نظریه‌ای که فرض می‌کند سرمایه گذاران سود سهام نقدی را به سهام با پتانسیل سود سرمایه ای ترجیح می‌دهند، تئوری پرنده ای در دست نام دارد. علت ترجیح سود نقدی به سود سرمایه ای در این نظریه نامطمئن بودن از افزایش قیمت سهام است. این نظریه که بر اساس ضرب‌المثلی با مفهوم معروف سیلی نقد به از حلوای نسیه شکل گرفته است، بیان می‌کند که سرمایه گذاران اطمینان پرداخت نقدی سود سهام را به احتمال سود قابل‌توجه در آینده ترجیح می‌دهند.
این تئوری را می‌توان در فارسی با عنوان تئوری سیلی نقد نیز به کار برد.
تئوری پرنده ای در دست به‌وسیله مایرون گوردون (Myron Gordon) و جان لینتنر (John Lintner) ارائه شد و نقطه مقابل تئوری نامربوط بودن تقسیم سود است که توسط مودیلیانی و میلر (Modigliani-Miller) توسعه یافت، تئوری که بیان می‌کند سرمایه گذاران نسبت به اینکه افزایش درآمدهایشان ناشی از سود سهام نقدی است یا سود سرمایه ای، بی تفاوت هستند. با استفاده از تئوری پرنده ای در دست یا همان تئوری سیلی نقد، سهامی که سود سهام نقدی بالاتری دارند، بیشتر مد نظر سرمایه گذاران قرار می‌گیرند و متعاقباً قیمت بالاتری نیز در بازار دارند.
معادل انگلیسی نظریه پرنده ای در دست عبارت است از:
Bird In Hand Theory
تهیه‌شده در: مدیرمالی
