«تختی» درخشان ظاهر شد / «معکوس» کیمیاییِ پسر فاجعه روز نخست / صدرعاملی توقع تماشاگران را برآورده نکرد / یک فیلم در اعتراض به هرج و مرج از جشنواره فجر خارج شد!

در نخستین روز از سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر، فیلم‌های «خانه‌ای برای تو» مستندی از مهدی بخشی مقدم، «غلامرضا تختی» به کارگردانی بهرام توکلی، «سال دوم دانشکده من» به کارگردانی رسول صدرعاملی و «معکوس» ساخته پولاد کیمیایی در سینمای رسانه رونمایی شد که از میان این آثار «تختی» یک اثر درخشان و «معکوس» یک فاجعه تمام عیار بود.

به گزارش «تابناک»؛ سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر عرصه نمایش 22 فیلم در بخش اصلی (سودای سیمرغ)، و ده فیلم در بخش نگاه نو (فیلم اولی‌ها) رقابت می‌کنند که از ده فیلم بخش نگاه نو، دو فیلم در بخش سودای سیمرغ نیز حضور دارند و شانس رقابت برای جوایز بخش‌های فنی را نیز در اختیار دارند. جزئیات تمامی فیلم‌های جشنواره را از اینجا می‌توانید ببینید.

در نخستین روز از سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر، فیلم‌های «خانه‌ای برای تو» مستندی از مهدی بخشی مقدم، «غلامرضا تختی» به کارگردانی بهرام توکلی، «سال دوم دانشکده من» به کارگردانی رسول صدرعاملی و «معکوس» ساخته پولاد کیمیایی در سینمای رسانه رونمایی خواهد و در این میان، فیلم تازه بهرام توکلی بیش از سایر آثار اسباب کنجکاوی را فراهم آورده است.

خانه‌ای برای تو

• کارگردان: مهدی شامحمدی
  
• تهیه کننده: مهدی بخشی مقدم
• خلاصه داستان: داوود جوان 30 ساله‌ای گیلانی مرتبط می‌شود که، کمتر از یک سال از ازدواجش می‌گذرد و او در شغلش نیز دچار ورشکستگی می‌شود و در این میان متوجه می‌شود که به سرطان پیشرفته‌ای دچار شده است. او در این شرایط برای زندگی‌اش تصمیمات جدیدی می‌گیرد.. ..
• تصویربردار: محمد حدادی، عطا مهراد
• تدوین: حسن شبانکاره
• صدابردار: محمدحسین ابراهیمی
• آهنگساز: افشین عزیزی

تختی

• کارگردان : بهرام توکلی
• تهیه کننده : سعید ملکان
• فیلمنامه نویس : سعید ملکان و بهرام توکلی
• خلاصه داستان : این فیلم روایتی است از زندگی جهان پهلوان تختی.
• بازیگران : محسن تختی ، علیرضا گودرزی، شاهرخ شهبازی، ماهور الوند، آتیلا پسیانی، پریوش نظریه، سیاوش طهمورث، محمد ولیزادگان، معصومه تقی پور، محمدرضا بانکی ، فریدون عبدالهیان، امیررضا فرامرزی
• مدیر فیلمبرداری : حمید خضوع یابیانه
• چهره پرداز : سعید ملکان
• طراح صحنه : کیوان مقدم
• طراح لباس : امیر مل کپور
• تدوین : میثم مولایی
• صدابردار : رشید دانشمند
• صداگذار : امیرحسین قاسمی
• موسیقی : افشین عزیزی
• جلوه های ویژه میدانی : محسن روزبهانی
• جلوه های ویژه بصری : محسن خیرآبادی ، رضا میثاقی، هادی اسلامی و شهاب نجفی
• عکاس : مریم تخ تکشیان

سال دوم دانشکده من

• کارگردان : رسول صدرعاملی
• تهیه کننده : مسعود ردایی
• فیلمنامه نویس : پرویز شهبازی
• خلاصه داستان : مهتاب و آوا دانشجویان سال دوم دانشکده هستند که به اتفاق تعدادی دیگر از همکلاسی هایشان برای یک سفر چند روزه دانشجویی از تهران به اصفهان می روند.
• بازیگران : سها نیاستی، فرشته ارسطویی، علی مصفا، پدرام شریفی، بابک حمیدیان ، ویشکا آسایش، شقایق فراهانی، نیلوفر خوش خلق، علی استادی ، مریم بوبانی، شیوا خسرومهر و افشین هاشمی
• مدیر فیلمبرداری : هومن بهمنش
• چهره پرداز : عبداله اسکندری
• طراح صحنه : آتوسا قلمفرسایی
• طراح لباس : آتوسا قلمفرسایی
• تدوین : مصطفی خرق هپوش
• صدابردار : منصور شهبازی
• صداگذار : سیدمحمود موسوی نژاد
• موسیقی : کریستف رضاعی
• جلوه های ویژه میدانی : آرش آقابیگ
• جلوه های ویژه بصری : جواد مطوری
• عکاس : مریم تخ تکشیان

معکوس

• کارگردان : پولاد کیمیایی
• تهیه کننده : مسعود کیمیایی
• فیلمنامه نویس : پولاد کیمیایی
• خلاصه داستان : دو دوست قدیمی قبل از انقلاب ، یکی فعال سیاسی و یکی مکانیک، فرزند آنها وارد مسابقات زیرزمینی اتومبیل رانی می شوند.
• بازیگران : بابک حمیدیان ، شهرام حقیقت دوست، لیلا زارع ، اکبر زنجانپور، پروانه معصومی، علیرضا کمالی نژاد، اکبر معززی و سیاوش طهمورث
• مدیر فیلمبرداری : تورج منصوری
• چهره پرداز : محمدرضا قومی
• طراح صحنه : بابک کریم یطاری
• طراح لباس : بابک کریم یطاری
• تدوین : مصطفی خرقه پوش و امیر ادیب پرور
• صدابردار : پرویز آبنار
• صداگذار : پرویز آبنار
• موسیقی : بهزاد عبدی
• جلوه های ویژه میدانی : ارشا اقدسی
• جلوه های ویژه بصری : بهنام خاکسار
• عکاس : علی نی کرفتار

«تختی» به جشنواره نرسید، کیمیاییِ پسر جایگزین شد

در حالی که ابراهیم داروغه زاده دبیر جشنواره فیلم فجر گفته بود همه فیلم ها آماده هستند، تختی فیلم بهرام توکلی به سینما رسانه ها نرسید و تماشاگران مجبور شدند معکوس فیلم پولاد کیمیایی را ببینند. به نظر می رسد پنهان کاری مسئولان برگزاری این دوره از جشنواره در روزهای آینده می‌تواند عواقب بدی در پی داشته باشد.

