به گزارش تابناک، سرهنگ عین الله جهانی معاون اجتماعی پلیس راهور ناجا در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران، با اشاره به وظایف عابرین پیاده در تردد از خیابان‌ها گفت: عابرین به عنوان کاربران ترافیکی مثل رانندگان، یکسری وظایف دارند. در ماده ٢٠١۵آیین نامه راهنمایی و رانندگی تکالیف ٩گانه‌ای برای عابرین پیاده ذکر شده که مکلفند در زمان عبور و تردد در معابر آنها را انجام دهند.
وی ادامه داد: استفاده از پل عابر پیاده، عبور از زیرگذر‌های مخصوص عابرین، توجه کردن به چراغ قرمز عابرین پیاده و پرهیز از دویدن ناگهانی در مسیر از مواردی هستند که در این ماده به آنها پرداخته شده است.
سرهنگ جهانی تصریح کرد: ماده ۲۶ قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی اشاره بر این دارد که اگر عابر پیاده از محل‌های مخصوصی که برایش پیش بینی شده عبور نکند و راننده‌ی وسیله‌ی نقلیه‌ای با این عابر برخورد کند و دارای چهار شرط باشد، عابر پیاده مقصر شناخته می‌شود.
وی افزود:این شروط برای راننده شامل گواهینامه مجاز، سرعت مجاز، وسیله نقلیه هیچ نقص فنی موثر در آن تصادف نداشته باشد و راننده تمام تلاش خود را برای پیش گیری از تصادف به کار بسته باشد. در این صورت راننده هیچ مسئولیت مدنی و کیفری نخواهد داشت.
معاون اجتماعی پلیس راهور ناجا گفت: البته در مکان‌هایی مثل اتوبانها برابر ماده ۴قانون ایمنی راه‌ها و راه آهن، اگر عابر پیاده در اتوبان تردد کند و تصادفی پیش بیاید عابر پیاده مقصر شناخته می‌شود و منظور از اتوبان در این قانون بزرگراه‌های درون شهری نیست.
وی بیان کرد:همکاران ما اگر تشخیص بدهند عابر پیاده را ١۰۰ درصد مقصر حادثه می‌دانند، اما اگر در برخی از تصادفات مشاهده کنند که مسبب و علت حادثه دو مورد است، اگر به نتیجه برسند هم عابر پیاده و هم وسیله نقلیه مقصر حادثه اند، عابر پیاده و راننده خودرو ۵۰ درصد مقصر شناخته می‌شوند.
وی افزود: مثلا اگر خدایی ناکرده پای عابر پیاده شکسته شود، نصف دیه پای شکسته را دریافت خواهد کرد و اگر وسیله نقلیه آسیب دیده نصف خسارت وارد شده را می‌تواند از عابر پیاده دریافت کند.
سرهنگ جهانی گفت: معمولا هر بزرگراه یا اتوبانی با نرده‌های فلزی بسته شده که عابر پیاده از آن عبور نکند و این نرده‌ها حریم پل عابر محسوب می‌شوند، اما اگر این‌ها نباشد آنچه که در رویه کار است، بسته به راه‌ها متفاوت می‌شود. ممکن است زمانی در اتوبان باشد و سرعت وسایل بالا باشد که ۲۰۰ متر این طرف و آن طرف پل را در نظر می‌گیرند.
وی خاطر نشان کرد: در بزرگراه راه‌ها و خیابان‌ها معمولا بسته به شرایط راه بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ متر را در نظر می‌گیرند و این فاصله حریم پل محسوب می‌شود. اگر ۴ شرطی که گفته شد را راننده رعایت کرده باشد عابر پیاده ۱۰۰ درصد مقصر شناخته می‌شود.
عابر پیاده حق عبور از کوچه و خیابانهای فرعی ندارد چون خط کشی عبور پیاده ندارند!