آرمان: دانشمندان انگلیسی می‌گویند که شدت فشار دست شما هنگام دست دادن می‌تواند نشانگر طول عمرتان باشد.
در این مطالعه دانشمندان ارتباط تعادل افراد، قدرت دست آنها و توانایی‌شان در برخاستن از صندلی را با خطر مرگ زودهنگام بررسی کردند.
به گزارش نشریه پزشکی بریتانیا، کسانی که این اقدامات را بهتر انجام داده‌اند عمر بیشتری داشته‌اند.
دانشمندان امیدوارند که این آزمایش‌های ساده به پزشکان کمک کند تا بیماران در خطر را تشخیص دهند. این مطالعه توسط انجمن پزشکی بریتانیا انجام شده و هزینه آن را «واحد افزایش سن و سلامتی مادام‌العمر» تامین کرده است.
در این مطالعه نتیجه به دست آمده از بیش از 30 پروژه تحقیقاتی دیگر را ترکیب کرده که در مجموع آنها ده‌ها هزار نفر روی رابطه بین "توانایی جسمی” و مرگ و میر تحقیق کردند.
بیشتر کسانی که مورد مطالعه قرار گرفتند بالای 60 سال سن داشتند اما به جای زندگی در بیمارستان‌ها و خانه‌های سالمندان در جامعه زندگی می‌کردند. محققان دریافتند که میزان مرگ‌ومیر در دوران انجام این مطالعات در کسانی که قدرت فشار دست پایین‌تری داشته‌اند 67 درصد بیشتر از کسانی بوده که فشار دست‌شان قوی‌تر بوده است.
روند مشابهی هم در دیگر اندازه‌گیری‌ها دیده شده است از جمله کسانی که آرام راه می‌روند احتمال مرگ‌شان تقریبا سه برابر کسانی است که تند راه می‌روند. کسانی که آرام‌تر از صندلی بلند می‌شوند میزان مرگ و میرشان دو برابر کسانی بوده که سریع‌تر از صندلی بلند می‌شدند.
حتی به نظر می‌رسد که توانایی حفظ تعادل روی یک پا با کاهش احتمال مرگ ارتباط دارد.بیشتر این تفاوت‌ها را نحیف شدن بعد از بیماری و به طور کلی کاهش میزان سلامتی می‌توان توضیح داد اما در مورد شدت فشار دست موضوع متفاوت است.
تفاوت میزان مرگ و میر در افراد با شدت فشار دست متفاوت حتی در کسانی که زیر 60 سال سن داشتند و هیچ گونه عوارض بیماری هم در آنها مشاهده نمی‌شد قابل توجه بوده است.
دکتر ریچل کوپر، مسؤول این تحقیقات می‌گوید که پزشکان می‌توانند برای پیش بینی این که کدام یک از بیماران ممکن است کمک یا نظارت بیشتری نیاز داشته باشند از این سنجش‌های آسان استفاده کنند. با این حال او گفت برای اثبات سودمند بودن این سنجش‌ها تحقیقات بیشتری نیاز است.
وی گفت: آن چه که ما به آن دست یافته‌ایم شاید راهی برای تشخیص افرادی باشد که احتمال بروز مرگ زودهنگام در آنها بیشتر است.
کوپر افزود: با این حال تحقیقات بیشتری به ویژه در جوانان، نیاز است تا از وجود این ارتباطات جالب مطمئن شویم.
