۳۹)
سوگند به پروردگار مشرقها و مغربها كه ما قادریم... (۴۰)
كه جاى آنان را به كسانى بدهیم كه از آنها بهترند; و ما هرگز مغلوب نخواهیم شد! (۴۱)
آنان را به حال خود واگذار تا در باطل خود فروروند و بازى كنند تا زمانى كه روز موعود خود را ملاقات نمایند! (۴۲)
همان روز كه از قبرها بسرعت خارج مىشوند، گویى به سوى بتها مىدوند... (۴۳)
در حالى كه چشمهایشان از شرم و وحشت به زیر افتاده، و پردهاى از ذلت و خوارى آنها را پوشانده است! این همان روزى است كه به آنها وعده داده مىشد! (۴۴)
سوره معارج از نظر مفسران در مکه نازل شده و دارای 44 آیه است. معروف در میان مفسران این است که سوره «معارج» از سورههای مکی است ولی بعضی از آیات آن در مدینه نازل شدهاست. این سوره دارای چهار بخش است: بخش اول از عذاب سریع برای کسی سخن میگوید که بعضی از گفتههای پیامبر (ص) را انکار کرد، و گفت: اگر این سخن حق است عذابی بر من نازل شود و نازل شد (آیه 1 تا 3). در بخش دوم بسیاری از خصوصیات قیامت و مقدمات آن و حالات کفار در آن روز آمدهاست (آیات 4 تا 18). بخش سوم این سوره بیانگر قسمتهایی از صفات انسانهای نیک و بد است که آنها را بهشتی یا دوزخی میکند (آیات 19 تا 34). بخش چهارم شامل انذارهائی است نسبت به مشرکان و منکران، و بار دیگر به مسئله رستاخیز بر میگردد و سوره را پایان میدهد. این سوره را با قرائت عبدالباسط محمد عبدالصمد سلیم داود مشهور به عبدالباسط عبدالصمد از قاریان بزرگ قرآن اهل مصر میشنوید و همزمان میتوانید روخوانی کنید.
سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.