نسخه‌ای که در تهران اجرا میشود، بهتر است یا نسخه‌ای که سراسری است؟ این یکی از پرسش های کهنه‌ای است که به تازگی پاسخ دادن به آن در دستور کار مجلس قرار گرفته، ولی برخی مسائل مانع از خوش‌بینی به نتایجش میشود.
به گزارش «تابناک»؛ کمتر از یک دهه پیش بود که رئیس جمهور وقت کشورمان، نکته‌ای را مطرح کرد که کمتر مورد توجه کسی قرار گرفته بود؛ اینکه تعطیلات در ایران کم است. آنقدر کم که کشورمان در صد فهرست کشور‌های دارای کمترین تعطیلات رسمی است.
این ادعا البته به سرعت واکنش‌هایی را برانگیخت و بسیاری را مجاب کرد تا بررسی این موضوع را در دستور کار قرار دهند. از جمله نمایندگان مجلس که به شدت نگران تصمیمات دولت وقت بودند و بار‌ها در مسائلی مانند تغییر/عدم تغییر ساعت در کشور نشان داده بودند که حساسیت زیادی در این موارد دارند.
اما واقعیت چه بود و چرا ایده دولت برای افزایش تعطیلات رسمی کشور راه به جایی نبرد؟ آیا همان گونه که دولتمردان بررسی کرده بودند، تعطیلات در ایران به نسبت دیگر کشور‌های جهان کم نبود؟ آیا ضرورت ایجاب می‌کرد تعطیلات همین قدر که هست بماند یا مشخص نشدن پاسخ این پرسش، دلایل دیگری مثل لج و لج بازی مسئولان با هم داشت؟
این‌ها پرسش های قابل تأملی هستند که ظاهرا قرار است در هفته‌ها و ماه‌های پیش روی برخی شان پاسخ داده شوند، چون به تازگی طرحی در دستور کار مجلس شورای اسلامی قرار گرفته که موضوعش، تعطیلات رسمی در کشور است؛ طرحی برای افزایش این تعطیلات.
بر اساس این طرح که «تسری تعطیلی پنجشنبههای تهران به استان‌ها و شهرستان‌ها» نام دارد و در کمیسیون اجتماعی مجلس در دست بررسی است، قرار است نسخه‌ای به اجرا در آید که سال هاست در پایتخت در دست اجراست و البته در همین محدوده اجرا نیز همه مشاغل را شامل نمی‌شود.
سالهاست که ساعت کاری کارمندان ادارات در تهران در روزهای شنبه تا چهارشنبه بیش از ساعات کاری همتایانشان در دیگر شهرهاست و در نتیجه پنجشنبه‌ها تعطیل هستند، اما این تعطیلی برای مشاغل آزاد و امثال کارمندان بانکها و برخی دیگر از مشاغل وجود ندارد.
این سردرگمی در برخی امور دیگر در تهران نیز مشهود است؛ مثل طرح ترافیک که در نسخه قبلی آن، محدودیت در روزهای پنجشنبه نیز تا ظهر اعمال می‌شد و حالا مدتی است نسخه جدید اجرا میشود که در آن پنجشنبه‌ها محدودیت طرح ترافیک وجود ندارد.
بدین ترتیب سال هاست که وضعیتی بر تهران حاکم است که ساکنان پرشمار این طرح نیز چندان با زیر و بم آن آشنا نیستند و در نتیجه، هر پنج شنبه به پنجشنبه بسیاری از یکدیگر در خصوص تعطیل بودن/نبودن یا اعمال شدن/نشدن محدودیت‌ها و ساعت کاری مشاغل دایر سؤال می‌پرسند و اغراق نیست اگر بگوییم بسیاری در نتیجه این سردرگمی به مشکل دچار می‌شوند.
با این حساب، مشخص میشود که طرح تسری تعطیلات پنجشنبههای تهران به دیگر شهرها، طرحی مغشوش خواهد بود مگر آنکه ابتدا بکوشند وضعیت این تعطیلات در تهران را مشخص و معین نمایند. اشکالی بنیادین که تا رفع نشود، نمی‌شود برای کل کشور نسخه پیچید و همگان را گرفتار کرد.
به این ملاحظه اساسی و کلیدی، ایراداتی که از دیرباز در خصوص تعطیلی آخر هفته‌ها در کشورمان مطرح است را هم باید افزود که ظاهرا جایی در طرح در دست بررسی در مجلس ندارد؛ اینکه اغلب کشور‌های جهان شنبه و یکشنبه‌ها تعطیل هستند و با تعطیلی پنجشنبه‌ها و جمعه‌ها در ایران، عملا فرصت تعامل با جهان بسیار اندک خواهد بود.
اشکالی که پیشتر برخی کوشیده اند برای رفع آن راهکار‌هایی ارائه دهند و البته موفق به جلب نظر مسئولان نشده اند؛ راهکار‌هایی مانند تعطیل کردن جمعه‌ها و شنبه‌ها در ایران که ظاهرا از دید نمایندگان مجلس از بیخ و بن ایراد دارد، وگرنه طرح تسری تعطیلی پنجشنبه‌ها به سراسر کشور را مطرح نمی‌کردند و مثلا نامی مانند افزایش تعطیلات آخر هفته به دو روز را برای طرحشان برمی‌گزیدند.
به این موارد، نگاه دولتمردان و برخی دیگر از مسئولان به میزان کار ایرانیان را هم باید افزود که مخالف افزایش تعطیلات و افزودن پنجشنبه‌ها به روزهای تعطیل در تقویم ایرانیان است. درست مانند نگاه رئیس جمهور که چندی پیش تأکید کرد در شرایط تحریم هستیم و باید به ژاپنیها تأسی کنیم که بعد از جنگ جهانی، بیش از ساعت موظف کار کردند تا کشورشان را بسازند!
اظهارنظری که به سرعت مورد توجه قرار گرفت و به همان سرعت فراموش شد، اما ثابت کرد نگاه دولت فعلی به تعطیلات، هیچ شباهتی به نگاه دولت قبلی به این مسأله ندارد و چه بسا موجب شود، این بار افزایش تعطیلات با موافقت مجلس و مخالفت دولت به محاق برود، همان گونه که هشت سال پیش با موافقت دولت و مخالفت مجلس به بن بست رسید و به بایگانی سپرده شد!
تعطیلی پنج شنبه و جمعه رو کلا بردارید و شنبه و یکشنبه رو تعطیل کنید. وقتی همه دنیا شنبه و یکشنبه تعطیلن ما مثلا سر کار هستم وقتی همه دنیا پنج شنبه و جمعه در حال کار هستن ما خوابیم. همین تغییر کوچیک میتونه خیلی تو مراودات اقتصادی ایران با دنیا تاثیر بذاره. 
مراودات دنیا با ایمیل و اینترنت هست. کاری به باز بودن فیزیکی جایی نداره 