به دلیل بی عدالتی، هرج و مرج و بی برنامگی، سیاوش حقیقی «خون خدا» را از جشنواره خارج کرد

سیاوش حقیقی تهیه کننده فیلم سینمایی «خون خدا» گفت: به دلیل بی‌برنامگی، هرج و مرج و بی عدالتی «خون خدا» را از جشنواره خارج کردیم. امروز در اولین روز جشنواره بدون هرگونه اطلاع رسانی قبلی توسط دبیرخانه جشنواره فیلم ما به جای فیلم «تختی» اکران شد و در برخی سانس ها نیز فیلم ما از اکران حذف و فیلم های دیگری جایگزین شدند.

این سینماگر متذکر شد: این تخلفات در سینمای جوان و سالن حجاب که مخصوص صنوف سینمایی است رخ داده و همه عوامل فیلم نسبت به این اتفاق معترضند. شایسته نیست در چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ما شاهد بی برنامگی، شلختگی و هرج و مرج در مهمترین رویداد سینمایی کشور باشیم!

وزیر ارشاد: در افتتاحیه جشنواره فیلم فجر فقط صدای جمع خوانی به من رسید

به دنبال حواشی ایجاد شده در افتتاحیه سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر، سیدعباس صالحی (وزیر فرهنگ ارشاد اسلامی) در توئیتر خود نوشت: افتتاحیه جشنواره فیلم فجر برگزار شد. با گرامیداشت برخی هنرمندان و کلیپ تاثیرگذار در منقبت صدیقه اطهر(س) در پایان نمایشنامه‌ای از چهل‌ساله سینما روایت شد و در پایان سرودی با عنوان سلام به چهل‌سالگی. جز صدای جمع‌خوانی به من نمی‌رسید. به دوستانم گفته‌ام قانون و شریعت معیار است.

«معکوس» کیمیاییِ پسر فاجعه روز نخست

پس از نمایش مستند «خانه‌ای برای تو»، «معکوس» نخستین فیلم سینمایی جشنواره بود که اکران شد. پولاد کیمیایی ظاهراً یک فیلم جدی صادق بود اما فرم اثر به حدی نازل بود که به یک کمدی تمام عیار تبدیل شده بود. به نظر می‌رسد کیمیاییِ پسر پس از ناکامی در تبدیل شدن به بازیگر موفق، اکنون درصدد است همان مسیر را در کارگردانی طی کند. البته نمی‌توان با قاطعیت آینده فیلمسازی پولاد را نیز زیرسوال برد اما او تا تبدیل شدن به کارگردانی جدی مسیر طولانی و سختی را پیش رو دارد.

«سال دوم دانشکده من» پایین تر از توقع از رسول صدرعاملی

سال دوم دانشکده من تازه ترین فیلم رسول صدرعاملی روایتی متفاوت از زندگی دانشجویان دهه هفتاد و هشتادی است که البته بیشتر شبیه به دهه شصتی‌ها بود. صدرعاملی در این فیلم کار دشواری برای بازی گرفتن از گروهی نابازیگر داشت اما می‌توان به صراحت گفت پایین‌تر از توقعات ار رسول صدرعاملی است. البته شاید سطح توقع از صدرعاملی بالاست اما فیلمنامه شهبازی نیز توقعات را برآورده نکرد. «سال دوم دانشکده من» در مجموع اثری نسبتاً کم‌هزینه است و شاید به همین نسبت در سینمای پرهزینه ایران بتوان از آن توقع داشت.

شاهکار تماشایی «تختی» بر پرده سینما

فیلم تختی با تاخیر به کاخ جشنواره رسید و در سانس آخر روز نخست به نمایش درآمد. بهرام توکلی کارگردان این اثر درخشان، تختی را از مهد تا لحد به تصویر کشید. تلفیق هنرمندانه تصاویر سینمایی و مستند، بازی گرفتنِ فوق العاده از نابازیگرانی که نقش تختی را در مقاطع مختلف سنی‌اش بازی می‌کردند، دکوپاژ و فیلمبرداری فوق العاده، موسیقی تاثیرگذار، بخشی از شاهکاری از بهرام توکلی است.

نمایندگان مجلس به تماشای «تیغ و ترمه» نشستند

محمود صادقی و طیبه سیاوشی دو تن از نمایندگان مجلس امروز در سینما آزادی به تماشای فیلم سینمایی «تیغ و ترمه» به کارگردانی کیومرث پوراحمد نشستند.

«تیغ و ترمه» فیلمی به کارگردانی کیومرث پوراحمد و تهیه‌کنندگی علی قائم مقامی است که پژمان بازغی، دیبا زاهدی، هومن برق‌نورد و ستاره اسکندری در آن به ایفای نقش می‌پردازند.

«متری شش و نیم» مشکلی برای نمایش در جشنواره ندارد

از روز گذشته اخباری مبنی بر نداشتن مجوز نمایش فیلم سینمایی «متری شش و نیم» به کارگردانی سعید روستایی برای نمایش در سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر در برخی از رسانه‌ها مخابره شد.

براساس اعلام روابط عمومی سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر، شایعات مبنی بر مجوز نداشتن «متری شش و نیم» بی‌اساس است و این فیلم به دبیرخانه جشنواره رسیده و برای حضور در بخش سودای سیمرغ انتخاب شده است.  ضمن آنکه این فیلم مجوز نمایش در جشنواره را هم از طرف شورای پروانه نمایش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کرده است.

«متری شش و نیم»، دومین ساخته روستایی پس از «ابد و یک روز» است که به معضل اعتیاد در جامعه می‌پردازد و پیمان معادی، فرهاد اصلانی، نوید محمدزاده و پریناز ایزدیار در آن به ایفای نقش می‌پردازند.

مستند «خانه‌ای برای تو» در نخستین روز جشنواره فیلم فجر

اولین نشست خبری فجر سی و هفتم در سینمای اهالی رسانه به مستند «خانه ای برای تو» به کارگردانی مهدی بخشی مقدم و تهیه کنندگی مهدی شامحمدی اختصاص داشت و فرزاد حسنی مجری این نشست بود.

مهدی بخشی مقدم در ابتدای این نشست ضمن خیرمقدم به حاضران گفت: بسیار خوشحال هستم جشنواره امسال با فیلم ما شروع شد. البته فکر می کنم تعداد کسانی که در نشست هستند بیشتر از تماشاگران داخل سالن بودند. این فیلم در مورد داوود، فردی است که به بیماری سرطان مبتلاست.

