هیچ چیز به اندازه شیرجه‌زدن داخل آب زلال و تمیز استخری بزرگ و دلباز نمی‌تواند از عطش تن‌های داغ و گر گرفته در روزهای گرم تابستان بکاهد.
به گزارش جام جم، شناکردن علاوه بر این که ورزشی مفید و لذتبخش در تمام فصول سال، بویژه تابستان محسوب می‌شود، می‌تواند از نقطه نظر درمانی نیز برای بسیاری افراد، بخصوص در سنین میانسالی و پیری مفید باشد.
اما پایان قصه شناکردن در استخر همیشه هم خوش نیست و گاهی به دلیل ابتلای شناگران به بیماری‌های قارچی و عفونی تلخ می‌شود. خوب است بدانید که طبق آمار، بیشترین بیماری‌های ناشی از شنا در استخرهای عمومی شامل بیماری‌های پوستی، بویژه انواع حساسیت‌های پوستی و عفونت‌های قارچی می‌شود، پس از این بیماری‌ها عفونت‌های قسمت میانی گوش و در موارد معدودی نیز بروز مشکلات گوارشی یا آلودگی چشم‌ها از بیماری‌هایی است که در استخرهای آلوده یا از طریق شناگران آلوده به عفونت‌های میکروبی و قارچی، منتقل می‌شوند.
بر اساس نظر متخصصان بهداشت محیط، استفاده از ضدعفونی‌کننده‌های مناسب و رعایت بهداشت از سوی شناگران عامل بسیار مهم در جلوگیری از آلودگی استخرهاست. در واقع مدیریت بهداشت استخر، اولین قدم در جلوگیری از بروز و انتقال بیماری‌های میکروبی و قارچی به افراد است.
دکتر سیدمسعود داوودی، متخصص پوست و مو در گفت‌وگو با جام‌جم با تاکید بر این که استفاده‌کنندگان از استخرها باید آگاه باشند آب استخرهایی که بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد یا به‌درستی و به شیوه مناسبی ضدعفونی نمی‌شود، آلوده و ناقل بیماری است، می‌افزاید: امروزه روش‌های مناسب‌تری برای ضدعفونی آب استخرها به جای کلرزنی، تحت عنوان استفاده از ازن و اکسیژن فعال ارائه شده است که همچنان در بسیاری از استخرهای کشور مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. استفاده از این روش بسیار مطلوب‌تر از کلرزنی است و با تبعات و عوارض پوستی، چشمی و گوشی کمتری همراه است. با این حال اگر امکان بهره‌گیری از این روش هم نباشد استفاده از قرص یا محلول کلر در میزان و زمان‌های مناسب می‌تواند در ضد عفونی کردن آب استخر موثر باشد.
حتی متخصصان عفونی نیز همیشه تاکید می‌کنند که کلرزنی آب استخرهای عمومی باید با رعایت استانداردهایی صورت بگیرد وگرنه آلودگی‌های موجود در آب حتی با وجود کلر نیز می‌تواند باعث بروز عفونت‌های روده‌ای شود که حاصل آن بروز اسهال، استفراغ، درد شکم و تب است که چند روز پس از شنا در استخر آلوده بروز می‌کند.
این متخصص پوست می‌افزاید: البته پوشش دیوارها و کف استخر نیز بهتر است که از کاشی باشد که به طرز مطلوبی نصب شده باشد به گونه‌ای که هیچ‌گونه ترک، خلل و فرجی نداشته باشد. زیرا خلل و فرج‌ها محیط مناسبی برای رشد و نمو انواع میکروب‌ها و قارچ‌هاست. این نکته در مورد سنگ‌فرش اطراف استخر نیز صدق می‌کند.
بیماری‌های قارچی پوستی شناگراندکتر داوودی با تاکید بر این که شناگران باید بیماری‌های قارچی پوستی ناشی از قرار گرفتن در محیط‌های عمومی مرطوب چون استخرها را جدی بگیرند، توضیح می‌دهد: بیماری‌های قارچی پوست جزو گروه بیماری‌های عفونی است که در فصل گرم و در محیط‌های عمومی و مرطوب شیوع بیشتری دارد. در واقع، رطوبت، تعریق و گرما باعث گسترش این بیماری‌ها شده که بهترین راه پیشگیری از آنها رعایت بهداشت فردی است. قارچ‌های سطحی پوست همچنین می‌توانند حتی ناخن‌های دست، پا و ناحیه کشاله ران را نیز درگیر کنند.
