سوره مجادله با صدای عبدالباسط عبدالصمد

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِی تُجَادِلُکَ فِی زَوْجِهَا وَتَشْتَکِی إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ یَسْمَعُ تَحَاوُرَکُمَا إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ ﴿١﴾ الَّذِینَ یُظَاهِرُونَ مِنْکُمْ مِنْ نِسَائِهِمْ مَا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلا اللائِی وَلَدْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَیَقُولُونَ مُنْکَرًا مِنَ الْقَوْلِ وَزُورًا وَإِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ ﴿٢﴾ وَالَّذِینَ یُظَاهِرُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ ثُمَّ یَعُودُونَ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِیرُ رَقَبَةٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَتَمَاسَّا ذَلِکُمْ تُوعَظُونَ بِهِ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ ﴿٣﴾ فَمَنْ لَمْ یَجِدْ فَصِیَامُ شَهْرَیْنِ مُتَتَابِعَیْنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَتَمَاسَّا فَمَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّینَ مِسْکِینًا ذَلِکَ لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ وَلِلْکَافِرِینَ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿٤﴾ إِنَّ الَّذِینَ یُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ کُبِتُوا کَمَا کُبِتَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَقَدْ أَنْزَلْنَا آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ وَلِلْکَافِرِینَ عَذَابٌ مُهِینٌ ﴿٥﴾ یَوْمَ یَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِیعًا فَیُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا أَحْصَاهُ اللَّهُ وَنَسُوهُ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ ﴿٦﴾ أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأرْضِ مَا یَکُونُ مِنْ نَجْوَى ثَلاثَةٍ إِلا هُوَ رَابِعُهُمْ وَلا خَمْسَةٍ إِلا هُوَ سَادِسُهُمْ وَلا أَدْنَى مِنْ ذَلِکَ وَلا أَکْثَرَ إِلا هُوَ مَعَهُمْ أَیْنَ مَا کَانُوا ثُمَّ یُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِنَّ اللَّهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ ﴿٧﴾ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ نُهُوا عَنِ النَّجْوَى ثُمَّ یَعُودُونَ لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَیَتَنَاجَوْنَ بِالإثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِیَةِ الرَّسُولِ وَإِذَا جَاءُوکَ حَیَّوْکَ بِمَا لَمْ یُحَیِّکَ بِهِ اللَّهُ وَیَقُولُونَ فِی أَنْفُسِهِمْ لَوْلا یُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِمَا نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ یَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿٨﴾ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا تَنَاجَیْتُمْ فَلا تَتَنَاجَوْا بِالإثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِیَةِ الرَّسُولِ وَتَنَاجَوْا بِالْبِرِّ وَالتَّقْوَى وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٩﴾ إِنَّمَا النَّجْوَى مِنَ الشَّیْطَانِ لِیَحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَلَیْسَ بِضَارِّهِمْ شَیْئًا إِلا بِإِذْنِ اللَّهِ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿١٠﴾ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا قِیلَ لَکُمْ تَفَسَّحُوا فِی الْمَجَالِسِ فَافْسَحُوا یَفْسَحِ اللَّهُ لَکُمْ وَإِذَا قِیلَ انْشُزُوا فَانْشُزُوا یَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَالَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ ﴿١١﴾ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا نَاجَیْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْوَاکُمْ صَدَقَةً ذَلِکَ خَیْرٌ لَکُمْ وَأَطْهَرُ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿١٢﴾ أَأَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْوَاکُمْ صَدَقَاتٍ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَتَابَ اللَّهُ عَلَیْکُمْ فَأَقِیمُوا الصَّلاةَ وَآتُوا الزَّکَاةَ وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَاللَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿١٣﴾ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ تَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مَا هُمْ مِنْکُمْ وَلا مِنْهُمْ وَیَحْلِفُونَ عَلَى الْکَذِبِ وَهُمْ یَعْلَمُونَ ﴿١٤﴾ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِیدًا إِنَّهُمْ سَاءَ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿١٥﴾ اتَّخَذُوا أَیْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ فَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِینٌ ﴿١٦﴾ لَنْ تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلا أَوْلادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَیْئًا أُولَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿١٧﴾ یَوْمَ یَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِیعًا فَیَحْلِفُونَ لَهُ کَمَا یَحْلِفُونَ لَکُمْ وَیَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ عَلَى شَیْءٍ أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْکَاذِبُونَ ﴿١٨﴾ اسْتَحْوَذَ عَلَیْهِمُ الشَّیْطَانُ فَأَنْسَاهُمْ ذِکْرَ اللَّهِ أُولَئِکَ حِزْبُ الشَّیْطَانِ أَلا إِنَّ حِزْبَ الشَّیْطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿١٩﴾ إِنَّ الَّذِینَ یُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُولَئِکَ فِی الأذَلِّینَ ﴿٢٠﴾ کَتَبَ اللَّهُ لأغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِی إِنَّ اللَّهَ قَوِیٌّ عَزِیزٌ ﴿٢١﴾ لا تَجِدُ قَوْمًا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ یُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ کَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِیرَتَهُمْ أُولَئِکَ کَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ الإیمَانَ وَأَیَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَیُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الأنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُولَئِکَ حِزْبُ اللَّهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿٢٢﴾