بخشی مقدم در پاسخ به سوالی درباره اینکه پروسه تولید چقدر طول کشید، گفت: دو سال پروسه تولید طول کشید اما پروسه پس از تولید سه سال به طول انجامید. ما در مورد پروژه ای به نام «مرگ آگاهی» با شخصیت داوود آشنا شدیم. قبل از داوود با چند شخصیت مختلف آشنا شدیم. با آن ها سفرهای مختلف رفتیم و فهمیدیم که آن ها نمی توانند شخصیت فیلم ما باشند. در همان بیمارستانی که پدرم فوت کرد، با داوود اشنا شدیم. با او سفری به گیلان داشتیم و با هدفش آشنا شدیم و مطمئن شدیم که او کارکتر اصلی فیلم ماست.

در ادامه شامحمدی، تهیه کننده این فیلم گفت: وقتی ما همین قدر بی اهمیت با مستند مواجه می شویم، دوستان رسانه هم دوست ندارند وارد سالن بشوند و فیلم را ببینند.جا داشت این اتفاق بیافتد، همانطور که در جشنواره های مختلف دنیا مثل کن و برلین این اتفاق به شکل یک روند عادی وجود دارد. حتی جوایز اصلی‌شان را به فیلم مستند می دهند. بنابراین مخاطبان این جشنواره ها یاد می گیرند به مستند احترام بگذارند.

او ادامه داد: خانه ای برای تو، سه سال زمان برد و ما 24 سفر به گیلان داشتیم. از سال 94 ساخت این پروژه را شروع کردیم. ما حتی تا چند ماه بعد از فوت کارکتر اصلی متمرکز بر فیلمبرداری این فیلم بودیم.

در بخش دیگری از نشست خبری مستند «خانه ای برای تو»، بخشی مقدم درباره اینکه چرا از ابتدا مرگ شخصیت اصلی را در فیلم نشان می دهند، گفت: در تدوین تصمیم گرفتیم که در فیلم این اتفاق بیافتد. این تصمیم عطا مهراد تدوینگر فیلم هم بود. می خواستیم مخاطب را از این موضوع که داوود می میرد یا زنده می ماند برداریم. او را مطمئن کنیم تا بتوانیم مخاطب را دنبال چیز دیگری ببریم و آن چیز، آخرین احوالات داوود و تصمیم بزرگش بود.

او ادامه داد: همه ما تیم بودیم و اصلا برایم مهم نبود که فقط من کارگردانی کنم. فکر می کنم همین تیم بودن باعث شد که فیلم خوب شود. ما 24 سفر به گیلان داشتیم و محمد حدادی هیچ کدام از سفرها را از دست نداد. افشین عزیزی موسیقی درجه یکی برای آن کار کرد.

عزیزی هم درباره موسیقی این فیلم گفت: این یکی از سخت ترین کارهایی بود که انجام دادم. چون اول فیلم می دیدیم که شخصیت اصلی فوت شده است. برای ساخت موسیقی این فیلم وقت زیادی گذاشتیم و اتودهای متفاوتی زدیم. بحث های زیادی داشتیم ولی فکر می کنم این زحمت همه تیم بود که منجر به خوب شدن فیلم در نهایت شد.

حمیدرضا فطوره چیان، مدیر هنری درباره بخش بودجه فیلم بیان کرد: بودجه فیلم مستند بسیار کم است. بودجه سه روز فیلمبرداری یک فیلم یا سریال شبکه نمایش خانگی به اندازه کل پروژه ماست. بنابراین باید به شما بگویم که هزینه تولید این فیلم با وجود عوامل درجه یک زیاد نبود.در سال 96، بیش از 90 درصد جایزه هایی که گرفتیم متعلق به فیلم های مستند ماست.

شامحمدی افزود: همانطور که حمید عزیز گفت بودجه های مستند بسیار کم است. ما به خاطر علاقه فیلم مستند می‌سازیم. ما از جای دیگه ای درآمد کسب می کنیم و وقتمان را روی مستند می گذاریم. باید از همه عوامل تشکر کنم که موقعیت را درک می کنند و فقط به خاطر علاقه شان به سمت مستند می آیند. مثلا دستمزد فیلمبرداری محمد حدادی در کار داستانی اصلا قابل مقایسه با مستند نیست. این تبعیض در بخش مستند هم دیده می شود.

او ادامه داد: ما از سیاستگذاران سینمایی می خواهیم ریالی به فیلم مستند کمک نکنند. فقط مثل باقی سینما، سالن سینما در اختیار مستند بگذارند. شما خواهید دیدید، در طی چند سال تماشای فیلم مستند در سالن سینما فرهنگ سازی می شود و مستند پول خودش را درخواهد آورد.

عطا مهراد، تدوینگر فیلم درباره «خانه ای برای تو» گفت:زمانی که ما با راش در مرحله تدوین مواجه می شویم و ایده ای از سر صحنه به ما می رسد. همه آنچه که شما در فیلم می بینید، در آن وجود دارد. اما شبیه سنگی است که هنوز تراشیده نشده. اما فراموش نکنیم که ما با سینما مواجه هستیم، و از همه ابزارهای دراماتایز کردن استفاده می کنیم.

محمد حدادی فیلمبردار درباره این فیلم گفت: باز من این شانس را داشتم که در یکی از فیلم های مستند خوب کار کنم. مستند جهان ناشناخته ای دارد به همین دلیل هر بار که سر فیلمبرداری مستندی می روم استرس دارم. چون نمی دانم با چه چیزی قرار است مواجه شوم. امیدوارم احساساتی که در طول کار با آن درگیر شدم، روی کار من تاثیر نگذاشته باشد.

شامحمدی در پاسخ به سوال حسنی درباره اینکه اگر شخصیت درمان می شد چه اتفاقی در فیلم نامه می افتاد گفت: شما وقتی با امر واقع مواجه هستید، نمی دانید چه چیزی در انتظار شماست. ما مجبور هستیم زمانی که سر صحنه فیلم مستند حاضر هستیم، باید همه چیز را پیش بینی کنیم. مثلا در سکانسی از فیلم که موهای داوود را می تراشند، ما برنامه ریخته بودیم که اگر داوود خوب بشود، سکانس آخر را در آرایشگاه بگیریم. اما این احتمال را ضعیف می دیدیم، چون پزشک او با ما خیلی صریح تر بود.

او ادامه داد: می خواهم از معدود مسئولانی که به مستند اهمیت می دهند، آقای مهدی طباطبایی نژاد رئیس مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و آقای شهرام صفا جو بسیار تشکر کنم.

صدرعاملی: خواستم از رفاقت حرف بزنم

نشست خبری فیلم «سال دوم دانشکده من» به کارگردانی رسول صدرعاملی و تهیه‌کنندگی مسعود ردایی برگزار شد.

در این نشست رسول صدرعاملی کارگردان، مسعود ردایی تهیه‌کننده، کریستف رضاعی آهنگساز، مصطفی خرقه‌پوش تدوینگر، علی مصفا، پدرام شریفی، نیلوفر خوش‌خلق، فرشته ارسطویی، سها نیاستی بازیگران این فیلم و هومن بهمنش مدیر فیلمبرداری حضور داشتند.

