زمانی که صحبت سفر به میان میآید موارد زیادی مطرح میگردد، از وسیلهی نقلیه گرفته تا برنامهی سفر. اما قابل توجه ترین موضوعی که برای اکثر افراد نگران کننده است مبحث ایمنیست. وسیلهی نقلیه ای که سفر با آن انجام میگیرد مهمترین عامل تعیین کنندهی میزان ایمنی در سفر است. اما حداکثر ایمنی متعلق به کدام وسیلهی نقلیه است؟ در این مطلب از مجلهی ایرپلین تیکت به پاسخ به این پرسش خواهیم پرداخت: هواپیما خطرناکتر است یا اتوبوس؟
اگرچه حوادث هوایی بسیار سر و صدا کرده و توجه افراد زیادی را به خود جلب میکنند باید گفت تعداد مرگ و میر ناشی از تصادفات هواپیما بسیار خرد و ناچیز است. برای ارزیابی میزان تلفات تصادفات هوایی یک شرکت هواپیمایی غالباً از مقیاس میزان کشته بر هر کیلومتر استفاده میگردد.
طبق مطالعه ای دیگر، یک فرد میبایست برای ۸۴ سال با هواپیمای غیرنظامی پرواز کند تا در موقعیت یک حادثهی هوایی با ۵۰ درصد احتمال مرگ قراربگیرد. البته هنوز هم این آمار رو به بهبود است، چرا که موارد مؤثر در ایمنی سفرهای هوایی همواره تحت مطالعه و بررسی بوده و ایمنی هواپیماها سالانه رو به رشد است.
سازمان بین المللی حمل و نقل هوایی (IATA) آمار حوادث هوایی را همواره منتشر میسازد. بر اساس آمار این سازمان بین سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴، ۱۷ حادثهی مرگبار ثبت شده که ۵۰۴ نفر در این حوادث جان خود را از دست دادند. این آمار در سال ۲۰۱۵ به ۴ حادثه و ۱۳۶ کشته رسید. سال ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ نیز درخشانترین سالها از نظر ایمنی سفرهای هوایی بوده اند.
توجه به این نکته نیز الزامیست که شاید هواپیما دچار سانحه شود، به طور مثال ارتفاع از دست دهد و یا روی باند لیز بخورد، اما لزوماً مسافران آسیب نخواهند دید. جالب است بدانید در یک سانحهی هوایی شانس زنده ماندن سرنشینان هواپیما در حدود ۹۵ درصد است.
اگر از دیدگاهی دیگر این موضوع را بررسی کنیم میبایست به ایمنی هواپیماها اذعان کنیم. یکی از مواردی که منجر به انواع حوادث وسایل نقلیه میشود خستگی و عدم خواب کافی است. تا به حال در طول یک پرواز بسیار طولانی خود را در حال چرت زدن یافته اید؟ با خود فکر کرده اید که خلبانها در طول پروازهای طولانی چطور بیدار میمانند؟ جالب است بدانید آنها این کار را انجام نمیدهند. در حقیقت بر اساس مقررات بین المللی خلبانها هرگز بیش از ۹ ساعت متوالی برای یک پرواز بیدار نمیمانند. این موضوع به معنی آن است که این دسته از افراد در بین تمامی افرادی که در حمل و نقل غیر نظامی مشغول به کار هستند از بیشترین میزان استراحت برخوردارند؛ قطعاً میزان استراحت آنها از به طور مثال یک رانندهی اتوبوس بیشتر است. بنابراین احتمال اینکه احساس خواب آلودگی کنند بسیار کمتر میشود.
در سال ۲۰۱۱ قوانینی در جهت حصول اطمینان از استراحت کافی خلبانها وضع گردید. بخش مهمی از این قوانین به جدول زمان بندی پروازهای خلبانها باز میگشت. در میان تغییرات اساسی که در جداول زمان بندی صورت گرفت، مدت زمان بین دو پرواز یک خلبان از هشت به ده ساعت افزایش یافت. هدف از این کار حصول اطمینان از هشت ساعت استراحت واقعی خلبانها بود.
خلبانها دقیقاً قبل از اینکه وارد کابین خلبان شوند ملزم به امضای فرمی که در آن اذعان میکنند خواب و استراحت کافی داشته اند هستند. همین موضوع باعث میشود بسیار واقع نگرانه تر خستگی و سطح عملکرد خود را ارزیابی کنند. جالب است بدانید اگر فرم را امضا نکنند میتوانند به دلیل خستگی هواپیما را ترک کنند و هیچ سؤالی هم از آنها نخواهد شد.
شرکتهای هواپیمایی متفاوت از شهرتهای مثبت یا منفی نیز برخوردارند؛ در کارنامهی برخی از ایرلاینها حوادث کمتر و در کارنامهی برخی دیگر حوادث بیشتری دیده میشود. ایرلاین مطمئن نیز نقش مهمی در ایمنی سفر هوایی دارد. بنابراین به هنگام خرید بلیط هواپیما میبایست به شرکت هواپیمایی ارائه دهندهی پرواز نیز توجه داشته باشید. ایرپلین تیکت که سامانه ای خوشنام و معتبر در زمینهی فروش آنلاین بلیط هواپیماست، امکان مقایسهی ایرلاینها و مقایسهی قیمت بلیط هواپیما را در کمترین زمان برای شما فراهم میآورد.
شبکهی قوانین و مقرراتی که ذکر شد تماماً با هدف حصول اطمینان از استراحت کافی خلبانهاست و همین موضوع میتواند یکی از مهمترین دلایلی باشد که هواپیما را از دیگر وسایل حمل و نقل ایمنتر میسازد. شرکتهای هواپیمایی به هیچ وجه نمیخواهند مسافر از پرواز با آنها تجربهی بدی در ذهن خود داشته باشد، چرا که یا دیگراقدام به خرید بلیط هواپیما از آنها نخواهد کرد و یا اگر این کار را انجام دهد ممکن است منصرف شده و پروازش را لغو نماید. همین موضوع باعث افزایش آمار کنسلی بلیط هواپیما آن ایرلاین و در نهایت ضرر مالی خواهد شد.
به طور کلی بر اساس آمارها و مطالعات مختلف میتوان گفت هواپیما در بین تمامی وسایل حمل و نقل از محبوبیت و ایمنی ویژه ای برخوردار است. خبر خوب این است که ایمنی سفرهای هوایی همواره در حال بهبود و رشد است.