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

خداوند سخن زنى را كه درباره شوهرش به تو مراجعه كرده بود و به خداوند شكایت مى‏كرد شنید (و تقاضاى او را اجابت كرد); خداوند گفتگوى شما را با هم (و اصرار آن زن را درباره حل مشكلش) مى‏شنید; و خداوند شنوا و بیناست. (۱)

كسانى كه از شما نسبت به همسرانشان «ظهار» مى‏كنند (و مى‏گویند: «انت على كظهر امى تو نسبت به من بمنزله مادرم هستى‏»)، آنان هرگز مادرانشان نیستند; مادرانشان تنها كسانى‏اند كه آنها را به دنیا آورده‏اند! آنها سخنى زشت و باطل مى‏گویند; و خداوند بخشنده و آمرزنده است! (۲)

كسانى كه همسران خود را «ظهار» مى‏كنند، سپس از گفته خود بازمى‏گردند، باید پیش از آمیزش جنسى با هم، برده‏اى را آزاد كنند; این دستورى است كه به آن اندرز داده مى‏شوید; و خداوند به آنچه انجام مى‏دهید آگاه است! (۳)

و كسى كه توانایى (آزاد كردن برده‏اى) نداشته باشد، دو ماه پیاپى قبل از آمیزش روزه بگیرد; و كسى كه این را هم نتواند، شصت مسكین را اطعام كند; این براى آن است كه به خدا و رسولش ایمان بیاورید; اینها مرزهاى الهى است; و كسانى كه با آن مخالفت كنند، عذاب دردناكى دارند! (۴)

« كسانى كه با خدا و رسولش دشمنى مى‏كنند خوار و ذلیل شدند آن‏گونه كه پیشینیان خوار و ذلیل شدند; ما آیات روشنى نازل كردیم، و براى كافران عذاب خواركننده‏اى است... (۵)

در آن روز كه خداوند همه آنها را برمى‏انگیزد و از اعمالى كه انجام دادند با خبر مى‏سازد، اعمالى كه خداوند حساب آن را نگه داشته و آنها فراموشش كردند; و خداوند بر هر چیز شاهد و ناظر است! (۶)

آیا نمى‏دانى كه خداوند آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمین است مى‏داند; هیچ گاه سه نفر با هم نجوا نمى‏كنند مگر اینكه خداوند چهارمین آنهاست، و هیچ گاه پنج نفر با هم نجوا نمى‏كنند مگر اینكه خداوند ششمین آنهاست، و نه تعدادى كمتر و نه بیشتر از آن مگر اینكه او همراه آنهاست هر جا كه باشند، سپس روز قیامت آنها را از اعمالشان آگاه مى‏سازد، چرا كه خداوند به هر چیزى داناست! (۷)

آیا ندیدى كسانى را كه از نجوا ( سخنان درگوشى) نهى شدند، سپس به كارى كه از آن نهى شده بودند بازمى‏گردند و براى انجام گناه و تعدى و نافرمانى رسول خدا به نجوا مى‏پردازند و هنگامى كه نزد تو مى‏آیند تو را تحیتى (و خوشامدى) مى‏گویند كه خدا به تو نگفته است، و در دل مى‏گویند: «چرا خ است، وارد آن مى‏شوند، و چه بد فرجامى است! (۸)