رسول صدرعاملی در ابتدای این نشست گفت: برای من خیلی لحظه مهمی است که بعد از 9 سال کار نکردن الان اینجا هستم و هیجان و اضطراب زیادی دارم انگار اولین بار است که فیلمسازی را تجربه کردم و برایم مهم است که این نوع کار چقدر توانسته بیانگر شادی ها و رنج ها و خلوت ذهنی کاراکترها باشد.

او ادامه داد: ساخت این فیلم وقتی می توانست امیدوارم کند که تجربه های گذشته ام را به کار بگیرم و آن را بسازم. ضعف های فیلم به این برمی گردد که فضایی را تجربه می کردم که هیچ الگو و مشابهی نداشت. خیلی از بازیگرانم علی مصفا، ویشکا آسایش و شقایق فراهانی سپاسگزارم که واقعا آمدند و گذشت کردند و با وجود اینکه نقش های هیجان انگیزی نبود اما به من کمک کردند که این فیلم ساخته شود.

مسعود ردایی هم در ادامه این نشست گفت: خیلی خوشحالم که بار دیگر در جشنواره فجر حضور داریم و امیدوارم این فیلم هم مثل بقیه فیلم های آقای صدرعاملی با فیلمنامه پرویز شهبازی مورد توجه مخاطبان قرار بگیرد.

رسول صدرعاملی در پاسخ به سوالی درباره فاصله گرفتن از سینمای اجتماعی گفت: اینکه موضوع یک خطی باشد و اینکه به یک دغدغه ملتهب اجتماعی نپرداختم نیت اصلی من بودم. از سینمای اجتماعی فاصله گرفتم و به سینمای انسانی رسیدم. تجربه سه گانه زائر برای من تجربه جدیدی بود که به شخصیت فیلم بپردازد. برایم مهم این بود کاراکترهایم شما را درگیر مشغله‌های ذهنی خودشان کنند. در واقع قصه در ذهن کاراکترها می گذرد نه در اجتماع. فضای ملتهب اجتماعی در همه رسانه ها و فضاهای مجازی دیده می شود و فکر می کردم باید در میان این میزان از جهان خیانتکار از رفاقت حرف بزنیم و از دوست داشتنی که مبتنی بر رفاقت است. کاراکترهای در معرض غریزه خود قرار می گیرند و غیرزه شان قالب می شود و اینکه چطور از این دوران بگذرند و به انسانیت و رفاقت بگذرند.

صدرعاملی همچنین در ادامه در پاسخ به سوالی درباره علت به کارگیری بازیگران حرفه ای در نقش های آماتور گفت: همه بازیگران آن اتوبوس از بین 900 نفر انتخاب شدند که خانم پانته آ پناهی ها در این انتخاب به من کمک کردند. من باید تمرکزم را روی این دو بازیگر که به سینما معرفی می کنم می گذاشتم. کنارش باید از علی مصفا و ویشکا آسایش و دیگران کمک می گرفتم که طراوت نقش ها بهتر دربیاید.

کارگردان فیلم «سال دوم دانشکده من» در پاسخ به سوالی درباره اینکه سعی کرده خیانت را در دهه هفتادی ها نشان دهد گفت: من از خیانت حرف نزدم. شخصیت‌ها در معرض خیانت قرار می گیرند. لحن و حرف اصلی فیلم پرداختن به غریزه‌های کمتر گفته شده انسانی است. اینکه در معرض خیانت و گناه و انواع هیجان ها قرار می گیری و بعد باورپذیر از این‌ها عبور کنی و به یک وفاداری برسی.

سها نیاستی بازیگر نقش اصلی این فیلم سینمایی در پاسخ به سوالی درباره اینکه به نظر می رسید بازی اش کپی از بازی نگار جواهریان است گفت: من قطعا رونویسی از کسی نکردم. از اول که وارد کار شدم چند نفری به من گفتند که شبیه خانم جواهریان هستم ولی من این را پیش از این نشنیده بودم.

این بازیگر در پاسخ به اینکه چطور وارد سینما شده گفت: یکی از دوستان با من تماس گرفت و گفت تست می گیرند من آن زمان دانشجو بودم و گفتم اصلا وقت ندارم. من از قبل به بازیگری علاقه داشتم ولی به خاطر اینکه در مسیر معماری قرار گرفته بودم فرصتش نبود و از لحظه ای که تست دادم برایم جدی شد.

او همچنین درباره اینکه رسول صدرعاملی چطور شما را هدایت کردند گفت: با کمترین حرف. من فکر می کنم برای این نابازیگر انتخاب می کنند که خیلی نخواهد پیش فرضی داشته باشد.

سوال بعدی درباره توجه رسول صدرعاملی به جهان زنان و دختران بود و اینکه این کارگردان چقدر از نویسندگان زن برای نزدیک شدن به جهان درونی کاراکترهایش بهره گرفته است که او در پاسخ به این سوال، گفت: در این فیلم کمتر کار تحقیقاتی درباره شناخت زن و این نکته ای که در سوال شما بود را انجام دادم. برای اینکه تجربه های قبلی به من در ساخت این فیلم کمک کرد. کارهای قبلی ام و زمینه ها و تجربه هایم در دوران روزنامه نگاری و جامعه شناسی به من کمک کرد. از سوی دیگر ذات فیلمنامه را کسی نوشته بود که خیلی خوب این سینما را می شناسد. پرویز شهبازی درک خیلی خوبی دارد. بعد از اینکه چهار طرح برای من گفت، وقتی من این قصه را انتخاب کردم. پرویز شهبازی سه بار این فیلمنامه را بازنویسی کرد.

خبرنگار بعدی از صدرعاملی درباره مشکل دختران این فیلم سوال کرد که او در اینباره گفت: درگیری های ذهن متناقض همه ما در احوالات مختلف. شما در عاشقانه ترین شکل با یارتان ممکن است ساعتی بعد در موقعیتی آن عشق را فراموش کنید. چه کسی می گوید این موقعیت را تجربه نکرده است. اینکه در این موقعیت گذشته باشد یا فرورفته باشد به خودش مربوط است و این ربطی به نسل جوان و دهه شصت و هفتاد و ... ندارد.

سوال بعدی از کارگردان فیلم «سال دوم دانشکده من» این بود «این فیلمنامه چه ویژگی ای داشت که رسول صدرعاملی را مجاب کرد بار دیگر فیلم بسازد؟»، رسول صدرعاملی در پاسخ گفت: به خاطر جذاب بودن، طراوت و تازگی اش و اینکه هرگز درباره این مساله در هیچ جا فیلمی ساخته نشده است.

