هر منبع دارای ارزشی که ماهیت واقعی و مشهود دارد، دارایی فیزیکی گفته می‌شود. برای بسیاری از کسب‌وکارها دارایـی فیزیکی اشاره به وجه نقد، تجهیزات، موجودی کالا و دارایی هایی که در مالکیت فرد یا شرکت است، دارد. در مقابل دارایی فیزیکی دارایی نامشهود قرار دارد که درواقع ماهیت واقعی ندارد ولی ممکن است ارزش بسیاری داشته باشد.
معمولاً، اصطلاح دارایی فیزیکی برای اشاره به چیزهایی استفاده می‌شود که ممکن است در صورت ورشکستگی شرکت، جهت پرداخت بدهی ها مورد استفاده قرار بگیرد و شرکت با فروش دارایی های فیزیکی، بدهی های خود را تسویه کند. به طور مثال دارایی های فیزیکی یک رستوران میزها و صندلی‌ها، یخچال‌ها و مواد غذایی خام و پخته است. اگرچه بعضی از دارایی های فیزیکی، قابل ثبت و ذخیره شدن هستند، اما برخی از آن‌ها ممکن است دچار استهلاک، تخریب یا چروکیدگی در طول فرآیند نگهداری شوند.
برای اطلاع بیشتر در این مورد می‌توانید دانشنامه مربوط به دارایی مشهود را نیز مطالعه کنید.
معادل انگلیسی دارایـی فیزیکی عبارت است از:
Physical Asset
تهیه‌شده در: مدیر مالی