اى كسانى كه ایمان آورده‏اید! هنگامى كه نجوا مى‏كنید، و به گناه و تعدى و نافرمانى رسول (خدا) نجوا نكنید، و به كار نیك و تقوا نجوا كنید، و از خدایى كه همگى نزد او جمع مى‏شوید بپرهیزید! (۹)

نجوا تنها از سوى شیطان است; مى‏خواهد با آن مؤمنان غمگین شوند; ولى نمى تواند هیچ گونه ضررى به آنها برساند جز بفرمان خدا; پس مؤمنان تنها بر خدا توكل كنند! (۱۰)

اى كسانى كه ایمان آورده‏اید! هنگامى كه به شما گفته شود: «مجلس را وسعت بخشید (و به تازه‏واردها جا دهید)»، وسعت بخشید، خداوند (بهشت را) براى شما وسعت مى‏بخشد; و هنگامى كه گفته شود: «برخیزید»، برخیزید; اگر چنین كنید، خداوند كسانى را كه ایمان آورده‏اند و كسانى را كه علم به آنان داده شده درجات عظیمى مى‏بخشد; و خداوند به آنچه انجام مى‏دهید آگاه است! (۱۱)

اى كسانى كه ایمان آورده‏اید! هنگامى كه مى‏خواهید با رسول خدا نجوا كنید (و سخنان درگوشى بگویید)، قبل از آن صدقه‏اى (در راه خدا) بدهید; این براى شما بهتر و پاكیزه‏تر است و اگر توانایى نداشته باشید، خداوند غفور و رحیم است! (۱۲)

آیا ترسیدید فقیر شوید كه از دادن صدقات قبل از نجوا خوددارى كردید؟! اكنون كه این كار را نكردید و خداوند توبه شما را پذیرفت، نماز را برپا دارید و زكات را ادا كنید و خدا و پیامبرش را اطاعت نمایید و (بدانید) خداوند از آنچه انجام مى‏دهید با خبر است! (۱۳)

آیا ندیدى كسانى را كه طرح دوستى با گروهى كه مورد غضب خدا بودند ریختند؟! آنها نه از شما هستند و نه از آنان! سوگند دروغ یاد مى‏كنند (كه از شما هستند) در حالى كه خودشان مى‏دانند (دروغ نمى‏گویند)! (۱۴)

خداوند عذاب شدیدى براى آنان فراهم ساخته، چرا كه اعمال بدى انجام مى‏دادند! (۱۵)

آنها سوگندهاى خود را سپرى قرار دادند و مردم را از راه خدا بازداشتند; از این‏رو براى آنان عذاب خواركننده‏اى است! (۱۶)

هرگز اموال و اولادشان آنها را از عذاب الهى حفظ نمى‏كند; آنها اهل آتشند و جاودانه در آن مى‏مانند! (۱۷)

(به خاطر بیاورید) روزى را كه خداوند همه آنها را برمى‏انگیزد، آنها براى خدا نیز سوگند (دروغ) یاد مى‏كنند همان‏گونه كه (امروز) براى شما یاد مى‏كنند; و گمان مى‏كنند كارى مى‏توانند انجام دهند; بدانید آنها دروغگویانند! (۱۸)

شیطان بر آنان مسلط شده و یاد خدا را از خاطر آنها برده; آنان حزب شیطانند! بدانید حزب شیطان زیانكارانند! (۱۹)

كسانى كه با خدا و رسولش دشمنى مى‏كنند، آنها در زمره ذلیل‏ترین افرادند.! (۲۰)

خداوند چنین مقرر داشته كه من و رسولانم پیروز مى‏شویم; چرا كه خداوند قوى و شكست‏ناپذیر است! (۲۱)

هیچ قومى را كه ایمان به خدا و روز رستاخیز دارند نمى‏یابى كه با دشمنان خدا و رسولش دوستى كنند، هر چند پدران یا فرزندان یا برادران یا خویشاوندانشان باشند; آنان كسانى هستند كه خدا ایمان را بر صفحه دلهایشان نوشته و با روحى از ناحیه خودش آنها را تقویت فرموده، و آنها را در باغهایى از بهشت وارد مى‏كند كه نهرها از زیر (درختانش) جارى است، جاودانه در آن مى‏مانند; خدا از آنها خشنود است، و آنان نیز از خدا خشنودند; آنها «حزب الله س‏ذللّهاند; بدانید «حزب الله‏» پیروزان و رستگارانند. (۲۲)