کارگردان سال دوم دانشکده من همچنین درباره فضای دانشگاه در این فیلم که با دانشگاه های امروز فاصله دارد گفت: به اندازه ای که در این فیلمنامه لازم بود تحقیق کردیم و با مجموعه دانشجویان دانشگاه علم و صنعت مذاکره کردیم، درباره نوع برخوردها و مشکلات‌شان با سیستم آموزشی و مناسبات خودشان صحبت کردیم.

در ادامه نشست خبری فیلم «سال دوم دانشکده من» پدرام شریفی درباره اینکه چه شد که نقشی در این فیلم را قبول کرد گفت: اسم آقای صدرعاملی و فیلمنامه خیلی خوبی که بود و عواملی که در کار بودند این اتفاق را برای من جذاب کرد. من همه تلاش خودم را کردم امیدوارم اتفاق خوبی افتاده باشد.

«مساله اصلی شما با توجه به هنجارشکنی در فضای خانواده و طرح مساله ارتباطات دختر و پسر چه بود، خصوصا اینکه در پایان فیلم به این موضوع اشاره نشده بود؟» صدرعاملی در پاسخ به این سوال گفت: فیلم به فضای ذهنی چند دوست و به‌طور مشخص به یک رابطه رفیقانه از دو آدم در شرایط اجتماعی و مالی متفاوت می پردازد ولی اینها به یک رفاقت و همدلی و صمیمیت می رسند. خانواده ها در فیلم در حاشیه هستند.

سوال بعدی نشست خبری از نیلوفر خوش خلق بود که چرا این نقش را قبول کردید. او در پاسخ گفت: خیلی برایم جذاب بود که کنار آقای صدرعاملی کاری را تجربه کنم. هرچند برایم سخت بود چون نقش های این طوری سخت تر است که آدم خودش را بسپارد و بداند چه چیزی را می خواهد تجربه کند و کنار بازیگران و عوامل دیگر دوست داشتم تجربه کنم.

رسول صدرعاملی در پاسخ به سوالی دیگر مبنی براینکه «با معرفی دو بازیگر جدید آیا به دنبال این است که یک ترانه علیدوستی جدید به سینمای ایران اضافه کند»، گفت: ترانه علیدوستی که داریم. سینمای ایران به بازیگرهای جدید و نو و مسئولیت پذیر، اخلاق مدار و خوب نیاز دارد. همه تلاش من این است که به این سرمایه افزوده شود. کار سختی نبود از همین چهره هایی که هستند استفاده کنیم ولی این زحمت زیاد و رنج مضاعف را به همه گروه دادم اول برای اینکه بازیگران روی پرده برای تماشاگر جذاب باشد و دوم اینکه به گنجینه و مجموعه بازیگران خوبمان اضافه شود.

سوال دیگر از صدرعاملی این بود که آیا اصولا در این فیلم و کارهای قبلی به دنبال تجویز یک راهکار برای آسیب های اجتماعی هم بودید و اختلال در گفتگو را چقدر در این آسیب های اجتماعی دخیل می داند، که او گفت: فیلمساز در شرایطی نیست که راهکار نشان دهد. فیلمسازی که می خواهد به مسائل جامعه ملتهب خودش که آدم هایش هر روز با یک حادثه تازه روبه رو هستند و همیشه حوادث از تحلیل های ما جلوتر هستند بپردازد و پرداختن به این سینما که به مناسبات انسانی برسد چیزی بود که سعی کردیم به آن برسیم.

در ادامه نشست خبری فیلم «سال دوم دانشکده من»، خبرنگاری از علی مصفا درباره چرایی پذیرفتن این نقش سوال کرد که او پاسخ داد: فیلم برای من تمام جذابیت های که باید می‌داشت را داشت جدا از اینکه صدرعاملی و پرویز شهبازی هم در این فیلم حضور داشتند. فیلم‌نامه بسیار متفاوت و نو بود و به شکلی با روابط انسانی برخورد کرده بود که در سینمای ما کمتر بوده است.

صدرعاملی درباره نحوه تدوین این فیلم گفت: تدوین فیلم حدود 8 تا 9 ماه طول کشید زیرا این شکل فرصت می دهد که دریافت های حسی و پلان های مختلف داشته باشید در همین راستا هم یک تلاش مضاعفی در میز مونتاژ صورت گرفت.

صدر عاملی درباره پاسخ به این سوال که چرا شما که دغدغه سینمای اجتماعی دارید، نگاه اجتماعی را به نگاه اخلاقی تلفیق کرده اید و محافظه کارانه فیلم ساخته اید، گفت: سینمای اجتماعی مدعیان زیادی دارد که خوب در همه زمینه ها کار می کنند. ولی من این واحد را 25 سال پیش پاس کردم و سینمای اجتماعی را تجربه کردم. عرض من در این فیلم این بوده که چگونه می شود از این سینمای اجتماعی به سینمای انسانی رسید. اینکه تاکید به اخلاق می کنید شاید اگر یک بار دیگر فیلم دیده شود این مسائل بهتر درک شود.

کریستف رضایی درباره موسیقی فیلم خطاب به خبرنگاران گفت: خواستم در موسیقی ارتباط دو دوست را مطرح کنم. من از آقاب صدرعاملی خواهش کردم قضیه آخر فیلم را مبهم بگذارد که آوا نفهمد دوست او دوست مهتاب شده است. به عقیده من بیشتر از اینکه موضوع به خیانت ربط داشته باشد، مهتاب خودش را ویران می کند زیرا وقتی آوا خوب شود او همه چیزش را از دست داده است.

پولاد کیمیایی: منصوری: مگر می‌شود پسر مسعود کیمیایی با سینمابیگانه باشد؟

در ابتدای این نشست پولاد کیمیایی ضمن تشکر از عوامل فیلمش برای همراهی در این فیلم، گفت: درست است که پدر من فیلمساز است و جزو فیلمسازان مولف است. اما از اعتماد عوامل فیلم به کارگردانی جوان مثل من ممنون هستم. یکبار ساخت این فیلم متوقف شد، اما گروه پای کار من ایستادند.

او در پاسخ به این سوال که وسوسه نشده است در کار خودش بازی کند بیان کرد: جهان کارگردانی بسیار متفاوت از بازیگری است. وقتی از کل به جز نگاه می کنی، خودت نمی توانی بازیگر باشی و تمام کارگردان هایی که این موقعیت را تجربه کردند، زیاد موفق نبودند. اصلا در این فیلم جای بازی من نبود. آنقدر سرم شلوغ بود که اصلا وقت نداشتم، به بازی فکر کنم. از طرف دیگر، دوست داشتم کارگردانی کنم.

کیمیایی درباره محمد خوشنام، سرمایه گذار فیلم گفت: آقای خوشنام، مرد قوی هست. واقعا از ابتدا بسیار مردانه و پاک پای من ایستاد. این حوزه را نمی‌شناخت. اما حوزه ایست که هرکسی با لرز و ترس واردش می‌شود. آنقدر همه برای سرمایه گذاری ترسیدند که او با ترس وارد این میدان شد. آقای خوشنام تاجری در چین هستند. او شجاعانه ایستاد.