این متخصص پوست می‌افزاید: دسته دیگری از قارچ‌های پوستی، عفونت‌های برفکی است که به صورت لکه‌های سفید در مخاط دهان و زبان دیده می‌شود و در افراد بالغ، این عفونت‌ها به صورت دانه‌های چرکی در نواحی مختلف، بخصوص در چین‌ها نظیر کشاله ران و زیر بغل بروز می‌کند. نوع دیگری از قارچ‌های سطحی پوست نیز به صورت لکه‌های قهوه‌ای و سفید بیشتر در تنه و قسمت‌های جلویی اندام‌ها در شرایط مناسب، اعم از رطوبت و تعریق بروز می‌کند. بهترین راه برای پیشگیری از این نوع عفونت‌های قارچی، رعایت بهداشت فردی و تماس نداشتن با فرد مبتلا است.
نگذراید کف پایتان زگیلی شود«برای جلوگیری از زگیل کف پا از صندل‌های بهداشتی استفاده کنید.» این توصیه دکتر داوودی است که محیط مرطوب استخرها را برای ایجاد زگیل کف پا مساعد می‌داند و می‌گوید: مهم‌ترین عامل ایجاد زگیل کف پا، زمین‌های خیس و مرطوب است که این بیماری در مراجعه‌کنندگان به استخرها بیشتر دیده می‌شود. پس باید از پابرهنه راه‌رفتن در محیط‌های خیس جلوگیری و حتما از صندل‌های تمیز و بهداشتی استفاده کرد تا از بروز زگیل کف پا جلوگیری شود.
گوش درد استخریگوش درد شناگران یک بیماری شایع عفونی است که به لاله گوش یا مجرای گوش بیرونی مربوط می‌شود و می‌تواند باعث خارش و قرمزی یا التهاب گوش شود.
دکتر ابراهیم رزم پا، متخصص گوش، حلق و بینی در گفت‌وگو با جام‌جم درباره التهابات و عفونت‌های گوش، بینی و سینوس ناشی از استخر می‌گوید: مجاری سینوس به بینی راه دارد و وقتی شخصی وارد استخر می‌شود، مقداری از آب استخر وارد بینی و سینوس‌ها می‌شود. حال اگر آب استخر آلودگی داشته باشد این آلودگی از طریق بینی به سینوس‌ها نیز منتقل می‌شود. البته در بروز عفونت‌های گوش و بینی چند عامل مهم است. یکی ضدعفونی‌کردن آب استخر با روش‌های مناسب که ازن بهترین روش موجود است. کما این که کلر می‌تواند به نوبه خود باعث بروز التهاب و تحریک مخاط بینی شود.
وی می‌افزاید: نکته دیگر آن که وقتی آب استخر آلوده باشد عفونت‌های قارچی وارد کانال گوش می‌شود و منجر به گرفتگی، خارش، التهاب و عفونت گوش می‌شود، اما در شرایطی که آب استخر نیز کاملا ضدعفونی شده باشد ممکن است تماس مکرر با آب، منجر به بروز التهاب و بروز عفونت‌های میکروبی در کانال گوش شود. به همین علت، توصیه می‌شود که شناگران، گوش‌هایشان را پس از شنا با سشوار و نه گوش پاک‌کن، خشک کنند.
استخرهای عمومی، عفونت واژینال نمیآوردبر خلاف آنچه تصور می‌شود انتقال عفونت‌های واژینال از طریق آب استخر شایع نیست.
دکتر آمنه لاهوتی، متخصص زنان و زایمان با اشاره به مطلب فوق در گفت‌وگو با جام‌جم می‌گوید: واژن خانم‌ها حاوی میکروب‌هایی است که به طور طبیعی درآن زندگی می‌کنند. بعضی از این میکروب‌ها می‌توانند بیماریزا باشند، ولی در همه شرایط تولید بیماری نمی‌کنند. یکسری میکروب‌های دیگرهم درواژن وجود دارد که اصطلاحا فلور نرمال واژن نامیده می‌شود و در واقع جزو سیستم دفاعی بدن خانم‌ها محسوب می‌شود. تا زمانی که فلورنرمال واژن کارخود را درست انجام می‌دهد میکروب‌های بیماریزا قادر به ایجاد عفونت نیستند.
وی می‌افزاید: فقط وقتی این میکروب‌ها تولید بیماری می‌کنند که سد دفاعی واژن آسیب‌دیده باشد که این آسیب به طور شایعی پس از مصرف آنتی‌بیوتیک به علت سایر بیماری‌ها ایجاد می‌شود. بنابراین خانمی که سد دفاعی واژنش سالم است با شنا در استخر معمولا مبتلا به عفونت واژن نمی‌شود. البته برای پیشگیری از هر نوع عفونت، بهترین کار شست‌وشوی دستگاه تناسلی قبل و بعد از استفاده از استخر و استفاده از حوله اختصاصی است. همچنین به هیچ عنوان خانم‌ها نباید لباسشان را روی مایو بپوشند چون مرطوب‌ماندن طولانی‌مدت ناحیه تناسلی باعث از بین‌رفتن باکتری‌های محافظ‌شده و سد دفاعی واژن را می‌شکند
