به گزارش تابناک، بانک مرکزی در جدیدترین گزارش خود نرخ بهره بین بانکی را در هفته منتهی به ۱۵ شهریورماه به میزان ۲ صدم درصد کاهش داد و به ۲۳.۵۵ درصد رساند.
نرخ بهره بین بانکی در هفته منتهی به ۸ شهریورماه نیز با کاهش ۲ صدم درصدی به ۲۳.۵۷ درصد رسیده بود. این نرخ طی هفته متهی به ۱ شهریورماه با افزایش به ۲۳.۵۹ درصد رسیده بود. نرخ بهره بین بانکی طی دو ماه گذشته روند نوسانی داشته است.
کاهش نرخ بهره بین بانکی در دومین هفته متوالی
کمترین نرخ این بازار در سه ماه اخیر، حوالی ۲۳.۴ بوده است. روند صعودی نرخ بهره بین‌بانکی از بهمن ماه سال گذشته آغاز شد؛ از هفته منتهی به ۳۰ آذرماه، نرخ سود بین‌بانکی وارد کانال ۲۱ درصدی شده و تا هفته منتهی به ۱۹ بهمن ماه در همین کانال در نوسان بود، ولی از ۲۶ بهمن ماه این نرخ رکورد جدیدی در کانال ۲۲ درصدی به ثبت رساند و حالا این نرخ در کانال ۲۳ درصدی در نوسان است.
بانک مرکزی در واکنش به افزایش نرخ سود بین‌بانکی، کریدور این نرخ را که پیش از این از ۱۴ تا ۲۲ درصد بود به ۱۷ تا ۲۴ درصد افزایش داد، نرخ بهره بین‌بانکی، اما بار دیگر به سقف کریدور جدید خود نزدیک می‌شود و باید دید که بانک مرکزی اجازه شکسته شدن این سقف را خواهد داد یا خیر.
در حال حاضر بانک‌های مرکزی دنیا در سیاست‌گذاری پولی یک کریدور نرخ بهره تعریف می‌کنند، کف و سقفی تعریف شده و معمولا نرخ بهره هدف، در وسط این کوریدور تعیین می‌شود، به عنوان مثال نرخ بهره هدف ۱۸ درصد است.
در صورت مدیریت صحیح، طبیعتا نرخ بهره در بازار بین بانکی از این سقف کریدور نباید بالاتر برود یا از کف آن به عدد پایین‌تری برسد.
بانک‌های مرکزی در حال حاضر هدف‌گذاری تورمی انجام می‌دهند و این موضوع متعارف است، به عنوان مثال اعلام می‌کنند، نرخ تورم هدف، ۲۲ درصد است و با همین نرخ بهره، به آن هدف می‌رسند و به اقتصاد جهت‌دهی می‌کنند؛ پس نرخ بهره بین بانکی که به آن لنگر اسمی گفته می‌شود، ابزاری است برای کنترل و هدف‌گذاری تورم که در همه دنیا از آن استفاده می‌کنند.
در حال حاضر، در پایان برنامه هفتم توسعه، نرخ تورم ۱۰ درصدی برای کشور ترسیم شده است و کریدور نرخ بهره نیز بین ۱۷ تا ۲۴ درصد، قرار دارد.
وقتی تورم بالای 45% هست چرا باید سود بانکی 18% باشد؟! اینجوری سپرده گذار در آخر سال نتنها سودی نکرده بلکه ارزش پولی که به بانک سپرده کمتر هم شده.....