خوشنام نیز درباره انگیزه ورودش به سینما گفت: بسیار خوشحال هستم، فرصتی شده و خداوند به من فرصتی داده که در جمع دوستان سینمایی و هنرمند باشم. من دفتری در گوانجو چین دارم، 15 سال است که مقیم چین هستم. یک چینی با من تماس گرفت که دوست دارید در فیلم سرمایه گذاری کنید. من گفتم نه، او گفت یک ایرانی به دنبال سرمایه گذار چینی است. من شما را می شناختم، گفتم شاید دلتان بخواهد در فیلم این شخص سرمایه گذاری کنید. من خیلی جدی نگرفتم. اما او جدی گرفت. در نهایت به قرار ملاقاتی با آقای کیمیایی منجر شد. من او را نمی شناختم، اما همان یک جلسه باعث شد که بخواهم این کار را انجام دهم. روحیه او نشان می‌داد که می‌تواند این کار را انجام دهد.

او ادامه داد: من در جوانی 10 سال در شهر خودم، کازرون تئاتر بازی می‌کردم. از سال 65، از همان تئاترهای شهرستانی. البته به پای شما که نمی‌رسید. ما در سال 66 و 67 در جبهه‌ها و ارگان‌ها تئاتر بازی می‌کردم. این عرق در وجود من بود. این فیلم و این شرایط به وجود آمد، خودم هم دوست داشتم، شاید بازهم منجر شود که این کار را ادامه دادم.

پولاد کیمیایی در پاسخ به سوالی درباره شخصیت پدر سالار و تلخی شخصیت او در این فیلم، گفت: شخصیت پدر شخصیت مرموز و گم شده‌ای است که نمی‌خواستم چندان به آن بپردازم و می خواستم در ابهام بماند. یک موضوعی آرمانی مثل انقلاب شکل گرفته و یک فردی تلاش کرده که خود را برای یک آرمان بزرگتری فدا بکند و همین باعث شده که زندگی شخصی اش فرو بپاشد. این خشم فرو خورده که این روزها هم در نسل جوان دیده می شود،در این شخصیت وجود دارد. وقتی او می آید و اتفاقاتی که برای شخصیت اول فیلم افتاده را به وسیله یک پرسش و پاسخ نقد می کند،نکاتی را مطرح می کند که باعث می شود او در نهایت به نتیجه برسد. این قهرمان پروری و این شکل روایت از قهرمان سازی که از سینمای غرب می آید و در سینمای مسعود کیمیایی هم بومی سازی شده را می خواستم بشکنم.

کیمیایی در مورد دغدغه اش برای فیلم سازی و انگیزه اش برای ساخت این فیلم گفت: احساس می کردم هیجان از سینمای ما رفته و سینمای ایران نصیحت گرا شده و سعی کردم این فیلم را تغییر دهد. من خواستم یک چالش تکنیکی در کار داشته باشم و روایت گر چند قهرمان باشم که در یک راستا قرار می گیرند.دوست داشتم سینما را تجربه کنم و فیلمی بسازم که در مدیوم تلویزیون نباشد و با ضربان قلب تندی ساخته شود. می خواستم فیلم در لایه اول نماند و فقط فیلمی نباشد که ژانرش اکشن است. می خواستم فیلمم ژانر اجتماعی هم داشته باشد.

شهرام حقیقت دوست هم در ادامه نشست خبری فیلم «معکوس» در مورد نقشش در این فیلم گفت: پولاد کیمیایی در اولین تجربه کارگردانی‌اش فیلم سختی را انتخاب کرد و به او تبریک می گویم. آنقدری که پولاد با انگیزه کار می کرد که باعث می شد ما همه جان مان را برای فیلم بدهیم.

لیلا زارع هم در مورد حضورش در این فیلم گفت: من تجربه زیست با نقشم را داشتم. خیلی از دختران این سرزمین هم چنین تجربه ای داشته اند. خوشحالم که این نقش را بازی کردم. کار سختی بود اما تجربه خوبی بود.

تورج منصوری مدیر فیلمبرداری فیلم معکوس هم در مورد این فیلم گفت: برای همه این سوال پیش می آید که آیا فیلم پولاد کیمیایی نمونه کوچک شده کارهای پدرش است یا نه؟ مگر می شود مسعود کیمیایی پسری تربیت بکند که با سینما بیگانه باشد؟ خوشحالم که پولاد راه خودش را رفته است.من فکر می کنم که این دو نفر کاملا با هم متفاوت هستند و فقط فامیلی شان مشترک است. من سرصحنه حتی یک بار هم ندیدم که مسعود کیمیایی که در مقام تهیه کننده به آنجا می آمد، حتی یک واو را جا به جا کند.

مسعود کیمیایی درمورد جایگاه منطق در فیلم و به عنوان مثال علت زندانی شدن یکی از شخصیت ها به دلیل تصادف گفت: آن شخص با تصادف قتلی انجام داد و به زندان محکوم شد. ما تلاش کردیم که در این فیلم نسل جوان از بی هویتی نجات پیدا کند. در این فیلم شخصیت جوانی داریم که می خواهد در مقابل قدرت یک فرد رانت خواری که یک کارخانه را مال خود کرده بایستد و حق خود را از او بگیرد. من باید سریع به موضوع بازتاب فیلم برسم و فرصت ندارم به جزییات حوصله سر بر بپردازم. نمی خواستم به جزییات ریز هر شخصیتی پرداخته شود.فقط می خواستم به یک کنش و واکنش کلاسیک بپردازم.

پولاد کیمیایی با تایید وام گرفتن از سبک فیلم سازی پدرش و ادای دین به ایشان گفت: من گرامر سینما را از پدرم یاد گرفتم و اصلا این نبوده که بخواهم پز متفاوت بودن بگیرم. سینمای مسعود کیمیایی در نهایت قهرمانش آن پاکی و ایستادگی را دارد و در ذهن مخاطب همیشه محکم می ماند. اینجا اما اینگونه نیست. اینجا قهرمان ما برنده مسابقه نمی‌شود. من در ابتدا خواستم از جامعه و خودم دور نمانم. می خواهم دوربینم را در زاویه ای قرار بدهم که خودم را در آن پیدا بکنم.من به آن سینمایی که پدر دارد و ریشه در فرهنگ کهن ایرانی دارد علاقه دارم اما در اینجا به گونه ای دیگر روایت شده است.

در بخش دیگر این نشست، علیرضا کمالی از دیگر عوامل فیلم گفت: تم فیلم را دوست داشتم و پس از کلنجارهای زیادی که با پولاد داشتم در نهایت در این فیلم بازی کردم. افتخاری بود برای من که در کنار مسعود کیمیایی و پولاد کیمیایی باشم.

