ایران ـ فريبا تقوايي (وكيل پايه يك دادگستري): مطابق ماده 220 قانون مجازات در صورت وقوع قتل فرزند به دست پدر يا جد پدري، هيچ يك از آنها قصاص نمي‌شوند بلكه به پرداخت ديه به ورثه قرباني و حبس تعزيري محكوم خواهند شد.
از سوي ديگر مطالعه و بررسي موارد فرزندكشي در ايران نشان مي‌دهد عوامل متعددي همانند فقر، بيماري‌هاي رواني، عصبانيت، انتقامجويي و اعتياد والدين در بروز چنين معضلي نقش بسزايي دارند.
براساس قوانين حقوقي، براي مجازات هر مجرم وجود عناصر مادي و معنوي در وقوع جرم ضروري است و اگر اين دو عنصر وجود نداشته باشند، اعمال مجازات صحيح و عادلانه نخواهد بود. اين موضوع نه تنها درخصوص پدر و فرزند كه در هر موضوع ديگري كه رخ دهد بايد مورد توجه قرار گيرد.
به عنوان مثال آنچه كه در تصادفات رانندگي رخ مي‌دهد نمونه‌اي از قتل‌هاي غيرعمد است. درخصوص قتل فرزند توسط پدر نيز بايد گفت كه معمولاً اين حوادث به صورت اتفاقي و ناشي از عصبانيت و عدم تعادل روحي به وقوع مي‌پيوندد كه قصد قتل وجود ندارد.
بنابراين پدر به خاطر قتل فرزندش قصاص نمي‌شود بلكه به پرداخت ديه به اولياي دم محكوم خواهد شد. لازم به ذكر است كه براساس قوانين، قتل از موانع ارث محسوب مي‌شود و پدر سهمي از ديه فرزند مقتول نخواهد داشت.