پولاد کیمیایی همچنین در پاسخ به این سوال که چرا در مورد چیزی که از آن شناخت نداشته فیلم ساخته است گفت: تا کی قرار است این گارد ها را داشته باشیم.من 14 سال است که در سینما حضور دارم. تا کی قرار است این حرف ها ادامه بیابد؟ ما با پول تمیز فیلم ساختیم و از جایی هم سفارش نگرفته ایم. آن کسانی که می گویند من از موضوعی که شناخت نداشته ام فیلم ساخته ام می تواند بیاید اینجا و درباره ساختار فنی فیلم و سینما صحبت کنند؟ من از کوچیکی در این سینما کار کرده ام و بزرگ شده ام. این که ما یک پلان را از فیلم مان حذف کنیم باعث از بین رفتن رانت و چیزهای دیگر نمی شود. ما این چیزها را می دانیم.

او گفت: آوا ساکن است اما بی حرکتی هایش معنا دارد. مهتاب با دراماتیک زهی همراه است. دوست داشتم فضایی که جوانان امروز در دانشگاه دارند را مطرح کنم. ریتم آرام که در تیتراژ مطرح می شود تا نشان دهم حتی در دانشگاه که قانونمند هستند هرکسی فضای خودش را دارد. این دوران در واقع سن و سالی است که جوانان ذهنیت انقلابی به معنای اینکه پدر و مادرشان را قبول نداشته باشند، دارند.

توکلی: هرکس تحقیق کند به خودکشی تختی می‌رسد

نشست خبری فیلم «غلامرضا تختی» با حضور بهرام توکلی کارگردان، سعید ملکان تهیه کننده، ستاره پسیانی، ماهور الوند، بهنوش طباطبایی، حمیدرضا آذرنگ بازیگران، امیرحسین قاسمی صداگذار، رشید دانشمند صدابردار، میثم مولایی تدوین گر، امیر ملک پور طراح لباس، پیمان مقدم طراح صحنه ،محمدرضا منصوریمجری طرح و با اجرای فرزاد حسنی- مجری در آخرین سانس اولین روز سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با حضور اهالی رسانه برگزار شد.

بهرام توکلی در ابتدا این نشست گفت: عذرخواهی می کنم بابت تاخیر در مسائل فنی که باعث شد اکران فیلم به تاخیر بیفتد.

او درباره وجود یک شخص برای روایت فیلمش گفت: یکی از وجوه پررنگ زندگی تختی بحث ورزش است. وجود یک گزارشگر ورزشی که روایتگر شخصیت او باشد، می تواند پیوند دهنده این روایت باشد. مجموع تصمیم های فرمی و مضمونی باعث شد که این انتخاب اتفاق بیفتد.

توکلی در مورد پرداختن به کودکی تختی و کنار رفتن امیر جدیدی از این فیلم گفت: ما می خواستیم به وجوه مختلف زندگی ایشان را به صورت مفصل بپردازیم. ما متمرکز شدیم به بخشی که خود آقای تختی در دست نوشته هایشان به آن اشاره کرده بودند و همچنین روایت هایی که از آن ها شده بود.

در ادامه سعید ملکان گفت: از آقای مسعود کیمیایی و پولاد کیمیایی عذرخواهی می کنم.من اطلاعی از تغییر زمان اکران نداشتم. مشکلات فنی سر خروجی گرفتن باعث شد که زمان گرفته شود و فیلم دیر برسد. هیئت انتخاب تقریبا تمام فیلم را دیده بود فقط بحث ویژوال فیلم مانده بود.

ملکان در مورد گریم امیر جدیدی گفت: دوستی و همکاری ما ادامه دارد. مشکل جدیدی بحث گریم بود.جدیدی نقش تختی را بازی نکرد اما اخلاقش مثل تختی بود.خوب است این ها را یاد بگیریم.

بهرام توکلی در ادامه در مورد ساختار مستندگونه فیلم گفت: این که فیلم از قصه خالی بود را قبول ندارم. ما تلاش کردیم در مورد نکاتی که از زندگی ایشان هم مستنداتی وجود داشت بپردازیم.

در ادامه نشست خبری فیلم «غلامرضا تختی» حمیدرضا آذرنگ در مورد بازیگر نقش تختی در این فیلم گفت: معتقدم بزرگترین بازیگران ایران هم نمی توانستند لبخند و صداقت بازیگر نقش تختی را به این راحتی در فیلم نشان دهد.

ملکان هم در بخش دیگری از اظهاراتش در این نشست، گفت: ما استفاده کمی از شهرک غزالی کردیم و بیشتر فضاها را خودمان به کمک ویژیوال افکت ساختیم. ماه ها شبانه روزی کار کردیم و نتیجه زحمات آن ها را دیدیم.

توکلی در مورد نحوه مرگ تختی و خودکشی او در فیلم گفت: ما می خواستیم به این مورد اشاره کنیم که همیشه به این پرداخته می شود که تختی خودکشی کرده یا کشته شده، درحالیکه آن چیزی که مهم است نحوه زندگی تختی است که آن را ماندگار کرده است. پس ما آمدیم و در اول فیلم به این سوال پاسخ دادیم و بعد به زندگی تختی پرداختیم. هرکس که در مورد زندگی تختی تحقیق کند در نهایت به این پاسخ در مورد مرگ او می رسد. منابع و مستندات هم دراین مورد زیاد است.

توکلی ادامه داد:طرح اصلی فیلم نامه و نگارش آن به همراه آقای ملکان انجام شد زیرا ایشان از سال ها پیش به این ایده فکر می کردند. من فقط سعی کردم کمک شان بکنم.

ملکان درباره واقعی بودن داستان بیان کرد: این طو نیست که فیلمسازان از پژوهش غافل شوند اما همه فیلم واقعیت است.

افشین عزیزی هم در نشست خبری درباره موسیقی گفت کم یا زیاد بودن آن سلیقه کارگردان و تهیه کننده بود و سعی کردیم زیاد شنیده نشود و همراه فیلم باشد و سلیقه تهیه کننده و کارگردان این طور بوده است.

توکلی هم درباره بازده زمانی انتخاب فیلم توضیح داد: هر فیلمی استراتژی خودش را دارد. درباره تختی بارها صحبت شده اما فیلمی که با تماشاچی ارتباط برقرار کند ساخته نشده و دیگران هم می توانند ایده دیگری را برای ساختن فیلمی درباره تختی انتخاب کنند. از طرفی شخصیت تختی آنقدر وسیع است که نمی توان در یک فیلم به آن پرداخت.

بهنوش طباطبایی از دیگر بازیگران این فیلم در نشست خبری حضور یافت و در مورد حضورش در فیلم تختی گفت: من بعد از دو سال تصمیم گرفتم که فعالیت داشته باشم. وقتی آقای ملکان با من تماس گرفتند و من را برای حضور در این پروژه دعوت کردند،به دلیل رفاقت 17- 18 ساله با آقای ملکان و کار کردن با آقای توکلی و همچنین به دلیل علاقه قلبی به شخصیت آقاتختی حضور در این فیلم را بدون خواندن فیلمنامه قبول کردم.

او گفت: شخصیت شهلا توکلی،همسر آقاتختی همیشه برایم شخصیت جذابی بود. من باید مطابق فیلمنامه پیش می‌رفتم و نمی توانستم با تصورات شخصی خودم این نقش را بازی کنم. ما در دوره زمانه‌ای زندگی می کنیم که اخلاقیات،احترام به بزرگ،صداقت و معرفت رو به افول می رود. در چنین شرایطی چنین فیلمی ساختن،خیلی ارزشمند بود.حتما سینمای ایران به چنین فیلمی افتخار خواهد کرد.

ستاره پسیانی از دیگر بازیگران زن فیلم «غلامرضا تختی» با بیان اینکه هنوز از دیدن فیلم هیجان زده ام، گفت: نقشی که بازی کردم نقش کسی بود که تختی را برای آخرین بار می بیند. به همین دلیل برایم خیلی ارزشمند است.

ماهور الوند نیز درباره نقش اش در این فیلم گفت: به نظرم حضور در این فیلم برای هر بازیگری می توانست افتخار باشد و خوشحالم در آن حضور داشتم.

ماهور الوند در پاسخ به انتقادی مورد نحوه تکراری بودن فن بیانش گفت: من این ایراد را قبول دارم و حتما روی فن بیانم کار خواهم کرد تا این اشکال برطرف شود.

محمدرضا منصوری نیز درباره سرمایه گذاران فیلم گفت: این فیلم با مشارکت فاربی و آقای ملکان تهیه شده و بحث های اخیر در این باره شایعاتی بیش نبود.

در ادامه تریبون میثم مولایی تدوین گر باز شد که گفت: وظیفه ام در این فیلم را انجام دادم و فکر می کنم وظیفه تدوین گر فراتر از آن چیزی است که در سینمای ایران مرسوم است. از روزهای ابتدایی که فیلمنامه شکل می گرفت این شانس را داشتم که در کنار تهیه کننده و کارگردان باشم. امشب برای اولین بار فیلم را کامل دیدم و به نظر خودم تجربه سختی بود. برای کوتاه کردن فیلم هم فعلا چیزی به ذهنم نمی رسد.

همچنین ملکان در پاسخ به سوالی درباره طراحی صحنه فیلم گفت: اصلا این طور نبود که در انتها تصمیم بگیریم فیلم را سیاه و سفید کنیم و در این زمینه هم ضعفی نداشتیم. از روز اول تصمیم گرفتیم فیلم سیاه و سفید باشد. فیلم خاکسپاری از آرشیو تلویزیون بود و بخشی دیگر از آن برای فیلم خانه ملی بود.

کارگردان فیلم «غلامرضا تختی» هم در مورد سیاه و سفید بودن فیلم و همچنین دیالوگ های فیلم و انتقاداتی که در این مورد وجود دارد گفت: این انتقادات حتما نظر دوستان است و محترم است.ولی فکر نمی کنم مواردی که ذکر شد چندان مربوط باشد.

توکلی در مورد تار بودن سیمای تختی در فیلمش گفت: اینطور نیست. ما کلوز آپ های زیادی از چهره تختی داریم و اصلا اینطور نیست که چهره ایشان تار باشد.

ملکان در پاسخ به این سوال که به عنوان فیلمساز رانتی شناخته می شود و آیا از این مورد ناراحت نمی شود گفت: آدم از دروغ و تهمت ناراحت نمی شود. من نمی دانم چه رانتی وجود دارد.

ملکان در مورد ادعاهایی در خصوص دریافت وام از موسسه فارابی و مسائل دیگر گفت:اسنادش را بیاورید تا بتوانیم با هم صحبت کنیم. ما از بنیاد فارابی وام نگرفتیم، مشارکت بوده است، سه و نیم میلیارد هم نبوده است.

در بخش دیگری از نشست، منصوری در پاسخ به انتقاداتی مبنی بر اینکه ملکان به عنوان یک تهیه کننده رانت خوار شناخته شده است، توضیح داد: فیلمی که بالای هشت میلیارد هزینه داشته و بالای 60 درصد آن را آقای ملکان پرداخته است، چه رانتی می تواند داشته باشد.

آذرنگ نیز در این باره بیان کرد: چرا دوست داریم از هم گاف بگیریم و برخورد شخصی کنیم. اگر مشکلی با ملکان دارید به فیلم او چه کار دارید. شما به عنوان هنر دوست اگر 10 میلیارد به شما دهند می توانید یک سکانس این فیلم را تولید کنید. جریان فیلم سازی را در ایران سخت کرده اند. یک تشکر ساده آنقدر دشوار نیست. احساس می کنم پیش از این در کشورهای هالیودی قدم زدید که به راحتی چنین اثری را کنار می گذارید و درباره این فیلم چنین صحبت می کنید.

توکلی هم درباره استفاده از منابع در این فیلم توضیح داد: منابع مختلفی درباره تختی وجود دارد. تعداد کمی از افرادی که با آقای تختی در ارتباط بودند را پیدا کردیم و به هر نحوی که می توانستیم درباره زندگی آقای تختی اطلاعاتی کسب کنیم، تلاش کردیم.

ملک پور نیز درباره طراحی لباس این فیلم گفت: با توجه به مستنداتی که وجود داشت کار من راحت شد و از راهنمایی های آقایان ملکان و توکلی کمک گرفتم.

در ادامه نشست خبری فیلم «غلامرضا تختی» امیر رضا فرامرزی درباره بازی نقش کودکی تختی بیان کرد: بازی سختی بود اما باعث افتخار من بود که در کنار ملکان و توکلی بازی کردم. گودرزی بازیگر نقش نوجوانی تختی نیز گفت: من فیلم را دوست داشتم.

محسن تختی نیز در این نشست بیان کرد: اگر راهنمایی های ملکان و توکلی نبود بعید می دانم می توانستم این نقش را ایفا کنم.

شاهرخ شهبازی بازیگر دیگر نقش تختی نیز گفت: آقای تختی 1000 بود و من صفر هم نیستم که این نقش را بازی کردم. خیلی خوشحالم که در این فیلم نقش بازی کردم.

توکلی در پاسخ به سوالی درباره روایت مغشوش فیلم گفت: این مدل فیلم هم یک مدل روایی بود که ما به آن پرداختیم.حتما می شود از زاویه های دیگری هم این فیلم را روایت کرد.